Verslag vergadering Commissie voor Leefmilieu, Natuur, Ruimtelijke Ordening, Energie en Dierenwelzijn
Vraag om uitleg over de verwerking van restplastics in Vlaanderen
Verslag
De heer Tobback heeft het woord.
Minister, nadat we hier vorige week gehoord hebben hoe eeuwig en belangrijk het plastic en plastic zakken wel zijn en hoe sommigen daar bepaalde bijna religieuze affiliaties mee hebben, wordt deze vraag natuurlijk hoe langer hoe actueler. De liefde voor de plastic zak aan de ene kant is natuurlijk het begin van de ketting, de verwerking achteraf is het einde van de pijp. De praktijk van het einde van de pijp is de afgelopen jaren altijd geweest dat we in Vlaanderen, als kampioenen van selectieve ophaling en dergelijke meer, ergens een grote hoop plastic afval hadden liggen, die dan verwerkt, gerecycleerd of wat dan ook moest worden. Heel veel daarvan ging, los van wat men daarvan denkt, naar China, dat zich jarenlang toegelegd heeft op het verwerken van niet alleen plastic, maar heel wat soorten afval.
Nu heeft men daar beslist dat men niet langer zin heeft om de vuilnisbak van de rest van de wereld te zijn. Men gaat zich op wat hoogwaardiger toepassingen toeleggen. Dat kunnen we op zich alleen maar toejuichen, alleen creëert dat blijkbaar toch een probleem voor de ongeveer 40.000 à 50.000 ton plastic afval die we jaarlijks vanuit Vlaanderen naar ginds verschepen.
De vraag is gesteld naar aanleiding van de noodkreet van een aantal afvalintercommunales. Nogal wat van die intercommunales worden namelijk geconfronteerd met een opstapelende stock aan plastic afval waar ze geen uitweg meer voor vinden. Een aantal daarvan overwegen op dit moment al – de laatste strohalm – om te verbranden, hopelijk met energierecuperatie. Maar ik begrijp dat geen enkele van hen daar echt enthousiast over is. Ik denk dat het dus beter is dat we naar andere oplossingen proberen te zoeken.
Daarom heb ik een aantal vragen voor u, minister. Misschien moet ik ze in omgekeerde volgorde stellen dan in mijn oorspronkelijke vraagstelling, vooral naar aanleiding van de zitting van vorige week. Is dit ten eerste niet een perfect moment, wanneer je met een dergelijke problematiek geconfronteerd wordt, om vast te stellen dat de piste waarbij we eerst plastic gebruiken en hem dan achteraf proberen te vervangen, stilaan aan haar grenzen komt en dat het veel beter is om van in het begin meteen niet te gebruiken en te produceren?
Zou er niet veel sneller moeten worden gedacht aan systemen zoals het effectief verbieden van plastic zakken? We zijn ondertussen de enige Belgen die dat nog mogen gebruiken. En er zijn nog een aantal andere gekoppelde discussies rond statiegeld en dergelijke meer.
Is er bij de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) op dit ogenblik een globaal overzicht beschikbaar van de intercommunales die met een problematiek daaromtrent geconfronteerd worden, zodat we specifiek weten waar de afzetmoeilijkheden zich situeren en wat de omvang ervan is?
Ten tweede dreigt er effectief een piste te ontstaan waarbij men toch naar verbranding zou gaan of moeten gaan, wat gezien alle discussies rond de nieuwe roze zak, die nu blijkbaar toch opnieuw wordt ondergraven vanuit de sector door een uitgebreide blauwe zak enzovoort, slecht nieuws zou zijn voor al wie selectief laat ophalen.
En ten derde: bestaan er op de langere termijn, als we toch plastic zouden blijven gebruiken, plannen of mogelijkheden om in Vlaanderen eigen capaciteit tot stand te brengen om het soort afval te verwerken dat we tot op vandaag richting China of elders in het buitenland exporteren?
Mevrouw De Vroe heeft het woord.
Minister, op 2 december jongstleden kopte De Tijd: ‘De afvoerbuis voor afval zit verstopt’. Onze afvalverwerkers hebben namelijk de alarmbel geluid omdat ze hun plastic niet meer kwijtraken. De afvoerbuis zit verstopt, omdat China bepaalde soorten niet meer wil verwerken.
Collega Tobback heeft er zonet naar verwezen: vanaf januari zou de Chinese regering officieel de grenzen sluiten voor een hele reeks aan afvalstromen, wat de luchtvervuiling moet verminderen en de volksgezondheid ginds moet verbeteren. Daardoor wordt het voor afvalintercommunales bij ons duurder om bepaalde plastics weg te krijgen. De recyclageparken en afvalintercommunales gaan door een moeilijke periode, aldus de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG).
Op het terrein neemt de druk dus toe. Men spreekt zelfs over meer verbranding. Men vindt geen afzetmarkten om de plasticfolies kwijt te raken die men nu al apart inzamelt in recyclageparken. Volgens verschillende milieuorganisaties is het nu het moment – vorige week werd ook gezegd dat 2018 een sleuteljaar is – om het globale afvalbeleid te herzien en over te stappen naar een nog hoogwaardigere recyclage. Ook u, minister, hebt in de media te kennen gegeven dat u deze crisis aanziet als een kans voor Vlaanderen.
Hoe staat u tegenover de beslissing van de Chinese regering om bepaalde afvalstromen te weren? Hebt u daarover al overleg gehad met de sector? Wat is de stand van zaken van de herziening van de Europese Verpakkingsrichtlijn? Hoe zult u de eventuele omschakeling naar verbranding door intercommunales tegengaan en de circulaire economie, waar we allemaal honderd procent achter staan, blijven stimuleren?
Hoe verloopt het overleg met de Federale Regering over het lagere btw-tarief dat u wenst voor producten uit gerecycleerde plastics? Op welke manier zult u de verpakkingsindustrie op haar verantwoordelijkheid wijzen? We willen immers allemaal naar minder plastic. Welke gevolgen heeft dit alles op de verplichte aparte inzameling van het restplastic in Vlaanderen?
Afgelopen vrijdag heeft Fost Plus zijn plan voorgesteld om vanaf 2019 de blauwe zak uit te breiden naar alle plastics. Ik mag ervan uitgaan dat dat plan het resultaat is van de proefprojecten rond de pmd-zak en de verschillende inzamelscenario’s die zijn uitgeprobeerd. U hebt in de media verklaard dat het een standpunt is van Fost Plus en dat het nog geen beleidsbeslissing is. Wanneer zal die beleidsbeslissing dan volgen?
Minister Schauvliege heeft het woord.
Collega's, als u vraagt hoeveel plastic afval wordt geëxporteerd vanuit België naar China, dan zijn de laatst beschikbare cijfers van 2016, wat ook logisch is. Volgens de beschikbare cijfers van de Interregionale Verpakkingscommissie (IVC) gaat er 834 ton plastic afval van België naar China om te worden verwerkt. Dit is weinig. De totale hoeveelheid is 84.323 ton en wordt gerecycleerd door erkende organisaties.
Tot nu toe is de China-route een gemakkelijke manier geweest om afval te laten recycleren. Ik begrijp de beslissing van de Chinese autoriteiten. China is zich in sneltreintempo aan het transformeren en wil ook de milieuproblemen aanpakken.
Er is overlegd met Go4Circle, Val-I-Pac, Fost Plus en Interafval. Ook de intercommunales beseffen dat verbranding niet de goede optie is. We staan er dus allemaal achter dat we zoveel mogelijk moeten hergebruiken. Het is de verantwoordelijkheid van de betrokken sectoren om andere afzetkanalen te zoeken, waarbij de garantie kan worden gegeven dat de milieu-impact gering is en die bijdragen aan een circulaire economie. Het uitbouwen van nieuwe verwerkingscapaciteit is niet de kerntaak van de overheid, maar van de verwerkingssector.
Voor de roze zakken en voor wat nu via de PMD-zak wordt ingezameld, is er geen probleem. De hoeveelheden die worden ingezameld, worden volledig in Europa gerecycleerd en de hoeveelheden die worden ingezameld via de roze zak, worden zelfs voor 100 procent in België gerecycleerd. Alleen voor de toekomstige uitbreiding van de inzameling van de huishoudelijke restplastics moet de nodige voorzichtigheid aan de dag worden gelegd.
De erkende organisatie Fost Plus heeft vorige vrijdag inderdaad een implementatieplan voorgesteld aan de IVC om de inzameling voor 100 procent van de Belgische bevolking, gebaseerd op de evaluatie van de proefprojecten, te realiseren. Dat zou een aanzet moeten zijn tot de verdere uitbouw van de Vlaamse recyclagecapaciteit. Dit zal verder worden geconcretiseerd. De evaluatie is ingediend. Er is nog geen beleidsbeslissing genomen. Het wordt meegenomen in de nieuwe erkenning van Fost Plus die in 2018 moet worden genomen.
Los van de context van de China-ban ben ik al veel langer overtuigd van het belang om de problematiek van het kunststofafval grondig aan te pakken. Uiteraard is de preventie van kunststofafval hierbij essentieel. Er zijn de laatste jaren belangrijke stappen vooruit gezet in de selectieve inzameling van die stromen. Deze vooruitgang mogen we niet tenietdoen wegens externe omstandigheden: iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen.
De OVAM is een overleg gestart met de FOD Leefmilieu en de sectorfederatie Go4Circle om te verkennen wat de mogelijkheden zijn om een btw-verlaging toe te kennen aan producten die bestaan uit een bepaald percentage gerecycleerd materiaal. In de eerste plaats wordt samen met de recyclagesector gezocht naar producten waarvoor de gerecycleerde inhoud op een eenvoudige manier kan worden vastgesteld en waarvoor een duidelijk potentieel bestaat om de verkoop ervan te stimuleren via een prijsverlaging ten opzichte van de niet-gerecycleerde alternatieven. De OVAM heeft daartoe een studie lopen en die zal op korte termijn worden afgerond.
Daarnaast zal ook de economische impact van een prijsverlaging worden ingeschat en moeten we zoeken naar een eenduidige manier om dat te attesteren. Met de FOD Financiën zal worden bekeken welke voorwaarden in aanmerking kunnen komen voor een eventuele btw-verlaging, want dat moet natuurlijk binnen de Europese regelgeving passen. De resultaten van deze oefening zullen ook worden gebruikt om na te gaan of via andere middelen de verkoop van gerecycleerde producten kan worden bevorderd.
Het voorstel tot herziening van de richtlijn inzake verpakking en verpakkingsafval werd in december 2015 door de commissie uitgebracht. Het voorziet in een verstrenging van de recyclagedoelstellingen voor verpakkingsafval en in een meer geharmoniseerde monitoring. In maart 2017 stemde het Europees Parlement over amendementen, waarop de Raad reageerde met een positie-aanname in mei, en een mandaat aan het raadsvoorzitterschap om de trilogen te voeren.
Het Europees Parlement heeft de door de Commissie voorgestelde doelstellingen aangescherpt, terwijl de meerderheid van de Raad afgezwakte doelstellingen verkoos. Ondertussen vonden vijf trilogen plaats. Met de zesde op 17 december is een principieel akkoord in eerste lezing bereikt, dat volgend jaar door de Raad, het Europees Parlement en de Commissie moet worden bekrachtigd. Dit komt ook op ons af. We hebben binnen Europa al mooie resultaten bereikt en heel wat gerealiseerd. Misschien is het ook interessant om aan te geven dat in het kader van de circulaire economie, wij heel wat nieuwe initiatieven hebben goedgekeurd en gesubsidieerd, die vaak passen in het recycleren van reststromen zoals plastic.
De heer Tobback heeft het woord.
Minister, ik kan me best vinden in een aantal zaken. Toch mis ik een concreet beeld van welke intercommunales op dit moment – enkele hebben wel degelijk alarm geroepen – met een probleem zitten. Ik wil graag weten waar en over welke het gaat. De cijfers daarover zijn zeker nuttig. De plastic zeeën liggen misschien ver van ons, maar de plastic bergen van afval dat wordt opgehaald, liggen wel bij ons. Het is dus goed om daar een concreet zicht op te krijgen, al was het maar om de omvang te kunnen inschatten.
Ik ben het eens met de bedenking dat we de logica van de beslissing van de Chinese regering kunnen inzien, dat we in hun plaats waarschijnlijk hetzelfde zouden doen. Tot mijn eigen verbazing heb ik genoteerd dat, aangezien wat er in de roze zak zit voor 100 procent in België wordt gerecycleerd – het is voor het eerst dat ik dat hoor –, een systeem dat bij wijze van spreken een goed jaar bestaat, nu al veruit superieur is aan het systeem van de blauwe PMD-zak, die al vele jaren bestaat. Ik heb altijd gehoord dat je een aantal dingen niet in die blauwe PMD-zak mocht steken omdat die te duur en te moeilijk waren om te recycleren. Als ik nu hoor dat alle overschot die er niet in mag, maar in een andere zak gaat, voor 100 procent in België wordt gerecycleerd, dan is dat nieuws voor mij, en misschien aanleiding tot de vraag waarom we niet gewoon alles in de roze zak stoppen, aangezien dat toch zoveel beter gaat. Tenzij ik uw antwoord, minister, iets te ongenuanceerd begrijp, maar dan wil ik wel graag een verduidelijking daarvan.
Ik ben er helemaal voor te vinden dat de Vlaamse, de Belgische en de Europese overheden het gebruik van producten die geproduceerd zijn op basis van gerecycleerd plastic promoten. Het is natuurlijk veruit superieur om te zorgen dat we minder plastic afval aan de bron produceren, en dat we er in de mate van het mogelijke voor zorgen dat we andere en duurzame grondstoffen dan plastic gebruiken, gezien de immense problemen die daarmee gepaard gaan. Hoe sneller we plastic zakken van onze markt kunnen bannen, hoe beter. Bij deze doe ik nog eens een warme oproep om dat liever gisteren dan morgen te doen.
Mevrouw De Vroe heeft het woord.
Minister, Vlaanderen en België zijn koploper inzake recyclage en dat moeten we zeker behouden. We willen allemaal naar minder plastic afval gaan. We willen het hergebruik stimuleren, dat moeten we extra stimuleren. In het afvalstoffenplan staat heel duidelijk vermeld dat we minder willen verbranden.
In de artikels in de media werd de vrees geuit dat een deel van de plastics niet meer naar China zou kunnen gaan, en werd er geopperd dat er misschien meer zou worden verbrand. Minister, u hebt al gezegd dat u het een goed idee vond. Ik wil u vragen om opnieuw, net als in de vorige legislatuur, een hoorzitting te organiseren met de bestaande afvalverbrandingsovens. Het moment is rijp om dat hier nog eens te doen. In het nieuwe afvalstoffenplan staat het doel om het restafval te verminderen. Als ik de cijfers van 2014 en 2016 vergelijk, heb ik gezien dat de capaciteit, maar ook het aanbod is gedaald, maar de verhouding is gewijzigd. Ik zou dan ook willen voorstellen om dat debat in de commissie te laten plaatsvinden.
Minister, we moeten er alles aan doen om producenten ertoe aan te zetten gerecycleerde plastics te produceren en op de markt te brengen. We moeten steeds meer naar de recyclage en het hergebruik van die plastics gaan. Toch is het jammer vast te stellen dat er nog altijd – ik weet dat het een federale en geen Vlaamse bevoegdheid is – producten op de markt komen die niet recycleerbaar zijn. Het zijn producten die we dagelijks gebruiken, die in plastic verpakkingen zitten, die niet recycleerbaar zijn. In het kader van de circulaire economie zou ik vanuit Vlaanderen aan de alarmbel willen trekken omdat het toch wel menens is, en dat we verwachten dat de federale overheid grote stappen vooruit zet.
Mijnheer Tobback, de minister zei dat de roze zak 100 procent op Belgisch grondgebied wordt verwerkt. Wat Fost Plus heeft voorgesteld, is niet de blauwe zak, maar een uitbreiding van de blauwe zak. U zei dat de blauwe zak al vele jaren bestaat, maar men wil naar een nieuwe blauwe zak gaan – welke kleur die ook heeft – met de bedoeling om alle plastics in te zamelen. Dat is toch een groot verschil met het huidige gebruik van de blauwe zak.
De heer Nevens heeft het woord.
Johan Cruijff zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel.” In deze zaak moet het feit dat de Chinezen hun markt sluiten voor die plastics, een opportuniteit zijn. In Vlaanderen moeten we kijken hoe we het plastic afval dat we inzamelen via de PMD+-zak en in de toekomst ook via de roze zak… Het principe van de ladder van Lansink is de vraag hoe we afval kunnen vermijden. Dat is nog altijd belangrijk en dat komt nog te weinig aan bod. Als er afval is, hoe kunnen we dat dan hergebruiken? Verbranden is uit den boze.
Minister, ik wil graag dat u bevestigt dat indien er plasticafval wordt ingezameld door intercommunales via een gescheiden stelsel en het komt bij de afvalverwerker terecht, het onmogelijk is om dat via een omweg naar de afvalverbrandingsovens te sturen. Dan doen we wat Brussel vandaag doet: Brussel haalt de fracties gescheiden op en voert alles naar de verbrandingsoven in Neder-over-Heembeek om het te verbranden. Dat is boerenbedrog. De mensen zijn voorstander om een tandje bij te steken, om te recycleren, om van hun woning een mini-containerpark te maken, om de stap naar de containerparken te zetten, om te recycleren. Maar zo zijn we die mensen aan het misbruiken. De goedheid misbruiken van onze Vlaming om te recycleren en zelf zijn steentje bij te dragen, kan voor onze fractie niet. Het is onmogelijk om in dat verhaal mee te stappen.
Ik geef toe dat doordat de Chinese markt wordt gesloten, men oplossingen moet zoeken voor het gerecycleerd plastic en de inzameling van die fractie. In sommige intercommunales gaat dat via de roze zak, maar Fost Plus heeft nu het licht gezien en gaat de blauwe zak uitbreiden om er plastic folies en verpakkingsafval in toe te laten. De sorteerboodschap voor onze inwoners, waarover we al twintig jaar discussiëren, is nu ook weg. We hebben een grote stap vooruit gezet. Ik wil toch graag een bevestiging van het feit dat de fractie die we extra gaan inzamelen, toch niet via een sluikweg zal worden verbrand.
In de preventie mogen we nog een tandje bijsteken. Minister, u zit er zelf aan het stuur. Uit de sectorale preventieplannen kunt u nog veel halen om in het kader van eco-design de verpakkingsindustrie aan te manen alleen maar verpakking op de markt te brengen die recycleerbaar is. Dan zal die stroom zeker zuiver worden. Minister, kunt u ons verzekeren dat ingezameld plastic afval niet zal worden verbrand?
Minister Schauvliege heeft het woord.
Sommige collega's gaan volledig voorbij aan het feit dat productnormering geen Vlaamse bevoegdheid is. We kunnen geen verplichting opleggen van welk percentage gerecycleerd plastic in een bepaald product moet zitten. Dat moet de federale overheid doen. Het is een van de zaken waarover we niet kunnen beslissen.
Via de circulaire economie hebben we tal van nieuwe projecten goedgekeurd. Het zijn initiatieven waar wordt gerecycleerd, met nieuwe toepassingen en uitwisselingen tussen verschillende economische spelers die reststromen van elkaar gebruiken. We hebben fantastische projecten kunnen valoriseren omdat we in de begroting een pak extra middelen hebben kunnen binnenhalen voor die circulaire economie.
In deze commissie, in het parlement zijn we veel te gefragmenteerd bezig met het verpakkingsbeleid. De ene week gaat het over het verbod op plasticzakjes, dan gaat het over het statiegeld, nu is er een vraag over de roze zak, over de uitbreiding van de blauwe zak. Dat is allemaal heel waardevol, maar je kunt het ene niet los zien van het andere. Er moet een totale nieuwe aanpak zijn.
Het toeval wil dat we volgend jaar de nieuwe erkenning van Fost Plus moeten goedkeuren. Dat is ook net het jaar waarop we met elkaar hebben afgesproken dat we het statiegeld al of niet invoeren. We doen een evaluatie van de aanpak van het zwerfvuil. We hebben net een evaluatie binnen van de twee soorten stromen, de roze zak en de uitbreiding van de blauwe zak, die dan een paarse zak wordt. We hebben dus roze, blauwe en paarse zakken en dat heeft niks met politiek te maken, maar alles met het inzamelen van plastic afval.
Ik kan u garanderen dat de Vlaamse Regering, wanneer ze daar een beslissing over neemt, wanneer ze een bepaalde pistes zal bewandelen, het geheel zal bekijken. Als je er eentje gefragmenteerd uitneemt, werk je in een schakel waar al de rest in elkaar kan vallen. Nu is het moment om heel het verpakkingsverhaal totaal te bekijken. We moeten dat natuurlijk zien in het licht van de circulaire economie en we moeten zoveel mogelijk recycleren.
Er zijn enkele bijkomende vragen gesteld, en soms is dat wat verwarrend en worden er dingen door elkaar gehaald. De roze zak bestaat al een tijdje, onder andere in de regio Mechelen. Wat niet in de PMD-zak kan, gaat in de roze zak, en dat wordt 100 procent gerecycleerd. De resultaten met de paarse zak zijn minder positief. De paarse zak is de blauwe zak, het experiment met alle plastic in een zak. Voor de consument is dat een veel betere zaak, daar is iedereen het over eens. Voor het ophalen en recycleren is het wel een moeilijkere toepassing, omdat de machines daarop moeten worden aangepast.
Mijnheer Nevens, als we vanaf 1 januari 2018 de paarse zak invoeren, zijnde de blauwe zak met alle plastics erin, en als u me vraagt of ik kan garanderen dat alles 100 procent zal worden gerecycleerd, dan is het antwoord volgens de specialisten vandaag: neen. Omdat men niet voorbereid is op basis van de capaciteit om dat allemaal op die manier te verwerken. Wel met de roze zak, omdat men daarvoor een aparte stroom en andere machines heeft, maar niet als men direct start met het inzamelen van de volledige zak. Dit moeten we mee in het achterhoofd houden als we dat invoeren, hoe we dat doen, zodat we niet naar een verbranding gaan, maar naar een recyclage.
Collega’s, ik wil hiermee maar aangeven dat wij het totaalpakket zullen moeten bekijken. Wij zullen volgend jaar komen met een totaalvisie op het afvalbeleid. Wij willen alles herzien in de nieuwe tijdgeest: het feit dat Fost Plus een nieuwe erkenning moet krijgen; het statiegeld op plastic zakjes. We moeten de roze of de paarse zak op die manier bekijken. We zullen daarover volgend jaar zeker nog vaak van gedachten wisselen. Maar we zijn het allemaal over één ding eens: dat we zoveel mogelijk, liefst 100 procent, recycleren en zo weinig mogelijk verbranden. Laat het duidelijk zijn dat het daarvoor is dat ik als minister sta.
De heer Tobback heeft het woord.
Voorzitter, ik sluit mij helemaal aan bij het principe of de droom van de minister dat we een globale visie moeten hebben. Vandaag discussiëren we te gefragmenteerd. Maar, minister, u kunt moeilijk voorbijgaan aan de actualiteit en aan het feit dat heel wat dingen ter discussie worden gesteld – ook een aantal zaken waar we de facto al achterlopen. We zijn de laatste regio in België waar bijvoorbeeld plastic winkelzakjes nog toegelaten zijn. Daarover beslissen we wél zelf in Vlaanderen. Als zowel Brussel als Wallonië het al heeft verboden, is het niet verwonderlijk dat ook in Vlaanderen die vraag bestaat.
Ik sluit me helemaal aan bij de ambitie om een globale visie te maken, maar bovendien worden we in de praktijk door nogal wat betrokken partners en belanghebbenden op die markt onder druk gezet, om niet te zeggen voorbijgelopen. Het initiatief van Fost Plus met de blauwe zak, waar we op een zeer bizarre manier nu opeens alles in zouden mogen steken, is natuurlijk ook voor een deel anticiperen op een toekomstige visie. Het zou toch echt geen kwaad kunnen mocht de Vlaamse Regering, de Vlaamse overheid, desnoods samen met het Vlaams Parlement, zelfs met inbegrip van u, mijnheer Nevens, een visie duidelijk kunnen maken waaraan de betrokken spelers op de markt zich zouden kunnen houden en zich zouden kunnen conformeren, in plaats van, zoals het jammer genoeg al te vaak gebeurt, achter de feiten en achter de markt en achter een aantal betrokken belanghebbenden aan te lopen.
Ik krijg hoe langer hoe meer het gevoel dat we ons met bijvoorbeeld de blauwe zak in het verleden te gemakkelijk hebben laten sussen. Als ik zie hoe bijzonder gemakkelijk het blijkbaar is om in België te recycleren wat er vandaag allemaal in de roze zak gaat – niet alleen in Mechelen maar ook bij mij in Leuven, ik heb er ook een staan, waarover ik overigens zeer tevreden ben –, dan vraag ik mij af waarom we dat al niet veel langer hebben gedaan, en waarom Fost Plus zo lang heeft tegengesparteld en dat blijkbaar nog altijd blijft doen en nu plotseling wel een aantal deuren wil openzetten. Een aantal betrokkenen zouden eens diep in het eigen ‘hert’ mogen kijken.
De Vlaamse overheid moet nu duidelijke lijnen trekken, en liefst zo snel mogelijk.
Minister, u moet daar niet boos over zijn. Ik roep u slechts op om datgene wat u hebt aangekondigd, zo snel mogelijk te doen. Als dat geen constructieve oppositie is, weet ik het ook niet meer.
Mevrouw De Vroe heeft het woord.
Minister, u hebt uiteraard volledig gelijk dat we moeten komen tot een integraal verpakkingsbeleid. De laatste weken is dat in de commissie inderdaad dikwijls gefragmenteerd gebeurd. Uiteraard kijken wij allen uit naar uw totaalvisie. Het is al vaak gezegd dat 2018 een sleuteljaar is. We kijken naar het plan Fost Plus en naar de beleidsbeslissingen hierover. De verwachtingen van eenieder in deze commissie zijn hooggespannen.
De heer Nevens vroeg daarnet of kan worden gegarandeerd dat het materiaal in de paarse zak 100 procent kan worden gerecycleerd. Minister, u hebt daar negatief op geantwoord. Ik moet eerlijk zeggen dat ik als parlementslid hier en daar met mensen ben gaan spreken. Men heeft mij gegarandeerd dat de technologie ondertussen zodanig zou zijn ontwikkeld dat dat wel zou kunnen. Ik ga dat nog verder uitzoeken. (Minister Schauvliege schudt het hoofd)
Minister, u zegt van niet. Ik moet dat dus toch nog eens verder bekijken, want dat is wel belangrijk voor de komende beleidsbeslissing.
Minister, u zegt dat we zoveel mogelijk moeten recycleren en zo weinig mogelijk verbranden. Dat kunnen we alleen maar volmondig beamen, want dat zal in de toekomst onze luchtkwaliteit uiteraard alleen maar ten goede komen.
De vragen om uitleg zijn afgehandeld.