Report plenary meeting

Aan de orde is de actuele vraag van mevrouw Becq tot mevrouw Vogels, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid, Gelijke Kansen en Ontwikkelingssamenwerking, over het eventueel inschakelen van het kabinet in de persoonlijke verkiezingscampagne van de minister.

De minister van Welzijn houdt zich niet bezig met de zaken waar zij zich zou moeten mee bezighouden. Zij heeft dus geen oog voor de 6000 gehandicapten die op een wachtlijst staan of voor de meer dan 2000 bejaarden die geen plaats hebben in een bejaardentehuis.

De minister bekommert zich daarentegen wel met de organisatie van een 'warroom' die haar verkiezingscampagne voor de kamer en de senaat moet organiseren. Ze is echter niet van plan om daar ooit daadwerkelijk te gaan zetelen.

Ik doe hier geen gratuite uitspraken. Men kan alles verifiëren in het partijblad van Agalev. Agalev was toch die partij die beweerde dat met haar alles zou veranderen en dat zij de NPC ingang zou doen vinden. Met minister Vogels werd men echter geconfronteerd met 'Volvoverhaal'. Nu organiseert ze, op kosten van de Vlaamse belastingbetaler, haar eigen verkiezingscampagne.

Dit is ontoelaatbaar. Ik stel vast dat er een deontologisch probleem is. (Applaus bij CD&V)

Mevrouw Becq leest dus blijkbaar het partijblad van Agalev. Ik kan mij hier enkel over verheugen.

Op het kabinet zal niemand ingeschakeld worden in de verkiezingscampagne. Ik zal hier persoonlijk over waken. Mensen die voor mij mogen werken, mogen echter wel, na hun vaste uren, het gedachtengoed van de partij verder uitdragen.

De term 'warroom' was echter een ongelukkige formulering van een overenthousiast medewerker. Momenteel is er op mijn kabinet enkel een kantoor waar kabinetsmedewerkers, in hun vrije tijd, hun mening mogen formuleren over wat ze al dan niet goedvinden.

Wie is hier echter op dit ogenblik campagne aan het voeren? Ik heb in ieder geval geen tijd om de partijbladen van alle andere partijen te lezen. Ik hou me dan ook enkel bezig met de zaken die tot mijn verantwoordelijkheid behoren.

Indien de minister niet op de Kamer- en Senaatslijst zou staan, zou alles veel eenvoudiger zijn.

De minister ontmantelt de 'warroom' dus niet. Men moet dus nagaan of ze haar campagne niet financiert met het geld van de Vlaamse belastingbetaler.

Er is eenvoudigweg niets te ontmantelen.

Wij beschikken niet over kabinetsmedewerkers om onze verkiezingscampagnes voor te bereiden. Op dit vlak moeten wij ons door niemand de les laten spellen.

Enkel de vraagsteller en de minister mogen antwoorden en replikeren.

Misschien moeten we allemaal wat minder met de verkiezingen bezig zijn. De heer Van Rompuy moet echter minder snel reageren en me laten uitspreken.

De verkiezingssfeer is er, het zou echter goed zijn als we daar allemaal wat afstand konden van nemen. De situatie op de kabinetten is echter niet veel veranderd ten opzichte van vorige regeerperiodes. Wie van u zonder zonde is, werpe de eerste steen.

Het is nieuw dat ministers campagne voeren voor een andere assemblee. Dat probleem moet uitgeklaard worden, maar niet alleen door gesprekken tussen de voorzitter en de regering. Ook het parlement moet betrokken worden. Momenteel krijgen we immers op tal van vragen geen objectieve antwoorden omdat de ministers met verkiezingen bezig zijn. De oppositie moet dat aanklagen.

De oppositie vindt de antwoorden van ministers zelden duidelijk. De situatie is specifiek. Na het overleg met de minister-president zal ik bepalen welke maatregelen noodzakelijk zijn.

Het is inderdaad een nieuwe situatie. Men kan echter politici moeilijk verwijten dat ze kandidaat zijn voor de verkiezingen. We moeten ons bezinnen of het wel opportuun is om de verkiezingen voor de verschillende parlementen te spreiden.

Twee actuele vragen, juist van CD&V-parlementsleden, handelen over de verkiezingen. Dat is hun recht maar ze moeten daarover dan niet klagen.

De vraag van mevrouw Becq handelt over een intentie, niet over een feit of een handeling van de minister.

Als alles wat in uw ledenblad staat intenties zijn, beklaag ik uw leden.