Report plenary meeting

Bespreking

Dames en heren, aan de orde is het voorstel van resolutie van Katrien Schryvers, Elke Sleurs, Freya Saeys, Katja Verheyen, Maaike De Rudder en Koen Daniëls over een betere ondersteuning van ouders van een levenloos geboren kind.

De bespreking is geopend.

Mevrouw Schryvers heeft het woord.

Naar schatting 15 procent van de zwangerschappen eindigt met een miskraam en vijf op de duizend zwangerschappen leiden tot de geboorte van een levenloos kindje. Dat brengt voor al die ouders heel wat verdriet mee. Verwachtingen worden plots doorkruist. Vaak is er bij mensen in de omgeving ook wel echt veel onwetendheid en onbegrip.

We hebben vorig jaar over het thema een conceptnota ingediend die ik heb toegelicht in de commissie en waar dan hoorzittingen over hebben plaatsgehad. De getuigenissen die we daar hebben gehoord, hebben geresulteerd in dit voorstel van resolutie, met dank aan collega Sleurs en collega Saeys om daar mee hun schouders onder te zetten.

Collega’s, ik ga vanzelfsprekend niet alles herhalen wat we in het voorstel tot resolutie hebben gevraagd, maar ik wil graag heel kort op enkele zaken ingaan.

We vinden het bijvoorbeeld nodig dat samen met de ziekenhuizen een protocol wordt opgesteld voor de waardige behandeling van de stoffelijke resten, en dat ouders goed worden geïnformeerd over hun rechten en wat de mogelijkheden zijn. We moeten hun ook een antwoord kunnen geven wanneer ze aanvankelijk niet kiezen of kozen voor begraven of cremeren, en nadien toch vragen stellen. We vragen ook nadrukkelijk om de behoeften in kaart te brengen van ouders die zwangerschapsverlies of de geboorte van een levenloos kindje meemaken, maar ook de behoeften die hulpverleners hebben aan ondersteuning. We vragen dat steden en gemeenten overal zouden inzetten op het aanleggen van sterretjesweides en vlinderbomen. Er zijn al heel wat steden en gemeenten die daar heel mooie voorbeelden van hebben. We weten dat terechtkunnen op een plekje voor veel ouders die dit meemaken, helend kan werken en kan helpen in hun rouw.

Samenvattend, collega’s, met dit voorstel van resolutie willen we meer erkenning en ondersteuning geven aan de ouders die zwangerschapsverlies meemaken. Ik dank alle collega’s van heel de commissie, over partijgrenzen heen, voor de sereniteit waarmee we de bespreking konden voeren. Dit gaat over een diepmenselijke problematiek die heel veel gevoelens naar voren brengt. Ik denk dat we samen van hieruit een sterk signaal kunnen geven.

Mevrouw Sleurs heeft het woord.

Ik wens de collega’s te bedanken voor hun bijdrage aan dit voorstel van resolutie, vooral collega Schryvers voor het initiatief.

Collega Schryvers heeft al heel wat punten benadrukt waar wij ons natuurlijk achter scharen. De belangrijke punten die ik zelf nog wil benadrukken, zijn de goede praktijken die nu al in de ziekenhuizen gebeuren, zeker in de grotere ziekenhuizen. Zoals altijd kan alles beter en is het ook goed te ijveren om deze goede praktijken te delen met ziekenhuizen die deze ervaring nog niet hebben. We pleiten ook voor een betere registratie. Die gebeurt zeker en vast door het Studiecentrum voor Perinatale Epidemiologie (SPE), maar onvolkomenheden kunnen zeker nog aangepakt worden.

De sterretjesweide en de Wereldlichtjesdag, die onlangs plaatsvond, verduidelijken dat de behoefte aan herdenken wel degelijk aanwezig is. Een belangrijk punt voor ons is de keuze. We stellen duidelijk in het voorstel van resolutie dat mensen de keuze moeten hebben hoe ze afscheid willen nemen en op welke wijze. We wensen ook te benadrukken dat het gaat over elk zwangerschapsverlies, hoe dat zwangerschapsverlies ook tot stand is gekomen.

Ik dank de vele collega’s, over de partijgrenzen heen, die dit voorstel van resolutie in de commissie hebben gesteund. Ik hoop dat dit ook in deze plenaire vergadering zal gebeuren.

Mevrouw Saeys heeft het woord.

Dit voorstel van resolutie handelt natuurlijk over een pijnlijk thema, het verlies van een ongeboren kind waar ouders zo naar hebben uitgekeken. Dat geeft altijd aanleiding tot heel wat verdriet voor toekomstige ouders, grootouders en eigenlijk de hele familie. Daarbij is het moment waarop dat verlies plaatsvindt niet zo belangrijk.

Dit voorstel van resolutie bevat een aantal aanbevelingen om toekomstige ouders en hun omgeving te begeleiden in dat verdriet, om hen te helpen om het een plaats te geven. In de eerste momenten na een miskraam moeten ouders beslissingen nemen over het stoffelijk overschot terwijl ze overspoeld worden door verdriet. Het is belangrijk dat ze op dat moment op een gepaste manier worden geïnformeerd over hun rechten, meer bepaald met betrekking tot het stoffelijk overschot.

In de periode daarna moeten ze omgaan met het verdriet, het een plaats proberen geven, maar het gemis blijft natuurlijk. Elke ouder doet dat op zijn eigen manier, maar niet elke ouder kan dat op eigen kracht, dan is het noodzakelijk dat ze de nodige begeleiding krijgen en dat wij hen hierin begeleiden.

Heel wat ziekenhuizen hebben intussen al heel wat goede praktijken opgebouwd. Het is belangrijk om na te gaan op welke wijze ziekenhuizen en de actoren in de ambulante zorg ouders informeren over hun rechten, dat we goede praktijken kunnen identificeren en delen. Daarnaast moeten we blijven luisteren naar ouders om in kaart te brengen wat hun noden zijn zodat we ons beleid daar kunnen bijsturen waar nodig.

De collega heeft het al gezegd, we hebben vaak nood aan een plek om onze geliefde te herdenken, dat is niet anders bij een levenloos geboren kind. Daarom vragen we gemeenten om te voorzien in zo’n plaats waar ouders hun kindje kunnen begraven of de as kunnen uitstrooien of gewoon een herdenkingsplaats hebben. Heel wat gemeenten hebben dat al, maar we hopen dat al onze gemeenten hier werk van maken.

Als overheid kunnen we het verdriet van mensen natuurlijk niet wegnemen, maar met dit voorstel van resolutie worden stappen gezet naar een betere ondersteuning. Ook van mijnentwege hartelijk dank aan de collega’s voor de samenwerking.

Mevrouw Wouters heeft het woord.

Voorzitter, collega’s, onze fractie steunt dit warme voorstel van resolutie. Het gaat hier niet alleen om de erkenning van het verdriet dat de ouders doormaken, maar ook om het respectvol omgaan met het gestorven leven. We hopen dat het voorstel van resolutie snel gevolgd wordt door sensibilisering, protocollen voor hulpverleners en betere ondersteuning van de getroffen ouders.