Verslag vergadering Commissie voor Onderwijs
Vraag om uitleg over de hoge schoolkosten in het secundair onderwijs
Verslag
Mevrouw Goeman heeft het woord.
Voorzitter, collega's, minister, september is helaas traditiegetrouw een heel dure maand voor ouders met schoolgaande kinderen, want dan krijgt men de factuur gepresenteerd voor de aankoop van nieuwe schoolboeken. Die durft echt serieus op te lopen. Volgens de coördinator van Samen tegen Onbetaalde Schoolfacturen (STOS) zou het gaan over bedragen van 110 tot 250 euro per leerling in het secundair onderwijs. Ik heb gisteren nog gesproken met een vrouw die 475 euro had betaald voor haar zoon in het middelbaar onderwijs.
Het is dus niet moeilijk om zich voor te stellen hoe het voor veel ouders die het niet breed hebben, elk jaar opnieuw moeilijk is om die koopboeken aan te kopen. In de meest schrijnende gevallen blijven kinderen zelfs van schoolboeken verstoken omdat ouders het niet kunnen betalen of werken ouders zich in de schulden. Dat kan toch echt niet de bedoeling zijn. Komt daar nog bij dat steeds meer scholen hun boekenverkoop uitbesteden aan uitgeverijen en distributeurs, die er baat bij hebben om zoveel mogelijk boeken te verkopen. Veel ouders stellen aan het einde van het schooljaar dan ook vaak gefrustreerd vast dat sommige dure invulboeken amper werden gebruikt, terwijl zij natuurlijk wel het volle pond hebben moeten betalen: weggesmeten geld, waar absoluut alternatieven voor te vinden zijn.
Ik kan het maar blijven herhalen: ook de mensen van STOS geven aan dat een maximumfactuur in het secundair onderwijs het antwoord is op dit probleem. Op die manier weten ouders op voorhand waar ze financieel aan toe zijn, kan er geen opbod aan extra, dure boeken ontstaan en zijn we zeker dat elk kind de nodige boeken heeft om te kunnen leren. Dat is toch het absolute minimum.
We weten dat deze Vlaamse Regering absoluut een tegenstander is van de maximumfactuur in het secundair onderwijs. Het regeerakkood verwijst wel naar een actief beleid van kostenbeheersing en een ethische code die met uitgeverijen, distributeurs en onderwijsverstrekkers zou worden onderhandeld, onder andere over het gebruik van boeken en invulboeken die veel te vaak niet deftig worden gebruikt.
Minister, hebt u een zicht op hoeveel leerlingen in het secundair onderwijs het zonder boeken moeten stellen? Zo ja, hoeveel? Zo nee, bent u bereid het probleem in kaart te brengen? Het kan helpen om het acute van het probleem te illustreren.
Kunt u een stand van zaken geven van het overleg met uitgeverijen, distributeurs en onderwijsverstrekkers over het gebruik van invulboeken en de betaalbaarheid van boekenpakketten? Is het beloofde ethisch charter al opgesteld? Welke afspraken worden daarin vastgelegd? Is er een akkoord om het fenomeen van ongebruikte invulboeken en steeds duurdere schoolboeken aan te pakken? De aanhouder wint, denk ik.
Nu het probleem van dure schoolboeken aansleept, bent u bereid te overwegen een gedifferentieerde maximumfactuur in te voeren? Zo nee, welke alternatieven ziet u om ervoor te zorgen dat elk kind de schoolboeken krijgt die het nodig heeft?
Welke stappen hebt u, meer algemeen, gezet om scholen concreet te ondersteunen in het voeren van een beleid van kostenbeheersing om de schoolfactuur in het algemeen en niet alleen in september, beheersbaar te houden voor ouders?
De heer Laeremans heeft het woord.
Voorzitter, collega's, minister, naar aanleiding van de start van het nieuwe schooljaar kwam de kwestie van de hoge schoolkosten voor leerlingen in het secundair onderwijs nogmaals in de media. Ik herhaal nog even de cijfers. In de eerste graad kost een kind gemiddeld 1309 euro, in de tweede graad 1134 euro en in de derde graad loopt dit op tot 1503 euro. We hebben er in het verleden al over gedebatteerd, maar in deze vakantie zijn er toch een paar nieuwe elementen opgedoken, die ik even wil aanhalen.
Ten eerste schaarde de Gezinsbond zich achter het idee van de invoering van een maximumfactuur in het secundair onderwijs naar analogie met die in het lager- en kleuteronderwijs. Zij halen, naast de algemene hoge schoolkosten, ook het grote verschil aan in aangerekende kosten tussen verschillende scholen, ook al betreft het dezelfde studierichting. Het feit dat er zogenaamd ‘dure scholen’ en ‘goedkopere scholen’ zijn, zorgt volgens hen de facto voor een beperking op de schoolkeuze voor gezinnen waar men het niet breed heeft.
Ten tweede was er het interessante voorstel van belastingexpert Michel Maus over een tijdelijke btw-verlaging op schoolgerief. Hij verwijst hiermee naar de Verenigde Staten, waar men al twintig jaar de zogenaamde ‘tax holidays’ kent, die altijd plaatsvinden aan de vooravond van de start van het nieuwe schooljaar. Hierbij zijn er tijdelijke kortingen op de verkooptaks op schoolmateriaal, een soort fiscale solden. Zestien Amerikaanse staten organiseren al zulke ‘tax holidays’. Het systeem zou ook hier kunnen worden geïmplementeerd. De Europese wetgeving laat toe dat de lidstaten bepaalde diensten en producten al dan niet tijdelijk aan een lager btw-tarief onderwerpen. Helaas staat schoolmateriaal niet in deze lijst, maar daar kan verandering in komen, omdat de vorige Federale Regering bij de EU aandrong op dergelijke uitzonderingen.
Ten derde was er begin juli de polemiek aangaande de prijsverhoging die het leerplatform Smartschool zou doorvoeren voor dit schooljaar. Concreet ging het over een verhoging van 1,39 euro per gebruiker van de basiskost. Dit stond nog los van de prijsstijging voor extra maar ook veelgebruikte opties zoals het puntenboekje of de digitale schoolagenda. Met een marktaandeel van 90 procent in het secundair onderwijs heeft Smartschool er bijna een monopolie. Alleen al aan basiskosten zou de totale omvang van de prijsverhoging gaan over een bedrag van 650.000 euro. Deze kwestie werd reeds aangekaart en besproken in de plenaire vergadering van 1 juli. Minister, u noemde toen die plotse prijsstijging en de manier waarop ze tot stand kwam, zonder enige extra dienstverlening, problematisch en u zou de verantwoordelijken uitnodigen voor overleg.
Minister, hoe evalueert u de oproep van de Gezinsbond ter invoering van een maximumfactuur in het secundair onderwijs? We weten dat de huidige regering en meerderheid hier geen voorstander van zijn. Als hoofdredenen worden enerzijds de vele verschillende studierichtingen aangehaald en anderzijds de verschillen in scholen en hun gebruiken en cultuur. Een maximumfactuur zou neigen naar egalitarisme. Maar we merken dat in de samenleving, waar veel mensen het vanwege de economische gevolgen van de coronacrisis financieel moeilijk hebben en in de toekomst nog moeilijker zullen hebben, het idee voor een maximumfactuur wel veld wint. Het feit dat de Gezinsbond zich hierachter schaart, is toch een duidelijk signaal vanuit het maatschappelijk middenveld.
Hoe beoordeelt u het voorstel van Michel Maus? Is dit volgens u een wenselijke en dus te overwegen optie? In hoeverre lijkt zijn voorstel u praktisch haalbaar? Indien ja, zult u initiatieven ondernemen? Een dergelijke btw-verlaging ligt weliswaar op andere bevoegdheidsechelons, maar u zou hier gangmaker kunnen spelen en het idee op tafel leggen bij de Federale Regering en de Europese instellingen.
Wat is de stand van zaken van de besprekingen met Smartschool? Hebt u hier succes kunnen boeken en de kostenverhoging kunnen verzachten? Moet dat gesprek nog plaatsvinden of is het een dovemansgesprek geworden?
In het algemeen stelde u bij de vorige bespreking over dit onderwerp in juni dat u zou bekijken hoe u met de onderwijsverstrekkers eventuele bijkomende maatregelen kon nemen om scholen meer bewust te maken van de kosten die zij de ouders en leerlingen aanrekenen. Is hierover al overleg met de onderwijsverstrekkers gebeurd? Indien ja, wat heeft dit opgeleverd? Zo niet, wanneer wordt dit overleg gepland?
Minister Weyts heeft het woord.
Voor het cijfermateriaal moeten we ons inderdaad vooral baseren op STOS. Op grond van hun boekencheckdag hebben ze vorig jaar een en ander proberen in kaart te brengen, weliswaar met een heel beperkte steekproef van zo’n 18.000 leerlingen. Daaruit bleek dat 300 leerlingen geen schoolboeken hadden, 2 procent van de getelde leerlingen. Het was zogezegd de nulmeting en het wordt nu een weerkerende steekproef. Ook al is ze niet volledig representatief, ze geeft wel een indicatie, vooral als ze wordt herhaald. Het heeft ook aanleiding gegeven tot een gepland overleg tussen uitgeverijen, distributeurs en initiatiefnemers, waaronder ook de onderwijsverstrekkers.
Ik moet zeggen dat we al verschillende keren een overleg gepland hadden, maar corona heeft roet in het eten gegooid. Ik hoop dat de gesprekken begin volgend jaar afgerond kunnen worden, om te komen tot een gedragen ethische code.
Over de maximumfactuur gaan we geen toertje meer doen. Ik heb altijd aangegeven dat we inzetten op kostenbeheersing, zeker in het secundair onderwijs, en dat we de scholen ondersteunen in het draagbaarder maken van de schoolkosten. Een concreet voorbeeld – ‘put your money where your mouth is’ –: in dat kader hebben we het hele laptopproject op poten gezet en 35 miljoen euro extra voor ICT-ondersteuning voorzien. Vooral op dat vlak doen zich kosten voor. U focust op de boeken, maar die 35 miljoen euro voor ICT zal zeker welkom zijn. Daarnaast hebben we de raamovereenkomsten afgesloten met bijvoorbeeld Microsoft. Hierdoor kunnen leerlingen een gratis licentie krijgen voor thuisgebruik van softwaremateriaal. De school faciliteert deze ingebruikname.
Sedert 1 september 2019 kunnen de schoolfacturen gespreid betaald worden. Het is essentieel dat alle leerlingen vanaf de eerste lesdag over hun schoolboeken kunnen beschikken, vervolgens kunnen ze gespreid betaald worden.
Professor Maus deed een voorstel om de btw tijdelijk te verlagen. Het zal weinig effect hebben als ik nu bel naar de federale regeringsonderhandelaars om dat op tafel te leggen. Ik heb wel begrepen dat de bereidheid en intentie er is om ervoor te zorgen dat de nieuwe Federale Regering ten dienste zal staan van de gemeenschappen. Het zal dus een koud kunstje zijn om de btw-verlaging ten voordele van ons onderwijs gerealiseerd te krijgen. Ik reken natuurlijk op uw aller participatie op dat vlak.
Ik heb inderdaad een gesprek gehad met Smartschool. Dat was redelijk pittig. Het is, zoals gezegd, een onafhankelijke private speler, die zijn eigen prijzenpolitiek bepaalt in een concurrentiële markt. Ze hebben mij er wel van overtuigd dat de plotse prijsstijging het resultaat is van die prijzenpolitiek. Het siert hen een beetje, maar het is een naïeve prijzenpolitiek. Men heeft jaren aan een stuk nagelaten om aanpassingen te doen en zelfs om indexeringen door te voeren. Dat is natuurlijk ineens niet meer houdbaar, en plots krijgt men prijsstijgingen. Ze gaan die prijzenpolitiek aanpakken. Ik heb hen gewezen op het risico dat ze de concurrentie zo versterken. Ik wens hun dat niet toe, en ik wens dat het Vlaamse onderwijsveld ook niet toe.
Ik heb me er wat in verdiept. Hoe is het mogelijk dat zo’n kleine Vlaamse speler zo’n dominante positie op de markt heeft kunnen innemen? Ik las in het reces ook kritische artikels daarover. In Vlaanderen ben je nooit sant in eigen land. Smartschool heeft zich zo sterk kunnen positioneren omdat het ontwikkeld is voor en door onderwijsspelers. Het is maximaal afgestemd op de vraag en noden, het wordt constant geactualiseerd, binnen het onderwijsveld. We hebben blijkbaar geen problemen met de monopolies van Microsoft en Google, maar wel met een eigen Vlaamse speler, terwijl die opereert in een concurrentiële markt. Het staat eenieder vrij om te proberen die dominante positie van Smartschool aan te vallen. Dat wordt ook gedaan, maar ze houden stand.
Het lijkt me dat men die plotse prijsstijging niet meer zal doen, en er is de afspraak dat er een extra dienstverlening komt. Die wordt of is nu uitgerold, met meer functies zoals Smartschool Live en Smartschool Analytics, die voor ons wel belangrijk zijn. Dat is een tool om data geanonimiseerd maar geaggregeerd te kunnen gebruiken en informatie te krijgen over het gebruik thuis van Smartschool. We kunnen via dat nieuwe systeem en functies data verkrijgen. De scholen en wij kunnen nagaan hoeveel tijd men precies besteedt aan Smartschool binnen en buiten de schooluren. Er is ook een gratis mobiele applicatie ingevoerd.
Dit is voor hen een zeer onverkwikkelijk verhaal, maar ze hebben me ervan overtuigd dat ze in hun businessplan – ik kan het niet anders zeggen – een naïeve prijzenpolitiek hebben gevoerd. Hun businessplan kwam dan volledig in het gedrang als ze geen prijsverhoging doorvoerden. Er is nu toch een extra dienstverlening aan gekoppeld.
Mevrouw Goeman heeft het woord.
Minister, ik ben natuurlijk teleurgesteld door uw antwoord. De echte structurele oplossing voor de oplopende schoolfacturen is de maximumfactuur. Dat zeggen wij, dat zegt de Gezinsbond, dat zegt de vereniging Samen Tegen Onbetaalde Schoolfacturen (STOS), dat zeggen experts en partners op het terrein. Het werkt in de lagere school, het zou ook werken in het secundair onderwijs, al moet er natuurlijk gedifferentieerd worden in functie van de richtingen. Voor ons is dat hét cruciale sluitstuk van het kostenbeheersend beleid op school. Het geeft de garantie aan ouders hoeveel ze uiteindelijk gaan moeten betalen, en de garantie dat er geen opbod is aan dure schoolboeken, een fenomeen dat we steeds vaker de kop zien opsteken. Het kan toch echt niet dat kinderen geen boeken hebben om naar school te gaan.
Bon, ik ben blij dat er een regelmaat komt om het probleem in kaart te brengen. Ik suggereer u om te bekijken of er geen mogelijkheden zijn om financieel te ondersteunen, om die steekproef uit te breiden naar een breed onderzoek. Daarmee is het probleem helaas natuurlijk niet opgelost, maar krijgen we er wel zicht op. Misschien helpt dat om de druk op de ketel wat op te drijven. Ik heb de indruk dat de sense of urgency hier vandaag totaal niet aanwezig is.
Ik wist dat u ging zeggen dat corona roet in het eten heeft gegooid. Minister, uiteraard is corona een zeer invloedrijk gegeven, maar dat mag niet de hele legislatuur het excuus worden om dingen op de lange baan te schuiven. Die schoolfactuur weegt echt elk jaar voor ouders opnieuw zwaar.
Ik reken op u. Ik heb de belofte genoteerd dat er tegen begin volgend jaar wel werk van zal worden gemaakt. U zult rond de tafel gaan zitten om te komen tot dat ethisch charter. Idem voor het kostenbeheersend beleid. Kom me niet vertellen dat kostenbeheersing te vergelijken valt met een eenmalige investering – een goed project – in laptops, digitale middelen en dergelijke. Dat is geen kostenbeheersing, een echt kostenbeheersend beleid is scholen bewust maken van het feit dat er ouders zijn die gewoon niet rondkomen aan het einde van de maand, dat ze elke keer moeten nadenken als ze iets aanrekenen aan ouders. Ook daar ligt er voor u nog heel veel werk op de plank. Dit is een nagel waarop we gaan blijven kloppen. We spreken elkaar zeer snel opnieuw.
De heer Laeremans heeft het woord.
Minister, ik dank u voor uw antwoord, maar ik mis nog een paar zaken. Wat vindt u van het standpunt van de Gezinsbond? Daar hebt u niet op geantwoord. Het is de Gezinsbond en u blijft bij uw standpunt, maar het zou misschien toch eens nuttig zijn om daarover met hen van gedachten te wisselen.
Twee, de gespreide betaling is uiteraard een goed voorstel, maar is dat al opgelegd voor dit schooljaar? Elke school moet dat aanbieden.
Natuurlijk zal de N-VA weinig in de pap te brokken hebben in de nieuwe Federale Regering, dat snap ik wel. Het zal aan de Vivaldipartijen zijn, als ze een akkoord vinden, om dat ook mee te nemen. Het is uw verantwoordelijkheid om aan de Federale Regering te vragen of ze zo goed wil zijn om de maand voor het schooljaar begint, de schoolboeken een lager btw-tarief te geven.
Wat Smartschool betreft, appreciëren wij uiteraard dat de Vlaamse bedrijven goed boeren en goed inspelen op wat leeft in ons onderwijs. U spreekt over een naïeve prijzenpolitiek. Ze bekennen dus een beetje schuld, namelijk dat ze dat jarenlang niet verhoogd hebben. Waarom hebben ze niet overwogen om die prijsstijging wat meer geleidelijk te laten verlopen?
Dat de prijs moest stijgen, oké, dat begrijp ik. De kosten zijn gestegen, het aantal deelnemers is bij wijze van spreken geëxplodeerd. Ze doen goed werk, daar mag een prijs tegenover staan, maar het is een beetje te gemakkelijk om te zeggen ‘u krijgt er een nieuwe functie bij’. Dat vind ik een beetje te weinig klantvriendelijk. Ik had gehoopt dat ze dan toch de zaken een beetje konden spreiden over de jaren.
Wat het gebruik van invulboeken betreft, die inderdaad duur zijn, vind ik dat begrijpelijk vanuit de leerkrachten: het is makkelijk, ze moeten geen eigen cursus voorzien. Maar de kwaliteit van een aantal invulboeken laat toch wel duidelijk te wensen over. Het is ook niet echt duurzaam als ze maar voor de helft of minder gebruikt worden. Dan zijn we toch papier aan het verspillen.
Ik herinner me van heel lang geleden, toen er nog geen invulboeken bestonden, dat wij met een schrift en een boek werkten en daarin alles moesten noteren. Dat heeft zijn voordelen: je leert noteren en je leert ordelijk werken. Het is een beetje jammer dat er zo weinig gebruikgemaakt wordt van schriften.
Men kan ook een oplossing zoeken in het digitale verhaal als men meer naar laptops gaat. Elke leerling zijn laptop, dat bestaat al in een aantal scholen. Daarmee kan men een deel van de kosten van invulboeken laten wegvallen. Als ze gewoon online kunnen invullen op hun computer, is dat invulboek niet meer nodig. Misschien ligt daar ook een stuk van de oplossing. In ieder geval hopen we dat u begin 2021 in samenspraak met de onderwijssector tot het besluit komt dat er echt aandacht moet gaan naar die hoge kostprijs voor het middelbaar onderwijs.
Het verschil in prijs is niet eerlijk. Ik heb het zelf meegemaakt: mijn ene zoon ging naar een andere school dan de twee andere, in dezelfde richting, en de kostprijs was echt aanzienlijk lager. Het kan dus wel. Men heeft in de lagere school door de maximumfactuur toch ervaren dat die een effect had.
Mevrouw Tavernier heeft het woord.
We hebben sinds de start van deze legislatuur over deze thema’s in deze commissie al meerdere malen gedebatteerd. Het is duidelijk dat de Vlaamse Regering inzet op kostenbeheersing. Minister, het is goed dat u hiertoe de nodige gesprekken en partnerschappen aangaat. Het N-VA-standpunt inzake de maximumfactuur in het secundair onderwijs is duidelijk. We zijn daar geen voorstander van, wij volgen de minister daarin. We gaan het debat daarover niet heropenen.
Er is veel te doen rond de zin en onzin van invulboeken. De heer Laeremans heeft het al aangehaald: ze worden soms slechts deels gebruikt tijdens het schooljaar. Het is begrijpelijk dat ouders als ze halflege boeken te zien krijgen op het einde van het schooljaar, daar niet mee opgezet zijn. Inderdaad, waarom niet werken met schriften of via de computer, of, in het slechtste geval, met invulboeken volgens het principe ‘print on demand’. Men kan printen op vraag. De uitgeverijen leveren dan enkel de hoofdstukken aan waar de school om vraagt en er wordt enkel betaald voor wat effectief gebruikt wordt. Dat is misschien iets wat u kunt meenemen, minister.
Een organisatie die op het domein van kostenbeheersing en -sensibilisering bij scholen heel mooi werk geleverd heeft, is de vereniging STOS. Met tal van werkbare en concrete tips tonen zij scholen op welke manier ze het best werk maken van een transparant kostenvriendelijk beleid en hoe ze hun personeel armoedevaardig kunnen maken. Het project heeft al heel veel scholen bereikt.
Voor het zomerreces vernamen we dat STOS naar een formele samenwerking met vzw SOS Schulden Op School zou toegroeien, omdat beide actief zijn op hetzelfde domein. Die samenwerking zou naar verluidt zijn omgedoopt tot een nieuwe vzw, de vzw Krijt. Minister, graag zou ik van u willen vernemen of u een stand van zaken kunt geven met betrekking tot die fusie. Wanneer wordt vzw Krijt gelanceerd, en hoe zullen de toekomstige werking en aanpak van die nieuwe vzw er precies uitzien?
Mevrouw Vandromme heeft het woord.
Collega’s, minister, dank u wel voor de vragen en de antwoorden. Er is al heel veel verteld vandaag. Ik zal proberen het kort te houden. Er is heel rijk onderzoek omtrent het thema van de studiekostenmonitoring. Misschien is ‘rijk’ niet het gepaste woord. Ik bedoel dat het echt zeer waardevol onderzoek is. Minister, u maakte de link met de Boekencheck. Ik vind dat alvast een zeer waardevol project en hoop dat het wordt uitgebreid. Ik was zeer blij daar heel goede voorbeelden te zien van scholen die een kostenbeheersend beleid voeren. Ik wil ook mijn eigen school toch even vernoemen, het Technisch Instituut Immaculata, dat altijd bij de beste was wat het voeren van een kostenbeheersend schoolbeleid betreft. Ik ben er getuige van dat het echt wel lukt met minimale inspanningen om de schoolfactuur zo laag mogelijk te houden.
Minister, het is goed dat er werk wordt gemaakt van die ethische code. Naar ik verneem zijn zowel de onderwijsverstrekkers als een aantal mensen, partners op het veld toch heel sterk vragende partij om daar werk van te maken. Ik hoop dat u alle kracht kunt bijzetten om die ethische code ook waar te maken.
Iets dat nog niet werd vermeld vandaag is de schooltoeslag, die toch ook werd verhoogd in het groeipakket. Collega’s, vooral de automatische toekenning is toch wel iets dat heel belangrijk is. Als we de cijfers zien, dan zien we echt dat een aanzienlijk deel van de bevolking eigenlijk vroeger geen aanspraak maakte op die schooltoeslag, hoewel zij er eigenlijk wel recht op hadden. Dat is dus toch wel een heel grote stap. We zien wel dat er nog een discrepantie is, vooral in de derde graad, tussen de schooltoeslag en de werkelijke studiekosten die er zijn in een aantal richtingen, vooral beroepsrichtingen. Misschien is dat dus iets dat we nog een keer van dichterbij moeten bekijken, om daarin misschien stappen te kunnen zetten. Minister, ik vroeg me dus af of u dat eventueel wilt meenemen.
De heer De Witte heeft het woord.
Ik zou toch nog eens willen vragen wat het principiële bezwaar is tegen die maximumfactuur, want zowel bij het betoog van de minister als bij dat van mevrouw Tavernier is me dat helemaal niet duidelijk. Het principe dat voor een dienst die volledig wordt gefinancierd door de gemeenschap, men voor de gebruiker van die dienst ook een maximum garandeert, en dus een maximumfactuur oplegt, is toch een zeer logisch principe, zelfs vanuit een liberale logica, dus niet alleen vanuit een sociale logica. Voor mij is dus echt niet duidelijk wat het principiële bezwaar is tegen een maximumfactuur in het onderwijs.
Minister Weyts heeft het woord.
Ik heb al enkele initiatieven vernoemd, en collega Vandromme heeft dat ook zeer goed aangevuld met betrekking tot de automatische toekenning van de schooltoelagen. Ik moet dus zeggen dat we nu en de afgelopen jaren al ongelooflijk veel inspanningen hebben gedaan. We moeten ons daar absoluut niet voor schromen, laat staan schamen, maar niks belet ons om inderdaad verder te gaan op de ingeslagen paden.
Van die ethische code wil ik inderdaad werk maken. Ook daar zal het niet eenvoudig zijn om te proberen bepaalde doelstellingen en engagementen op te leggen aan private partners, maar we proberen dat ook met vereende krachten. Zoals collega Tavernier daarnet suggereerde: er zijn vandaag twee belangrijke vzw’s die inzake die problematiek werken, namelijk STOS en SOS Schulden Op School. We proberen er ook op dat vlak voor te zorgen dat die krachten worden gebundeld. Sedert verleden jaar heeft de vzw SOS Schulden Op School haar subsidie voor honderd procent binnen het project STOS ingekanteld.
Het is de bedoeling om beide subsidies vanaf dit schooljaar te laten opgaan in één subsidie, die wordt getrokken door één entiteit, zodat we ook op dat vlak minstens in een krachtenbundeling kunnen voorzien, zodat we met vereende krachten nog sterker aan de slag kunnen gaan.
Mevrouw Goeman heeft het woord.
Minister, ik ben natuurlijk benieuwd naar uw overleg met die private partners, want het zal, zoals u zelf zegt, niet evident zijn om die ervan te overtuigen om één van hun ‘wingewesten’ zomaar te laten inperken. Ik ben dus ook benieuwd of zo’n ethisch charter – dat ik voor alle duidelijkheid alle kansen wil geven – ook echt resultaat zal opleveren op het einde van de rit, of dat er inderdaad voor zal zorgen dat ouders een minder hoge factuur voor de schoolboeken voorgeschoteld krijgen. Daar gaat het immers uiteindelijk om. Ik denk – dat hoop ik in ieder geval – dat we op het einde allemaal tot de conclusie zullen komen dat de maximumfactuur daarvoor de enige oplossing is, maar zover zijn we helaas nog altijd niet.
De heer Laeremans heeft het woord.
Ik heb er niet meer veel aan toe te voegen. Ik heb wellicht al te veel spreektijd gebruikt. Ik wil gewoon maar zeggen dat er toch wel ouders zitten te wachten op initiatieven hieromtrent, om te maken dat hun kinderen alles hebben wat ze moeten hebben qua schoolgerief en dat de prijzen daarvan toch een beetje minder onredelijk zouden zijn. Ze hebben immers soms echt moeite om de eindjes aan elkaar te knopen.
De vragen om uitleg zijn afgehandeld.