In 2021 beleefde Vlaams volksvertegenwoordiger Freya Perdaens (N-VA) zowel een professionele als persoonlijke mijlpaal. In een eindejaarsgesprek met journalist Jan De Meulemeester spreekt Perdaens over het bewogen jaar 2021.

Blijf op de hoogte van nieuws van het Vlaams Parlement

Op 26 mei 2019 werd Freya Perdaens (N-VA) verkozen als Vlaams volksvertegenwoordiger. Perdaens is al langer politiek actief in de gemeenteraad van Mechelen, maar het is haar eerste mandaat in het Vlaamse halfrond. “De vorige legislatuur werkte ik als persoonlijk medewerker (van Marc Hendrickx, n.v.d.r.), dus ik kende het huis, gelukkig. Ik kende de geplogenheden.” Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 haalde Bart Somers (Open Vld) met het kartel Open Vld-Groen-m+ 25 van de 43 zetels binnen in Mechelen. N-VA belandde daardoor in de oppositie. Perdaens voert dus oppositie op gemeentelijk niveau, maar in het Vlaams Parlement zit ze in de meerderheid. “Gelukkig zijn de bevoegdheden anders. Maar het is niet altijd even evident. Op de gemeenteraad kunnen we soms heel erg botsen met elkaar en de volgende dag moeten we het eens zijn over een dossier in een commissie in het Vlaams Parlement. Het is belangrijk om de zaken gescheiden te houden.”   

‘Woke-slinger’

Woke, is een van de woorden van het jaar. De term werd eerst gebruikt in de Afro-Amerikaanse gemeenschap, meestal in stay ­woke, als een oproep om alert te blijven voor raciale ­ongelijkheid. Maar experts vrezen dat de ‘woke-slinger’ te ver is doorgeslagen en waarschuwen voor hokjesdenken. Ook Freya Perdaens heeft haar bedenkingen. “Wat we nu zien is een cancelcultuur. De ‘woke-beweging’ wil bepaalde thema’s en delen van onze geschiedenis schrappen. Dan wordt het wel heel gevaarlijk. Als je over zaken die heel emotioneel beladen zijn niet kan spreken, dan gaat dat vanbinnen woekeren. En als dat woekert, en je het niet met woorden kan uiten, dan gaat dat escaleren. Ik vrees dat de woke-beweging tot complete onverdraagzaamheid zal leiden.”

Voor Perdaens moet alles bespreekbaar zijn. “Alles moet kunnen gezegd worden, maar niet alles moet zomaar kunnen passeren. Want als je het niet kan zeggen, kan je ook niet zeggen hoe fout iemands uitspraak eigenlijk is.” Enige tijd geleden kwam het thema ‘vrouwen op de arbeidsvloer’ aan bod in de Senaat. N-VA schoof Philippe Muyters, ex-senator en voormalig minister van Werk en Economie, als expert naar voren. Maar dit was tegen de zin van bepaalde partijen. “Muyters kreeg door een collega-senator onder zijn voeten omdat hij als man het woord durfde te nemen. Dat is woke en dat vind ik ongelofelijk storend. Ik begrijp niet wat iemands geslacht bijdraagt tot een discussie”, aldus Perdaens.

Geweld en discriminatie tegen lgbtqi+-personen

In 2021 heeft het Vlaams Parlement een resolutie (aanbevelingen aan de Vlaamse regering, n.v.d.r.) goedgekeurd die geweld en discriminatie tegen lgbtqi+-personen moet tegengaan. Het voorstel van resolutie volgde naar aanleiding van de moord op David Polfliet in Beveren. Vijf partijen, over grenzen van meerderheid en oppositie heen, stelden een brede set maatregelen voor om de problematiek aan te pakken. Freya Perdaens was hoofdindiener van de resolutie. “We begonnen de besprekingen net voor mijn zwangerschapsrust, gingen door tot de dag voor ik beviel en ware het niet voor mijn man, had ik tijdens de week in het ziekenhuis nog een vergadering over het dossier gehad. Ik vond het enorm belangrijk om dat stuk goed te hebben omdat het een eerste daad was die ik met mijn zoontje in het achterhoofd deed. In enkele dagen tijd beleefde ik zowel mijn persoonlijke en als professionele mijlpaal.”

Scroll naar boven