Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over de scheiding en opsluiting van migrantenkinderen in de VS
Verslag
Mevrouw Turan heeft het woord.
Collega's, kinderen sluit je niet op! Kinderen scheid je niet van hun ouders, ongeacht om welke reden dan ook, ongeacht welk land je ook bent! Dat is een grens die je niet mag overschrijden. Dat is de reden waarom ik hier vandaag sta. Je blijft met je poten van kinderen af! (Applaus bij sp.a en Groen)
Dit is blijkbaar geen uitzondering. Het is gewoon een praktijk in de Verenigde Staten van Amerika dat kinderen van migranten, illegaal of legaal, whatever, aan de grens worden opgepakt, dat ze van hun ouders worden gescheiden, dat ze worden weggezet in kooien en dat ze op matrassen op de grond slapen met folie erover. Dat zijn de beelden die we de afgelopen dagen allemaal hebben mogen zien. Heel de wereld reageert terecht verontwaardigd. Hier is een rode lijn overschreden die niet door de beugel kan.
Niet alleen dit is er bezig in de Verenigde Staten van Amerika, we hebben ook vastgesteld dat ze hebben beslist om uit de VN-Mensenrechtenraad te stappen. Mensenrechten, daar hechten wij vanuit Vlaanderen heel veel belang aan. In de commissie Buitenlands Beleid discussiëren we daar heel vaak over. Hoe kunnen we daar vanuit Vlaanderen toe bijdragen?
Er zijn heel veel veroordelingen gekomen vanuit België, Vlaanderen en vanuit heel de wereld. Ik heb begrepen dat minister Reynders van Buitenlandse Zaken de ambassadeur gaat spreken over deze feiten. Daarna hoorde ik dan weer berichten dat niet minister Reynders zelf gaat, maar zijn kabinetsmedewerker. Vanuit deze verontwaardiging moeten wij met heel de wereld een duidelijk signaal geven dat dit onaanvaardbaar is.
Minister-president, hoe zal dit onze relatie met de Verenigde Staten van Amerika beïnvloeden? Wat gaat u als minister-president doen met deze nieuwe feiten? (Applaus bij sp.a en Groen)
De heer Daems heeft het woord.
Collega's, minister-president, er is niet veel nodig in de samenleving om haar menselijkheid te verliezen. Er is niet veel nodig om een gebrek aan moraliteit om te zien slaan in een soort van egocentrisme, dat op zijn beurt al snel omslaat in haat. Er is spijtig genoeg niet veel nodig voor mensen om zich als beesten te gedragen. Wat mij betreft is een kind van een moeder wegnemen en in een kooi steken, beestachtig. Punt aan de lijn.
Minister-president, mijn opmerking is heel eenvoudig: wanneer de gedegouteerden het hoofd wenden, blijven alleen de degoutanten over. Wat wilt u doen om deze beestachtige manier van handelen vanwege de leider van de 'free world' op een heel harde manier aan de kaak te stellen? (Applaus bij Open Vld, sp.a en Groen)
Minister-president Bourgeois heeft het woord.
Laat me heel duidelijk zijn: dit is onmenselijk beleid. Bij mij als mens, als vader, als grootvader krimpt mijn maag bij het beeld dat je voor ogen hebt dat een kind gedwongen gescheiden wordt van zijn ouders, van zijn moeder. Dit is onmenselijk beleid. Het gaat bovendien in tegen artikel 9 van het VN-verdrag inzake de rechten van het kind.
Helaas is er één lidstaat, een belangrijke lidstaat van de VN, uitgerekend de VS, die geen partij is bij dit verdrag. Ook president Obama heeft dit verdrag nooit voor de Senaat gebracht, en dus is dit verdrag juridisch niet van toepassing op de VS. Artikel 9 zegt uitdrukkelijk dat de staten die partij zijn bij het verdrag, moeten waarborgen dat kinderen niet van hun ouders worden gescheiden, tenzij het in het belang is van het kind, uiteraard. Af en toe moeten kinderen helaas op die manier worden beschermd. Juridisch is er dus geen optie via het VN-verdrag.
Ik ga niet de ambassadeur – want die is er nog altijd niet –, maar de zaakgelastigde bij mij roepen. Vandaag is die op het kabinet, niet bij de minister zelf, maar op het kabinet van minister Reynders. Ik had voorgesteld dat ook mijn kabinetsmedewerkers daarbij zouden kunnen zijn, maar dat lukt niet. Ik ga hem zelf hierover convoceren. Meteen hoop ik van de gelegenheid gebruik te kunnen maken om over bredere aangelegenheden dan alleen deze te praten. De handelsrelaties, het Klimaatverdrag, de Iran-deal: er zijn heel wat zaken aan de orde om te bespreken.
Het is mijn vaste wil om de zaakgelastigde – er is alsnog geen geaccrediteerde ambassadeur – uit te nodigen op het kabinet om uitdrukking te geven aan mijn onvrede hierover, waarvan ik meen te mogen zeggen dat die hier in het halfrond wordt gedeeld. Verdrag of geen verdrag, hier zijn grenzen overschreden. Dit zijn beleidsbeslissingen die je niet neemt, nooit, in geen enkele omstandigheid. (Applaus)
Minister-president, ik dank u voor uw antwoord. In Vlaanderen en België past enkel een ondubbelzinnige veroordeling van deze feiten door alle democratische partijen. Een veroordeling heb ik niet gehoord, maar ik neem dat de omschrijving als inhumaan een veroordeling is. (Rumoer)
Ik ben zeer tevreden dat u de zaakgelastigde persoonlijk zult zien en dat u de veroordeling als een ondubbelzinnig signaal van het Vlaams Parlement zult geven. Ik vind dat heel belangrijk. Dat ook andere zaken aan bod zullen komen, neemt niet weg dat deze feiten nu echt prioritair op uw agenda moeten staan. U moet dit definitief veroordelen om een voorbeeld te stellen. Dit pikken wij van niemand: van kinderen moet men afblijven.
Minister-president, ik dank u om deze brutaliteit en bestialiteit in mijn ogen wel zeer duidelijk te veroordelen. (Applaus bij de N-VA)
U weet dat het Vlaams Parlement een speciaal parlement is: dit is een van de weinige parlementen waarvan leden die in de Senaat zetelen ook in de Raad van Europa zetelen. Ik ben daar zelf fractieleider. Ik heb dit punt reeds toegevoegd aan de agenda van volgende week. Wat mij betreft, kan ik u garanderen dat Vlaanderen met betrekking tot deze bestialiteit in de Raad van Europa het initiatief zal nemen om dit tegenover de observator van de VS op de scherpste manier in de strengste veroordeling om te zetten.
De heer Van Rompuy heeft het woord.
Voorzitter, gisteren heb ik, zoals velen, geluisterd naar die opnames van kinderen die al huilend vragen waar hun moeder en vader zijn. Als vader krijg ik daar gewoon koude rillingen van. Alsof dat nog niet erg genoeg is, worden die kinderen en hun wanhoop ook nog eens gebruikt als pasmunt in een politiek steekspel. Nog nooit is deze wereld een beetje veiliger geworden door kinderen van hun ouders te scheiden. We zien nu in de VS wat er gebeurt als het politiek debat ontspoort. Dan ontsporen ook de waarden die aan de grondslag liggen van onze samenleving en van de wijze waarop wij met kinderen omgaan.
Minister-president, die 2000 kinderen moeten zo snel mogelijk met hun ouders worden herenigd. Een kind hoort bij zijn moeder en vader te zijn en niet in een kooi te zitten. Die boodschap mag u gerust in naam van heel Vlaanderen aan de nieuwe Amerikaanse ambassadeur overmaken. (Applaus bij CD&V, de N-VA, Open Vld, sp.a en Groen)
De heer Vanbesien heeft het woord.
Minister-president, ik dank u voor uw in mijn ogen duidelijke veroordeling. Ik sluit me aan bij de emoties van de heer Van Rompuy. Die strategie, voor zover we dit nog een strategie kunnen noemen, wordt niet enkel vanwege een politiek steekspel toegepast. Deze onmenselijke praktijken hebben effectief de bedoeling mensen te ontraden naar de VS te komen. Deze kinderen worden misbruikt voor een politieke agenda waarmee ze absoluut niets te maken hebben. Dit moet zo snel mogelijk stoppen. Dit moet nu stoppen. Ondertussen hebben we met de verschillende democratische fracties een overeenstemming bereikt om deze praktijken straks eensgezind als Vlaams Parlement te veroordelen. (Applaus bij Groen)
Mevrouw Turan, ik heb hier natuurlijk niet veel meer aan toe te voegen. Ik denk dat ik in zeer duidelijke bewoordingen heb veroordeeld wat dit onmenselijk beleid inhoudt.
Er is een lichtpunt. Ook in de VS ontstaat grote commotie. Er komt een debat in het Congress. Zelfs de first lady heeft zich gedistantieerd van de beslissing van de president. Er worden tal van marsen aangekondigd. Het kan nooit zo erg zijn of in een democratie ontstaat een reactie en commotie. Hierop wordt gereageerd en ik ben blij met die humanitaire reflex, ook in de VS. Die reactie komt niet enkel uit de democratische partij, maar is er ook in het republikeinse kamp. Dat is een lichtpunt.
Mijnheer Daems, ik dank u om dit punt ook in de Raad van Europa aan te kaarten. Dit belet ons niet om dit punt in Vlaanderen, intrafederaal en in de EU prioritair op de agenda te plaatsen. Kinderen kunnen niet worden gebruikt voor een politieke agenda.
Dat is één zaak, maar vooral, wat die agenda ook is, mogen kinderen nooit, op geen enkele manier gescheiden worden van hun ouders. Dit gaat in tegen elke menselijkheid.
Minister-president, ik dank u, dat was een zeer duidelijke boodschap. Ik heb het woord “veroordeling” nu duidelijk gehoord en ik dank u daarvoor. Ik heb vandaag ook alleen democratische partijen gehoord in dit Vlaams Parlement, en namens al die Vlaamse partijen mag u die boodschap zeker doorgeven.
“Erst das Fressen, und dann die Moral”, daar bouw je geen samenleving op. Moraliteit is belangrijk en ik dank u, minister-president, voor uw duidelijke stellingname. Ik dank ook de heren Vanbesien en Van Rompuy en de andere parlementsleden die zich hierbij hebben aangesloten.
Ik verbind me ertoe om dit punt volgende week bij de Raad van Europa te agenderen en aan de observator van de Verenigde Staten heel duidelijk onze mening te kennen te geven.
De actuele vragen zijn afgehandeld.