Report plenary meeting

Algemene bespreking

Dames en heren, de algemene bespreking is geopend.

De heer Caron, verslaggever, heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, ik verwijs naar het schriftelijke verslag.

De heer Caron heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, geachte leden, heren en dames ministers, deze ochtend hebben we in dit plenum een debat gevoerd over racisme en geweld in de samenleving. Bijna alle sprekers hebben toen gepleit voor een warme samenleving, waarin ook de cohesie tussen mensen sterker wordt. Heel veel mensen hebben toen gewezen op de kwaliteit van ons verenigingsleven, en op het belang ervan voor onze samenleving. Straks stemmen we over een ontwerp van decreet dat verenigingen in het sociaal-cultureel werk ontlast van een aantal administratieve verplichtingen, zodat ze zich nog meer dan voorheen kunnen concentreren op hun door henzelf gedefinieerde kerntaak: zorgen voor dat warme en samenhangende Vlaanderen waarover de minister-president het ook had de voorbije vrijdag.

Ik ben blij dat we, met deze kleine, eenvoudige ingreep, daar alvast een belangrijke bijdrage toe kunnen leveren. (Applaus bij Groen! en sp.a-spirit)

De heer Stassen heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, leden van de regering, geachte leden, ik wil me aansluiten bij de heer Caron. De rol van het middenveld wordt heel vaak benadrukt. Op elk ogenblik dat deze samenleving in brand staat, of dat dreigt te geraken, wordt er gesproken over de rol van het middenveld. Ik vind het dan ook normaal dat we aan dit ontwerp iets meer tijd besteden dan anders. Zo niet bewijst dit parlement alleen maar lippendienst aan het zo geroemde middenveld.

Het ontwerp van decreet dat vandaag voorligt, is een aanpassing van het voorstel van decreet dat het vorige parlement in april 2003 heeft goedgekeurd. Het ging toen om een voorstel van decreet, dat pas na een lange bevallingsperiode het licht zag. Zowel de sector als de belangenverdediger van de sector hebben toen hun volle verantwoordelijkheid genomen. Wie er toen bij was, weet nog hoe moeizaam het is ontstaan, hoe moeilijk het was om financiële middelen te verzamelen en hoe belangrijk het was dat de sector en het middenveld hun verantwoordelijkheid namen.

Het vorige decreet leidde tot een volledige aanpassing van het middenveld en zorgde voor belangrijke nieuwe middelen. De principes waarop het gebaseerd was, waren erg belangrijk en ik wil ze hier nog eens kort herhalen: kwaliteit, inhoudelijke beoordeling, evaluatie en een nieuwe indeling van het middenveld in verenigingen, vormingsinstellingen, volkshogescholen en bewegingen. Dat was een volledige hertekening, waarvoor het ook belangrijk was dat de sector en de belangenverdediger zelf hun verantwoordelijkheid namen.

Toen werd gezegd dat er gezien het fundamentele van de veranderingen, na een tijd een evaluatie zou komen. Dat was een goede zaak, en het was ook logisch. Ze zou in 2006 plaatsvinden, maar is nu verschoven naar 2007. Vandaag ligt echter een ontwerp van decreet voor dat al een tussentijdse evaluatie van het decreet inhoudt en veel verder gaat dan wat de heer Caron stelde. Het gaat om meer dan alleen maar een administratieve vereenvoudiging. Een essentiële hoeksteen van het decreet wordt immers verschoven. Ik licht dat toe.

Door het feit dat er een hertekening is gekomen van het hele landschap en door het feit dat er gekozen is voor kwalitatieve beoordelingen en beoordelingscommissies is de rol van de administratie erg belangrijk geworden. De administratie doet veel meer dan onderzoeken of er wel een bepaald aantal aanwezigen waren op vergaderingen en of er wel genoeg inschrijvingen waren. Er is immers een verschuiving gebeurd van de puur kwantitatieve zaken uit het verleden naar een kwalitatieve beoordeling van wat wordt voorgelegd door instellingen, verenigingen en bewegingen. De rol van de administratie is daarmee een essentiële factor geworden voor het welslagen van het decreet. Iedereen die erbij betrokken was, is het daarmee eens.

Een tweede essentiële element is dat dit decreet in de conceptiefase en de uitvoeringsfase alleen maar kon slagen als het middenveld en zijn belangenverdediger zouden meewerken. Er zijn nu twee essentiële zaken waar dit ontwerp van decreet verder in gaat. Er wordt namelijk voorbijgegaan aan de terechte kritiek van het middenveld en de belangenverdediger zelf. Het is de belangenverdediger die zijn rol heeft gespeeld bij het ontstaan. Als die dus aan de alarmbel trekt, dan moet u daar beter naar luisteren dan naar andere belangenverdedigers, want hij heeft zijn verantwoordelijkheid in het verleden genomen.

De nieuwe rol van de administratie lijkt klein, maar is dat niet. Ik wens in de plenaire vergadering niet uit te weiden over de technische aspecten, maar die rol wordt nu fundamenteel anders ingevuld. Daarmee past u een van de hoekstenen aan. Daarom heb ik het moeilijk met het zogenaamd kleine technische decreet dat alleen een administratieve vereenvoudiging zou zijn. U gaat met een ontwerp van decreet op een drafje een voorstel van decreet veranderen dat we samen met een aantal collega's hebben bevochten in de vorige regeerperiode, zowel qua inhoud en qua structuur als qua centen, en waarvoor de belangenverdediger en de administratie hun rol hebben gespeeld. U onderschat de twee hoekstenen, de rol van de administratie en die van de belangenverdediger.

Omdat ik een van de vaders ben van het decreet dat nu wordt aangepast, vraag ik u, mijnheer de minister, en de meerderheid te luisteren naar de kritiek. Luistert u beter naar de belangenverdediger, want die heeft zijn rol gespeeld en zal die blijven spelen. Hij heeft een aantal heel belangrijke argumenten gegeven waarom het voorliggende ontwerp van decreet niet goed is.

Ten tweede vraag ik u om de rol van de administratie niet op een drafje te veranderen, maar om die verandering veel beter voor te bereiden dan in het ontwerp dat vandaag voorligt.

Vanwege deze twee opmerkingen bij dit kleine ontwerp van decreet en omdat ik echt wel weet waarover het gaat, zal mijn fractie tegen stemmen. We willen daarmee het signaal geven dat we het decreet te belangrijk vinden om het op een drafje aan te passen. (Applaus bij Groen!)

De heer Vanackere heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, ik was niet van plan om het woord te vragen, maar de heer Stassen verplicht me ertoe te zeggen dat de meerderheid dit decreet vandaag zal goedkeuren nadat we eerst goed hebben geluisterd naar de belangenbehartiger en het middenveld. Goed luisteren, betekent uiteraard niet noodzakelijk dat alles wat werd gevraagd ook wordt uitgevoerd.

Mijnheer Stassen, ik ga even in op uw meest fundamentele kritieke over de rol van de administratie en die van het middenveld. In de commissie hebben we in alle klaarheid gezegd dat het uiteraard de bedoeling moet blijven dat de administratie feedback geeft bij elke stap van de procedure, maar dat we niet wensen dat de procedure zodanig gejuridiseerd wordt dat er argumenten gevonden kunnen worden in het niet tijdig doorsturen van een stukje antwoord, om naar de Raad van State te stappen omdat de feedback onvoldoende is geweest. Ook wij verdedigen het model van de regelmatige dialoog tussen de administratie en het middenveld, maar we doen dat niet op een zodanig gejuridiseerde manier dat de procedure en de planlast belangrijker worden dan de dialoog.

De minister heeft in de commissie in alle klaarheid gezegd dat het zijn vaste intentie is dat de administratie in permanent overleg staat met de sector over de toepassing van het decreet. Ik vind het werkelijk niet correct dat u de zaken vandaag voorstelt alsof er geen rekening wordt gehouden met die opmerkingen. (Applaus bij de meerderheid)

Minister Anciaux heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, zonder enige twijfel gaat dit ontwerp van decreet inderdaad over een heel belangrijke sector. De problematiek die door de heer Stassen werd aangehaald, is in de commissie heel uitgebreid aan bod gekomen. In mijn toelichting heb ik vooral gewezen op dit knelpunt. Daarnaast bestond er een grote eensgezindheid over om ook in deze sector en in dit ontwerp van decreet te gaan naar een planlastvermindering en een administratieve vereenvoudiging voor de verenigingen. Ook dat is een kwestie van respect voor het middenveld. Hierover werden er niet veel opmerkingen gemaakt. Een deel van de planlastvermindering wordt trouwens gerealiseerd via de uitvoeringsbesluiten bij het decreet. Ook daarover werden er niet veel opmerkingen gemaakt.

Het klopt dat de FOF, de belangenbehartiger, een voorstel deed inzake de problematiek waarnaar de heer Stassen verwees, maar ik heb daarop uitgebreid gereageerd in de commissie. Het kan in geen geval de bedoeling zijn om onder het mom van planlastverminderingen en administratieve vereenvoudiging voor de verenigingen, een planlastvermeerdering voor de administratie tot stand te brengen. Ik heb me ertoe geëngageerd dat de administratie de nieuwe rol en functie die haar enkele jaren geleden door het vorige decreet werd toegewezen, verder kan uitbouwen, zodat ze in voortdurende dialoog en in gesprek met het middenveld mee kan werken aan een constructieve onderbouw van het beleid.

De meerderheid in dit parlement was het ermee eens dat niet gejuridiseerd diende te worden. Het is niet de bedoeling om almaar nieuwe regeltjes op te leggen zodat degenen die het niet eens zijn naar de Raad van State kunnen trekken. Niet alles moet via een decreet worden geregeld.

Ik besluit met een positieve noot. De hoofdbedoeling van het ontwerp van decreet is het uiten van onze waardering voor het middenveld. Ik zou het spijtig vinden indien het besluit van dit beperkte ontwerp van decreet alleen maar zou luiden dat een conflict wordt gecreëerd tussen de administratie en het veld.

Dat is in de praktijk niet het geval. Dit ontwerp van decreet is veeleer een ondersteuning van de sector. (Applaus bij de meerderheid)