Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Tobback heeft het woord.
Minister, collega's, de Raad van State heeft vastgesteld en in zijn arrest uitgesproken wat we eigenlijk allemaal al een beetje wisten, namelijk dat het bedrijf Essers gefaald heeft in het uitvoeren van een vroegere milieuvergunning en de voorwaarden daarvan, en dat bijgevolg het gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP) en een nieuwe vergunning voor een uitbreiding op het terrein dat bedoeld was voor natuurherstel en compensatie, niet mogelijk is. Er is in het verleden door verschillende beleidsniveaus en door zowat alle politieke partijen, vanuit een terechte ambitie om jobs te creëren in Limburg, die ik volledig ondersteun, eigenlijk voor gekozen om te doen alsof we niet wisten wat we allemaal weten. Want eigenlijk was het geen geheim. Ik begrijp dat men er een bocht rond heeft willen maken, maar als je kijkt naar het arrest van de Raad van State, is het feit dat dit niet is gebeurd, een feit dat nu vaststaat en niet meer weggaat. Het betekent logischerwijze ook, in mijn interpretatie, dat je niet hetzelfde GRUP of dezelfde vergunning opnieuw kunt proberen af te leveren en dat je moet zoeken naar een andere oplossing. Misschien had men dat eerder moeten doen, maar ik ga niet het proces van het verleden maken.
Minister, de vraag is heel simpel. We gaan ervan uit dat op dit ogenblik, op basis van dit arrest, het project zoals het er lag, eigenlijk niet meer mogelijk is. Wat gaat u wel doen? Ik hoop dat dit niet het geval van therapeutische hardnekkigheid à la Uplace en andere wordt, waarbij men opnieuw de evidenties probeert te negeren en toch probeert door te duwen en achterpoorten voor de eigen wetgeving probeert te vinden, maar dat de Vlaamse Regering zo snel mogelijk zoekt naar reële oplossing. We willen die jobs immers wel, maar wij hebben ook wel heel duidelijk nood aan een manier om dit te realiseren die rechtszekerheid biedt, en achterpoorten zijn geen rechtszekerheid.
Minister Schauvliege heeft het woord.
Voorzitter, collega’s, mijnheer Tobback, het is slim van u om niet naar het verleden te kijken, want sp.a heeft alle beslissingen mee goedgekeurd, zowel in de vorige regering als op provinciaal en gemeentelijk niveau. U slaat de bal mis wanneer u zegt dat de Raad van State heeft geoordeeld dat de compensaties niet hebben plaatsgevonden. Dat is niet juist. Het is een schorsingsarrest waarin ten gronde geen uitspraak wordt gedaan. De Raad van State heeft geoordeeld dat voorlopig wordt geschorst, in afwachting van een beoordeling ten gronde. Dat laatste is nog niet gebeurd.
Wat zal de Vlaamse Regering ondernemen? We zullen natuurlijk de procedure bij de Raad van State blijven opvolgen. Het is geen evident dossier. Ik heb al enkele keren gezegd dat in dit dossier, waarvan de aanzet gebeurde door de vorige Vlaamse Regering, waarvan u ook deel uitmaakte, naar een evenwicht is gezocht tussen natuur en natuurcompensatie enerzijds en de creatie van jobs anderzijds. Het is een broos evenwicht. Het is dan bijzonder jammer dat sommigen dat evenwicht niet zien en expliciet voor een kant ervan kiezen. We kunnen dat alleen maar vaststellen. De schorsing is er een gevolg van. De Vlaamse Regering zal de procedure voortzetten. Wanneer er een uitspraak ten gronde is, zullen we bekijken hoe we het zullen aanpakken.
Minister, ik stel een therapeutische hardnekkigheid vast. Ik ben begonnen met te zeggen dat in het verleden alle partijen op alle niveaus de fout hebben gemaakt dat we de wetgeving kunnen aanpakken met achterpoortjes en tussenwegen, goed wetend dat dit voor problemen zou zorgen. Ik doe een warme oproep om ten dienste van jobs en rechtszekerheid te zoeken naar robuuste oplossingen. Ik heb niet toevallig Uplace genoemd. Inmiddels is het toch wel duidelijk dat Vlaanderen een pak projecten heeft waarin jaren van studies en procedures kruipen, maar uiteindelijk een rechter moet vaststellen wat we allemaal al weten: de zaak is niet conform de wet.
Als we van in het begin daarmee rekening hadden gehouden in plaats van te zoeken naar achterpoortjes, dan zouden we allicht sneller jobs hebben gecreëerd. Meer voor mensen die bij Essers werken, en wat minder voor mensen die bij studiebureaus werken. Ik verkies dat de jobs naar de transportsector of de farmaceutische sector zouden gaan, in plaats van naar eeuwig aanslepende gerechtelijke procedures die er alleen maar komen omdat we het lef niet hebben om onder ogen te zien wat er te zien is. (Applaus bij sp.a)
De heer Danen heeft het woord.
Voorzitter, minister, collega’s, de negatieve uitspraak stond in de sterren geschreven. Het dossier berust immers op juridisch drijfzand. Het wordt tijd dat de redelijkheid terugkeert. U zegt dat ook, al bedoelt u daar allicht iets anders mee. Het is van belang dat we lessen trekken uit de zaak. Het is de zoveelste beslissing van de Vlaamse Regering die juridisch niet standhoudt. Eigenlijk had u dit kunnen weten. Zo verliest iedereen. Mijn concrete vraag luidt dus: bent u bereid te werken aan een alternatief dat natuurbehoud en jobzekerheid verzoent, zodat iedereen wint in plaats van verliest? (Applaus bij Groen)
De heer Janssens heeft het woord.
Voorzitter, minister, collega’s, het gebeurt steeds vaker dat in het streven naar een verdedigbaar evenwicht tussen ecologie en economie de economie de duimen moet leggen. Ook nu gebeurt dat. Essers is een belangrijk bedrijf voor Limburg. Het brengt bij duizenden gezinnen brood op de plank. Het streven naar uitbreiding wordt door allerlei procedures gefnuikt. Nochtans verbindt dit bedrijf er zich toe om voor extra jobs te zorgen, in een provincie die dat zeer hard nodig heeft. Vlaanderen moet dus mee zoeken naar een oplossing.
Minister, dat is mijn oproep aan u: zoek samen met het bedrijf naar een structurele oplossing voor dit probleem zodat die bijkomende jobs in Genk in Limburg verzekerd kunnen worden en we dit bedrijf niet moeten wegjagen naar het buitenland.
De heer Lantmeeters, ook uit Genk, heeft het woord.
Het is inderdaad zo dat de werkgelegenheid en natuurbescherming veel te belangrijk zijn en rechtszekerheid ook veel te belangrijk is om politieke spelletjes te spelen. Collega Danen, men schiet vandaag graag op sp.a, maar ik zou ook graag in uw richting kijken. Het is ook uw partij die op gemeentelijk vlak en op provinciaal vlak eerst voor heeft gestemd, hé. Het is veel te belangrijk om politieke spelletjes te spelen en een loopgravengevecht te voeren.
Daarom zou ik iedereen eens eindelijk willen oproepen om werk te maken van een gedragen oplossing. Ook Voka en de natuurverenigingen bijvoorbeeld zou ik willen vragen om dat Limburggevoel nu eens eindelijk te laten zien, niet alleen in woorden naar ook in daden, om een oplossing te vinden voor dat bedrijf en voor de natuur. Want vergeet niet dat er pertinente vragen zijn gesteld en opmerkingen gemaakt, zowel in de MER, als in de passende beoordeling, als in het RUP, als in het arrest, waar oplossingen aan moeten worden gegeven. Die oplossingen krijgen we niet alleen door woorden.
Minister, blijft u erbij dat de schorsing die is uitgesproken door de Raad van State geen enkel gevolg heeft voor het RUP en ook geen enkel gevolg heeft voor de uitbreidingen van Essers? (Applaus bij de N-VA)
De heer Ceyssens uit Onderbergen heeft het woord.
Oudsbergen, voorzitter. Collega's, voor degenen die zich vrolijk maken over deze schorsing, wil ik zeggen dat met deze schorsing Limburg drie keer verliest. Degene die het dossier van de mogelijke farmahub eens goed heeft bekeken, kan inderdaad alleen maar concluderen dat hier ofwel een uitbreiding kan worden gerealiseerd ofwel dat een totale herlokalisatie zich opdringt, waarbij andere locaties die centraler in Europa liggen ongetwijfeld beter kunnen zijn.
Dit gezegd zijnde, hier lag een kans om 400 extra jobs te creëren, om de bestaande jobs op de site te behouden en, collega's, laten we dit toch onderstrepen, om eindelijk te realiseren wat in samenspraak met de groene beweging in 2006 vastgelegd werd in het bosbeheersplan, namelijk om dit arme naaldbos te kappen en te vervangen door een eiken- en berkenbos. Dat zou hier gebeuren: een bos dat nog veel groter zou zijn, namelijk 17 hectare. We verliezen er in Limburg dus drie keer mee. Ik vraag aan de minister en de Vlaamse Regering om verder vast te houden aan de doelstellingen die hier geformuleerd zijn.
De heer Keulen uit Lanaken heeft het woord.
Dank u wel, voorzitter. We zitten aan de vooravond van 11 juli. Dit is een van die grote uitdagingen waar we samen voor staan: hoe komt het dat in Vlaanderen elke investering van enige omvang altijd uitmondt in een nieuwe procedure in plaats van in een investering en in arbeidsplaatsen? Het gaat hier over een investering in een farmahub waar kennis en hoge loonkosten wel kunnen renderen en perfect kunnen gedijen. Het signaal dat we geven naar investeerders – want dit gaat verder dan de firma Essers – is: ‘Ga overal investeren, maar doe het toch niet hier, in dit deel van de wereld.’ Problemen zijn er en die zijn onoverzichtelijk. Waar we nood aan hebben, minister, is heldere, eenvoudigere regels om op die manier van meet af aan duidelijk en transparant te zijn naar investeerders en ook naar de omgeving en op die manier ieders rechten te respecteren.
Minister Schauvliege heeft het woord.
Collega's, de vraag die hier gesteld wordt vanuit de oppositie is of ik bereid ben om te kijken of er geen alternatieven zijn. Uiteraard zijn wij daartoe bereid. Meer zelfs, we hebben dat gedaan. Ik kan u de volledige bundel overhandigen, collega Danen en collega Tobback, u kent het dossier maar al te goed, u hebt het ook in de vorige legislatuur mee goedgekeurd. Voor die beslissing is genomen in de vorige legislatuur, hebben wij alle alternatieven afgewogen. Dat is zo’n pak papier, zo’n dossier, waarbij er gekeken is of er andere mogelijkheden zijn en of er alternatieven zijn, telkens rekening houdend met de vraag wat het economisch betekent, wat het betekent op het vlak van werkgelegenheid en op het vlak van natuur. Dat is allemaal minutieus gebeurd. Dat zit allemaal in het dossier.
Daar was geen enkele discussie over en op basis daarvan heeft iedereen zich achter die oplossing geschaard. Die oplossing is ook zo goedgekeurd. Plotseling kwamen we evenwel in een andere wereld terecht, en na een oproep van een BV in de pers kwam er een actie tegen dat bos en begonnen politieke partijen zich ook te verzetten tegen dit dossier. Ik kan alleen vaststellen dat dit grondig alternatievenonderzoek heeft plaatsgevonden en dat men onder een bepaalde druk van mening is veranderd.
Mijnheer Lantmeeters, u vraagt wat het gevolg is van die schorsing. Niet alle aanvragen zullen vergund kunnen worden. De vergunningen die verleend zijn, blijven, maar zijn nu ook vatbaar voor vernietiging, of daar kan ook tegen opgetreden worden. Wat nu nog hangende is aan vergunningsaanvragen, zal niet kunnen worden vergund, omdat het om een schorsing gaat. Nogmaals, het is geen uitspraak ten gronde. Die zal later volgen.
Uiteraard zijn wij bereid om met alle partijen rond de tafel te gaan zitten en naar oplossingen te kijken. Dat is trouwens al vaak in dit dossier gebeurd. Mijnheer Keulen, u zegt dat de regelgeving eenvoudiger moet, maar voor het aanwenden van middelen gaat dit terug op de Europese regelgeving, die vastligt, ook al is er nu ten gronde nog geen beoordeling gebeurd. De regels zijn dus Europees verankerd, en het heeft niets te maken met Vlaamse regeltjes die wij zouden hebben uitgevonden, dat nu die schorsing is uitgesproken.
De collega’s die doen alsof we over één nacht ijs zijn gegaan, resoluut gekozen hebben voor jobs en economie of blind zijn voor natuur, wil ik ten stelligste tegenspreken. Ik verwijs nogmaals naar het lijvige dossier. In de plaats van de spie, die tussen verschillende autosnelwegen ligt, die hier zou aangesneden worden, zou er op een andere plaats veel meer extra natuur gecreëerd worden. Het was een mooi evenwicht dat gevonden was. Ik vind het bijzonder jammer vast te stellen dat we nu met een schorsing te maken hebben.
De heer Tobback heeft het woord.
Minister, ik denk niet dat hier iemand pleit tegen jobs en economie. Integendeel, we willen daar allemaal voluit voor gaan. Mijn oproep gaat over het volgende: de manier waarop we dit vandaag doen, in verschillende dossiers, en dit is er nog maar eens een illustratie van, werkt niet. Ik vind het bijzonder jammer dat u in uw antwoord opnieuw de polarisatie daarrond verder aanstookt. Het is echt niet op basis van een conference van Wouter Deprez dat de Raad van State een arrest geveld heeft. Hij heeft dat gedaan op een juridische basis en na de vaststelling dat we er in Vlaanderen niet in slagen om onze eigen decreten, de eigen voorwaarden in de vergunningen die we zelf afleveren, correct te laten naleven. Daarmee creëren we een moeras dat noch voor de jobs, noch voor de investeerders, noch voor natuur en milieu ook maar iets opbrengt. Nogmaals, dat is alleen goed voor advocaten en studiebureaus, want die verdienen daar veel geld aan.
Bij dezen doe ik dus een oproep: als we echt jobs willen – en ik wil die – en als we echt natuur willen – en ik wil die – maak dan werk van een serieuze toepassing van de wet en stop ook in dit dossier met de therapeutische hardnekkigheid. Zoek inderdaad naar andere oplossingen. Als er fouten zijn gemaakt in het verleden, laten we die dan samen erkennen en serieuze oplossingen zoeken en laat ons vooral voor de toekomst voor Vlaanderen eindelijk eens leren dat die manier van onze eigen wetten toe te passen, waarbij we eerst regels maken en dan zeggen dat we daar wel een mouw zullen aan passen, nu moet eindigen. Iedere keer lopen we daarmee tegen een muur van een objectieve rechter, en dan lopen we te zeuren dat het niet serieus is. (Applaus bij sp.a en Groen)
De actuele vraag is afgehandeld.