Report plenary meeting

De heer Sanctorum heeft het woord.

Minister-president, toen ik daarnet passeerde merkte ik niet zo veel enthousiasme om te antwoorden op de vraag, maar goed. (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)

Het beeld van de daadkrachtige minister-president Kris Peeters heeft toch heel wat schade opgelopen. Er zijn de openbare werken om mensen te beschermen tegen overstromingen. Die zijn aangekondigd, maar werden niet gerealiseerd. De fietspaden werden voor twee derde niet gerealiseerd, wel aangekondigd. De grote infrastructuurprojecten bevinden zich in een juridisch vacuüm. Er wordt heel wat aangekondigd, minister-president, verbaal en op papier, maar in het veld zien we bitter weinig.

Volgens het integratiespoor worden de procedures voor de milieueffectenrapportage en die van ruimtelijke ordening geïntegreerd, om het allemaal sneller te laten verlopen. Dat is het droevige koninginnenstuk, minister-president. Drie maal heeft een rechtscollege een negatief oordeel geveld ten aanzien van uw aanpak, de aanpak van de Vlaamse Regering, de aanpak van de meerderheid in het Vlaams Parlement.

Minister-president, hoe is het zover kunnen komen? Hoe is het zover kunnen komen dat al deze projecten zich in een juridisch vacuüm bevinden? Dat is knoeiwerk van de Vlaamse Regering. Ik zou graag weten in welke oplossing u voorziet om deze projecten rechtszekerheid te bieden.

Minister-president Peeters heeft het woord.

Voorzitter, collega’s, mijnheer Sanctorum, u voert oppositie, daar heb ik geen enkel probleem mee, maar zeker uw inleiding was zuivere oppositietaal en dus, wat mij betreft, naast de kwestie, want er is al heel wat gerealiseerd.

Wat de problematiek van het integratiespoor en de oplossingen betreft, heeft de vorige regering absoluut alles gedaan om een aantal dingen te versnellen. Met de heer Van Mechelen hebben we in 2008 het integratiespoor aangenomen, met de bedoeling om een versnelling door te voeren. Er is een uitspraak geweest die – en ik vind dat spijtig – dat spoor niet volledig heeft gevolgd. Ik heb in de media gezien dat u vindt dat de burger geraadpleegd moet worden. Wij meenden de vorige legislatuur dat, wanneer we via de moderne informatiekanalen iedereen informeerden, dat volstond. Goed, de rechterlijke macht heeft zich daarover uitgesproken. Ik begrijp dat u de grote verdediger bent van de juiste informatie voor de burger, wij ook trouwens. Wij dachten toen dat er een versnelling kon gebeuren op dat vlak.

Goed, deze Vlaamse Regering heeft nog altijd dezelfde intentie, om een versnelling door te voeren in een aantal procedures, en zeker voor dossiers die ons allen aanbelangen. Voorzitter, in dit parlement hebben we nu een discussie met de verschillende partijen over die versnelling, waarvan iedereen overtuigd is. Bij mijn weten heb ik geen voorstel gekregen van hoe Groen die versnelling ziet. Er liggen voorstellen op tafel, van de meerderheid en een bepaalde oppositiepartij, zijnde Open Vld. De regering steunt dit parlement, de decreetgever, in zijn werk. We zullen alles doen om eraan bij te dragen om zo snel mogelijk te landen en de projecten die nu on hold staan, alsnog te laten doorgaan.

Het is nu aan dit parlement, dat er volop mee bezig is. Vandaag zijn er nog voorstellen geformuleerd. Wij appreciëren dat zeer en we zullen er alles aan doen om vanuit de regering dit mogelijk te maken.

Mijnheer Sanctorum, dat is de stand van zaken. Ik heb er geen enkel probleem mee, de oppositie is de oppositie, maar ik stel vast dat sommigen oppositie voeren zoals ze menen dat te moeten doen. Ik hoop dat we zeer snel in dit parlement er oplossingen voor kunnen krijgen omdat die projecten zo belangrijk zijn dat ze absoluut doorgang moeten vinden.

Minister-president, eerst even duidelijk stellen dat ik denk dat iedereen in dit parlement een oplossing wil. Zoveel is duidelijk. Maar ik zit nu bijna vijf jaar in dit parlement. Ik ondervraag u ook al gedurende die vijf jaar, en ondertussen begin ik u wat te kennen. Ik begin wat inzicht te krijgen in uw politieke ziel. Ik weet dat, als u de bal terugspeelt naar de oppositie en naar het parlement, u heel zwak staat. Dan staat u heel zwak, minister-president, en iedereen weet dat, want het is ook uw verantwoordelijkheid. Het is onder uw minister-presidentschap in 2008 dat de beslissing werd genomen rond het integratiespoor. We zijn 2014, zes jaar later, en die projecten, een tachtigtal, bevinden zich in een juridisch vacuüm en een juridische onzekerheid. Dat is natuurlijk onaanvaardbaar. Het is dan heel flauw – u doet het opnieuw – om te verwijzen naar de vorige minister van Ruimtelijke Ordening, dat het niet uw verantwoordelijkheid is en dat het aan het parlement is om een oplossing te bieden. (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)

Ik vind het toch wel straf dat u als daadkrachtige minister-president niet in staat bent om dit probleem op te lossen. Ik zou verwachten dat een daadkrachtige minister-president dit dossier met beide handen vastpakt en een oplossing uitwerkt. (Applaus van mevrouw Mieke Vogels)

De heer Tommelein heeft het woord.

Minister-president, wij zitten ook in de oppositie, wij zijn zelfs de grootste oppositiepartij, maar wij zijn constructief. We willen oplossingen want de belangen zijn groot. Het gaat over grote bouwwerken rond mobiliteit, economie, sport, wonen, energie enzovoort. Die zijn belangrijk voor Vlaanderen. Daarom hebben wij een voorstel van decreet ingediend dat door de Raad van State een overwegend positief advies heeft gekregen. Wij hebben ondertussen al zes amendementen voorbereid die tegemoetkomen aan de opmerkingen van de Raad van State.

Minister-president, u weet dat wij een partij zijn met verantwoordelijkheidszin, zeker mijn collega Dirk Van Mechelen, die bekend staat als een persoon met een grote verantwoordelijkheidszin. Wij reiken de hand aan de meerderheidspartijen om samen te werken en om zo snel mogelijk tot een oplossing te komen in het belang van alle Vlamingen en Vlaanderen zelf.

De heer Martens heeft het woord.

Mijnheer Sanctorum, u had de vraag eigenlijk aan uw collega’s-parlementsleden moeten stellen want het advies van de Raad van State is niet gericht tegen een ontwerpdecreet van de regering maar van een voorstel van decreet van de meerderheid en van de constructieve oppositiepartij Open Vld.

Een kritisch advies van de Raad van State is ook geen blamage. Waarom vragen wij advies? Juist om ons decreet solider te maken zodat het ook op termijn juridisch de baan kan houden. Het ligt wel degelijk in onze bedoeling om vrij snel op een gedegen manier met de kritiek van de Raad van State om te gaan en ons voorstel van decreet te herwerken zodat we kunnen landen met een decreet dat rechtsherstel biedt aan alle derde belanghebbenden die mogelijk in hun rechten zijn geschonden vanwege het feit dat ze onvoldoende kennis konden nemen van het openbaar onderzoek rond het milieueffectenrapport. We zullen dat rechtsherstel zo snel mogelijk doorvoeren op een manier die juridisch de toets van de Raad van State en later die van het Grondwettelijk Hof kan doorstaan. Ik hoop ook op een constructieve input en houding van uw fractie.

De heer Ceyssens heeft het woord.

Als ik de teneur bij sommigen hoor, zou je nog vergeten waar het over gaat. Het gaat inderdaad over een advies over twee voorstellen van decreet. Voor alle duidelijkheid, de ruimtelijke uitvoeringsplannen van de tachtig dossiers waar het over gaat, zijn vandaag niet vernietigd. Die ruimtelijke uitvoeringsplannen zijn aanvechtbaar vanwege het feit dat de validatie vernietigd is door het Grondwettelijk Hof.

Er moet trouwens een onderscheid worden gemaakt in de dossiers: er zijn dossiers waarbij het ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) nog niet werd goedgekeurd en dossiers waarbij dat wel al is gebeurd. We moeten die zaken in dit parlement over de partijgrenzen heen bekijken. Er zijn ook oppositiepartijen die inderdaad wel voorstellen doen. We moeten voor alle duidelijkheid meegeven dat er bij dit betreffende voorstel vandaag nog geen oplossing is voor de dossiers die wel al werden goedgekeurd. In dit voorstel wordt geen tijdelijke rechtsbescherming geboden voor die dossiers. We moeten geen appelen met peren vergelijken.

De heer Vandaele heeft het woord.

Mijnheer Sanctorum, ik vind dat u toch wat ver gaat wanneer u het voorstelt alsof de meerderheid er hier eens te meer een zootje van heeft gemaakt. U weet dat het Grondwettelijk Hof inderdaad een negatieve uitspraak heeft gedaan, maar dat de Raad van State eerder wel degelijk een gunstig advies heeft gegeven. Wij gaan nu inderdaad proberen een oplossing te bieden door, om kort te zijn, een nieuwe inspraakronde te organiseren waar nodig.

Collega, die oplossing werd nog niet goedgekeurd. Er is dus ook geen sprake van terugfluiten of wat dan ook. Ze werd nog niet goedgekeurd en is zelfs nog niet besproken in de commissie. We hopen daar volgende week mee van start te gaan.

We willen dat juridische vacuüm waarover u spreekt, vermijden. We zullen hopelijk in overleg met jullie en met de oppositie aan een degelijke oplossing kunnen werken. Het is inderdaad constructief, collega’s van de Open Vld, dat jullie de hand reiken en een voorstel doen. Wij zijn er nog niet van overtuigd dat het voorstel, zoals het er nu ligt, voldoende doortimmerd is. We denken van niet. Als we daar in de commissie samen werk van maken – en dat zullen we ook doen – , denk ik wel dat we eruit zullen komen.

Voorzitter, ik kan vrij kort zijn. Ik heb – over strategieën gesproken – de strategie van Groen zeer goed begrepen. U laat het lekken aan een krant, u viseert de Vlaamse Regering en hier de minister-president en dan probeert u een sfeer te creëren waarbij alles op een hoop wordt gegooid en alles stilstaat. Dat is de strategie van Groen. U moet daar eens over nadenken, zeker omdat ik heb begrepen dat u vroeg of laat ook wel eens opnieuw deel wilt uitmaken van de regering. (Opmerkingen)

Neen, dat is geen dreigement, maar ik vind het wel jammer dat u naar de kranten stapt met het advies van de Raad van State en dat u de zaken verdraait tegenover de andere collega’s die daar volop mee bezig zijn. Het is niet de Vlaamse Regering, maar deze meerderheid in het parlement, die samen met bepaalde oppositiepartijen, naar een oplossing zoekt. Nogmaals, dat waardeer ik ten zeerste.

U schept een bepaalde sfeer en schiet links en rechts met de bedoeling om raak te schieten.

Voorzitter, dit parlement, de meerderheidspartijen en bepaalde oppositiepartijen, doen er alles aan om daar zeer snel een antwoord op te geven dat juridisch sluitend is. Ik waardeer al diegenen die in die zin het woord hebben gevoerd.

Nogmaals, het beeld dat het parlement zijn werk moet doen, is een bliksemafleider. U bent verantwoordelijk. (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)

U had ook initiatief kunnen nemen. Plots wilt u de hete aardappel doorschuiven naar het parlement. Ik vind dat eerlijk gezegd een daadkrachtige minister-president onwaardig. Dat is mijn punt.

In elk geval, collega’s, denk ik dat we vanuit Groen in dit parlement al een stapel initiatieven hebben genomen. Ik denk dat we op dat vlak absoluut geen lessen te krijgen hebben van andere fracties. Absoluut niet. (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)

Inzake dit dossier heeft de heer Peeters in de commissie meermaals gesteld dat het Grondwettelijk Hof dat Validatiedecreet inderdaad zou vernietigen. Dat werd toen afgewimpeld. Wij spelen dus wel degelijk onze rol in dit parlement. 

Meer fundamenteel, collega’s, moeten we voldoende gevoelig zijn voor dat element van inspraak van de burger. Ik heb het debat gezien in De zevende dag en in andere media. Ik heb de indruk dat een aantal partijen in dit parlement die gevoeligheid nog onvoldoende hebben. Ik vrees dat, als we op die lijn blijven doorgaan en inspraak van de burger tot een minimum willen herleiden, er wel eens een vierde veroordeling kan komen. Ik hoop dat we lessen trekken uit het feit dat er al drie keer een negatief advies over de aanpak is geweest. (Applaus bij Groen)