Verslag vergadering Commissie voor Cultuur, Jeugd, Sport en Media
Verslag
Mevrouw Rombouts heeft het woord.
Voorzitter, minister, collega’s, vooraf wil ik verwijzen naar een kort debat naar aanleiding van een actuele vraag in de plenaire vergadering. Ik wil de kans benutten om hier wat dieper in te gaan op de problematiek omdat ik bezorgd ben over dit thema en het van nabij wil opvolgen. Ik wil de jeugdbewegingen graag laten doen waar ze goed in zijn en waarvoor ze bestaan, en dat is allesbehalve papierwerk en regulitis. In onze maatschappij moeten we allemaal goed op elkaar afgestemd zijn, en daarvoor zijn er regels en afspraken nodig. Dat begrijpt iedereen. Toch is het een uitdaging voor de overheid te proberen de administratieve lasten voor jeugdverenigingen zo laag mogelijk te houden.
Jeugdverenigingen worden in hun werking vaak geconfronteerd met ingewikkelde administratieve procedures en formaliteiten. Dit probleem is niet nieuw, en dat is jammer. Al meer dan tien jaar probeert de Vlaamse overheid deze zogenaamde regulitis in kaart te brengen en aan te pakken. De Vlaamse Jeugdraad en De Ambrassade hebben al heel wat werk verzet. Ze stelden een uitgebreide regulitisbrochure op die als leidraad zou kunnen worden gebruikt. Maar wanneer jeugdverenigingen op kamp of bivak gaan in een andere dan hun eigen gemeente, moeten ze vaak rekening houden met bijkomende administratieve verplichtingen en reglementen van lokale overheden.
Minister, een van de aspecten in dit dossier zijn de uiteenlopende gemeentelijke veiligheidsvoorschriften. Ik noem ze gemeentelijk omdat het soms moeilijk is een zicht te krijgen op eventuele bovenlokale veiligheidsvoorschriften. De jeugdsector is bezorgd over hoe de lokale besturen naar een aantal zaken kijken. Veiligheid moet uiteraard vooropstaan, maar de regulitis moeten we maximaal beperken en inkrimpen. Lokale besturen moeten daarbij uiteraard worden betrokken en gesensibiliseerd, bij voorkeur in samenspraak met de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG).
Minister, er zijn voorbeelden van gemeenten waar hier maximaal op ingezet wordt. In Meeuwen-Gruitrode bijvoorbeeld handelt de administratie in één loket de administratieve aanvragen af voor de jeugdverenigingen die er op kamp komen. Welke initiatieven zult u nemen om lokale besturen te sensibiliseren in het verminderen van de administratieve regulitis voor jeugdverenigingen die bij hen op kamp komen?
In het voorjaar kondigde u samen met minister Weyts het masterplan Bivakplaatsen aan. Dat interesseert me in het bijzonder aangezien we in het verleden al een resolutie over kampplaatsen hebben opgemaakt. Voor het reces zei u dat u in gesprek was met minister Weyts om in het kader van dit masterplan ook een aantal detailmaatregelen te nemen ter vermindering van de regulitis. Dat zal in overleg gebeuren met de gemeenten en de VVSG. Kunt u al aangeven welke overreguleringen concreet zullen worden teruggedrongen, op welke manier en wanneer? Indien dit niet het geval is, hoever staat u met dit plan? Is er reeds overleg geweest met de gemeenten, de VVSG en minister Weyts? Wat waren de belangrijkste knelpunten? Wanneer verwacht u hierover dan wel te beslissen? Wat is de stand van zaken?
In uitvoering van de kamerbreed gesteunde resolutie Kampplaatsen werd de taskforce Jeugdverblijven in het leven geroepen. Die taskforce heeft heel mooi werk geleverd en concrete resultaten geboekt, onder andere in het wegwerken van de regulitis met betrekking tot kampplaatsen, en ook van knelpunten inzake ruimtelijke ordening. Zal deze taskforce ook worden ingeschakeld voor de opmaak en opvolging van het nieuwe masterplan Bivakplaatsen, of welke rol wilt u hun toebedelen in de toekomst? Er is toch al veel kennis en ervaring aanwezig van de afgelopen acht jaren.
Minister Gatz heeft het woord.
Ik kan niet ontkennen dat jeugdverenigingen nog steeds botsen op ingewikkelde procedures en regels bij het organiseren van hun zomerkampen. Bovendien zijn deze regels, of de interpretatie en uitvoering ervan, vaak verschillend van gemeente tot gemeente. Gezien de grote autonomie die gemeenten genieten, moet hier vanuit Vlaanderen omzichtig mee worden omgesprongen. Het kan niet de bedoeling zijn dat er één model of regeling naar voren wordt geschoven, waar alle gemeenten zich dan aan moeten aanpassen. Tot zover het slechte nieuws.
Het goede nieuws is – daar wil ik mijn truitje voor nat maken – dat de Vlaamse overheid een sturende, coachende, begeleidende rol moet spelen op het vlak van sensibilisering van de lokale besturen. Zoals u zelf aanhaalt, is het absoluut noodzakelijk dat we dit samen met de verschillende partners doen die een rol te spelen hebben in de ondersteuning van het lokaal beleid. De VVSG is hier een belangrijke partner, maar op het vlak van het jeugdbeleid is er ook voor de Vereniging Vlaamse Jeugddiensten en -consulenten (VVJ) een belangrijke taak weggelegd. Ik zal dan ook samen met hen bekijken – gisteren hadden we nog contact met de dienst Vrije Tijd binnen de VVSG – hoe binnen hun vormingsprogramma ook aandacht kan worden besteed aan deze problematiek.
Verder zal ik – al dan niet samen met de VVSG – actief communiceren met de lokale besturen om hen te wijzen op vaak voorkomende problemen die jeugdgroepen ervaren. Ik zal de steden en gemeenten vragen hier aandacht aan te besteden bij de opmaak van reglementering allerhande. Uiteraard kan hier ook worden verwezen naar goede praktijkvoorbeelden die ongetwijfeld in Vlaanderen aanwezig zijn. Ik plan op korte termijn een bezoek aan Meeuwen-Gruitrode en de omgeving van Marche, omdat de Waalse vrienden voorliggen op ons, om te kijken hoe die gemeenten dat precies aanpakken. Waarschijnlijk bestaan er geen mirakels en zal het misschien eenvoudiger zijn dan we denken, maar ik wil wel weten hoe ze het doen om zo beter gedocumenteerd aan de gesprekstafel met de VVSG en de VVJ te kunnen komen.
De aanpak van overregulering is de verantwoordelijkheid van verschillende partners in de Vlaamse Regering. Binnen mijn bevoegdheidsdomeinen heb ik zelf niet zoveel kapstokken in handen om de overregulering in de praktijk terug te dringen. Uiteraard is het wel mijn taak – en ik zal die niet ontlopen – de belangen van kinderen, jongeren en het jeugdwerk te bewaken.
Ik bereid dan ook samen met minister Weyts een verdere concretisering van het masterplan Bivakplaatsen voor dat we voor het einde van het jaar ter goedkeuring zullen voorleggen aan de regering. Dat is een concreet engagement. Dit plan is gebaseerd op het voorstel van masterplan Jeugdverblijven, dat reeds werd voorbereid door de werkgroep Jeugdtoerisme van De Ambrassade.
Aangezien dit plan nog ter goedkeuring moet worden voorgelegd aan de Vlaamse Regering is het wat voorbarig nu al uitgebreid stil te staan bij acties, waarvan andere collega’s mee verantwoordelijk zullen zijn voor de uitvoering. Ik heb bijvoorbeeld contact met minister Schauvliege, bevoegd voor onder andere de uitvoering van het Veldwetboek, met de vraag na te gaan of het haalbaar is het Veldwetboek in die zin aan te passen dat het maken van een vuur aan dezelfde regels onderworpen is buiten een bos- en natuurgebied als in de nabijheid van een bos- en natuurgebied.
Vreemd genoeg zijn de regels buiten bos- en natuurgebied vandaag nog strenger. Dat is één concreet klein voorbeeld met één minister. Zo zijn er nog, om niet te zeggen tientallen. Ik wil eerst met minister Weyts een overeenstemming bereiken over de prioriteiten, en daarna met de collega’s van de Vlaamse Regering.
Vergelijk het met het Jeugd- en Kinderrechtenbeleidsplan (JKP), dat straks wordt toegelicht door de administratie. De valkuil zal zijn om een al te breed plan te schrijven waarin iedereen het een beetje half doet. We moeten maken dat er toch een plan is met een aantal concrete handvaten, waarin we wat reliëf krijgen wat we eerst gaan doen. Dat heb ik vorige week gezegd bij de toelichting van het JKP, het geldt ook voor het masterplan Bivakplaatsen. Ik wil zelfs nog met de commissie overleggen over die prioriteiten.
U geeft terecht aan dat de taskforce Jeugdverblijven de voorbije jaren mooi werk geleverd heeft en concrete resultaten heeft geboekt. Aangezien in deze taskforce, onder het voorzitterschap van Toerisme, de verschillende bevoegde beleidsvelden betrokken zijn, lijkt dit inderdaad het aangewezen forum voor de verdere opvolging van het dossier.
Mevrouw Rombouts heeft het woord.
Dank u wel, minister, voor uw antwoord. Ik begrijp, als het plan nog in opmaak is en u nog in overleg bent met collega-ministers, dat u niet alle details kunt geven. Een aantal voorbeelden wijzen erop dat u een goede analyse maakt van de knelpunten.
Het werk van De Ambrassade en de Vlaamse Jeugdraad is een basis om te kijken naar die knelpunten. Ik kan daar momenteel mee leven, als u inderdaad de timing kunt aanhouden om voor het einde van dit kalenderjaar daarmee naar de regering te gaan. Begin volgend jaar kunnen we dat dan bespreken in de commissie.
Ik hoop wel, minister, en het voordeel is dat ik dat nu nog kan meegeven, dat we concrete acties opnemen, zoals u zelf aangeeft. Niet enkel de knelpuntenomschrijving maar effectief ook de aanpak en concrete acties moeten worden uitgesproken, dus niet enkel de goede bedoelingen. Bovendien hoop ik dat er een concrete timing wordt opgenomen en dat duidelijk wordt aangegeven wie welke acties zal nemen en/of trekken. Zo kunnen we het actieplan ook goed opvolgen.
U geeft aan dat u sensibiliserende acties wilt nemen voor de lokale besturen. We hebben inderdaad de vrijheid van lokale besturen, dat begrijp ik. De grootste bezorgdheid ligt bij veiligheid en brandveiligheid. Ik zou durven te suggereren om niet enkel lokale besturen te sensibiliseren, maar ook de brandweercontacten en -verenigingen, eventueel met de federale overheid. Ik begrijp de druk, het gaat over verantwoordelijkheid. Maar zo kunnen we de druk bij de zonechefs van de brandweer een stukje wegnemen, want die zorgt voor een opbod van normeringen. We werken vandaag in zones, daardoor staat de brandweer een stukje verder van de gemeente. Het is belangrijk om die contacten te leggen en te sensibiliseren. Veiligheid komt op de eerste plaats, maar we moeten er ook met gezond verstand aan werken.
Mevrouw Van Eetvelde heeft het woord.
Dank u wel, minister, en u, mevrouw Rombouts. Ik sluit me graag aan bij uw vragen. De bestrijding van de overregulering is al lange tijd een grote bekommernis van de jeugdsector. Ik hoop dat het masterplan Bivakplaatsen oplossingen zal bieden en genereren voor die overregulering. Ik ben benieuwd. In het Vlaamse JKP staat een belangrijk luik over de bestrijding van regulitis in de jeugdsector.
Ik citeer even: “De huidige regelgeving weerhoudt een aantal jongeren ervan om in een vereniging te stappen en een verantwoordelijke functie op te nemen. Het is belangrijk om de administratieve last die gepaard gaat met het engagement van kinderen en jongeren te verlichten.” Er zijn een paar praktijkvoorbeelden opgenomen over het delen van ruimte met kinderen en jongeren en hun organisaties, om ook op deze manier te proberen de regelgeving te verminderen. Minister, zult u ook daarmee aan de slag gaan? Worden die praktijkvoorbeelden mogelijkerwijze geïntegreerd in het masterplan Bivakplaatsen?
Minister Gatz heeft het woord.
Het antwoord lijkt me evident: als er bepaalde raakpunten zijn – en die zijn er – tussen het JKP en het nog op te maken masterplan bivakplaatsen, dan zullen we die zeker met elkaar laten samenkomen en ook uitvoeren. In die zin sluit ik me ook aan bij de repliek van mevrouw Rombouts.
De vraag om uitleg is afgehandeld.