Report plenary meeting

De heer Van Malderen heeft het woord.

Minister-president, we hebben u de afgelopen maanden eigenlijk heel vaak niet gezien en niet gehoord. We hebben u niet gehoord toen de Federale Regering de belastingen verhoogde en daarmee ook de energiefactuur, de waterfactuur, de afvalfactuur tot zelfs de zwembadfactuur van onze gezinnen. We hebben u niet gehoord toen bleek dat federale maatregelen aanleiding gaven tot jobverlies. We hebben u niet gehoord of gezien toen u plotseling 400 miljoen euro kritiekloos slikte naar aanleiding van uw verlate begrotingscontrole. We hebben u niet gehoord, niet gezien toen wij belangenconflicten inriepen tegen deze maatregelen.

En plots, gisteren, staat u daar met de vastberadenheid van een pitbull en zegt u: “Ik wil gehoord worden op het Overlegcomité naar aanleiding van de tax shift.” Vastberaden, vastgebeten als een pitbull in dit dossier. Onmiddellijk zegt mevrouw Rutten: “Stil! Zitten!” Minister Van Overtveldt zegt: “Wij, het federale niveau, zullen het Vlaamse niveau wel informeren.” Minister-president, wat zult u concreet doen op het Overlegcomité? Zult u de pitbull zijn die vecht, die zorgt voor meer zuurstof voor de Vlaamse gezinnen, bedrijven en lokale besturen? Zult u de pitbull zijn die bijdraagt aan een faire tax shift die de ruimte laat om dat te doen? Of bent u de chihuahua van Gwendolyn Rutten en bent u blij met de brokjes die Van Overtveldt u toegooit? (Applaus bij sp.a)

De heer Van den Heuvel heeft het woord.

Minister-president, gisteren hebt u inderdaad op de radio verteld dat u een grotere betrokkenheid verwacht van de deelstaten bij de federale onderhandelingen over de tax shift. Wat bedoelt u concreet met ‘betrokkenheid’? Is dit een vraag naar meer informatie? We weten allemaal wat enkele weken geleden is gebeurd. Op het einde van de rit tijdens de onderhandelingen over de begrotingscontrole is nog een factuur gekomen van 400 miljoen euro. Het is goed dat de transparantie van de doorstorten en de consequenties van federale maatregelen op de opbrengsten van gewestelijke opcentiemen worden uitgeklaard. U hebt alle steun van mijn fractie om dit op het federale niveau aan te kaarten op het Overlegcomité. Het is misschien handig dat uw partijgenoot, minister Van Overtveldt, wordt aangemoedigd door u om concreet de juiste stappen te zetten op korte termijn. Via de federale minister van Financiën moet daartoe een koninklijk besluit worden gemaakt.

Dus: alle steun daarvoor.

Ofwel is er natuurlijk betrokkenheid en wilt u de deelstaten effectief mee aan de onderhandelingstafel krijgen om de broodnodige tax shift mee waar te maken en in te vullen.

Hoe definieert u ‘betrokkenheid van de deelstaten bij de tax shift op federaal niveau’?

De heer Diependaele heeft het woord.

Minister-president, we hebben twee weken voor het paasreces plotseling 400 miljoen euro in onze nek geschoven gekregen van de federale overheid. U hebt daar toen wel degelijk op gereageerd. Ik begrijp de opmerking van de heer Van Malderen dus niet. U zei dat het een voorbeeld is van slecht bestuur. Dat is ook zo. Om een degelijk beleid te voeren, om goed te kunnen besturen, moeten we als overheid weten met welke instrumenten we aan de slag gaan, met welke cijfers de begroting kan worden opgemaakt.

Op dit moment weten we dat de federale overheid werkt aan een tax shift, een tax shift die moet gaan voor een loonlastenverlaging. Daar kunnen we natuurlijk achter staan. We weten ook dat door de Bijzondere Financieringswet – en ik wil het nu niet eens hebben over de kwaliteit van die Financieringswet – de tax shift gevolgen kan hebben op het Vlaamse budget.

Het is maar logisch dat u dan vraagt naar een overleg. Dat is ook het commentaar dat we deze ochtend in de kranten konden lezen. Ik was er heel blij om dat zowat alle commentatoren aanvaarden dat het logica zelf is dat u vraagt naar een overleg. Ik hoor de heer Van den Heuvel zeggen dat het de minister van Financiën is die daarover iets te zeggen heeft op federaal niveau. Ik hoop dat u dit als regering zult doen.

Het zou jammer zijn, mijnheer Van den Heuvel, dat u vraagt aan de N-VA om met een oplossing te komen zodat de rest kan volgen. Zo werkt het natuurlijk niet.

Minister-president, u bent het hoofd van deze Vlaamse Regering, u hebt de plicht om de Vlaamse belangen te verdedigen, vandaar uw vraag om overleg.

Ik sluit me wel aan bij de vraag van de heer Van den Heuvel. Hoe ziet u dat overleg concreet? Hoe moet het de komende weken vorm krijgen? (Applaus bij de N-VA)

Minister-president Bourgeois heeft het woord.

Mijnheer Van Malderen, een mooi ingestudeerd nummertje. Ik kijk al uit naar uw tweede ingestudeerd nummertje. Alleen vergist u zich een beetje. Neen, u vergist zich heel grondig. Er was één zaak in uw opsomming die betrekking heeft op de financiën van de Vlaamse overheid. En zoals de heer Diependaele zei, heb ik daar inderdaad op gereageerd, met name op de herberekening van de gewestelijke personenbelasting, het verlies van 400 miljoen euro. Ik heb daarop gereageerd voor, tijdens en na het Overlegcomité. Gisteren heb ik er in een interview opnieuw op gereageerd. En ik blijf ook bij die reactie. U moet dus beter bij de les blijven als u hier met ingestudeerde nummertjes komt over pitbulls en chihuahua’s en weet ik wat allemaal. Doe uw werk wat beter!

U hebt, als ik me niet vergis, jarenlang deel uitgemaakt van de Federale Regering. En nu pleit u voor een tax shift. (Rumoer)

Nu pleit u voor een tax shift en het spijt u blijkbaar dat er nu een meerderheid is die voor het eerst, en nu al, in deze periode, heeft beslist om de kosten op arbeid met 5 procent te verminderen zodat er meer jobs en meer welvaart gecreëerd worden, er meer kan worden geëxporteerd en er meer investeringen kunnen worden aangetrokken.

Uw Limburgse vrienden zullen bevestigen dat wij in Limburg, kort na de aankondiging van de sluiting van Ford Genk, twee heel grote investeringen gemist hebben, precies wegens het feit dat wij niet competitief genoeg zijn. Die twee heel grote en arbeidsintensieve investeringen zijn over de grens getrokken, niet naar Midden-Europa, niet naar Zuidoost-Azië, maar slechts enkele kilometers verder, over de grens met Nederland.

Wat heb ik gezegd over de tax shift? Ik zei – en heel veel mensen delen mijn mening – dat het voor Vlaanderen van bijzonder groot belang is dat er een tax shift gebeurt om de kosten op arbeid te verlagen. Ik heb gezegd dat zowel de werkgeversbijdragen als de werkbonus voor mijn part deel worden van de tax shift zodat de laagstverdienenden meer loon hebben en werken interessanter wordt. Dat is in het belang van Vlaanderen, van onze economie. We moeten meer jobs hebben, we moeten meer mensen aan het werk krijgen, we moeten de desindustrialisering, die jaren bezig is, kunnen tegenhouden. En dus moet er wat mij betreft nog een stap verder worden gezet dan de 5 procent korting die er nu al is.

Wat heb ik niet gezegd? Ik kan het natuurlijk niemand kwalijk nemen dat hij of zij mij verkeerd begrijpt. Ik heb niet gezegd – God beware mij – dat ik aan de federale onderhandelingstafel wil gaan zitten om te spreken over de tax shift, over de omvang en de ingrediënten ervan. U kent de aanbevelingen van de OESO. Het is een zaak van de federale overheid, het is niet mijn zaak. Ik zal me er niet in mengen: elk doet zijn werk, elk doet zijn job. Zo nemen wij de verantwoordelijkheid voor ons budget.

Wat ik wel heb gezegd, is dat ik overleg wil voeren over de gevolgen van een eventuele tax shift voor de Vlaamse overheidsfinanciën. Ik heb dit geleerd uit onze ervaring met het bedrag van 400 miljoen euro dat tijdens een begrotingsaanpassing en niet tijdens de begrotingsopmaak op ons is afgekomen. Er moet overleg zijn over de wijze waarop we hiermee omgaan.

Ik geef een klein voorbeeld. Als de federale overheid zou beslissen de personenbelasting met 5 miljard euro te verminderen, een hypothese die ik niet waarschijnlijk acht, zou dat een effect hebben op onze opcentiemen. De Vlaamse overheid heft ongeveer 7 miljard euro aan opcentiemen. Het effect op onze inkomsten zou jaarlijks 700 miljoen euro bedragen.

Mijnheer Van den Heuvel, ik vind het, sprekend voor Vlaanderen, mijn taak en mijn verantwoordelijkheid dit onder de aandacht te brengen. Volgens mij vergist u zich trouwens. U hebt naar minister Van Overtveldt verwezen en verklaard dat er een koninklijk besluit moet komen. Dit heeft met de autonomiefactor te maken. Ik heb het hier over de tax shift. Daarover moet wel degelijk overleg worden gevoerd.

Dit staat overigens in de Bijzondere Financieringswet. De federale overheid en de deelstaten moeten overleg plegen. De mensen die dit in de wet hebben ingeschreven en het nu abnormaal vinden dat overleg zou worden gepleegd, handelen in feite in strijd met de Bijzondere Financieringswet. Deze wet bepaalt dat over het fiscaal beleid overleg moet worden gevoerd.

Ik herhaal dat het hier communicerende vaten betreft. Een vermindering van de socialezekerheidsbijdragen van de werknemers en de werkgevers is een zeer goede zaak en heeft geen effect op onze inkomsten. Een aanpassing van de btw-tarieven en van de personenbelasting heeft wel een impact op onze inkomsten.

Ik vind het normaal dat dit overleg niet tussen een minister en een andere minister moet worden gevoerd. We moeten hier als regeringen over spreken. Dat is wat ik heb gezegd, en ik blijf hier ook bij. (Applaus bij de N-VA)

Minister-president, zelfs als slechte federale maatregelen geen invloed hebben op het budget van uw Vlaamse Regering, is het nog steeds uw taak aan de kant van de Vlaamse gezinnen, bedrijven en lokale besturen te staan. U zou een bondgenoot moeten zijn. U duikt echter weg op het ogenblik dat er iets verschijnt dat volgens u niet voor u is bestemd.

De hamvraag heeft betrekking op de tax shift. Om welke tax shift gaat het? Als ik zie wat u tijdens de verlate begrotingscontrole met betrekking tot de schenkingsrechten holderdebolder hebt beslist, moet het me van het hart dat ik mijn hart vasthoud. Ik zie vooral cadeaus voor de mensen die al veel hebben.

Bent u bereid om met uw Vlaamse Regering binnen Vlaanderen en in samenwerking met de federale overheid een globale tax shift tot stand te brengen? Zal rechtvaardigheid hierbij vooropstaan? Zult u ervoor zorgen dat alle inkomens naar draagkracht bijdragen en zo de broodnodige zuurstof voor onze gezinnen, onze kmo’s en onze lokale besturen creëren? Bent u daartoe bereid?

Minister-president, ik ben blij dat u hebt verklaard dat de federale minister van Financiën en Begroting de discussie van een aantal maanden geleden had kunnen vermijden door tijdig een koninklijk uitvoeringsbesluit over de problematiek van de autonomiefactor te schrijven. Dat is nu duidelijk.

Ik ben het er volledig mee eens dat er een volledige informatie-uitwisseling tussen beide bestuursniveaus moet zijn. Dit staat in de Bijzondere Financieringswet. Dit is hoe we uw oproep van gisteren hebben geïnterpreteerd. We steunen u op dat vlak volledig. Het is evident dat de Bijzondere Financieringswet ons heel wat fiscale autonomie verleent. We surfen dan ook mee op de inkomsten van de personenbelasting.

De vraag is natuurlijk hoe de Vlaamse Regering en het Vlaams Parlement hun eigen tax shift zullen invullen. Met de groene schenkingsrechten en een aantal aanpassingen van de verkeersbelasting hebben we de eerste stappen gezet. Volgens mij moeten we hier ook enkele ambities kunnen vertolken. Op dat vlak is onze fractie een zeer constructieve partner.

Minister-president, ik dank u voor uw antwoord. Zoals ik daarnet al heb verklaard, is het de logica zelve dat de overheid van een deelstaat haar belangen ten aanzien van de federale overheid zal verdedigen. Wanneer men effectief een goed beleid wil voeren voor de burgers, dan moet men weten waar men aan toe is en wat de gevolgen zijn van die federale maatregelen voor het eigen beleid. Ik denk dat dit een heel sterk signaal is en dat u absoluut die belangen zult verdedigen.

Mijnheer Van Malderen, ik schrok heel erg van uw uiteenzetting. Ik krijg schrik dat u mijn partij langs Vlaams-nationalistische kant wilt komen aanvallen, maar u mist natuurlijk geloofwaardigheid, en wel op twee punten. In eerste instantie mist u geloofwaardigheid – en dat lijkt me nogal evident – op het vlak van het Vlaams-nationalisme. In tweede instantie mist u geloofwaardigheid omdat u gedurende 25 jaar zowel in de Vlaamse als in de Federale Regering hebt gezeten en dat u de maatregelen die nu wel worden genomen, niet zelf hebt kunnen verdedigen. Gedraagt u dus niet als een heilige maagd, u mist elke geloofwaardigheid. (Applaus bij de N-VA)

De heer Rzoska heeft het woord.

Minister-president, toen ongeveer een jaar geleden de regeringen werden gevormd, hebben u en een aantal andere mensen gezegd dat alles veel vlotter zou verlopen in het samenwerkingsverband België. Met gelijke regeringen aan weerszijden van de tafel zou alles als een sneltrein vooruitgaan. Ik stel echter vast dat u zelfs met een minister van Financiën aan de overkant van de straat uit uw partij, toch ergens de noodzaak voelt om bij wijze van spreken mee aan tafel te schuiven over die tax shift. Ik steun u daarin. U steekt uw hand al uit, ik wilde het niet doen maar u doet het zelf, u doet het zelfs met tien vingers tegelijk, ik weet niet of dat helemaal in de partijlijn ligt maar dat is niet mijn verantwoordelijkheid. In het kader van het samenwerkingsfederalisme kan ik begrijpen dat u mee aan tafel wilt zitten over de tax shift. U hebt het daarnet vooral gehad over de gevolgen, maar ik zou veel liever zien dat u als minister-president van de Vlaamse Regering op een heel actieve manier zelf aangeeft hoe u die tax shift ziet. Want een aantal instrumenten zitten inderdaad wel degelijk op het Vlaamse niveau. En ook ik vind, net zoals we in onze zuurstofbegroting naar voren hebben geschoven, dat die tax shift moet gaan in de richting van een verschuiving naar vermogen en milieuvervuiling. Minister-president, wat is het plan waarmee u naar de overkant van de straat trekt? Want wij kunnen zelf veel realiseren op Vlaams niveau maar op dit moment hebben we nog maar heel kleine stapjes gezet. (Applaus bij Groen)

De heer Janssens heeft het woord.

Minister-president, ik had na uw krasse oproep om deel te mogen uitmaken van het debat over de tax shift even de indruk dat de Vlaamse Regering ontwaakt was uit haar communautaire winterslaap maar mijn hoop bleek van korte duur want u werd al heel snel teruggefloten door uw coalitiepartner. Ook uw partijgenoot, de federale minister van Financiën, zegt dat de regio’s zich niet te veel illusies moeten maken dat ze bij dit debat betrokken zullen worden. Uiteindelijk hoor ik ook u zelf hier vandaag terugkrabbelen.

Uw oproep is eens te meer opvallend omdat het een motie van wantrouwen is voor uw partijgenoten, uw collega’s in de Federale Regering. U hebt onlangs van die regering een factuur in de maag gesplitst gekregen van 400 miljoen euro en u wilt natuurlijk voorkomen dat iets gelijkaardigs opnieuw zou gebeuren. Als motie van wantrouwen ter attentie van uw partijgenoten en van uw coalitiepartners in de Federale Regering kan dat tellen. Ik vraag me dan af waar die eensgezinde, die symmetrische regeringen zijn die kort na de verkiezingen werden aangekondigd. Ik zie vooral, zowel in de Vlaamse als in de Federale Regering, veel verdeeldheid, zelfs over een tax shift, die eigenlijk geen belastingverschuiving maar een belastingverlaging zou moeten zijn. Ik stel vast dat zelfs daarover geen eensgezindheid bestaat. (Applaus bij het Vlaams Belang)

Mevrouw Rutten heeft het woord.

Er ligt ambitie op tafel, ambitie om de belastingen te verlagen en te vereenvoudigen. En dan denk ik dat we het allemaal eens kunnen zijn dat het in het belang van de Vlaamse en eigenlijk gewoon de Belgische belastingbetaler is dat de PS niet mee aan tafel zit als wij die belastingen willen verlagen. Dat is het eerste en belangrijkste punt.

Waarom zo defensief? We zijn het er allemaal over eens dat die tax shift moet dienen om meer jobs te creëren, meer uitkeringen te betalen en meer mensen aan de slag te hebben. Hoe meer mensen aan de slag, hoe meer inkomsten voor Vlaanderen en hoe beter voor alle Vlamingen. Als dat onze ambitie is, dan moeten we niet bang zijn, maar dan moeten we een tandje bij steken.

In de begrotingscontrole hebben we samen de belastingen verlaagd op een slimme manier. We kunnen met onze eigen fiscale autonomie nog veel meer doen. Waarom breien we er geen Vlaamse tax shift aan, waarmee we onze fiscale autonomie gebruiken, bijvoorbeeld met RSZ-kortingen, om ervoor te zorgen dat er nog veel meer Vlaamse jobcreatie is? (Applaus bij Open Vld)

Voorzitter, het debat voltrekt zich op een voorspelbare manier en wordt natuurlijk uitgebreid tot op het Vlaamse niveau. We hadden misschien onmiddellijk een breder debat kunnen voeren.

Mevrouw Rutten, u was erbij aanwezig, denk ik – maar ik ben het niet zeker, want u bent wat later binnengekomen –, toen ik zei dat het niet mijn bedoeling is om op het federale vlak mee te onderhandelen over de tax shift. U was erbij toen ik zei dat mijn prioriteit het verlagen van de loonkosten is. Wij delen die mening, u hebt ze net opnieuw uitgesproken. Wij hebben te veel druk op arbeid en te hoge loonkosten. Wij moeten die druk verlagen, daarvoor moet we die tax shift doorvoeren. Ik laat dat aan het federale niveau over, elk moet zijn eigen boontjes doppen.

Als u nu zegt dat dit een uitnodiging is om de PS aan tafel te krijgen, verdraait u mijn woorden of u begrijpt ze niet. Ik herhaal dat ik niet aan de federale onderhandelingstafel wil zitten, maar ik wijs erop dat ik het recht en de plicht heb om te spreken voor Vlaanderen en om erop te wijzen dat een tax shift mogelijk een grote impact heeft op de inkomsten van deze deelstaat. Ik heb daarnet daarvan een voorbeeld gegeven.

U bent de auteur van de Bijzondere Financieringswet, die, zoals de heer Van den Heuvel zei, in twee mechanismen voorziet waarover overleg moet gebeuren met de deelstaten. Er is ten eerste een KB dat de methodiek berekent van de fameuze autonomiefactor. Maar, mijnheer Van den Heuvel, u vergist zich. U zou eens moeten kijken wanneer de heer Van Overtveldt minister van Financiën is geworden. U moet weten dat de wijziging van de Bijzondere Financieringswet medio 2014 in werking is getreden, en dat de FOD Financiën bevestigt nu pas de tool te hebben om die berekening te doen. Laat ons daar dus niet te veel over discussiëren. Ik discussieer ook niet zoveel over die 400 miljoen euro, want dat komt toch op een bepaald moment tot een goed einde. Ik wil stabiliteit, ik wil dat u tijdig de cijfers krijgt en ik wil een oplossing voor het reusachtige ESR-probleem.

Mevrouw Rutten, de Bijzondere Financieringswet voorziet ook dat er elk jaar een overleg moet zijn tussen de staat en de deelstaten over het fiscale beleid. Verre van mij – en ik doe dat niet partijpolitiek – om te zeggen dat die of die partij aan tafel moet zitten. Als ik in het Overlegcomité zit, spreek ik daar als minister-president.

Mijnheer Van Malderen, u had aangekondigd dat u het over het schenkingsrecht zou hebben. Maar u had daar gisteren uitvoerig over kunnen debatteren met minister Turtelboom, die u op een zeer goede manier van antwoord heeft gediend. Zij heeft erop gewezen dat de schenkingstarieven niets te maken hebben met de federale fiscaliteit, dat ze geen tax shift zijn, maar een vereenvoudiging, een verlaging, een vergroening en een versterking van de privéhuurmarkt. Dat is wat die schenkingsrechten inhouden.

En inderdaad, er komt in Vlaanderen een debat op ons af over een tax shift. U weet wat er in het regeerakkoord staat over de kilometerheffing en het wegenvignet. Minister Turtelboom heeft er ook op gewezen. In afwachting daarvan, goede collega’s, zijn we met betrekking tot de leasingproblematiek opnieuw afhankelijk van samenwerkingsakkoorden met de andere deelstaten. Onlangs hoorde ik tijdens een debat met minister-president Magnette dat Wallonië niet mee stapt in een kilometerheffing voor personenwagens. Ik deel maar eventjes die feiten mee, om erop te wijzen in welke context wij moeten opereren. In het regeerakkoord werd ook de wil uitgedrukt om de woonfiscaliteit aan te pakken.

Collega’s, als Groen mij steunt, ga ik inderdaad een stapje achteruit, want Groen steunt mij in iets wat ik niet wil en wat tegenstrijdig zou zijn met de autonomie van Vlaanderen en van het federale niveau. Ik wil dus niet aan de federale tafel zitten als men het daar heeft over de tax shift. Dat is een federale aangelegenheid. Het zijn federale bevoegdheden. Ik spreek voor Vlaanderen. Ik herhaal: ik wil weten of een tax shift een impact heeft op de fiscale ontvangsten, op de ontvangsten tout court van Vlaanderen. Ik wil weten wat de impact daarvan is, wat de gevolgen kunnen zijn, hoe we daarmee omgaan.

Collega’s, ik geloof dat het heel duidelijk is wat ik gebracht heb. Ik heb een heel normale uitspraak gedaan, inderdaad een beetje geleerd door een onverwachte wending met betrekking tot de 400 miljoen euro ten gevolge van de herberekening van de gewestelijke personenbelasting, die pas gebeurd is bij de begrotingsaanpassing, niet bij de begrotingsopmaak in september. Ik vind het heel normaal dat een deelstaat, in de constellatie waarin we zitten, zegt: fiscale hervorming, tax shift, oké; prioriteiten, kosten op arbeid zijn absoluut heel belangrijk voor onze welvaart, voor het aantrekken van investeringen, voor het exporteren van onze goederen en diensten. Maar, caveat, dat kan een impact hebben op onze ontvangsten. Ook al is het 200 of 300 miljoen euro en geen 700 miljoen euro per jaar, mijnheer Van den Heuvel, ik neem aan dat u het met mij eens zult zijn dat dit van een bijzonder grote impact zal zijn voor onze financiën.

Minister-president, tot zesmaal toe hebt u gezegd dat u niet aan tafel wilt zitten, maar dat het genoeg is om het te weten. De vraag of u een pitbull dan wel een chihuahua bent, is daarmee beantwoord. Mevrouw Rutten, veel geluk ermee.

Minister-president, essentiëler is dat u vandaag geen enkel signaal geeft aan Vlaamse gezinnen, bedrijven en lokale besturen, dat u actief binnen Vlaanderen en met de federale overheid wilt gaan voor een faire tax shift, waarbij de sterkste schouders evenredige inspanningen doen, waarbij we alle vermogens correct proberen te taxeren. Uw hervorming, zoals u het noemt, van de schenkingsrechten, zit volledig in die lijn: federaal geeft men cadeaus aan diamantairs, u geeft cadeaus aan de grotevilla-eigenaars. Dit is een constante op de beide niveaus en de Vlaming blijft ondertussen het gelag betalen. (Opmerkingen bij de N-VA)

Minister-president, u moet niet naar mij luisteren. Luister naar academici, luister naar de Fedustria’s van deze wereld, luister naar de 70 procent Vlamingen die elke dag luider roepen om een faire tax shift en gelijkwaardige inspanningen van alle inkomens. (Applaus bij sp.a)

Minister-president, ik denk dat wij grotendeels op dezelfde golflengte zitten, behalve een discussietje over de rol van de federale minister van Financiën over de autonomiefactor. Ik vind dat een zeer sterke minister van Financiën op zes maanden tijd wel een uitvoerings-KB kan schrijven. Ik denk echter dat dat een discussie in de marge is. Fundamenteel over de tax shift zelf, ben ik er volledig mee eens dat we volledig moeten worden geïnformeerd.

Wij zijn ook ambitieus over de tax shift, mevrouw Rutten. Ik ben blij dat u dat ook bent. Ik heb de voorbije dagen andere zaken gelezen. Welkom bij een ambitieuze tax shift. Ook op Vlaams niveau zijn wij bereid om die discussie aan te gaan, om de stappen die we de voorbije maanden hebben gezet, in de toekomst te verdiepen. (Applaus bij CD&V)

Mijnheer Van Malderen, u had het daarjuist over honden en u probeert zich hier te gedragen als een leeuw, maar eigenlijk bent u maar een poesje. U had het de laatste jaren zelf kunnen doen maar u hebt het niet gedaan. En nu gaat u nog eens verwijten sturen naar degenen die het wel doen! Dat vind ik jammer. Dat vind ik flauw. Dat vind ik een beetje laf.

Mevrouw Rutten, ik ben blij, ik ben zeer blij! Echt waar! U hebt het eindelijk begrepen! U en uw partij zijn gisterochtend eindelijk wakker geworden met de analyse die wij al jaren maken! Wij leven inderdaad in een land met twee democratieën! U hebt gelijk! Natuurlijk heeft dat zijn consequenties. Natuurlijk betekent dat dat op die plaatsen waar je overleg moet plegen, die vertegenwoordigers van die overheden, van die democratieën die daar verkozen zijn, daar aan tafel zitten. Dat, mevrouw Rutten, is een consequentie van een staatsbestel dat hier de laatste dertig tot veertig jaar is uitgetekend. Had u de voorbije tien of twaalf jaar, of bij de twee staatshervormingen waar u aan meegewerkt hebt, meer ambitie gehad, dan hadden we die problemen vandaag niet gehad. Ambitie uit uw mond lijkt mij een beetje ongeloofwaardig. (Applaus bij de N-VA)