Report plenary meeting

Collega’s, de minister-president zal eerst een verklaring namens de regering afleggen.

Minister-president, ik wens als parlementsvoorzitter u toch even te herinneren aan de belofte die u deed tijdens het debat over de Septemberverklaring van 2009, bij de echte start van deze legislatuur.

U zei toen: “De regering zal altijd eerst het parlement inlichten over haar beslissingen zodat de parlementsleden die beslissingen niet uit de media moeten vernemen.” (Applaus bij de meerderheid)

Ik heb daar geen applaus voor nodig. We zullen dit trouwens in de toekomst op een andere manier oplossen. We leren uit de dossiers. Dames en heren van de oppositie, ik heb op dat vlak altijd een zeer constructieve samenwerking gehad met de minister-president. Ik doe dat in het belang van alle parlementsleden, zowel van meerderheid als van oppositie.

Het is na ons aandringen dat we vandaag van uw kabinetschef de stukken hebben ontvangen. Ik heb die laten drukken en laten uitdelen op de banken.

Mijn boodschap voor de toekomst is dat zodra de regering een belangrijke beslissing neemt, per omgaande het parlement wordt ingelicht. We hoeven dan niet te wachten op de berichtgeving in de media.

Minister-president, dit is een oproep in naam van alle volksvertegenwoordigers zodat zij zich beter kunnen voorbereiden en op de hoogte zijn van de omvang van beslissingen die de regering neemt. Soms worden immers zaken verteld die niet in overeenstemming zijn met wat de regering ter zake heeft beslist.

Minister-president Peeters heeft het woord.

Voorzitter, collega’s, het is evident dat het parlement zo snel en correct mogelijk moet worden ingelicht. Dat is een inspanningsverbintenis waartoe ik me opnieuw engageer.

We hebben heel veel tijd en energie gestopt in het resultaat dat ik zo dadelijk zal toelichten. Het Masterplan 2020 is bezorgd aan dit parlement. Hoewel het parlement daar nog niet over beschikte, is daar wel al op gereageerd. Dat heb ik uit de media vernomen. Het lijkt me beter dat we met kennis van zaken in dit parlement debatteren en antwoorden op de vragen die worden gesteld.

Voorzitter, ik heb op dit spreekgestoelte gezegd dat er op 31 maart een beslissing zou worden genomen in een heel belangrijk dossier dat al meerdere legislaturen onze zorg wegdraagt, namelijk het Masterplan Antwerpen en in concreto de problematiek van de Lange Wapper of de tunnels.

Ik ben blij dat we niet tot vandaag hebben moeten onderhandelen in de schoot van de Vlaamse Regering. Op 30 maart heeft de Vlaamse Regering daarover een akkoord bereikt dat ik zal toelichten.

Het is heel belangrijk te onderstrepen dat de Vlaamse Regering een beslissing wilde nemen die zo veel mogelijk rekening houdt met alle nieuwe inzichten en knelpunten die zijn ontstaan. Het masterplan dateert van 1998. Het is de laatste keer geactualiseerd in 2005. Intussen zijn daar nieuwe knelpunten aan toegevoegd zoals de E313, de E34, de R11. Wanneer we het masterplan goedkeuren, moeten die knelpunten eveneens worden opgelost.

Er zijn ook nieuwe inzichten waar de Vlaamse Regering rekening mee houdt. Het zou niet verstandig zijn geen rekening te houden met een aantal nieuwe elementen en die te negeren om niet tot een allesomvattend ambitieus masterplan voor Antwerpen te komen.

Er is de problematiek van de tweede spoorontsluiting, de A102. Dit is geen nieuw dossier. De heer Van Mechelen is daar destijds ook zeer intensief mee bezig geweest. Wanneer die tweede spoorontsluiting wordt gerealiseerd, is het de bedoeling daar een wegcomponent aan toe te voegen. Het zou onverstandig zijn dat niet te doen.

We hebben ook van de Wase burgemeesters een voorstel gekregen, dat zelfs nog geactualiseerd is, en het zou onverstandig zijn om ook dat niet mee te nemen. We hebben ook van heel wat randgemeenten heel uitdrukkelijk de vraag gekregen de afgelopen maanden, om wanneer we een oplossing geven voor de mobiliteit in Antwerpen, het sluipverkeer niet te vergeten, en ook dat moet een antwoord krijgen.

Vandaar dat we gekomen zijn tot een Masterplan 2020, dat al die facetten heeft meegenomen. Het is een ambitieus masterplan waarmee we ervan uitgaan dat wanneer deze Vlaamse Regering een beslissing neemt, we niet geconfronteerd wensen te worden, binnen dit en enkele jaren, met nieuwe, belangrijke elementen die niet of onvoldoende in zo’n masterplan zouden zijn opgenomen, vandaar het Masterplan 2020, dat een ruimere problematiek inhoudt en dus niet alleen geldt voor de provincie of de regio Antwerpen, maar ook voor elementen die daarbuiten liggen. Ik heb al verwezen naar de Wase burgemeesters. Ik verwijs ook naar de N49, want ook daarover zijn heel wat elementen opgenomen.

Dit dossier is natuurlijk heel belangrijk voor Antwerpen, maar dit dossier is ook heel belangrijk voor Vlaanderen, omdat we de mobiliteit van en naar de haven heel belangrijk vinden en dat niet alleen – nogmaals – voor Antwerpen. Dat we Vlaanderen ook op de Europese kaart willen houden en het daar verder de nodige dynamiek willen geven, dat Antwerpen en in het bijzonder ook de haven de plaats krijgen die ze verdienen in het Europese wegennet, in het Europese waterwegennet, in het spoorwegennet, is een heel belangrijke opdracht die in dit masterplan werd meegenomen.

Dames en heren, het is heel belangrijk dat de Vlaamse Regering in die beslissing de optie herbevestigd heeft om tot sluiting van de ring over te gaan op het Oosterweeltracé met een capaciteit van twee maal drie rijstroken onder de Schelde, verwevend, naar een aansluiting op de R1 met minimaal vier maal twee rijstroken en een pechstrook. Elke oplossing die wordt aangehouden, moet natuurlijk voldoende capaciteit hebben en moet voldoende oplossingsgericht zijn om het probleem waar we het allemaal over eens zijn, op een duurzame wijze op te lossen, vandaar dat het gaat over het Oosterweeltracé met de capaciteit die ik zojuist heb toegelicht.

En nu komt het – en daar is natuurlijk al heel wat over geschreven en daar werden al heel wat reacties op gegeven door verschillende eminente leden van dit parlement: we zijn gekomen tot een dubbelbesluit. En een dubbelbesluit bestaat uit twee delen, zijnde een besluit en dat besluit is dubbel, vandaar dat het een dubbelbesluit is. (Rumoer)

Ja, maar sommigen hebben niet goed begrepen dat een dubbelbesluit een besluit is en dat het bestaat uit twee delen. Bij dezen is dat dus uitgeklaard, daar ga ik toch van uit.

De vraag is: wat is dat dubbelbesluit? En ook daarover zeg ik in alle duidelijkheid dat de Vlaamse Regering na heel zorgvuldig overleg heeft gezegd dat de Vlaamse Regering de ondertunnelde oplossing wil uitvoeren voor de realisatie Oosterweelknooppunt R1 en vervolgens worden de noodzakelijke procedurestappen gezet om te komen tot een bouwvergunning en de uitvoering. Het eerste deel van het dubbelbesluit is: wij gaan voor een tunneloplossing. En die tunneloplossing moet natuurlijk nog verder geconcretiseerd worden. Sommigen zeggen dat er weer nieuwe studies worden besteld. Als u daar straks mee zult afkomen, wat u zeker nog zult doen, kan ik u nu al zeggen dat er geen bijkomende studies besteld worden, alleen is zo dat wanneer we beslissen dat we gaan voor de tunneloplossing, we er natuurlijk absoluut zeker van moeten zijn dat die tunneloplossing op een heel gedetailleerd niveau verder wordt uitgewerkt en dat we natuurlijk de nodige stappen zullen zetten om dat verder uit te werken. (Rumoer)

Neen, dat is het verder detailleren van wat we nu hebben, dat is geen studie. (Rumoer)

We geven de opdracht om de schetsen die werden opgemaakt, uit te werken op het niveau van een voorontwerp en dat voorontwerp moet tegen de zomer van 2010 klaar zijn. U kunt dan zeggen dat dit een studie is, maar voor mij is dit het verder concretiseren van wat we nu al hebben. We willen dat uitwerken op het niveau van voorontwerp, dat is dus voortgaan met de detaillering van de oplossing van de tunnel.

Sommigen zeggen dat er opnieuw wordt gestudeerd. Dat zou betekenen dat we eigenlijk nog niet weten wat het zal worden. Neen, we gaan heel duidelijk voor die tunneloplossing, maar die moet voort worden geconcretiseerd op het niveau van voorontwerp.

We hebben ook heel duidelijk gezegd dat het geen enkele zin heeft om door te gaan met die tunnel als die niet conform de Europese Tunnelrichtlijn is. Op dit ogenblik heb ik nog geen bevestiging gekregen van de Europese instanties dat die tunneloplossing in overeenstemming is met die richtlijn. Ik kan u verzekeren dat dit voor iedereen een essentiële voorwaarde is om die tunnel te verwezenlijken. Zouden we een beslissing nemen zonder toestemming van de Europese instanties, zonder hun bevestiging dat dit kan en conform is, dan zou dat onverantwoord zijn.

We hebben al heel wat meegemaakt met tunnels. Ik verwijs naar de Horvatstudie en dergelijke. We kiezen voor de tunnelvariant, maar stellen dat die tunnelvariant niet duurder mag zijn dan het tweede deel van het dubbelbesluit. Zowel de tunnel als de aangepaste versie van de Lange Wapper zullen dus gedetailleerd in kaart worden gebracht.

We kiezen voor die tunnelvariant. De Vlaamse Regering zal die realiseren, maar een verdere voorwaarde is dat die niet langer mag duren. Hij mag geen jarenlang bijkomend uitstel inhouden ten opzichte van wat in het tweede deel van het dubbelbesluit staat.

Voor alle duidelijkheid, deze Vlaamse Regering kiest voor de tunnelvariant. Er zijn drie voorwaarden. De technische vragen die aan die Europese tunnelautoriteit worden gesteld, zijn zeer gedetailleerd. Ook hebben we duidelijke afspraken gemaakt over de vraag hoe de kostprijs van een en ander zal worden bepaald, net als de timing.

Dan is er het tweede deel van het dubbelbesluit. Mocht de tunnelautoriteit oordelen dat die tunneloplossing binnen de randvoorwaarden van de vereiste capaciteit niet mogelijk is, of mocht vervolgens blijken dat de tunnelvariant duurder is of dat het geheel langer duurt, dan zal – en luistert u nu goed – alsnog de brugvariant worden uitgevoerd.

Wie zegt dat er geen besluit is genomen, moet dus heel duidelijk weten dat we gaan voor een tunnelvariant, met drie voorwaarden. Is niet voldaan aan die voorwaarden, of er is een probleem, dan hebben we beslist dat we dan gaan voor de brugvariant.

Ik wil ook nog onderstrepen dat we onderhandelingen zullen opstarten met TV Noriant, om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen en de uitvoering daarvan in kaart te brengen. Ten slotte heeft de minister bevoegd voor Openbare Werken en Mobiliteit niet alleen de nodige competenties om dit alles te operationaliseren, maar ook de nodige administraties om dat zeer concreet uit te werken en ter goedkeuring aan de Vlaamse Regering voor te leggen.

Met dit dubbelbesluit is er dus een besluit. Dat wil ik nogmaals onderstrepen. We gaan voor de tunnel. Als die tunnel niet kan, is besloten dat we gaan voor de brugvariant. Het is belangrijk nogmaals te onderstrepen dat het in het Masterplan 2020 niet alleen gaat over wegen. Het heeft ook heel duidelijk een ambitieus modalshiftplan. Dan gaat het over openbaar vervoer, over trams, fietsen, spoor en water. Met deze aanpak hebben we dus een zeer ambitieus en ruim plan.

Sommigen zullen straks zeggen: u hebt cadeaus uitgedeeld. Ik kan u nu al zeggen dat in heel het masterplan er geen enkel cadeau zit omdat het ongepast zou zijn om cadeaus uit te delen om tot een dergelijke besluitvorming te komen. Ik kan u wel zeggen dat alle projecten die in de pijplijn zaten en die op ons afkomen, zijn meegenomen. Als de stad bijvoorbeeld zegt dat er een voetbalstadion komt op Petroleum Zuid, moet daar ook een ontsluiting komen. Het is niet realistisch en zelfs naïef om te zeggen dat we dat niet meenemen maar vergeten. Binnen enkele maanden of jaren worden we immers toch geconfronteerd met deze vraag.

Ik zeg ook in alle duidelijkheid dat dit plan, het Masterplan 2020, in totaal 5 miljard euro kost. U weet ook zeer goed dat het oorspronkelijke masterplan in de loop der tijden niet in kostprijs is gezakt maar integendeel gestegen. In die 5 miljard zit 3,7 miljard van het oorspronkelijke masterplan. De A102 met de tweede spoorontsluiting, kost tussen de 800 miljoen en 1 miljard euro. Dat is ook meegenomen in de 5 miljard.

De vraag is hoe je dat gaat financieren. In het masterplan wordt gezegd dat we gaan onderzoeken of we dat doen. Het zou zeer onverstandig zijn om dat niet te doen als die tweede spoorontsluiting wordt aangelegd. Als die kostprijs 800 miljoen of 1 miljard euro is, moeten we onderzoeken hoe we dat gaan aanpakken. Natuurlijk zal dat niet wegen op de begrotingen 2010 en 2011. Ik weet niet wanneer men daarmee klaar zal zijn. Deze regering zegt dat we alles zullen doen om er de financiële draagkracht en middelen voor te zoeken.

Straks zullen sommigen zeggen: dat betekent dat andere provincies waarschijnlijk hun projecten achteruitgesteld zien worden of geen doorgang vinden. Ik zeg u zeer uitdrukkelijk, collega’s, dat wat de andere missing links betreft, de noord-zuid Kempen, de noord-zuid Limburg, de AX en de vele andere projecten van Via-Invest waar minister Crevits mee bezig is, onverkort doorgaan. Het kan niet anders dan dat, wanneer we zoveel behoefte hebben aan investeringen in infrastructuur, we er alles aan zullen doen om die plannen minstens op niveau te houden. Minister Crevits heeft in het verleden al heel duidelijk gezegd wat de uitdagingen zijn in de toekomst.

Voorzitter, collega’s, dit is een heel belangrijk dossier waar het parlement in het verleden zeer nadrukkelijk opvolging aan heeft gegeven en waarover het heel wat vragen heeft gesteld. Ik heb geen enkel probleem om straks op alle vragen te antwoorden samen met mijn collega’s. Ik zeg u dat we in dit heel delicate dossier een belangrijk besluit hebben genomen, in het belang van niet alleen Antwerpen en de provincie Antwerpen maar van heel Vlaanderen. Degenen die in het verleden dit dossier van zeer nabij hebben gevolgd, weten hoe complex het is. Het is heel gemakkelijk met populistische en andere tussenkomsten een bepaalde indruk te wekken. Ik vraag u, met alle vragen die u hebt en waar ik op zal antwoorden, om dit dossier met de nodige ernst en doortastendheid, zoals wij hebben gedaan, verder samen met de regering uit te voeren en operationeel te maken. (Applaus bij de meerderheid)

Mevrouw De Ridder heeft het woord.

Voorzitter, minister-president, collega’s, beslissingen uitstellen, niet één keer maar opnieuw en opnieuw en opnieuw, is een ziekte. Die pathologie heeft zelfs een naam: procrastinatie, de neiging om het nemen van beslissingen steeds tot een later tijdstip uit te stellen. Het woord is u misschien onbekend, dat was het mij tot gisteren ook, maar het is u op het lijf geschreven, minister-president.

Minister-president, sinds de start van deze Vlaamse Regering hebben we nog niets anders gezien dan uitstel, uitstel en nog eens uitstel. Als we kijken naar wat uw ploeg de laatste maanden heeft gerealiseerd, dan is dat vooral het niet nemen van beslissingen. U maakt heel veel plannen, maar die plannen worden niet tot uitvoer gebracht. U richt links en rechts werkgroepjes op, maar die komen niet met resultaten, enkel en alleen omdat er nog steeds te veel interne verdeeldheid heerst in uw ploeg. Daar heeft de persconferentie van gisteren niets aan veranderd. Inderdaad, procrastinatie: u stelt alle beslissingen gewoon uit.

Sinds 18 oktober werd ons een spoedige oplossing beloofd. Volgens gunstige winden in de wandelgangen gingen we eerst een kerstekind krijgen, dan werd het algauw bijgesteld naar januari, februari om uiteindelijk te worden vastgeklikt op 31 maart. 31 maart is een belangrijke datum. Op dat moment moest er een algehele oplossing komen voor het Antwerpse mobiliteitsprobleem.

Ondertussen werd ons vanuit de oppositie zeer veel geduld gevraagd. We moesten geduldig zijn, want de regering werkte aan een alomvattende oplossing voor de mobiliteitscrisis. We mochten vooral niet te veel interpellaties indienen, niet te veel vragen stellen, niet te veel aansturen op actualiteitsdebatten, want 31 maart was de magische datum.

Wat gisteren de hoogmis moest worden van politieke daadkracht, is geëindigd in een schaamteloze vertoning. De Vlaamse Regering heeft beslist om – ik moet mijn woorden wikken en wegen, minister-president – een tunnelvariant te bekijken, verder te detailleren, verder uit te werken, te concretiseren, en niet te bestuderen. U gaat kijken hoeveel alles gaat kosten. Uiteraard gaat u dat niet bestuderen, u gaat dat bekijken. U gaat bekijken wat de timing is, u gaat dat niet bestuderen, u gaat dat bekijken. De slotsom is dat u zichzelf hiermee nog 3 maanden tijd hebt gekocht. Dit uitstel was blijkbaar nodig om de verdeeldheid binnen de Vlaamse Regering te camoufleren.

Het Oosterweeldossier is geen Antwerps dossier. Het is een Vlaams dossier met heel wat gevolgen voor tewerkstelling, voor investering, daadkracht, slagkracht en mobiliteit in onze regio. Iedereen weet dat hier al te veel tijd in verloren is gegaan. Minister-president, het enige wat u met uw regering moet doen, is beslissen. Maar u hebt gisteren niet enkel Antwerpen, maar Vlaanderen als een baksteen laten vallen om uw regering kost wat kost in het zadel te houden.

De heer Caluwé heeft het woord.

Mevrouw De Ridder, ik had deze plaat wel verwacht, maar u hebt blijkbaar niet goed geluisterd. De regering heeft duidelijk gezegd dat ze werkt aan het tunnelalternatief, en als blijkt dat dit niet kan, niet mag of te duur is, wordt de brug aangelegd.

U spreekt over verdeeldheid. We komen uit een heel emotioneel debat. Zeker in Antwerpen ging het er heel levendig aan toe. Dat heeft er aanleiding toe gegeven dat verschillende partijen in de regering minstens verschillende accenten hebben gelegd. Maar die verdeeldheid doet zich in de regering en de meerderheidscoalitie voor tussen de partijen.

In uw partij doet die verdeeldheid zich voor binnen uw partij. Ik stel voor dat u zich terugtrekt, samen met de heren Van Mechelen en Van Campenhout, en tot een gezamenlijk voorstel komt. Ik ben ervan overtuigd dat u er niet in lukt om tot hetzelfde besluit te komen dat deze regering nu heeft genomen. (Applaus bij de meerderheid)

De heer Van Mechelen heeft het woord.

Mijnheer Caluwé, ik kan u geruststellen. Ik was aanwezig toen we in december 2000 dit masterplan in de Vlaamse Regering hebben goedgekeurd. Ik denk wel dat we met heel veel politici, ambtenaren, met de mensen van de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM), van de tijdelijke vereniging Studiegroep Antwerpen Mobiel (TVSAM) 10 jaar hard hebben gewerkt om het mobiliteitsprobleem van Antwerpen op te lossen. Ik heb vandaag, en ook morgen, maar één ambitie, namelijk ervoor zorgen dat een werkbare oplossing kan worden uitgevoerd. Zijn er af en toe dissonante geluiden in Antwerpen, zoals die ook bestaan in uw partij, dan neem ik die er graag bij. Maar over het standpunt van mezelf, van mijn fractie en van de leiding van Open Vld bestaat geen twijfel. Wij willen het mobiliteitsprobleem van Antwerpen oplossen, liever vandaag dan morgen, maar liefst niet met een ongedekte cheque. (Applaus bij Open Vld)

Mijnheer Caluwé, ik kom onmiddellijk terug op wat u hebt gezegd. Voorzitter, wat we gisteren hebben gezien, was een niet zo fraai stukje schaduwboksen. De minister-president was amper de persruimte buiten gestapt of de eerste dissonante noten in zijn eigen coalitie kwamen al naar boven. We noteerden de uitspraken van de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens, die zeer duidelijk zei dat de Lange Wapper er niet komt. Deze ochtend heb ik nog een ander citaat gevonden, waarin door dezelfde burgemeester van Antwerpen werd gesteld dat de Antwerpenaar gerust kan zijn en dat de Lange Wapper dood en begraven is. Maar u, minister-president, stelde gisteren nog dat de brug er sowieso komt als de tunnel wordt afgekeurd. Last but not least, mijnheer De Wever, opperde u dat er zeker nog geen definitieve beslissing is genomen over welke constructie gebruikt zal worden voor de Oosterweelverbinding. Dat was gisterenmiddag, een Belgabericht van de N-VA, bij monde van de heer De Wever. Proficiat, minister-president. Ik denk dat het duidelijk is dat u aan het hoofd staat van een vechtkabinet.

Toen deze ochtend het tijdsbestek aan bod kwam, viel ik opnieuw bijna van mijn stoel. Gisteren stelde u in een persbericht dat u tegen de zomer echt een beslissing zou nemen. Tegen de zomer zou er duidelijkheid zijn over het bijkomend bekijken en de concretisering van timing en financiering. Tegen de zomer moeten we weten of een tunnel beter is dan een brug. Maar vandaag lezen we in diverse kwaliteitskranten dat u spreekt over het einde van de zomer. Minister-president, wanneer zal nu eindelijk finaal de knoop worden doorgehakt? Is het nu het begin van de zomer, ik neem aan voor 11 juli? Is het het einde van de zomer? Ik hoor hier nu zeggen dat het midzomer zal zijn. Het lijkt me dat u niet enkel probeert om voor uzelf en uw regering 3 maanden tijd te kopen. U wil er nog eens 2 of 3 maanden bij doen. Dat brengt ons op een totale vertraging van 6 maanden.

Collega’s, of het nu 3 of 6 maanden is, laat ik in het midden. Gisteren hebben we een schertsvertoning gezien. Eén ding is duidelijk: ze was enkel bedoeld om meer tijd te kopen. Maar de vraag is nu wat er in juli of september zal gebeuren. Is deze Vlaamse Regering bereid een akkoord te bereiken indien blijkt dat die tunnel niet haalbaar is? Is ze haalbaar? Wie van de coalitiepartners zal dan opnieuw een bocht moeten maken? Het lijkt op een schimmenspel. Jammer genoeg is het de harde realiteit.

Dat brengt me onmiddellijk tot de randvoorwaarden waaraan de tunnel moet voldoen. Ik zou het niet durven poneren, maar u weet misschien vandaag al dat die tunnel niet aan die randvoorwaarden kan voldoen. De Horvatstudie van enkele jaren geleden heeft aangetoond dat het graven van een tunnel duurder zou zijn dan het bouwen van een brug. Op de eerste banken hoor ik het woord ‘kostprijs’. Dat is heel verduidelijkend. De kostprijs van de Lange Wapper bedraagt 2,2 miljard euro. Dat bedrag ligt trouwens contractueel vast. Een tunnel zou minstens 600 miljoen euro meer kosten. Met welke prijs zult u die voor de tunnel vergelijken? Met die van de Lange Wapper? Of met die van de Lange Wapper light? Als we de verklaringen van de burgemeester van Antwerpen mogen geloven, dan vindt deze regering dat de prijs moet worden vergeleken met die van de Lange Wapper light. Het is een vraag. Ik gooi het maar in de discussie.

Verder hebben we natuurlijk de Europese Tunnelrichtlijn, waaraan de tunnel moet voldoen qua weefbewegingen, het wisselen van rijstroken, de stijgingsgraad. Het feit dat twee tunnels elkaar ondergronds kruisen, is niet evident. Dat is technisch moeilijk. En laat dat nu net belangrijke delen zijn van de nieuwe tunnelvariant.

Het is dus zeer de vraag of die tunnel technisch wel haalbaar is, en of hij wel een eerlijke kans op slagen krijgt. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat deze regering Antwerpen misschien een voorwaardelijke tunnel belooft, maar nu al weet dat we eigenlijk een brug zullen krijgen in Antwerpen. Daarmee draait u de Antwerpenaar een rad voor de ogen, minister-president.

Ik heb het voor alle duidelijkheid niet over de positieve elementen. Ik heb het niet over het zoeken naar een manier om de leefbaarheid in Merksem en Deurne te verbeteren. Ik heb het niet over de manier waarop men zoekt om een doorsteek Wommelgem-Ekeren te maken. Dat zijn plannen die al heel lang op tafel liggen.

Ik heb het wel over de missing link in uw beslissing. Ik heb het over de non-beslissing over het belangrijkste gedeelte, het koninginnensluitstuk van dit geheel, namelijk de Scheldekruising.

Ondertussen is er één grote verliezer, minister-president. Gisteren hoorde ik u verklaren dat er alleen maar winnaars en geen verliezers zijn in dit debat. Er is wel één grote verliezer, minister-president, en dat is de Vlaming. De Vlaming die elke dag opnieuw in de file staat, die ziet dat er in zijn buurt jobs verdwijnen en dat bedrijven hun deuren sluiten.

Vlaanderen zakt dag na dag verder weg. En ondertussen horen en zien we op radio en televisie surrealistische spotjes rond Vlaanderen in Actie. Het doet mij in alle eerlijkheid denken aan Alice in Wonderland. Kris in Wonderland! Het kan bijna niet surrealistischer: u staat zelf in een surrealistische wereld, u kijkt een beetje bevreemd rond u heen en u bent alle voeling met de realiteit kwijt. Want wat hebt u de afgelopen 10 maanden gedaan in het Oosterweeldossier? Niks. Wat is er van uw zeven werkgroepen in huis gekomen? Niks. Waar staat u met uw daadkracht en uw leiderschap? Nergens.

We stellen vast dat Vlaanderen stilstaat, dat u helemaal geen beslissingen neemt. We roepen u voor de zoveelste keer op om te stoppen met beslissingen voor u uit te schuiven, alles ‘belangrijk’ te noemen, pr-campagnes op te stellen zonder zelf in actie te komen. Doe waarvoor u met uw hele regering betaald wordt, namelijk beslissen. (Applaus bij Open Vld)

De heer Van Dijck heeft het woord.

Mevrouw De Ridder, ik heb altijd geleerd dat de beste manier om een voorstel onderuit te halen een tegenvoorstel is. Ik heb in dezen geen tegenvoorstel van Open Vld gehoord. Met welk voorstel countert u het voorstel dat is uitgewerkt, namelijk het dubbelbesluit van de Vlaamse Regering?

Ik zal proberen u iets uit te leggen, mijnheer Van Dijck, iets dat onze fractie intussen al gesnapt heeft, maar u blijkbaar niet. Wij zitten sinds juni niet meer in die meerderheid. Het is heel duidelijk: die tekentafel staat niet op het bureau van Annick De Ridder, noch op het bureau van Dirk Van Mechelen of van Sven Gatz. Die tekentafel staat op het Martelarenplein.

Ik wil ook geen verstoppertje spelen, dus ik zal heel duidelijk zijn. Wij zijn als een van de enige partijen de afgelopen 10 jaar zeer rechtlijnig geweest. Van ons is het duidelijk wat we willen. Wij hebben altijd de kaart getrokken van het tracé dat met zo min mogelijk vertraging kon worden uitgevoerd, mét een nieuw element, namelijk het referendum van 18 oktober. Hoorde u mij hier zeggen dat men onverkort moest uitvoeren? Neen. Hoorde u mij hier pleiten voor een draagvlak in Antwerpen, waarbij moet worden tegemoetgekomen aan de verzuchtingen van de Antwerpenaar op een aantal pijnpunten? Ja.

Wat u nu van mij hoort is een pleidooi voor een beslissing en een oplossing. En laat dat nu net het enige zijn dat in heel dit discours volledig ontbreekt. (Applaus bij Open Vld)

De heer Dewinter heeft het woord.

Minister-president, voorzitter, deze berg papier, plusminus een kleine meter hoog… (Gelach)

Ik hoor van collega’s dat hij niet volledig is. Het zij zo, maar meer zou onstabiel zijn en dat zou misschien al te veel wijzen op deze regering. Ik heb het gehouden bij een stabiele berg papier.

Deze berg papier is de stille getuige van 15 jaar studie over het Antwerpse mobiliteitsdossier. Voor mij liggen tien, elf studies en rapporten en voortgangsrapportages en ander gestudeer, in totaal goed voor 300 miljoen euro. Die werden de jongste 15 jaar besteed aan studies over het Antwerpse mobiliteitsplan, de Lange Wapper en ga zo maar door. Het enige gevolg van deze berg papier van 300 miljoen euro van 15 jaar gestudeer is dat hij, de volgende keer dat we hier gaan interpelleren, nog een beetje hoger zal zijn want er komt nog een studie bij. Minister-president, u zegt dat het geen studie zal heten maar een ‘concretisering’. Een ‘concretisering’. Als het kind maar een naam heeft. Nochtans hebt u nauwelijks een maand geleden in Terzake en daarna in interviews in alle kranten gezegd: “Geen tijd voor extra studies Oosterweelverbinding”. U zei op Terzake dat er geen tijd meer is voor nieuwe studies of extra werkgroepen. En dat is nu juist wat we vandaag voorgeschoteld krijgen: een ‘concretisering’, een nieuwe studie over dit alles.

Met uw beslissing onder voorbehoud spaart u de kool en de geit en koopt u alleen maar tijd. Tijd die blijkbaar nodig is om deze gammele regering in het zadel te houden. Minister-president, in de praktijk hebt u gisteren alleen maar beslist om niet te beslissen. De Vlaamse Regering is inderdaad de regering van uitgestelde zaken geworden. Jean-Luc Dehaene heeft in u als loodgieter, als meester-bricoleur, een waardige opvolger gevonden. Meer nog, u hebt uw CVP-leermeester gisteren met glans overtroffen.

Beslissen onder voorbehoud is een tsjeventruc zonder weerga want dit hebben wij in het verleden nog maar zelden gezien. Minister-president, indien wij naïef zouden zijn, zouden wij vandaag juichen en applaudisseren want volgens de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens, die ik uit principe nooit geloof, is het een uitgemaakte zaak: de brug ligt er en de tunnel heeft het gehaald. Ik wou dat ik zijn geforceerd en gespeeld enthousiasme kon en mocht delen. Maar mag ik een voorspelling doen? Men gunt Janssens vandaag zijn pyrrusoverwinning om hem binnen 3, 4 maanden keihard met zijn buik op de grond te laten gaan.

Want vertel mij nu eens, minister-president, op basis van welke parameters zal uiteindelijk worden beoordeeld in hoeverre de tunnel al dan niet goedkoper, even duur of duurder wordt dan de brug? Rekent men op basis van de originele kostprijs van de Lange Wapper, of wordt het de kostprijs van de versie Lange Wapper light? Wie zal de studie uitvoeren? Dat heb ik u niet horen vertellen. Een studiebureau? Of wordt de concretisering gemaakt door uw eigen diensten? Wordt daarvoor nog een andere instantie aangesproken? Wanneer de studie voor de een of andere regeringspartij niet voldoet, komt er dan een tweede studie, een tegenstudie, misschien een derde studie? Eventueel van het Antwerpse stadsbestuur om te bewijzen dat het wel goedkoper is en binnen het tijdsbestek kan? Hoelang moet de bouw van de tunnel duren om als te lang te worden beschouwd, zodat er toch wordt gekozen voor een brug?

Zal de vergelijking tussen de tijdsduur van de bouw van een tunnel en van een brug zich tot de eigenlijke bouwwerken beperken? Zal ook rekening worden gehouden met de nieuwe gewestelijke ruimtelijke uitvoeringsplannen en met het eventuele nieuwe milieueffectenrapport die, indien voor een tunnel wordt gekozen, waarschijnlijk zullen moeten worden opgesteld? Er zijn nog heel wat vragen. In de praktijk volgen echter bijzonder weinig antwoorden. Is het mogelijk dat de zogenaamde voorwaardelijke beslissing in het voordeel van een tunnel uiteindelijk dient om de brug alsnog verkocht te krijgen?

Het politiek immobilisme vertaalt zich nu als een immobilisme ten aanzien van de Antwerpse mobiliteit. Het overleven van de eigen coalitie haalt het op het nemen van verantwoordelijkheid. Het redden van het eigen politieke vel haalt het op het nemen van de zogenaamde krachtdadige beslissingen waar de minister-president zogezegd voor tekent.

Deze beslissing onder voorbehoud is een afgang voor de minister-president en voor de Vlaamse Regering. In de praktijk betekent ze enkel een uitstel van executie. De minister-president wordt door sp.a en de N-VA gegijzeld. Dat het zo ver is kunnen komen, is zijn eigen schuld. Eigen schuld, dikke bult. Tijdens de regeringsonderhandelingen heeft hij geweigerd knopen door te hakken. In het Vlaams regeerakkoord wordt met geen woord over het Antwerps mobiliteitsdossier gerept. Op die manier heeft hij in 2009 zelf een tijdbom onder zijn eigen Vlaamse Regering geplaatst. Het is niet verwonderlijk dat die tijdbom nu langzaam maar zeker tot ontploffing komt.

Deze komedie heeft lang genoeg geduurd. Antwerpen dreigt de dupe te worden van het partijpolitieke getouwtrek waar de minister-president voor tekent. De rest van Vlaanderen wordt het geruzie over de Lange Wapper, BAM en het Antwerps mobiliteitsdossier langzamerhand beu. Als Antwerpenaar kan ik hen voor eenmaal geen ongelijk geven.

Waarom zou de Vlaamse belastingbetaler nog vertrouwen schenken aan Antwerpse politici als de heer De Wever en de heer Janssens? Hoewel ze samen deel uitmaken van eenzelfde stedelijke coalitie en allebei protagonisten van het Antwerps stadsbestuur zijn, doen ze in de praktijk niets anders dan elkaar vliegen afvangen en messen in de rug steken. De heer De Wever en de heer Janssens zijn kopstukken van de Antwerpse monstercoalitie. Daar hebben ze zelf voor getekend. Ze zouden eensgezind aan hetzelfde zeel moeten trekken. Ze zouden in Antwerpen leiding moeten geven. Ze zouden in Antwerpen een gemeenschappelijk project in verband met de Antwerpse mobiliteit moeten verdedigen. Niets is echter minder waar. Dankzij hun geruzie in het Antwerps stadsbestuur en in de Vlaamse Regering wordt het draagvlak voor een groot mobiliteitsproject in Antwerpen steeds kleiner. We hebben dit project nochtans al jarenlang nodig. De heer De Wever en de heer Janssens vechten een privéoorlogje uit op de kap van de Antwerpenaar, van de automobilist en van de Vlaamse belastingbetaler. Het is hun enige doelstelling in 2012 burgemeester te worden. (Applaus bij het Vlaams Belang)

De heer Janssens en de heer De Wever kiezen niet voor het Antwerps belang, laat staan voor het Vlaams Belang. (Gelach)

Ze kiezen voor het eigen partijpolitiek belang.

Minister-president, de Vlaamse Regering speelt roulette met het geld van anderen. Dat is gemakkelijk en leuk. Het gaat om het geld van de Vlaamse belastingbetaler. De Vlaamse Regering is een regering van uitgestelde zaken geworden. Het partijpolitiek belang primeert op het belang van de burgers. U hebt vandaag misschien uw regering en uw wankele, gammele coalitie gered. Uw politieke geloofwaardigheid, autoriteit en gezag bent u echter definitief kwijt. (Applaus bij het Vlaams Belang)

De heer Verstrepen heeft het woord.

Voorzitter, minister-president, collega’s, deze keer ontgoochelt u mij. Laten we ernstig blijven. Als ik het goed heb begrepen, kan ik aan de hand van een schets uitleggen hoe u aan politiek doet. Het is een voorontwerp: u tekent een tunnel, voor het stuk nadien komt er geen studie, en als oplossing komt er een dubbeldeksbrug met een dubbelbesluit uit de bus. Dat kan allemaal op één blaadje papier. U kunt veel mensen veel wijsmaken, maar ik hoop dat u het parlement ernstig neemt.

U hebt ons verbaasd. De afgelopen weken hebt u ons overtuigd van het feit dat u zou landen met een beslissing. En ik geef het toe en het doet pijn, maar u hebt het onmogelijke gepresteerd: u bent erin geslaagd. U bent geland, en wel op een manier die voor een gewone burger en zelfs een parlementslid niet te begrijpen is. U bent geland in de lucht. U bent geland met een studie die nu geen studie blijkt te zijn. Men moet het maar doen: u hebt niets beslist, u hebt geen knopen doorgehakt. U rookte uw laatste sigaret voor de executie, maar u smeekte bij uw coalitiepartners en u mag er nu nog eentje roken. Maar in de zomermaanden staat het executiepeloton klaar.

Ik wil even terug naar 1995. Toen kreeg de afdeling Wegen en Verkeer, afdeling Antwerpen, de opdracht om een oplossing uit te tekenen. In 1998 resulteerde dat in een startnota met de niet onbelangrijke titel ‘Het Masterplan voor de mobiliteit in Antwerpen: de prioriteit der prioriteiten’. Het staat er: de prioriteit der prioriteiten. We zijn vandaag een slordige 15 jaar verder. Er zijn BAM-studies en DAM-werkgroepen gepasseerd. Er lag hier een halve meter studies, maar alles bijeen gaat het om 1 meter.

Maar nu zegt u dat in dat dubbelverhaal schetsen zitten en dat we zonder een studie een voorontwerp zullen uitwerken. Ik hoop dan dat er boven die tunnel niet te veel mensen wonen. En u zegt dan dat de Europese Tunnelrichtlijn bepalend zal zijn. Dat wordt de toetssteen. Dat is een hoop flauwekul. U kunt dat nu al toetsen. Uw partijgenoten die in Europa actief zijn, hebben officieel verklaard dat het toetsingsmateriaal bekend is. U moet de tekst gewoon uitprinten. U kunt dan onmiddellijk vaststellen of die potloodschets conform de regels is. Misschien moet u ze terugfluiten?

De afgelopen maanden hebt u samen met de N-VA verkondigd dat een tunnel niet realistisch is. U weet ook dat in september zal blijken dat de tunnel niet realiseerbaar zal zijn. Dat weet zelfs het kleinste kind. Misschien kunnen we ons de volgende maanden bezighouden met de vraag hoe we die tunnels – het zullen er vier zijn – noemen? De Peeterstunnel? De Janssenstunnel? De De Wevertunnel? De laatste kunt u veilen, want u zoekt nog geld omdat u de zaak niet kunt betalen. Ik zeg dat niet alleen; zelfs uw coalitiepartners geven het op radio en tv toe.

U zegt dat de oppositie voorspelbaar reageert. Ik denk dat u zich vergist. Hier staat een rationeel politicus. Een Antwerpenaar die al 15 jaar wacht op een of andere beslissing.

Ik zal het nog eens op uw niveau uitleggen. Mijn kinderen hebben dat zo geleerd op school. Ik leg het u uit met hakken en kappen: im-mo-bi-lisme en be-slui-te-loos-heid. Misschien is dat de taal die u begrijpt en moeten we naar dat niveau gaan. Er is helemaal niets beslist. U doet alsof. Het is theater en boerenbedrog. Als een van de voorwaarden van dat uit de lucht gevallen plan waar u geland bent daarboven ergens, niet realiseerbaar is, valt u doodleuk terug op het originele en dat is de brug. Dat is voor ons onaanvaardbaar. Wij maken als oppositie ten minste een punt, u niet.

U en Bart De Wever probeerden voor de camera’s aan de bevolking uit te leggen wat een dubbelbesluit is. Qua minachting kan dat tellen. Daarnet deed u dat hier nog eens. Het kan dus een tunnel worden of een brug en jullie zijn tevreden met beide opties. De sp.a-burgemeester van Antwerpen stuurde van het Schoon Verdiep een persbericht de wereld in met de melding dat de Lange Wapper er zeker niet zal komen. Wat is het nu: doen ze nog mee of niet? Zitten ze nog in de regering of niet? Zitten ze al op de pechstrook? Gaan ze eruit tegen de zomer? Welk soort communicatie krijgen wij hier nu in onze nek gedraaid?

Sp.a was ook niet zo rechtlijnig in het verhaal. Toen sp.a in de gaten kreeg dat het volk begon te morren en ‘la gauche caviar’ dat ‘dubbeldekse’ ding boven het hippe Eilandje en zo dicht bij de stad niet wilde, veranderde men van koers.

Ik zal het maar zelf zeggen: ik ben in dit halfrond regelmatig herinnerd aan het LDD-standpunt dat tussen ja en nee zat een periode lang. Maar dat is verleden tijd. Na de afkeuring door de sinjoor, de Antwerpenaar, de burger, hebben wij gezegd dat het niet langer zinvol of geboden was de Wapper mordicus te blijven verdedigen. Op een actie van Ademloos, in het hol van de leeuw, heb ik erkend dat ik onder de indruk was en ben van het denkwerk van Forum 2020, met het bretellenwerk, het Meccanosysteem.

Dat verbaast me ook. U denkt toch niet dat u er zo gemakkelijk mee weg geraakt? U hebt een ontwerp, een krijttekening, waar geen studie over gevoerd wordt. Dat moet niet meer worden bestudeerd. Het gaat meteen van een krijttekening naar een ontwerp en dan bent u al aan het graven of opnieuw een brug aan het leggen. Dat weten we ook niet. Maar toen het werk van Forum 2020 werd voorgesteld, zei u dat er geen tijd was om te studeren, dat het vooruit moest gaan, dat u die nieuwe ideeën leuk vond en de lijst nog wel eens wilde maken. Nu, bij een minder degelijk ontwerp, met die tekeningen van in het begin met een tunneltje en een brugje, wat elk klein kind kan, zegt u dat u onmiddellijk naar een voorontwerp gaat. Ik weet niet of dat zo veilig is.

U had een deadline gegeven: vanavond om 23 uur, 59 minuten en 59 seconden.

Mijnheer Verstrepen, ik hoor weer een nieuw standpunt, met betrekking tot het Meccanovoorstel. Een essentieel onderdeel van het Meccanovoorstel is dat er verschillende soorten tol moeten worden ingevoerd, veel verregaander dan die in het bestaande voorstel. Als hier wordt gediscussieerd over kilometerheffing, zie ik heel de LDD-fractie steigeren. Bent u een voorstander van die tol in het Meccanovoorstel?

Goed geprobeerd, mijnheer Caluwé, maar stel deftige vragen. (Rumoer)

Antwoord eens, mijnheer Verstrepen!

Waarom zou ik moeten antwoorden als u niet eens een antwoord kunt geven? Of is er nu iets beslist over een brug of een tunnel? In godsnaam, u zit in de regering! U bestuurt! En u kunt zelfs niet tegen mij zeggen of het een tunnel of een brug is. Het is een ‘bruggel’. Het is een brug met tunnel. Het is een tunnel. Als het geen tunnel is, is het een brug. Dan weer is het een brug.

Laten we ernstig blijven. Met dergelijke politiek profileren jullie je, in een zeer belangrijk mobiliteitsdossier voor Vlaanderen en vooral voor Antwerpen. Omdat jullie geen beslissingen durven en kunnen nemen. Voor sp.a is het duidelijk: de Lange Wapper komt er niet. Zij sturen Janssens niet naar de verkiezingen met een touw om zijn nek. Nochtans heeft sp.a het plan doorgestuurd in het begin, zelfs de man van minister Lieten.

De bocht van de N-VA is ook zo doorzichtig als iets, collega’s. Mijnheer De Wever, u hebt nooit geloofd in het tunneltracé en nu staat u daar doodleuk voor de camera te verkondigen dat indien de voorwaarden vervuld zijn die tunnel misschien toch aanvaardbaar zou kunnen zijn.

En dan schrikt u ervan dat de burger dit getalm beu is. Ik zei het al eerder: dit is een beslissing op krukken. We zijn opnieuw vertrokken voor een nieuwe studie, of hoe u dat ook wilt noemen. Terwijl de Vlaming de vinger op de knip moet houden, wordt hier nog gespeeld met euro’s.

LDD wil niet dat deze studie of wat het ook is, zich in het schemerduister voltrekt. LDD wil weten of die Wapper er nu komt of niet als de tunnel wordt afgewezen. Dat is een heel eenvoudige vraag. Zelfs een kleuter kan daarop antwoorden. Het is ja of nee. LDD wil de meerwaarde kennen van al die DAM-groepen (Duurzame Antwerpse Mobiliteit). Hoe zit het daarmee? Zijn die plots naar de uitgang geleid met een Fnac-bon of een boek over Antwerpen of zo? Waar zijn die naartoe? Hoe gaat u dit financieren?

Wij vragen in de naam van duizenden automobilisten en ondernemingen – ik denk dat dat niet verkeerd is, we moeten niet naar onszelf kijken in dit parlement: hou op met deze electoraal gekleurde politique politicienne. Maak een einde aan het logistieke drama dat Antwerpen heet en neem een beslissing die niet alleen Antwerpen maar heel Vlaanderen en alle Vlamingen ten goede komt. Peeters II zal de geschiedenis ingaan, minister-president, als de regering die studies bestelt, werkgroepen opricht, maar geen beslissingen neemt. Het besluiteloze KPMG, wat staat voor het besluiteloze Kris Peeters en Muyters Genootschap. (Applaus bij LDD)

Uw plan heet Masterplan 2020. Het ligt hier op de banken. Aan de snelheid waarmee u op dit ogenblik pps-projecten realiseert, raad ik u aan de naam alvast te veranderen van Masterplan 2020 in Masterplan 3030. (Applaus bij LDD)

Mevrouw Vogels heeft het woord.

Voorzitter, ministers, minister-president, dames en heren, ik zou zoals de heer Dewinter graag een meter papier hebben liggen, maar dan de meter die we nog niet kennen. Voorzitter, wilt u als ‘wiedergutmachung’ voor het feit dat hij ons niet als eerste op de hoogte heeft gebracht, aan de minister-president vragen om ons alle verslagen te bezorgen van de DAM-werkgroepen, de schetsen van de Lange Wapper light en kopieën van alle documenten die de laatste maanden gepubliceerd zijn.

Het zou interessante paaslectuur zijn en het zou mij misschien verlossen uit mijn lijden. Al twee dagen is er één vraag die me dag en nacht bezighoudt: wat heeft het zwaarst gewogen op dit akkoord? Minister-president, u mag het mij niet kwalijk nemen, maar ik denk niet dat het gezond verstand is geweest. Ik heb u de afgelopen weken aanhoudend horen zeggen dat u rekening zou houden met alle ingebrachte alternatieven, met Arup-Sum, met Forum 2020 en de twee Leuvense onderzoekers. Ik denk dat u ze ofwel niet goed gelezen, ofwel niet goed begrepen hebt. Al die mensen hebben stuk voor stuk het BAM-tracé in vraag gesteld. Het tracé dat alle verkeer opnieuw naar het midden van die stad trekt. Ze hebben gezegd dat het economisch onrendabel is, dat het verkeersproblemen niet oplost, dat het zinloos is om in een tijd waarin steeds meer vrachtwagens rondrijden, nog meer verkeer die stad in te trekken. Wat zie ik? Uw akkoord bevestigt dit verderfelijke BAM-tracé.

Wat heeft dan wel het zwaarst gewogen? Zeker ook niet de leefbaarheid van de grootste stad van Vlaanderen. Zoals al gezegd, meer verkeer die stad inzuigen en het neerhalen van het klein stukje viaduct aan het Sportpaleis en dat in een sleuf leggen, zal daar niets aan verbeteren. Dat betekent dat Antwerpen nog altijd gebukt gaat onder enorm lawaai en fijn stof.

Onlangs werden eindelijk de geluidskaarten van Antwerpen gepubliceerd. Ze zijn rampzalig. De Antwerpse ring gaat niet rond de stad, maar ligt in de stad. In bijna alle wijken worden de normen voor fijn stof en geluid overschreden.

Minister-president, het ziet ernaar uit dat ook de komende jaren het puffertje een vaste plaats krijgt op de geboortelijst van kinderen die in Antwerpen worden geboren. Misschien kan de prijs van de oordopjes een plaats krijgen in de maximumfactuur voor de zorg. Ik zie trouwens absoluut niet in hoe u, minister van Leefmilieu, morgen in Europa zult uitleggen hoe wij altijd weer én de fijnstofnormen én de lawaainormen blijven overschrijden.

Was het dan misschien de langetermijnvisie van deze regering die het zwaarst heeft gewogen op dit akkoord? Ook hierop is het antwoord neen. U verwijst altijd opnieuw naar 1998, naar het eerste plan van Antwerpen Mobiel. U deed het daarnet ook weer. 12 jaar is in deze tijd, en zeker voor mobiliteit, enorm lang. Als u vandaag zware investeringen wilt doen – en dat wilt u doen – dan moet u dat doen, niet met de blik achteruit op 1998, maar met de blik vooruit op 2040. We moeten ons voorbereiden op de mobiliteit van morgen, en dat is een minder milieubelastende mobiliteit.

In dit plan zie ik alleen bevestigd, wat openbaar vervoer en fietsinfrastructuur betreft, wat al bevestigd was. Wat erbij komt en wat de 2 miljard euro extra betekenen, zijn bijna allemaal ‘auto-missinglinks’.

Wat heeft dan wel op dit akkoord gewogen? Minister, ook niet het respect voor de inwoners van Antwerpen. Het is hier nog niet gezegd, maar ze hebben wel ‘neen’ gezegd tegen het BAM-tracé, ‘neen’ tegen het binnentrekken van het verkeer in de stad.

Dit is een slecht plan dat getuigt van een ontstellend gebrek aan visie en durf. Dit is een plan van gisteren en geen plan voor de toekomst.

Minister-president, binnen de context van deze kortzichtigheid ben ik niet blind voor de vreugde van mijn burgemeester. De Antwerpenaar heeft tegen de brug gestemd en die brug – u hebt het nog eens bevestigd – komt er niet. Er is dus eindelijk een einde gekomen aan het bouwen van viaducten over de stad, over de Boomsesteenweg of door het Rivierenhof, langs het Sportpaleis. Het vierde viaduct dat gepland was, zal er dus niet komen. Dat is een stap vooruit.

Alleen – en ook daarvoor zou ik graag die halve meter papier hebben –, waarom is dit niet gewoon beslist? Waarom zadelt men vandaag de inwoners van mijn stad nog eens opnieuw op met die tergende onzekerheid van een brug of een tunnel? Wat hebben die vele DAM-werkgroepen in godsnaam de voorbije maanden uitgespookt? Na al die maanden moet het toch duidelijk zijn dat het technisch kan. Als men voor de tgv een tunnel onder Antwerpen of een spoorwegkathedraal kan bouwen, waarom zou men dan geen autotunnels kunnen bouwen?

Die Europese tunnelautoriteit waar u in uw ministerieel besluit naar verwijst maar die niet eens schijnt te bestaan, kan toch ook geen probleem zijn? Vlaanderen is geen eiland. Er worden elders in Europa ook tunnels gebouwd. Er zijn aannemers die de Europese voorwaarden kennen. Waarop wacht u? Het is natuurlijk makkelijk om te zeggen dat u niet mag van Europa. Het zal niet lukken wat dit betreft.

Het moet toch ook duidelijk zijn wat de timing is? U blijft binnen het BAM-tracé. Het is spijtig, maar het is zo. Het GRUP blijft overeind. Het moet toch mogelijk zijn om nu een timing op te stellen. Er komt sowieso een nieuwe bouwvergunning. Dat hebt u vorige keer gezegd. U kunt toch zeggen hoelang dat zal duren. Waarom in godsnaam uitstellen?

Dan is er nog de betaalbaarheid. Wat zo’n tunnelalternatief kost, moet toch ook in grote lijnen bekend zijn? Het kan toch niet de bedoeling zijn om de vergelijking tussen die diepe Lange Wapper onder de grond en die hoge Lange Wapper, de brug, tot op de eurocent te gaan berekenen. Dit zou bijzonder cynisch zijn: eerst beslissen dat de tunnel beter is voor de leefbaarheid van Antwerpen en dan zeggen dat het geen cent mag kosten.

Waarom beslist u niet vandaag? Mijnheer De Wever, als dat enkel is, zoals de kranten schrijven, omdat u een beetje tijd nodig hebt om uw bocht te nemen, dan vind ik dit heel erg. U bent een inwoner van Antwerpen. Als u erkent dat het beter is voor de leefbaarheid van onze stad dat er een tunnel komt, dan snap ik niet waarom u met de u gekende nogal arrogante stijl onmiddellijk zegt dat het geen cent meer mag kosten. Dat begrijp ik niet. Zijn de ego’s dan zo groot? Komt de leefbaarheid van de stad waarin uw kinderen opgroeien, dan na de politieke spelletjes? Ik vind dit ongelofelijk. U was blijkbaar zo gebelgd dat u uw grote gelijk dan maar hebt gehaald door uw minister van Binnenlands Bestuur, Geert Bourgeois, in het communautaire maquis te sturen. Ik zit 25 jaar in de politiek, ik denk dat dat absoluut geen toeval kan zijn. (Opmerkingen)

Wie heeft het zwaarst gewogen op dit dossier? Zou het Noriant kunnen zijn, het aannemersbedrijf dat lang voor de bouwvergunning werd toegekend, al een contract op zak had? Vandaag zijn er voor 1,3 miljoen euro schadeclaims. Minister-president, als de brug er niet komt, wat betekent dat dan voor eventueel bijkomende schadeclaims vanuit Noriant of vanuit andere ondernemingen die destijds mee hebben geboden maar die niet in aanmerking kwamen omdat het een brugvariant was?

Klopt het dat de tunnelvariant alleen haalbaar is als Noriant die tunnel mag bouwen? Kan dat allemaal volgens de Europese bepalingen inzake openbare aanbestedingen?

In dit document – en ceci n’est pas une étude, het is het besluit van de Vlaamse Regering – staat op bladzijde 6: “Indien aan de gestelde voorwaarden niet kan voldaan worden, is de Oosterweelverbinding met een brugverbinding tussen Oosterweelknoop en R1 zoals ontworpen door nv BAM de terugvalpositie.” Is dat de oorspronkelijke of de Lange Wapper light? Daarover moet duidelijkheid komen.

Zondag wordt de Ronde van Vlaanderen gereden. Het is een van onze wielerkroonjuwelen. Ik weet niet of u het weet, minister-president, maar met surplacen heeft nog nooit iemand de koers gewonnen. Stop dus met surplacen. Kies voor de mobiliteit van de toekomst. Kies voor investeringen in openbaar vervoer en kies voor leefbare steden. (Applaus bij Groen!)

De heer Caluwé heeft het woord.

Voorzitter, leden van de regering, collega’s, er wordt op dit spreekgestoelte vaak geciteerd, meestal uit andermans werk. Voor een keer ga ik citeren uit wat ikzelf tijdens een vorig debat van een jaar geleden heb gezegd: “Voor ons is en blijft het belangrijkste punt het sluiten van de kleine ring en het creëren van een bijkomende oeververbinding om het verkeer vlotter te krijgen. Daarbij is het geen punt van ons geloof of dat moet gebeuren via een tunnel of via een brug. Voor ons komt het er niet op aan of een kat wit of zwart is, als ze maar muizen vangt.”

Daarom zult u begrijpen dat wij uitermate tevreden zijn met de beslissing die de regering deze week genomen heeft. We zijn tevreden omdat wat werd uitgezet, overeind blijft, omdat beslist werd om de kleine ring te sluiten, om het natuurlijk tracé te volgen, om niets te wijzigen aan de werken op Linkeroever, om niets te wijzigen aan de tunnel onder de Schelde, om het Oosterweelknooppunt aan te leggen, het Oosterweelknooppunt dat ervoor moet zorgen dat het havenverkeer een ontsluiting heeft, dat de binnenstad autoluw kan worden gemaakt, dat de nieuwe stad, die daar hopelijk zal ontstaan, bereikbaar is en verbonden wordt met het ruimere wegennet. Ook blijft overeind dat het verkeer op de ring gescheiden wordt, samen met de singel, in de stedelijke ringweg en de ringweg voor doorgaand verkeer, wat ook de aanleg van de Groene Singel impliceert.

Blijft het dispuut over brug en tunnel, een dispuut waarover, dat heb ik daarstraks al gezegd, in de stad en rondom de stad heel emotionele debatten hebben plaatsgevonden. Wij droomden destijds, in 1998 over een brug over de Schelde en een tunnel onder de dokken.

De heer Peeters heeft het woord.

Voorzitter, mijnheer Caluwé, ik hoor u een hoop opsommen over het oude BAM-tracé, over het Masterplan Antwerpen, maar wat opvalt, is dat u zwijgt over de implicaties die dit plan heeft voor de stad-randverhouding. Een ander belangrijk voornemen van de Vlaamse Regering was om de stad te laten ontwikkelen in harmonie met de rand. Nu sluipen er weer problemen in het plan, daarvoor verwijs ik naar twee concrete dossiers, de A102 en R11, want er werd niet duidelijk bepaald hoe ze zullen worden aangelegd. “Onder het maaiveld” is niet hetzelfde als een geboorde tunnel. Ik vrees dat we door dit dossier en deze formulering, de stad-randproblemen, met name in Schoten, Wommelgem en Mortsel, opnieuw laten opflakkeren, omdat we daar geen alternatief bieden en omdat we het doorgaand verkeer opnieuw zullen doen toenemen in de rand, waar het ongewenst is.

Ik ben blij dat iemand van Groen! zich nog altijd de discussies herinnert over de groene ring. Ik kan u verzekeren, en ik weet dat “het maaiveld” uit de persmededeling voor discussie vatbaar is, maar in het document dat werd rondgedeeld staat “de ondergrondse aanleg”, dat als de A102 wordt aangelegd, die wordt aangelegd onder de grond. Laat dat duidelijk zijn.

Ik was aan het zeggen dat we in 1998 droomden van een brug over de Schelde...

Mijnheer Caluwé, u begint met te zeggen dat u niet getrouwd bent met een brug of een tunnel, dat het u eigenlijk allemaal niets kan schelen, als de kat maar muizen vangt als het gaat over de Lange Wapper in de stad.

Als de heer Peeters dan over Wommelgem en de A102 begint, dan bent u duidelijk, want die komt door Schoten, en dan moet die onder de grond! Het gaat om de leefbaarheid voor iedereen en dan is het tracé onder de grond leefbaarder voor iedereen, voor de stad en voor de rand, dus geen twee maten en gewichten!

Mevrouw Vogels, ik zei u wat het voorstel was in 1998. Ik kwam ertoe om te zeggen dat in 2000, onder paars-groen, gekozen werd voor variant zeven, nadat er eerst zes andere werden bestudeerd, zijnde de brug over de dokken en de tunnel onder de Schelde.

Ik heb het niet over paars-groen, ik heb het over uw uitspraken.

We hebben ons aan die consensus gehouden. Ook omdat er telkenmale, tot op heden, uit de verschillende onderzoeken bleek dat een tunnel niet aanlegbaar was onder de dokken, ofwel veel te duur uitviel.

De leefbaarheid mag toch wat kosten?

Ondertussen is er een duidelijk signaal gekomen. We hebben de discussie hier al duizend keer gevoerd, maar ik zal het nog eens zeggen dat ik betreur dat het signaal met betrekking tot de leefbaarheid niet werd gegeven in 2000. Het kwam er wel vanuit Zwijndrecht, maar het werd vanop rechteroever toen niet gegeven. Nu is het gekomen, maar spijtig genoeg veel te laat. Vandaar dat de plannen er hoe dan ook voor zorgen dat de leefbaarheid verbetert in Merksem en in Deurne, ongeacht welke optie het wordt.

Of het nu definitief een brug of een tunnel wordt, met de aanpak van het viaduct van Merksem zal de leefbaarheid in Merksem en Deurne verbeteren, met een verhoging van de kostprijs met een half miljard euro.

De heer Van Mechelen heeft het woord.

Mijnheer Caluwé, de A102 is een belangrijk element in dit goedgekeurde Masterplan 2020. Zoals u weet, had de Vlaamse Regering al de beslissing genomen om dit traject te selecteren, tot in Wommelgem, voor de aanleg van de tweede spoorontsluiting. Ik heb enkele vragen daarover. Nog in 2009 is een variant uitgetekend, waarbij men langs de R11 gaat en volledig ondertunnelt: zowel het goederen- als het personenvervoer gaat ondergronds. Weet u of die oplossing met Infrabel is besproken? Is er een kostencalculatie gemaakt? Bij mijn weten zou de tweede spoorontsluiting van Ekeren tot voorbij de Bredabaan in Merksem immers in een open sleuf komen, en niet in een geboorde of ondergronds gebouwde tunnel.

Dit zal een enorm kosteneffect hebben. Er wordt gepraat over 800 miljoen à 1 miljard euro. Waarop zijn die berekeningen gebaseerd? Ik heb die nooit gezien. Tenzij ik me vergis, heb ik vernomen dat er geen enkel formeel contact is geweest tussen de Vlaamse Regering en Infrabel met betrekking tot een samenwerking voor het bouwen van deze tunnel. De regering mag antwoorden op deze vraag. De ministers zitten hier.

Zal op deze nieuwe verbinding al dan niet een tolheffing van toepassing zijn?

Mijnheer Van Mechelen, deze vragen lijken me heel duidelijk voor de regering bedoeld. De heer Caluwé is fractieleider, geen minister. Op deze vragen zal de regering straks antwoorden.

Tot op heden kwam elk onderzoek naar de varianten van tunnel en brug tot de conclusie dat de tunnel ofwel niet te realiseren was ofwel te duur uitviel. Laten we hopen dat dit, als dit voort wordt uitgewerkt, nu niet het geval is. Er zijn redenen om dat te mogen geloven. Door de verbeteringen in Merksem en Deurne is de kostprijs uiteraard hoger uitgevallen. Aangezien men in Merksem toch al ondergronds zit, is het gemakkelijker dat meteen ondergronds door te trekken, zodat dit ook goedkoper zal uitvallen. We kijken uit naar het resultaat van dat verdere werk. We zullen dat even kritisch volgen als elk van de onderdelen die we de voorgaande jaren kritisch hebben gevolgd. Dan gaat het zowel over wat BAM destijds naar voren heeft gebracht als over het onderzoek van Arup-Sum en het jongste onderzoek. Steeds hebben we dat in het parlement zeer kritisch opgevolgd. We zullen dat ook nu doen met de verdere uitwerking van deze plannen.

We hopen van niet, want we staan er volledig achter, maar als blijkt dat deze tunnelvariant niet kan, dat hij niet mag omdat hij niet veilig is, dat het veel te lang duurt om hem aan te leggen of dat hij te duur uitvalt, dan staat nu vast wat er gebeurt. Dan wordt de brug aangelegd. Dit is een perfect besluit. We staan volledig achter dit dubbelbesluit. Bovendien stemt het ons tevreden dat er wordt gekeken naar de leefbaarheid. Het signaal van de volksraadpleging is opgenomen, ook in de rand. We hebben het daar net over gehad. In het Waasland is niet gekozen voor het doortrekken van een lint beton, zoals dat in de vroegere plannen het geval was, maar is gekozen voor het voorstel van de Wase burgemeesters, dat ook een oplossing biedt voor de mobiliteitsproblemen in het Waasland zelf. Ook worden er maatregelen genomen in Gent, om ook op de manier het verkeer vlotter te laten verlopen. Ook belangrijk zijn de maatregelen om mobiliteitsverbeteringen aan te brengen in de zuidoostrand. Een groter aantal bruggen over het Albertkanaal wordt verhoogd. Dat alles maakt de rekening natuurlijk hoger. Een deel zal via tol worden betaald, en het gaat natuurlijk over eenmalige uitgaven en investeringen. Toch zullen we erover waken dat die uitgaven geen effect hebben op de andere uitgavenposten van Openbare Werken. Ze mogen geen invloed hebben op al besliste en geplande infrastructuurprojecten elders in Vlaanderen.

Mijnheer Caluwé, u zei net dat we de tunnelvariant moeten bekijken en eraan werken. We moeten bekijken of die niet te duur of te onveilig is en of die technisch haalbaar is. Hoe zult u dat bepalen? Met een bestaande studie? Met een studiebureau? Hoe gaat u onderzoeken of een tunnel duur, onveilig of technisch haalbaar is?

De minister-president heeft daarnet…

Neen, ik vraag het aan u.

Ik ben de minister-president niet en al evenmin de minister van Openbare Werken.

Mijnheer Verstrepen, dat is duidelijk een vraag die de regering straks kan beantwoorden.

Het is duidelijk: geen antwoord.

Meer antwoord dan wat u daarnet hebt gezegd.

Ik ben al heel de tijd aan het doornemen wat hier op de banken ligt, maar niemand weet het. Ik weet niet hoe u gaat bepalen of een tunnel technisch mogelijk of betaalbaar is.

Mijnheer Caluwé, u zegt redelijk formeel: dit plan gaat officieel 5 miljard kosten. Ik heb de tekst al eens doorgenomen maar het woord euro heb ik niet onmiddellijk gevonden in deze regeringsbeslissing, maar dat kan een vergetelheid zijn. Ik heb geen enkele berekening gezien, laat staan een begrotingsakkoord. We zullen dat schriftelijk opvragen, dan kunnen we dat eens inkijken.

U zegt dat heel het nieuwe Masterplan 2020, dat ruw geschat minstens 2 miljard euro meer zal kosten dan wat vandaag op de tafel ligt, geen enkele impact zal hebben op gelijk welk infrastructuurwerk in Vlaanderen want die gaan allemaal samen doorgang vinden. Mijn bescheiden vraag is hoe u vandaag, met de beperkte financiële middelen die de Vlaamse overheid heeft en wetende dat we praten over een tijdshorizon van 10 jaar, 2 miljard euro extra op tafel zult leggen om dit te kunnen financieren? We zijn het er toch over eens dat dit niet uit tolgeld kan komen?

Dit kan niet volledig uit tolgeld komen.

Dit komt uit de publieke middelen van de belastingbetaler?

Dit komt voor een deel uit de publieke middelen.

Mijnheer Caluwé, ik hoor u graag verwijzen naar de regering en de voorzitter springt daarbij in de bres.

Mevrouw De Ridder, dat heeft daar niets mee te maken. Dat zijn vragen die hij niet kan beantwoorden.

Ik zal een vraag stellen aan de heer Caluwé over zijn woorden. Dat mag toch? Mijnheer Caluwé, u zei: als blijkt dat dit met een tunnelvariant veel te lang duurt, veel te duur wordt of niet mogelijk, dan vallen we terug op de brug. Dat hebt u toch gezegd?

Ja.

Kunt u definiëren wat u bedoelt met veel te lang en veel te duur? Dat is een ruime vork. Wat is dat? Is dat plus 30 percent, plus 10 percent of plus 50 percent? 6 maanden erbij? Een jaar erbij? Wat is veel te lang en veel te duur voor de CD&V-fractie? Of beter gezegd: wat is veel te lang en veel te duur voor deze meerderheid?

Dat zijn allemaal hypothetische vragen. (Gelach)

Laat dit duidelijk zijn. Wij hebben heel veel vergelijkende onderzoeken gedaan in het verleden tussen brug en tunnel. Ondertussen is die brug, omdat ze esthetischer moest zijn, aardig wat duurder geworden. Er zijn ook de bijkomende kosten omwille van de leefbaarheid in Merksem en Deurne. Dit langs de ene kant van de vergelijking.

Langs de andere kant van de vergelijking is er nu gekozen voor weliswaar vier tunnels, die echter kleiner gedimensioneerd zijn zodat we niet zo diep moeten gaan. Als ooit de tunnel het kan halen van de brug, is het enkel dit voorstel. Dit is de enige kans waarmee de tunnel het zou kunnen halen van de brug. Als manifest blijkt dat dat niet het geval is, dan is het overduidelijk dat daar enkel een brug kan worden aangelegd. Dat is de beslissing van de regering.

Het moet goedkoper zijn?

Voorzitter, ik heb geen antwoord gekregen.

Mijnheer Caluwé, heb ik het goed begrepen dat u daarnet zei ‘als ooit’? Weet u wanneer men ‘als ooit’ zegt? Dat is als je op voorhand weet dat het nooit is.

Mijnheer Verstrepen, ik heb daarstraks overduidelijk gezegd dat we erop hopen dat het lukt. Ik heb ook in het vorige debat gezegd dat als het betaalbaar is, we het verkeer liever onder de grond steken, dan dat we het over een brug sturen.

Wie gaat bepalen of het betaalbaar is? Hoe gaat u dat doen?

Dat zullen we wel zien. Het is hier aangekondigd. Zo kunnen we bezig blijven. De regering heeft overduidelijk gezegd dat ze dit gaat uitwerken, en dan zal er een eerlijke afweging gebeuren.

Ik heb nog geen antwoord gekregen, mijnheer Caluwé. Begrijp ik u goed: als ze goedkoper is, en als het minder lang duurt, kan het? Wat is dan uw vergelijkingsparameter, de Wapper, de Wapper light? U antwoordt niet, u lacht. U weet het niet, u hult zich in stilzwijgen.

De heer Janssens heeft het woord.

Voorzitter, minister-president, leden van de regering, collega’s, laat me eerst en vooral u en uw hele ploeg feliciteren – ik heb daar een paar goede redenen voor – met het feit dat u een beslissing hebt genomen in dit dossier. Het is herhaaldelijk gezegd dat het een moeilijk dossier is met zeer complexe implicaties, zowel beleidsmatig, als technisch en politiek. U hebt dat gedaan binnen de timing, u had 2 dagen op overschot. U hebt dat gedaan op een manier waarbij de confidentialiteit in de loop van de voorbije weken zeer fors is gerespecteerd, en dat is de laatste jaren jammer genoeg een uitzondering geworden in de Belgische politiek.

Op een ogenblik dat u volgens sommigen de kans kreeg om tijd bij te kopen toen u volgens sommigen over het paard werd getild, hebt u dat niet gedaan. Heel veel mensen – ik reken mezelf daar ook bij – hebben toen gedacht dat u dit op z’n minst over de paasvakantie zou proberen te tillen. U hebt toen, volgens sommigen een beetje overmoedig, gezegd dat dat niet nodig zou zijn en dat u zich aan de initiële deadline zou houden. En u bent daarin geslaagd in fysiek bijzonder moeilijke omstandigheden. Ik had al enig respect voor u, maar ik heb dat nu ook voor uw fysieke conditie. Ik ben daar een beetje jaloers op. Ik denk niet dat ik dat zou hebben gekund in die omstandigheden. Dat verdient respect.

Wat veel belangrijker is: de inhoud van dit akkoord is zeer goed. Ik zal daarbij de moeilijke vragen niet uit de weg gaan. Gisteren heb ik veel mensen horen zeggen dat dit akkoord een typisch Belgisch compromis is. Ik ben het daarmee eens, maar ik vind dat absoluut niet denigrerend. Daar is niets mis mee. Gelukkig maar leven we in een samenleving waar heel veel verschillende meningen noodzakelijkerwijze met elkaar moeten worden geconfronteerd, waar je met verschillende belangen rekening moet houden en tot een beleidskader moet komen dat het beste maakt van de gegeven omstandigheden.

Minister-president, er zijn mensen die de politiek hebben omschreven als de kunst van het mogelijke. Uw partijgenoot en president van de Europese Unie heeft gezegd dat het er in de politiek dikwijls op aankomt het ergste te vermijden en dat de kwaliteit ook afhangt van de zaken die niet worden gerealiseerd. Ik denk dat het een goed compromis is. Er zijn natuurlijk heel veel mensen in de zaal – u hoort daar waarschijnlijk bij, ik hoor daar ook bij – die, als ze in hun eentje hadden kunnen beslissen, iets hadden kunnen maken dat volgens hen veel beter is. Maar ik denk niet dat er een beter compromis te maken was, gegeven hoe de kaarten lagen voor alle betrokkenen.

In tegenstelling tot wat sommigen hier zeggen, wordt er een grote inspanning gedaan om zoveel mogelijk doorgaand verkeer om de stad heen te leiden. Men doet alsof er wat in de marge wordt gemorreld, maar dat vind ik echt niet.

De A102, en met name de ondergrondse oplossing, het plan van de Wase burgemeesters en de aanpassingen in het Waasland op Linkeroever, de betere ontsluiting van de Liefkenshoektunnel, dat zijn allemaal voorbeelden van ingrepen die vooral het vrachtvervoer dat niet in de buurt van Antwerpen moet zijn, maar wel in de haven of rond Antwerpen, van de ring kunnen houden. We moeten dat natuurlijk ook met alle moderne middelen maximaliseren in de toekomst.

De sluiting van de ring loopt volgens het BAM-tracé. Het is geen geheim. Op dat vlak ben ik het eens met mevrouw Vogels. Vanuit het standpunt van de stad Antwerpen zijn er natuurlijk betere opties mogelijk. Maar ik begrijp zeer goed dat voor heel veel van de betrokkenen het feit dat niet alle werk uit het verleden in de vuilnisbak moet worden gegooid, en we daardoor boven- of ondergronds sneller kunnen gaan, een belangrijk criterium is geweest bij de afweging. Ik kan daarmee leven.

Het is bijzonder belangrijk dat de Vlaamse Regering zich met een duidelijke voorkeur heeft uitgesproken voor een ondertunneld tracé. Ik ben ook zeer tevreden dat minister Crevits, die het allemaal zal moeten realiseren, gisteren in Terzake duidelijk heeft gezegd dat we die beslissing ook maar hebben genomen omdat we geloven dat het kan.

Maar ik wil tegelijkertijd zeggen dat ik zeer goed begrijp dat het een dubbelbesluit is en dat mensen die ook aan de tafel zaten en minder overtuigd zijn van die mogelijkheden, een veiligheidsgordel willen. Ik denk dat we die niet nodig zullen hebben. Ik heb daar het volste vertrouwen in. Mijn uitspraken die ik daarover de afgelopen dagen heb gedaan, moeten ook in die zin worden begrepen. We moeten niet op hypothetische vragen antwoorden als het niet nodig is. Ik ken het besluit. Ik ga ervan uit dat besluiten worden uitgevoerd, correct, in alle omstandigheden. Ik denk dat u daarvoor op onze fractie zult kunnen rekenen. Maar ik ben er eerlijk van overtuigd dat die tunnel technisch mogelijk is, dat ze betaalbaar zal blijken te zijn en in een realistische timing gerealiseerd kan worden. Als dat niet zo was, hadden we waarschijnlijk met dit akkoord niet kunnen leven. Maar zoals u weet, moet men eigenlijk geloven in de kerk. Binnen een aantal maanden zullen we zien of we ons vergist hebben of niet.

Het is een goed akkoord omdat ook bijkomende beslissingen zijn genomen voor het duurzaam vervoer. Mevrouw Vogels, blijkbaar hebt u dat niet goed gelezen. Ze zijn misschien minder omvattend dan die voor de A102. In Wilrijk wist men in ieder geval niet dat er een tram gerealiseerd zal worden. Men wist dat er plannen waren. Nu zijn er garanties. Hetzelfde geldt voor Beveren, voor Ranst, voor de lightrail naar Oostmalle.

Collega, ik heb één vraag. Het probleem van de timing is niet zonder belang. U weet dat we vandaag beschikken over een gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP) voor de realisatie van het Oosterweeltracé, dat de zone wel degelijk planmatig heeft opgedeeld in één voor de Oosterweeltunnel, namelijk de tunnel onder de Schelde, en in één voor het Oosterweelviaduct, namelijk het viaduct dat van de Royersluis over het wachtdok van het Albertkanaal richting R1 loopt.

Dat GRUP heeft nu net de toets bij de Raad van State doorstaan. Minister-president Peeters heeft in januari nog een persbericht verspreid waarin hij de hoop uitsprak dat de ramp van een niet-goedkeuring ons bespaard zou blijven. Die ramp is ons nu bespaard. De Raad van State heeft het GRUP uiteindelijk overeind gehouden. Het heeft dus kracht van wet.

Als we kiezen voor de tunneloplossing moet er een nieuw gewestelijk uitvoeringsplan worden opgesteld, dat al dan niet onderzocht zal moeten worden, met een nieuw milieu-effectenrapport (MER), met een nieuw plan-MER, met een nieuw project-MER en met een nieuwe bouwaanvraag. Bij mijn weten kan wat nu op tafel ligt, gerealiseerd worden tegen 2015. Is dat ook de horizont voor de tunnelvariant?

De heer Sabbe heeft het woord.

Mijnheer Janssens, het is ontroerend hoe u de lof zwaait van de minister-president en hem alle mogelijke, ook fysische, eigenschappen toebedeelt. Het was een echt heel mooie poëtische uiteenzetting.

Ik vrees echter dat u zich laat vangen door een schijnbeweging aan de Schijnpoort. Uiteindelijk zegt u dat het een goed project is. U weet dat men dat moet meten. Maar er zijn geen meetwaarden qua timing. Dat is hier al verschillende keren aangehaald. Mevrouw De Ridder en de heer Verstrepen hebben daarnaar verwezen. Er zijn geen meetwaarden voor de uitvoering. Er zijn ook geen meetwaarden voor het technische aspect van de zaak. Toch blijft u zeggen dat dit goed is.

Forum 2020, stRaten-generaal en anderen hebben aangetoond dat dit tracé niet goed is. Nu zegt u dat u de grootste uitgave van de eeuw voor Vlaanderen, namelijk de ontwarring van deze verkeersknoop, in een politiek compromis gaat goedkeuren, terwijl we nu al weten dat dit eigenlijk een compromisoplossing is en verre van de beste oplossing voor dit mobiliteitsprobleem.

Dat is de onzichtbare hand. We zien ze niet, maar we voelen ze wel duidelijk. Wie houdt de pen vast in dit dossier? Die wordt hier niet vermeld, maar zit volgens mij mogelijk wel achter de plannen om de tunnel toch te laten mislukken en toch tot een brug tot komen. Als er geen studies zijn, liggen er misschien wel studies op de kantoren van de tijdelijke vereniging Noriant. Die houdt de pen vast en zorgt er uiteindelijk voor dat haar project het toch haalt.

Indien we dit doen, wie zal het bouwen? Blijven we trouw aan de vrienden van Noriant? Of zal dat, ten bate van de belastingbetaler, worden opengebroken en kan elke aannemersvereniging opnieuw bieden op dit project, om mogelijk belastinggeld uit te sparen en om tot een betere oplossing te komen voor de Vlaamse belastingbetaler?

Ik wil even ingaan op wat de heer Janssens zei over het openbaar vervoer. Sta me toe om te zeggen dat alles wat hier in staat, zeer vaag is. Als het bijvoorbeeld gaat over het doortrekken van de tramlijnen naar Malle, lezen we in de volgende paragraaf dat de doortocht van Schilde zeer moeilijk zal zijn. Het is dus allemaal heel vaag en onduidelijk. Er is één ding dat heel snel moet gaan, namelijk het BAM-tracé. Al de rest is totaal nog niet becijferd, en zolang er geen becijfering is, zijn het zoete beloftes.

Ik ben het eens met de heer Van Mechelen. Er staat inderdaad geen enkele euro vermeld in heel het document. Als ik het allemaal bekijk, denk ik niet dat je er komt met 5 miljard euro. Dan is de vraag hoe je dat gaat financieren. Zal er dan bijvoorbeeld tol geheven worden op die A102? Als dat niet zo is, en er wordt alleen tol geheven op het eventuele tunneltracé van BAM, betekent dat dat de Antwerpenaren zullen mogen betalen. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn.

U had het ook over de leefbaarheid, mijnheer Janssens. Hoe zit nu eigenlijk met die stedelijke ringweg? Komt die er nu of niet? Als u toch wijst naar die A102 en bijvoorbeeld de R11 om het verkeer uit de stad te trekken, moeten we dan ook nog een stedelijke ringweg in de stad hebben? Dan zijn allemaal zaken die vandaag allesbehalve duidelijk zijn.

De heer de Kort heeft het woord.

Ik zou willen reageren op de opmerkingen van verschillende collega’s in verband met de timing van de werken. Het verbaast mij dat tot hier toe nog geen enkele fractie het heeft gehad over de resolutie van de commissie Speed, die eenparig is goedgekeurd in dit Vlaams Parlement en waarin we zelf een aantal aanbevelingen hebben gedaan voor grote investeringsprojecten. We willen die projecten in de toekomst op een andere manier aanpakken en hebben daartoe 76 aanbevelingen gedaan. Ik hoop dat wij nu verder de handen in elkaar slaan om er ook in de toekomst voor te zorgen dat die investeringsprojecten op een snellere en betere manier zullen worden gerealiseerd.

Dat is meteen ook een vraag voor de regering. Wanneer we opnieuw starten met de werkzaamheden van de commissie BAM, zou het goed zijn dat over de stand van zaken van die aanbevelingen wordt teruggekoppeld en dat duidelijk wordt gemaakt hoe het zit met de omzetting van de aanbevelingen vanuit het parlement.

Ik begrijp dat u dat ondersteunt, mijnheer de Kort, maar mijn eerste vraag aan de minister-president was dat we zo snel mogelijk die ontbrekende meter papier zouden krijgen, dat er volledige transparantie is rond de verslagen van de DAM-werkgroepen, de tekeningen van de Lange Wapper-light enzovoort.

Ik begrijp dat u, in het kader van onze resolutie, deze vraag aan de minister-president steunt.

In aanvulling op de zeer terechte vraag van de heer Van Mechelen over de ontbrekende euro’s hoorde ik de heer Janssens daarnet zeggen: “Wij zullen over een paar maanden zien of we ons vergist hebben.” Ik stel hem gewoon de vraag: Wat dan? What if? Indien de Vlaamse Regering zich vergist heeft en de voorwaarden niet haalbaar zijn, zal er dan opnieuw een politiek debat losbarsten of zal sp.a dapper mee een soort brug bouwen in Antwerpen indien de tunnelvariant niet haalbaar zou blijken? What if? Zelf heb ik de uitspraak gehoord: “Wij zullen over een paar maanden zien of we ons vergist hebben.” What if?

Dat is de gemakkelijkste vraag: ik mag daar van de heer Dehaene niet op antwoorden. Maar ik denk dat ik zeer duidelijk ben geweest. Ik geloof rotsvast dat zal blijken dat deze tunnel kan worden gerealiseerd. U maakt mij niet wijs dat een tunnel met twee rijvakken en een pechstrook in Antwerpen niet kan worden gebouwd als we wel een tunnel voor de tgv onder de stad kunnen bouwen. Voor de rest denk ik dat ik daarnet zeer duidelijk ben geweest.

Voor wat de heer Van Mechelen betreft, sluit ik mij aan bij wat daarnet de heer de Kort heeft gezegd: wij hebben hier een ideale case om al wat in de commissie-Sauwens en de commissie-Berx naar voren is gebracht te toetsen. Maar nog belangrijker: we moeten correct vergelijken. Laten we daar niet flauw over doen en er zeer duidelijk over zijn: er ligt maar één project voor waarmee men onmiddellijk kan starten, waarvoor geen nieuwe GRUP’s en dergelijke moeten worden gemaakt. Dat is de Lange Wapper die weggestemd is op het referendum en waarvan ik samen met u de minister-president de voorbije maanden ettelijke keren heb horen zeggen dat die bouwvergunning niet zal worden afgeleverd. Wat de aanpassingen ook zullen zijn, het GRUP is indertijd, dat weet u beter dan wie ook, zo mooi getekend op het viaduct, dat men bij de minste aanpassing daar opnieuw op zal moeten werken. Dat zal hier ook gebeuren.

Mevrouw Vogels, ik begrijp dat u de zaken die daarin staan over het openbaar vervoer vaag vindt. Ik geef onmiddellijk toe dat dat geldt voor heel veel zaken in dat verbeterde masterplan. Maar misschien kunnen we iets leren van de geschiedenis. De zaken die tot nog toe het vlotst zijn vooruitgegaan en die het eerst zullen worden gerealiseerd, zijn de projecten inzake openbaar vervoer. Er zijn hier mensen aanwezig die goed geplaatst zijn om dat te getuigen, want zij hebben daartoe bijgedragen. Ik heb geen enkele reden om te twijfelen aan het feit dat ook deze openbaarvervoerprojecten niet zouden plaatsvinden.

Mijnheer Sabbe, u hebt mij een aantal vragen gesteld. Ik denk dat uw vragen door de minister-president moeten worden beantwoord.

Ik wil toch iets zeggen over die spraakverwarring. Gaat er nu gestudeerd worden of niet? Er zal gewerkt worden aan de plannen voor die tunnels. Ik verwijs naar wat minister Crevits gisteren op de tv heeft gezegd: uiteraard zul je er, als je die plannen begint te maken, op een bepaald ogenblik voor moeten zorgen dat ze conform zijn aan de Tunnelrichtlijn. Maar dat is ook voor de BAM-trajecten zo geweest. Dat is ook allemaal voorgelegd. Ik zou als burgemeester verantwoordelijk voor de veiligheid in Antwerpen niet wensen dat er in Antwerpen tunnels worden gebouwd die niet voldoen aan de Tunnelrichtlijn. Ik zou wel gek zijn, ik zou mijn persoonlijk vermogen – voor zover dat bestaat –, en mijn professionele toekomst op het spel zetten. Dat lijkt mij evident.

De andere vragen, over wie het gaat doen en hoe het gaat gebeuren, zijn, denk ik, voor de minister-president.

Ten slotte denk ik dat het akkoord, zoals het hier ligt, misschien één belangrijke nieuwigheid had die niemand had zien aankomen. Dat is niet onbelangrijk, en er is niet veel over gepraat. Ik heb het over het feit, gelinkt aan de tunneloplossing, dat we het viaduct in Merksem kunnen afbreken. Er zijn nog viaducten in Antwerpen verdwenen, maar tot nu toe niet dergelijke grote. We hebben daar wat mee geoefend. Er zijn enkele tijdelijke viaducten verdwenen, ook enkele tijdelijke die sommigen na de heraanleg van de ring graag hadden laten staan. Wie gisteren op de verschillende tv-zenders en vandaag in de kranten de reacties heeft gezien van de mensen die daar in de omgeving wonen, kan ik verzekeren dat die mensen het maar geloven op het moment dat het gebeurd is. Dat toont aan hoe belangrijk en hoe revolutionair die beslissing is. Het gaat echt niet over een klein stukje viaduct, mevrouw Vogels, u moet dat maar eens op uw Google Maps bekijken. U weet dat goed genoeg, u woont daar in de buurt. We hebben het over een gigantisch viaduct dat daar eigenlijk niet nodig is, want het begint al veel sneller dan wanneer het over het Albertkanaal gaat. Het wordt dan ook hoogtijd dat we het vervangen. Dat wordt met dit akkoord effectief mogelijk.

Er is veel gepraat over winnaars en verliezers, maar ik zou vooral alle mensen willen feliciteren, wat ook hun standpunt is geweest, die in de loop van het voorbije jaar op de een of andere manier niet professioneel bij het project betrokken zijn geweest maar die wel bezorgd zijn om hun stad, die daarop hebben gewerkt en er campagne rond gevoerd hebben, die zich belangeloos hebben ingezet voor de toekomst van hun stad of hun regio. Ik zou hen willen feliciteren. Zij hebben ertoe bijgedragen dat hier een historisch resultaat wordt neergezet.

Ik zou willen besluiten met de opmerking dat we ons met betrekking tot dit dossier op een belangrijk ogenblik bevinden. Er is over dit dossier veel verdeeldheid en veel discussie geweest. Nu kunnen we weer een grote eenheid creëren. Ik denk dan niet enkel aan de Vlaamse Regering en aan het Antwerps stadsbestuur, maar ook aan de stad Antwerpen en de randgemeenten. Ik denk dat de belangen van allen nu met elkaar worden verzoend. Vanaf nu kan de samenwerking tussen de verschillende bestuursniveaus weer optimaal verlopen. In verband met andere dossiers is dat steeds zo gebleven. Het lijkt me belangrijk dat dit ook met betrekking tot dit dossier gebeurt. Ik kijk, samen met de minister-president, uit naar een interessante toekomst voor dit project. (Applaus bij de meerderheid)

De heer De Wever heeft het woord.

Voorzitter, om te beginnen, wil ook ik de regering en de minister-president gelukwensen. Ik ben jaloers op de fysieke conditie van de minister-president. (Gelach)

Vanuit mijn perspectief gezien, is dat misschien minder verrassend.

Ik wil beginnen met een antwoord te geven op enkele opmerkingen die door de oppositie zijn gemaakt.

Mevrouw Vogels, u verwijt me een arrogante stijl. Ik ben gewoon een Antwerpenaar. Ik kan daar niets aan doen. (Gelach. Applaus)

Dat is een bewijs uit het ongerijmde.

Mevrouw Vogels, ik zal dit compenseren door middel van een bekentenis. Wat u hebt gesuggereerd, klopt immers. Ten tijde van de verkiezingen van juni 2009 heb ik de drie burgemeesters van de FDF gevraagd de wet te overtreden. Vervolgens heb ik de gouverneur van Vlaams-Brabant gevraagd minister Bourgeois te adviseren de burgemeesters niet te benoemen. Als sluitstuk heb ik de heer Van Eyken en de heer Van Hauthem gevraagd minister Bourgeois hierover te interpelleren op exact die dag waarop die beslissing zou vallen. Ik wist dat immers. Daardoor kon minister Bourgeois het communautair maquis induiken. Ik had het allemaal voorzien. Zo ben ik nu eenmaal.

Mijnheer Dewinter, volgens u gaat het hier allemaal om de heer Janssens en mezelf. Alles in Antwerpen draait rond de heren De Wever en Janssens. Indien ik u zou zijn, zou ik die gedachte goed vasthouden. (Applaus bij sp.a en de N-VA)

Ik ben blij dat u dit denkt. Ik kan u echter geruststellen. Ik heb in verband met dit dossier mijn of andermans ego nergens ontmoet. Dat zou pas erg zijn geweest. Het gaat hier om een inhoudelijk zeer belangrijk dossier.

Ik ben blij dat niemand me heeft geciteerd. De vorige keer heb ik gezegd “Tetitatutis”. Ik had verwacht dat iemand me er nu op zou wijzen dat het nog niet uit is. Die persoon zou natuurlijk gelijk hebben gehad. Ik ben niet ongevoelig voor die kritiek. Het is nog niet voorbij. Ik ben er echter van overtuigd dat we aan de laatste loodjes toe zijn. Wat beleidsbeslissingen betreft, slepen we dit dossier al 10 jaar mee. Als het om de planning gaat, is die periode zelfs nog langer.

Het is steeds een moeilijk dossier geweest. Het is steeds moeilijker geworden. Dit blijkt uit het feit dat geen enkele oppositiepartij de moeite heeft genomen te verklaren welke beslissing de Vlaamse Regering volgens die partij dan wel had moeten nemen. (Rumoer)

Ik beweer niet dat geen enkele oppositiepartij daar enig idee van heeft. Niemand heeft de moeite gedaan dit te zeggen. Er zijn zelfs partijen waar we dit expliciet aan hebben gevraagd, maar die er nu zelfs met martelwerktuigen niet meer toe kunnen worden bewogen te zeggen waar ze voor staan.

Mijnheer Sabbe, ik viseer uw partij niet. Ik viseer hier een andere partij.

Ik ben hier eerlijk. We zijn er nog niet helemaal uit. Er is echter vooruitgang geboekt. Daarover is de N-VA tevreden. We zijn tevreden dat aan het masterplan een veel bredere scope is gegeven. De actieradius van het nieuwe masterplan reikt veel verder dan de Antwerpse mobiliteitsproblematiek. Het nieuwe masterplan bouwt verder op de eerdere besluitvorming. Dit is immers niet het eerste dubbelbesluit. Op 28 maart 2009 hebben andere meerderheidspartijen al een eerste dubbelbesluit genomen.

Toen werd al naar de Gentse regio en naar een betere verbinding tussen de R4 en de N49 gekeken. De Liefkenshoek werd beter ontsloten. Er kwam een oplossing voor de mobiliteit in het Waasland. Er kwam een oplossing voor de situatie in het westen. Ik stel met grote tevredenheid vast dat de reservatiestroken, die er al jaren liggen, nu een concrete en goede invulling zullen krijgen. Ik hoor al heel mijn natuurlijk leven dat die stroken aspecten van de grote ring vormen. Het is steeds ondenkbaar geacht hiervoor een draagvlak te creëren. Momenteel maken deze stroken deel uit van het beslissingstraject.

Velen uit de meerderheid en de oppositie hebben daartoe bijgedragen, dat moeten we erkennen. Ook actiegroepen zoals het Forum 2020 verdienen alle lof om daarvoor een draagvlak te creëren. Het zal nu zaak zijn om dat te bewaren en hetzelfde geldt voor de maatregelen die aan de zuidoostzijde van Antwerpen zullen worden genomen om het sluipverkeer tegen te gaan.

Tot iedereen die niet uit de stad of de regio Antwerpen afkomstig is en geërgerd is over de lange tijd dat dit dossier aansleept en over het Antwerpsegemeenteraadgehalte van ons parlement waar sommigen wel eens een opmerking durven over maken, wil ik zeggen dat het ons meer dan ooit allemaal aangaat. Dit is geen Antwerps verhaal, maar een Vlaams verhaal geworden, en daar zijn we blij mee.

De tweede grote vooruitgang is het feit dat het BAM-tracé verworven is. Men gaat ervan uit dat dit al het geval was, maar dat is niet zo. Het was verre van evident om iedereen in dat verband op één lijn te krijgen. Dat is erg belangrijk. De Antwerpse kamer van Voka vindt dat ook een bijzonder goede zaak. Het BAM-tracé is het beste traject voor het sluiten van de Antwerpse ring. Dat maakt dat we vanaf nu verlost zijn van de eindeloze stoet van alternatieven die worden voorgesteld. Vaak is gesproken over tunnels waar ik niet in geloof. Vandaag zijn we ervan verlost. We hebben beslist waar de Scheldekruising komt, en dat is in het hele mobiliteitsdossier van Antwerpen de hamvraag.

Dat ligt nu vast, en is een belangrijke stap voorwaarts. Want dat moet ons helpen de impasse inzake veel voorbereidende werken eindelijk te doorbreken en ze van start te kunnen laten gaan. Natuurlijk zal er moeten onderhandeld worden met de winnende opdrachtnemer, de nv Noriant. Het zal een belangrijke test zijn voor dit akkoord dat alle betrokken overheden en administraties coöperatief meewerken aan de uitvoering ervan en we dus eindelijk de spreekwoordelijke spade in de grond kunnen steken.

Ook de hypotheek op veel werken voor het onderliggende wegennet wordt weggenomen. We weten nu hoe het eruit zal zien, wat betekent dat we veel zaken die we in de stad van plan zijn, eindelijk ordentelijk kunnen plannen omdat we verkeersmodellen kunnen uitwerken. Zo lang die hypotheek niet was gelicht, bleef het allemaal erg schimmig, en nu hebben we zeer grote vooruitgang geboekt.

De derde reden van tevredenheid zijn de harde randvoorwaarden in het dubbelbesluit. Er is niet afgeweken van de randvoorwaarden die in het regeerakkoord staan. Dat is voor mijn partij buitengewoon belangrijk en dat blijft verworven. Dat blijkt ook uit de aanvaarding van het fysieke programma voor Linkeroever en met name voor de huidige Oosterweeltunnel onder de Schelde, die door niemand wordt aangevochten. Die tunnel zal enkel zijn kostprijs waard zijn als we op de rechteroever de voorwaarden respecteren en volwaardige functies toekennen aan de rest van de sluiting van de ring. Dat is cruciaal: de keuzes die op de linkeroever zijn gemaakt, zijn enkel verantwoord als er niets wordt afgedongen van de randvoorwaarden die gelden voor de rechteroever.

Het laatste punt is de vraag waar u allemaal zit op te wachten: tunnel of brug? Welke constructie kan de functies aan waarmee we de mobiliteitsknoop in Antwerpen en Vlaanderen kunnen ontwarren? We moeten toegeven dat daarover nog niet echt een definitieve beslissing is genomen. Op basis van de informatie waarover we vandaag beschikken, besliste de Vlaamse Regering evenwel om een tunnelconstructie te verkiezen. Dat is voor mij geen probleem als dat binnen die randvoorwaarden wordt gerealiseerd. Als dat wel het geval zou zijn, dan zou mijn ego een hinderpaal vormen. Ik zou niet weten waarom dat zou moeten.

Maar als de tunnel niet binnen die randvoorwaarden kan worden gerealiseerd, dan is de brug de terugvalpositie.

De heer Gatz heeft het woord.

Hoelang mag het voor u duren vooraleer er duidelijkheid komt over de vraag of het een tunnel of een brug wordt? U hebt daar ongetwijfeld een mening over.

Dat staat in het dubbelbesluit: in de zomer van 2010.

Wanneer is de zomer voor u gedaan? Is dat op 21 september? Moeten we nog zolang wachten?

Ik beschik niet over de gave van sommige staatsmannen om feestdagen en zomers te verplaatsen. Maar het zou nogal dwaas zijn om me op een exacte datum te laten vastpinnen. U weet ook dat de plannen voor de brug, waarvan het ontwerp is aangepast en waarvan we niet 100 percent weten wat ze zal kosten, hoe lang de bouw zal duren en welke vergunningsproblemen die zal opleveren, moeten verfijnd worden zodat een vergelijking met de tunneloptie op basis van de afgesproken parameters kan gebeuren. Als u me nu vraagt hoe lang dat zal duren, dan moet ik zeggen dat ik u geen antwoord kan geven. Ik ben daar niet voor opgeleid. Ik ben historicus en heb van tellen geen verstand. Ik ben geen ingenieur. Er staat in het akkoord wel dat tegen de zomer van 2010 een beslissing moet vallen. Ik ben er nogal gerust in dat dit de laatste loodjes worden, precies omdat we op het natuurlijke tracé werken en daarop kan je maar twee zaken doen: ofwel bouwen we het viaduct, dat we min of meer kennen, maar niet volledig wegens de aanpassingen, ofwel gaan we ondergronds.

Ik heb er geen enkele moeite mee om te erkennen dat als het ondergronds kan, dat de beste optie is. In die zin steun ik de beslissing van de Vlaamse Regering. Maar dat zal nu moeten blijken.

Waaraan moet die toetsing precies gebeuren? Het is een verhaal van veiligheid. De Europese Tunnelrichtlijn is bijzonder technisch, maar ook bijzonder concreet en op veiligheid kan niets worden afgedongen. De Antwerpse burgemeester was duidelijk. Hij zou er zijn persoonlijk vermogen en zijn professionele toekomst, in zoverre hij dat had – vermogen dan –, niet op inzetten dat die veiligheid in het gedrang zou komen. Het is maar een grapje. Hij heeft gelukkig niet geluisterd. (Gelach)

De Tunnelrichtlijn doet ook uitspraken over de weefbewegingen. Die moeten in open lucht gebeuren, aan de tunnelmonden dus. U weet dat daar heel belangrijke stipulaties zijn. Als er een combinatie is van twee tunnels, worden die nog belangrijker.

Men zal moeten kijken dat het geheel niet duurder uitvalt. Dat zal een kwestie van een schatting zijn, maar het besluit is wel duidelijk: het mag niet duurder zijn. Vlaanderen heeft recht op een eerlijke return voor de investeringen. Als men het BAM-verhaal met de Lange Wapper in rekening brengt, zal men rekening moeten houden met de aanpassingen die men wil doorvoeren ter hoogte van het Sportpaleis. Als je die tunnels wil realiseren, zijn er ook belangrijke kosten ter hoogte van het Sportpaleis. Ik pleit dus voor een heel eerlijke en objectieve vergelijking. Ik verbind mij ertoe om zonder idee-fixen naar die zaak te kijken.

Wij hebben dat dossier altijd op die manier gevolgd als N-VA: een beetje technocratisch. Met u, voorzitter, en met veel andere goede collega’s van meerderheid en oppositie, hebben we een traditie te verdedigen in dit parlement. Ik voel me niet geroepen, al is het maar door totale incompetentie, om de rol van ingenieur of technisch tekenaar over te nemen. Wel moeten we binnen de Vlaamse Regering en het Vlaams Parlement onze verantwoordelijkheid opnemen en alles toetsen aan de beleidsplannen en decreten die hier zijn goedgekeurd.

De afspraken die in dit parlement bestaan over de voortzetting van de voortgangsrapportage over het masterplan, inclusief de rol van het Rekenhof, geven ons allemaal, meerderheid en oppositie, de gelegenheid om dit in volle transparantie te doen. Het is een forum voor de vele vragen. Er zijn veel goede vragen gesteld, laat ons dat erkennen. De voorzitter van dit parlement, die ook voorzitter is van de commissie voor Openbare Werken en Mobiliteit, is iemand op wie we kunnen rekenen om dit zoals in het verleden in goede orde te organiseren. (Opmerkingen)

Ontroerend, hé. Het is aan ons allemaal om de laatste loodjes in dit dossier, waarin de meesten van ons onze verantwoordelijkheid hebben gedragen, eindelijk te leggen. Falen kan geen optie zijn. (Applaus bij de meerderheid)

De heer Vereeck heeft het woord.

Minister-president, u hebt daarnet gezegd dat wij alle vragen aan u mochten stellen. Dat is ook zinniger, want de sprekers van de meerderheid bevestigen gewoon wat we al gehoord hebben in de media. Maar ik heb een vraag aan minister Muyters. Het is jammer dat hij net verdwenen is. Ik stel ze dan maar aan u.

2 weken geleden heeft minister Muyters hier wat wenkbrauwen doen fronsen door te zeggen dat hij eigenlijk niet mee aan het stuur zit van de plannenmakerij. Hij heeft letterlijk gezegd: “De ministers mogen plannen lanceren betreffende problemen die ze opmerken en hoe ze die moeten oplossen.” Nu was er één positief punt: bij de besprekingen afgelopen weekend was minister Muyters erbij.

Als lid van de commissie voor Financiën en Begroting had ik minister Muyters graag gevraagd wat er nu precies wordt verstaan onder de term ‘betaalbaar’. Wanneer is het te duur? Gaat het om 1 euro, 10 percent, 20 percent? Het probleem met minister Muyters is dat hij nog geen meerjarenbegroting heeft. Daar is hij net.

Met andere woorden, passen al die plannen binnen de meerjarenbegroting van de minister van Financiën? Vanaf wanneer is te duur te duur? Dat zouden we graag willen weten.

Minister, u hebt op 2 maart in de commissie gezegd dat u op het einde van deze maand zou kunnen zeggen of BAM binnen de consolidatieperimeter van de Vlaamse begroting valt of niet. We lezen in de media dat men de hele BAM-constructie onder de nv Liefkenshoektunnel zou brengen. Hoe zit het dan met die A102? Wordt daar tol op geheven of niet? Als dat niet het geval is, is er dan nog genoeg privérisico?

Ik wil daarbij opmerken dat Vlaanderen veel minder schuldenvrij is dan wij denken. In antwoord op vragen van mij aan minister Muyters vernam ik dat alleen al de gewaarborgde schuld op dit moment 8,9 miljard euro, de geconsolideerde schuld 6,8 miljard euro en de pps-schuld 3,9 miljard euro bedraagt. Hoe ziet u dat binnen dat langetermijnperspectief?

We hebben al moeite met de financiering van de pps-constructies boven de 1 miljard euro, wat is uw inschatting van de situatie op de financiële markten?

Voorzitter, ik weet niet hoe u erover denkt. We zitten hier nu 2 uur en ik doe twee tussentijdse vaststellingen. Ik heb met belangstelling naar de minister-president geluisterd. Er blijven nog zeer veel vragen over, zelfs na zijn betoog. Er blijft zeer grote onduidelijkheid.

Ik heb nog iets anders vastgesteld. Ik heb vandaag een zeer zelfzekere Patrick Janssens gezien, en een voor zijn doen inschikkelijke en bescheiden Bart De Wever. Dat is mij vanmiddag wel duidelijk geworden.

Ik heb een korte vraag; ik hoop dat ik een even kort en duidelijk antwoord krijg. In de persmededeling van de Vlaamse Regering komt de A102 “onder het maaiveld”. De heer Caluwé zegt hier “onder de grond”. Ik heb ook ergens gelezen dat het een sleuf wordt. Wat moeten we ons daar nu bij voorstellen? Ik zou absoluut niet willen dat we de optie A102 vertalen in een gebetonneerde versie zoals de Rupeltunnel. Dat is ook “onder” of “in” de grond. Komt de A102 in de grond in een geboorde tunnel of niet?

Minister-president Peeters heeft het woord.

Ik dank alle sprekers voor hun opmerkingen en felicitaties. De bevoegde minister Crevits kan in de commissie zeker nog verder technische vragen beantwoorden. Ik zal enkele vragen nu al beantwoorden.

Sommige leden hebben erop gewezen dat het Masterplan werd opgesteld in 1998. Een aantal partijen die nu in de oppositie zitten, hebben daar toen – terecht – hun goedkeuring aan gehecht. We hebben het Masterplan geactualiseerd. Er is ook om verschillende redenen vanuit het parlement, door burgemeesters en vanuit andere instanties uitdrukkelijk gevraagd om het te realiseren. Ik denk aan de Wase burgemeesters. Ik denk aan het sluipverkeer, aan de R11 en dergelijke. Het is een verdienste van dit Masterplan 2020 dat we dit opgenomen en verbreed hebben. We nemen ter zake de nodige initiatieven.

Ik begrijp dat sommige collega’s vragen naar een gedetailleerd overzicht van de kosten. Ik heb al gezegd dat de totale kostprijs een 5 miljard euro bedraagt. Dat bedrag is grosso modo als volgt samengesteld: Oosterweel 2,2 miljard euro, het oorspronkelijke masterplan en de overige projecten 1 miljard euro, de aanpassing Schijnpoort 0,5 miljard euro, de A102 800 miljoen euro tot 1 miljard euro, en het Masterplan 2020 600 à 700 miljoen euro.

Mijnheer Van Mechelen en andere collega’s, ik wil heel duidelijk zeggen dat we een indicatieve tabel hebben die we kunnen overmaken aan dit parlement zodat we daarover kunnen debatteren. Er is ook aan de minister van Openbare Werken en Mobiliteit gevraagd om tegen de zomer die tabel zeer concreet te verfijnen en ervoor te zorgen dat we exact weten wat dit masterplan en de uitvoering daarvan betekenen in vergelijking met het vroegere en in 2005 voor de laatste keer geactualiseerde masterplan. Voorzitter, het parlement moet terecht de nodige informatie krijgen zodat de nodige debatten kunnen worden gevoerd.

Wat het masterplan 2020 betreft, wordt er telkens één belangrijke zaak naar voren geschoven: de A102. Als men de tweede spoorontsluiting realiseert – ik heb daarstraks onderstreept dat dit dossier al een heel tijdje meegaat, maar dat Infrabel een voortschrijdend inzicht heeft en verschillende mogelijkheden heeft om dit op te lossen –, dan zullen wij daar een wegcomponent aan toevoegen en dat verder onderzoeken.

Mijnheer Peeters, u vroeg of de A12 een open sleuf zou zijn. Op dit moment is het voorstel van Infrabel om te werken met een cut-and-covertunnel, dat wil zeggen dat het geen open sleuf is maar dat men de tunnel bedekt. In de regio van Boom vraagt men om opnieuw te onderzoeken of een dak over de A12 mogelijk is. En zijn door Infrabel en het studiebureau dat de tweede spoorontsluiting aan het ontwikkelen is, stappen gezet. Wij vinden het heel belangrijk om dit samen met Infrabel en het studiebureau verder te onderzoeken. De minister van Openbare Werken zal dit van zeer nabij opvolgen. We zullen de nodige informatie geven en communicatie doen.

Er is ook gevraagd hoe dit zal worden gefinancierd. Als het tussen de 800 miljoen en 1 miljard euro zal kosten, wordt dit dan meegefinancierd met het BAM-gebeuren of is er een aparte benadering? Ik kan u zeggen dat we hierover van gedachten hebben gewisseld en dat natuurlijk de financiering van het masterplan – waarvan de 2,2 miljard euro voor de Oosterweelverbinding een belangrijk element is – met tolgelden wordt gefinancierd en dat de financiering van de A12 ernaast staat en verder moet worden ontwikkeld. We zullen het parlement informeren in welke mate we met Infrabel een oplossing hebben om die financiering rond te krijgen.

Mijnheer Vereeck, u hebt uw vraag gesteld om mijn collega Muyters wat uit te dagen. U hebt het over de begroting 2010-2011 en de projecten die zijn ingeschreven. Maar u weet heel goed dat het nog heel wat jaren zal duren, vooraleer we overgaan tot de realisatie van A102. Men geeft ons indicaties van 2015, sommigen zeggen 2020. We willen daar zeer intensief aan meewerken. Ik ben ervan overtuigd dat u ook zeer goed weet dat dit natuurlijk de huidige begroting niet bezwaart en zelfs niet de meerjarenbegroting – zelfs niet de meerjarenbegrotingen tot 2014 – die kortelings zal worden gefinaliseerd en zal worden overgemaakt aan het parlement. Mijnheer Van Mechelen, we zullen met Infrabel zeer intensief samenwerken. Ik ben ervan overtuigd dat u mij volledig kunt bijtreden: wanneer het wordt gerealiseerd, zou het niet verstandig zijn om de wegcomponent er aan toe te voegen en op die manier tot een goede benadering te komen.

Er zijn hier vragen gesteld over hoe er vergeleken zal worden. Wat zal waarmee vergeleken worden, zeker wanneer het gaat over de duurte? Het is een vergelijking met een tunnel die verder op schetsniveau wordt ontwikkeld, en niet het oorspronkelijk voorstel, zijnde het voorstel waarvoor de bouwvergunning is ingediend.

Verwijzend naar het tweede gedeelte van het dubbelbesluit, zullen we, zeker indien we terugvallen op de brug, de problematiek van Lobroekdok, Schijnpoort en het Sportpaleis oplossen. We zullen het oorspronkelijke project inzake het viaduct sowieso aanpassen. De kostprijs voor de brugvariant is berekend op 500 miljoen euro. De vergelijking die we inzake duurte zullen maken, betreft enerzijds de tunnelvariant met de vier tunnels en anderzijds de brugvariant met een aanpassing aan het Sportpaleis en Lobroekdok. Dat is de vergelijking die gemaakt zal worden. Dat betekent heel concreet dat in detail verder zal worden opgelijst en nagekeken wat de kostprijs is van het voorstel van de aangepaste brugvariant met de tunnel.

Er is hier gevraagd wat er gebeurt wanneer dit 1, 2 of 10 eurocent meer kost. We moeten dit debat serieus voeren. Wanneer er sprake is van een verschil, dan moeten we afwegingen maken. Ik doe nu geen uitspraken. Dat debat is nu niet aan de orde. Wanneer de tunneloptie duurder is, dan betekent dit dat we moeten passen en terugvallen op de tweede variant. Daartoe moeten we eerst de juiste vergelijking maken. We zullen dat met de nodige deskundigheid doen. Hetzelfde geldt voor de duurtijd van het tracé. Ook daar laten we het oorspronkelijk project niet doorgaan. Er wordt een wijziging aangebracht aan het oorspronkelijke project. Ook met de timing moet rekening worden gehouden om de exacte vergelijking te maken.

Wat de vragen over schadevergoeding betreft, heb ik daarstraks gezegd dat er met Noriant wordt onderhandeld. Van Linkeroever tot aan de Oosterweelknoop blijft het project behouden. We zullen nu de onderhandelingen met Noriant starten om na te gaan of zij die willen uitvoeren. Na de Oosterweelknoop komen de tunnels, en in tweede orde de brug. Dit moet op een correcte marktbevraging stoelen. Ik ben ervan overtuigd dat de onderhandelingen met Noriant op een heel professionele manier moeten worden gevoerd. De vraag aan Noriant is of zij bereid zijn om dat deel al zeker uit te voeren. Die onderhandelingen moeten nu starten. Ik kan daar niet op vooruit lopen. Met die aanpak, dus via onderhandelingen met Noriant, hopen we op een goede manier een akkoord te bereiken.

Sommigen vragen zich af of Noriant diegene is die ervoor zorgt dat de besluitvorming in die richting gaat. Ik moet dat ontkennen. Dat is gebeurd met heel veel onafhankelijkheid en wijsheid en zeker niet onder druk van de ene of de andere, tenzij dan onder druk van dit Vlaams Parlement om tijdig een akkoord te bereiken. Noriant heeft geen enkele impact gehad op de besluitvorming van de Vlaamse Regering. De onderhandelingen met Noriant zullen snel worden gefinaliseerd.

De oppositie wil een nieuwe datum. Ik kan dat begrijpen.

Ik ben er, en het staat in het dubbelbesluit, van overtuigd dat er tegen de zomer van 2010 gefinaliseerd wordt, en ik zou liever morgen dan overmorgen dit dossier volledig finaliseren, maar het gebeurt tegen de zomer van 2010 en daar houd ik me ook aan. Ik zal hier geen datum uitspreken die afwijkt van de beslissing die wij genomen hebben.

Voorzitter, dames en heren, ik ga ervan uit dat u over de concretisering natuurlijk nog vele vragen kunt stellen, maar ik ga er ook van uit dat de commissie van Openbare Werken het ideale platform is om die vragen heel concreet te stellen. Ik kan u verzekeren dat we dit dossier met een grote transparantie, maar ook met een groot voluntarisme om dit te realiseren en te finaliseren, verder zullen aanpakken.

Ik hoop, zoals de heer Janssens en anderen, dat we dit kunnen doen met grote eensgezindheid, niet alleen met de stad, niet alleen met degenen die kunnen zorgen voor een draagvlak. Iedereen ziet in dat dit dossier met cynisme en met vele acties volledig kan worden mismeesterd en tot immobilisme, tot stilstand kan worden gebracht. Ik ben er echter van overtuigd dat iedereen, meerderheid en oppositie, die verantwoordelijk is – en velen in de oppositie nemen die verantwoordelijkheid ook op – dit samen tot een goed einde zal brengen, want dit overstijgt de politiek van de meerderheid en dit overstijgt ook Antwerpen. Ik ben ervan overtuigd dat dit dossier, dat met grote ernst en professionaliteit werd aangepakt, zo verder zal worden aangepakt. (Applaus bij de meerderheid)

Minister-president, we hebben er hier nu de bevestiging van gekregen dat u gewoon tijd wilt winnen. Het nieuwe snelle project wordt gevalideerd, maar niemand weet hoe. Dat is tijd winnen. Ik vind het schrijnend om vast te stellen. Ik houd mijn hart vast als ik zie hoe de meerderheid reageert op de betogen van de oppositie. We hebben hier stand-upcomedy gehad, we hebben stilzwijgen gehad en liefdesverklaringen. Dat is een ideale mix voor een tv-zender, maar niet voor een parlement. Dat is de reactie van de meerderheid tot nu toe.

Wat hebben we niet gehoord? Wanneer, hoeveel en hoe: dat zijn nochtans drie essentiële vragen. Het lijkt me nogal logisch dat wanneer u aankondigt dat er werd beslist, men weet waar men aan toe is. Een doorsnee Vlaamse burger begint zijn huis pas te bouwen op het moment dat alles is goedgekeurd en de architect weet hoe het gebouwd kan worden, hoe het in elkaar zit. Ik denk dat dat degelijkheid van een bestuur is. Wat ik nu heb gezien, is eigenlijk nog altijd een soort mist die rond Antwerpen hangt.

En dan zie ik wat de tenoren in dit verhaal tot nu hebben verteld. Bart De Wever – het zal met Pasen te maken hebben – gelooft in niets, Patrick Janssens gelooft in een tunnel en u gelooft in alles wat dubbel is. Wat moeten wij dan nog geloven? Wij hebben geen zekerheid. Ik hoor hier de hele tijd de omzeiling over hoe we hieruit moeten komen. Het woord ‘studie’ is blijkbaar een verbodswoord geworden. Ik hoor “werken”, – ik heb het even opgelijst en het is gewoon hilarisch – het woord “ontwerp” en het hele mooie woord “schetsniveau”. “We gaan het uitwerken op het schetsniveau”, dat is dus weer het krijttekeningetje. En dan hoor ik ook – al een geluk dat we op een stoel zitten – dat indien de tunnels niet kunnen, u naar een brugscenario gaat, maar dat u het brugscenario ondertussen natuurlijk ook zult veranderen zodat het geen Lange Wapper light is. Met andere woorden, in die dubbelheid van alles, gaat u nu nog eens twee keer iets, niet laten bestuderen, maar laten uitwerken: een schets van een brug en een schets van een tunnel – ja, misschien moet er een r tussen, want het wordt een schertsvertoning. Ik vind dat een spijtige zaak en ik meen dat de Antwerpenaar inderdaad bevreesd moet zijn of er wel iets van komt.

Nu kunt u doodleuk zeggen en daarbij nog lachen: “het einde van de zomer”, maar ja, dan zitten we terug in de herfst. Op dit ogenblik is er totaal geen vertrouwen dat u dit tot een goed einde brengt.

Voorzitter, het is niet mijn gewoonte, maar ik wil me distantiëren van de heer De Wever, die net heeft gesteld dat historici niet kunnen tellen. Ik stel voor dat hij dat voor zijn eigen rekening houdt. We weten beter.

Minister-president, u hebt daarnet gezegd dat het nieuwe masterplan 5 miljard euro zal kosten. Ik heb snel even de boekhouding gemaakt: met de cijfers die u zelf komt te debiteren, kom ik uit op minimaal 5,1 en maximaal 5,4 miljard euro. Natuurlijk, op 5 miljard euro zou men 400 miljoen euro bijna een peulschil vinden.

Ik vrees dat uw dossier twee achilleshielen zal hebben, zoals we die in het verleden ook al hebben gekend, namelijk tijd en geld. Wat geld betreft, daarnet heb ik u gevraagd of u aan de A102, de oostelijke tangent of bretel, al dan niet tol zult heffen. Die vraag was niet onschuldig, maar dat had u ook niet verwacht. Ik stel die vraag omdat heel de financiering van de Oosterweelverbinding, zoals u beter weet dan ik, gebaseerd is op de Faber Maunsellstudie, die uitgaat van verwachte trafieken. Er is het debat over P90 en P50, over de waarschijnlijkheidsgraad. We hebben gekozen voor de grootst mogelijke bescherming, namelijk 90 percent. Mijnheer Janssens, als u morgen een oostelijke tangent bouwt vanuit de haven richting E313 en Duitsland, dan leidt u terecht nodeloos verkeer af van de ring. Het lijkt me echter belangrijk de impact van dat verkeer met zowel de westelijke als de oostelijke tangent, mee in rekening te brengen in alle probabiliteitsstudies met betrekking tot toekomstig verkeer op de nieuwe Oosterweelverbinding. Dit zou wel eens een niet-onbelangrijke impact kunnen hebben. Ook daar moeten we voor opletten.

Minister-president, er zal een vergelijking worden gemaakt tussen de tunneloplossing en de Lange Wapperoplossing. Ik ben het deels met u eens als u zegt de huidige Lange Wapper niet te zullen vergelijken met de tunnel op zich. Ik heb zelf in oktober van vorig jaar het voorstel gelanceerd om het doorgaand verkeer ter hoogte van het Sportpaleis naar de E19 en de A12 richting Nederland te ondertunnelen, om capaciteit vrij te maken voor de aansluiting met de Lange Wapper. Ik ben het er echter niet mee eens dat u er in het ene dossier die 500 miljoen euro bijtelt, terwijl u bij het tunneldossier die lightversie, die aanpassing van de Lange Wapper niet meerekent. Zo begrijp ik het toch. Ook in dat dossier zal immers het viaduct worden afgebroken en het doorgaand verkeer worden doorgestuurd. De burgemeester heeft het daarnet onderstreept. Ik zou u dus willen aanbevelen appelen met appelen te vergelijken en de correcte oefening te doen, maar daar rekenen we op.

U hebt opgeroepen tot verantwoordelijkheidszin bij meerderheid en oppositie. Wij zullen die verantwoordelijkheid nemen, ook als oppositie. Ik pin u niet vast. Of u nu 3 of 4 maanden nodig hebt, het is 5 voor 12. Laten we het werk afmaken en de beslissingen van dat dubbelbesluit confirmeren: het is A of B. Laten we de mobiliteitsproblemen aanpakken. Van ons hoeft u geen spelletjes te verwachten. Ook wij willen een oplossing.

Voorzitter, ik wil het politieke debat niet opnieuw openen, maar toch heb ik nog een aantal technische vragen die niet zijn beantwoord. Minister-president, u minimaliseert het, maar in de afweging vind ik de vraag hoe groot die financiële vork is, niet onbelangrijk. U stelt dat het niet gaat over een euro minder of meer, maar hoe groot is die vork? Is dat 5, 10 of 20 percent? Hoe duur is te duur?

Ik heb ook geen antwoord gehad op mijn vraag welke instantie die studie – die concretisering, om het in uw taal te zeggen – uiteindelijk zal uitvoeren. Is dat uw eigen administratie, of zullen derden dit doen?

Minister-president, zal Noriant de prijsberekening maken voor de tunnelvariant? Dat lijkt me belangrijk. U knikt neen, maar wie is het dan wel? Als u exclusiviteit geeft aan Noriant, hoe moet dat dan als dat niet zelf de prijsberekening maakt?

U spreekt over het feit dat u gaat onderhandelen met Noriant. We zijn er nog niet uit, we hebben dat nog niet bestudeerd, u ongetwijfeld wel. Indien er een nieuw project komt en het wordt een tunnel, of zelfs een Lange Wapper light, in hoeverre verplicht de wet u niet om een openbare aanbesteding uit te schrijven zodat de exclusiviteit voor Noriant onmogelijk is? Dat zijn technische vragen, ik weet het, maar ze zijn belangrijk in dit dossier.

Voorzitter, wij kondigen een actualiteitsmotie aan.

Voorzitter, ook wij kondigen een actualiteitsmotie aan.

Minister-president, na dit tweeënhalf uur durende debat denk ik dat u geen dubbelbesluit hebt genomen, maar een dubbelzinnig besluit. Van essentiële elementen zoals het feit dat het niet langer mag duren, niet duurder mag zijn en technisch haalbaar moet zijn, weet ik nog niet wat ze betekenen. Wat betekent langer duren, duurder of technisch onhaalbaar? Ik moet terug naar Antwerpen gaan en de mensen zeggen dat het niet voor vandaag zal zijn en dat we nog een aantal maanden zullen moeten wachten in de dubbelzinnigheid.

Het is duidelijk dat deze regering totaal geen visie heeft op wat een leefbare stad zou moeten zijn. Men vertrekt vanuit de mobiliteit, men vertrekt veel te weinig vanuit de stedelijke realiteit, namelijk dat Antwerpen op demografisch vlak een groeiende stad is waar we steeds meer domein zouden moeten kunnen terugwinnen op het verkeer om de stad leefbaar te houden. In het verlengde daarvan zie ik ook geen visie op de duurzame mobiliteit op de lange termijn. Hoe gaat u ervoor zorgen dat de milieubelasting van onze mobiliteit vermindert? Ook daar zit in dit plan, dat toch een ambitieus plan heet te zijn, geen enkele duidelijkheid over.

Er blijven heel veel vragen over. In het verlengde van de resolutie die unaniem is goedgekeurd in de commissie Speed, en nu u ook de oppositie oproept om mee kritisch verantwoordelijkheid op te nemen, hoop ik dat u bereid bent, zoals ik al een paar keer heb gevraagd, om alle informatie aan het parlement ter beschikking te stellen. Het zou met name zeer interessant zijn om de verkeerstellingen te kennen die door het Vlaams Verkeerscentrum zijn gemaakt op basis van het voorstel van Forum 2020 en die onder andere ingaan op de vraag hoeveel verkeer je wegtrekt van de Oosterweelverbinding. Wat betekent dat voor heel het tolgebeuren? Het parlement heeft recht om die technische studies in te kijken.

Minister-president, in het verlengde hiervan wil ik u vragen waarom het noordelijk tracé van het Forum 2020 nooit is bekeken.

Voorzitter, ik kondig een actualiteitsmotie aan.

Ik kondig namens mijn fractie een actualiteitsmotie aan.

Wij eveneens, voorzitter.

Minister-president, er schuilt een belangrijk gevaar in uw strategie om een deel van het traject door Noriant te laten bouwen en misschien enkel prijs te vragen voor het tweede gedeelte als tunnelalternatief. U loopt het risico dat de prijszetting van Noriant op het eerste gedeelte in feite deels wordt verdisconteerd in het andere en dat het daardoor voor het tunneltraject in feite onmogelijk wordt om aan een van uw criteria, namelijk het financieel criterium, te voldoen. Ik wil nog eens onder uw aandacht brengen dat het van belang is om voor het hele traject een nieuwe prijsofferte aan te vragen bij een mogelijke andere tijdelijke vereniging om zo de vrije markt volledig te kunnen laten spelen.

Voorzitter, collega’s, ik wil nog even reageren op de laatste betogen van vandaag. Mijnheer Van Mechelen, u kent het dossier heel goed. Ik apprecieer ten zeerste dat u zich als Open Vld verantwoordelijk zult opstellen en de voorstellen van de Vlaamse Regering, die op dit moment de verantwoordelijkheid draagt, zult bekijken.

We moeten ook een oplossing geven aan de ESR-neutraliteit van heel deze zaak. U was zelf een van de initiatiefnemers in de vorige Vlaamse Regering om dat op te lossen. Het wordt verder bewerkt. We hebben contacten en vergaderingen gehad met het Instituut voor de Nationale Rekeningen (INR) en het Statistical Office of the European Communities (Eurostat). We hebben er ook teksten over ingediend. Als we deze constructie voortzetten – één instrument dat bevoegd is voor alle betalende Scheldeovergangen – moet die in alle autonomie en onafhankelijkheid kunnen beslissen wat de tol is. Dat is een van de essentiële elementen om de ESR-neutraliteit te realiseren.

Mijnheer Van Mechelen, we hebben, ook in de vorige Vlaamse Regering, het probleem van de P90 besproken. U verwijst terecht naar die studies en we zullen die ook opnemen. Als we nadrukkelijk zeggen dat de Kennedytunnel verboden blijft voor vrachtwagens en dat we daar ook geen tol zullen heffen, dan moeten we zien of de bison futés – het vermijden van de tol via andere wegen – de financiële afspraken niet in gevaar brengen. We zullen ook opnemen in welke mate de verkeersstromen door het aanleggen van een wegcomponent door de A102 de financiële modellen in gevaar brengen. Dat is heel belangrijk.

Mijnheer Verstrepen, ik kan begrijpen dat u er elke keer een show van maakt, maar dit dossier verdient dat niet. De oppositie spreekt natuurlijk de taal die ze meent te moeten spreken. De complexiteit van dit dossier en de samenhang van de verschillende elementen zijn zo groot dat je met grote voorzichtigheid stellingen moet poneren en formuleren. Vanuit de oppositie hebt u een grote vrijheid om zaken te poneren en te lanceren, maar dat is omdat u die verantwoordelijkheid niet moet nemen.

Mijnheer Dewinter, we zullen de oefening van die financiële vork heel zorgvuldig maken. Als dat gedaan is en de vork duidelijk zal zijn, dan zal de Vlaamse Regering de verantwoordelijkheid nemen. Het is belangrijk dat we met andere studies in het verleden hebben vastgesteld dat de tunnels duurder zijn. Sindsdien is de technologie voor de tunnels sterk ontwikkeld. We moeten natuurlijk weten wat daarvan de kostprijs is. De discussie gaat niet over 5 of 10 percent. Laat ons die oefening doen, we zullen dat heel professioneel en zorgvuldig doen. Het gaat tussen de Lange Wapper met een aanpassing aan het Sportpaleis en de tunnels. Mijnheer Van Mechelen, ik zal er heel goed voor zorgen dat we appelen met appelen vergelijken, en dat daarover geen misverstanden bestaan.

We onderhandelen met TV Noriant. Het project Linkeroever tot Oosterweelknoop blijft identiek, daarover bestaat geen discussie. Daar kan het werk starten. We willen weten of TV Noriant daartoe bereid is en onder welke condities. Als het daar niet toe bereid is, willen we dat natuurlijk ook weten. Als we gaan voor een tunnelvariant – en dat hebben onze juristen en advocaten al bekeken – zullen we de markt opnieuw moeten bevragen. De exclusiviteit van TV Noriant kan in de eerste plaats voor dat eerste deel worden geselecteerd. Ik weet dat op dit moment niet, daarover moeten we onderhandelen. Ik stel voor dat we het parlement daarover informeren, als de onderhandelingen afgelopen zijn en we daar zicht op hebben.

Mevrouw Vogels, ik laat me niet verleiden tot verwijzingen naar het verleden. Sta me toe te zeggen dat ik geen lessen van u te krijgen heb. U verwijt me dubbelzinnigheid. Dat is goed gevonden. (Opmerkingen van mevrouw Mieke Vogels)

Voor het overige is het ondermaats. Als er vragen zijn en u antwoorden moet geven aan de mensen van Antwerpen, verwijst u best ook niet naar wat u in het verleden allemaal hebt gedaan en mee beslist. Het is best dat u daarover zwijgt. Groen! neemt niet dezelfde constructieve houding als de heer Van Mechelen. Maar dat is uw verantwoordelijkheid. Dit dossier wordt zeer zorgvuldig aangepakt. Er is een maximaal eensgezind standpunt met de stad Antwerpen over de leefbaarheid. Er is een eensgezind besluit en een eensgezinde uitvoering. Dat is voor ons o zo belangrijk.

We hebben alles onderzocht, mevrouw Vogels. U verwijst naar het Forum 2020 en naar de groep van tien. In dat Meccanogeheel hadden ze alle varianten opgesomd. Die twee bretellen vormden het nieuwe element. Ze hadden ook nog een noordelijker tracé in aanmerking genomen. De heer Janssens heeft terecht gezegd dat dit een compromis is om uit de impasse te raken en om zo snel mogelijk te starten, met het behoud van het BAM-tracé. Het is belangrijk dat deze Vlaamse Regering, deze meerderheid die verantwoordelijkheid neemt. U, als oppositie, hoeft die niet te nemen. Ik ga er wel vanuit dat als u met de Antwerpenaren spreekt, u correcte informatie geeft en dat u onderstreept dat we dit dossier met heel veel ernst verder zullen uitwerken en finaliseren. (Applaus bij de meerderheid)

Vraagt nog iemand het woord? (Neen)

Mevrouw Vogels, de eerstvolgende vergadering over voortgangsrapportage zal plaatsvinden op 22 april in de commissie voor Openbare Werken.

Het debat is gesloten.