Report plenary meeting

Voorstellen tot spoedbehandeling

Dames en heren, vanmiddag heeft de heer Hannes Anaf bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van Annick Lambrecht, Hannes Anaf, Caroline Gennez, Maxim Veys, Katia Segers en Kurt De Loor over de veroordeling van de schendingen van het internationaal recht door Israël, het geweld tegen de Palestijnse bevolking en de aanvallen door Hamas.

De heer Björn Rzoska heeft bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van Staf Aerts, Jeremie Vaneeckhout, Björn Rzoska en Meyrem Almaci over de voortdurende schendingen van het internationale recht in Israël en nieuwe maatregelen daartegen.

De heer Wilfried Vandaele heeft bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van Karl Vanlouwe, Karin Brouwers, Gwendolyn Rutten, Joris Nachtergaele, Vera Jans en Cathy Coudyser over de escalatie en het geweld in het Israëlisch-Palestijnse conflict.

De heer Kim De Witte heeft bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van Jos D’Haese, Lise Vandecasteele, Tom De Meester en Kim De Witte over het nemen van economische sancties tegen Israël.

Wij behandelen de vier voorstellen tot spoedbehandeling samen.

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Voorzitter, als er hier vier voorstellen tot spoedbehandeling ingediend worden, denk ik niet dat het nog nodig is om uit te leggen waarom een spoedbehandeling nodig is.

Ik denk dat iedereen inderdaad wel weet wat er gebeurt.

Dan stemmen we nu bij zitten en opstaan over de voorstellen tot spoedbehandeling.

De volksvertegenwoordigers die de voorstellen tot spoedbehandeling wensen aan te nemen, drukken op ‘Ik sta op’.

De volksvertegenwoordigers die de voorstellen tot spoedbehandeling niet wensen aan te nemen, drukken op ‘Ik blijf zitten’.

De voorstellen tot spoedbehandeling zijn aangenomen. Dan stel ik voor dat de voorstellen van resolutie van Staf Aerts, Jeremie Vaneeckhout, Björn Rzoska en Meyrem Almaci over de voortdurende schendingen van het internationale recht in Israël en nieuwe maatregelen daartegen, van Annick Lambrecht, Hannes Anaf, Caroline Gennez, Maxim Veys, Katia Segers en Kurt De Loor over de veroordeling van de schendingen van het internationaal recht door Israël, het geweld tegen de Palestijnse bevolking en de aanvallen door Hamas, van Karl Vanlouwe, Karin Brouwers, Gwendolyn Rutten, Joris Nachtergaele, Vera Jans en Cathy Coudyser over de escalatie en het geweld in het Israëlisch-Palestijnse conflict en van Jos D’Haese, Lise Vandecasteele, Tom De Meester en Kim De Witte over het nemen van economische sancties tegen Israël onmiddellijk worden behandeld.

Is het parlement het daarmee eens? (Instemming)

Het incident is gesloten.

Bespreking

Dames en heren, aan de orde zijn de voorstellen van resolutie van Staf Aerts, Jeremie Vaneeckhout, Björn Rzoska en Meyrem Almaci over de voortdurende schendingen van het internationale recht in Israël en nieuwe maatregelen daartegen, van Annick Lambrecht, Hannes Anaf, Caroline Gennez, Maxim Veys, Katia Segers en Kurt De Loor over de veroordeling van de schendingen van het internationaal recht door Israël, het geweld tegen de Palestijnse bevolking en de aanvallen door Hamas, van Karl Vanlouwe, Karin Brouwers, Gwendolyn Rutten, Joris Nachtergaele, Vera Jans en Cathy Coudyser over de escalatie en het geweld in het Israëlisch-Palestijnse conflict en van Jos D’Haese, Lise Vandecasteele, Tom De Meester en Kim De Witte over het nemen van economische sancties tegen Israël.

De bespreking is geopend.

De heer Aerts heeft het woord.

We hebben het daarstraks al uitvoerig gehad over de pijnlijke situatie in Palestina en Israël. Veel mensen zijn op de vlucht en er zijn ook veel slachtoffers waaronder helaas veel te veel kinderen. Dat wil ik benadrukken.

De rode draad in dit conflict is de continue schending van het internationaal recht en het gebrek aan respect voor mensenrechten door de staat Israël. Daarom is het op zich al goed dat hier nu vier voorstellen van resolutie voorliggen. Maar als ik dan het voorstel van resolutie van de meerderheidspartijen bekijk, dan lees ik: we veroordelen, we vragen respect, we roepen op, we verwelkomen, we moedigen partijen aan enzovoort. Opnieuw woorden maar geen acties, geen daden. Wanneer zullen we nu eindelijk eens een duidelijk signaal geven? Het is hoogstnoodzakelijk om daar werk van te maken.

Vlaanderen zou een voortrekkersrol moeten spelen waarbij we met een lijst van effectieve tegenmaatregelen aan de slag gaan en zo telkens een antwoord bieden op elke Israëlische annexatie in Palestijns gebied.

We hebben in ons voorstel van resolutie een aantal verschillende acties voorgesteld. Zo moet elk diplomatiek contact met Israël worden gebruikt om aan te sturen op respect voor het internationaal recht, moet worden meegewerkt aan maatregelen tegen het Israëlische beleid, moet in handelsverdragen worden opgenomen dat we steeds de naleving van mensenrechten vooropstellen, moet werk worden gemaakt van een differentiatiebeleid waarbij we de verplichte herkomstlabeling van producten uit die gebieden laten naleven en streven naar een importverbod van producten uit de Israëlische nederzettingen in bezet gebied.

Laat ons de werking van Flanders Investment & Trade verstrengen door bedrijven echt te screenen op hun actieve bijdrage aan de illegale Israëlische nederzettingenpolitiek.

Tot slot moet, zoals daarstraks al is gezegd, werk worden gemaakt van een strikter wapenexportbeleid rond de wapenhandel naar Israël waarbij we ook niet uit het oog mogen verliezen wat het Vlaams Vredesinstituut aangeeft, namelijk dat er ook onrechtstreeks nog wapens naar het conflictgebied kunnen gaan.

Mijn conclusie is dat we het vooral niet bij woorden mogen houden. Neem die voortrekkersrol op, ga die stap verder en geef een duidelijk signaal: tot hier en niet verder, het is genoeg geweest.

De heer D’Haese heeft het woord.

Ik denk dat we het debat over de zaak daarnet al hebben gehad. Ik zal kort even toelichten hoe onze fractie zich verhoudt tot de verschillende voorstellen van resolutie.

Het eerste is ons eigen voorstel. De inhoud daarvan heb ik tijdens mijn actuele vraag al toegelicht. Er zijn genoeg VN-resoluties geschonden, het is tijd voor actie en daarom stellen wij voor dat Vlaanderen actie onderneemt binnen zijn bevoegdheden, namelijk zeer concreet door de stopzetting van de economische samenwerking via Flanders Investment & Trade. We zien immers dat FIT samen blijkt te werken met Israëlische bedrijven die betrokken zijn bij de bezetting van Palestina. Dat is heel helder, heel duidelijk. We moeten een heel duidelijk signaal geven dat ook een impact heeft en daar nu mee beginnen.

De voorstellen van Groen en Vooruit gaan wat ons betreft in de goede richting maar blijven toch vasthangen, bij Groen in het opstellen van een lijst van, bij Vooruit in het treffen van voorbereidingen om. We denken dat het moment echt wel gekomen is om dingen te doen. Maar ze gaan in de goede richting. In die zin vind ik het opvallend dat beide partijen hier voorstellen om samen met de federale overheid sancties voor te bereiden terwijl men net op federaal niveau het omgekeerde heeft beslist, maar dat terzijde. Wij zullen dat hier absoluut steunen.

En dan is er natuurlijk het voorstel van resolutie van de meerderheid, waarin ze heel erg op de vlakte blijven en oproepen tot diplomatiek overleg en dat soort zaken. Goed, we kunnen daar niet tegen zijn. Maar het is toch wel heel duidelijk, beste collega's van de meerderheid, dat al dat diplomatiek overleg van de afgelopen zeventig jaar absoluut niets heeft uitgehaald, dat die onderdrukking verdergaat, dat die kolonisatie verdergaat en dat dat vandaag opnieuw met heel veel doden gepaard gaat. Dat voorstel van resolutie kunnen we dus niet steunen. We zullen ons daarop onthouden.

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Voorzitter, collega's, de beelden uit de Palestijnse gebieden en Israël doen ons allen huiveren: honderden doden, een veelvoud aan gewonden en geweld dat alleen maar verder lijkt te escaleren.

Dit parlement heeft de traditie om mensenrechten hoog in het vaandel te hebben. Bij internationale en binnenlandse conflicten waarbij de mensenrechten in het gedrang komen, staat dit parlement pal achter de burgers die onderdrukt, aangevallen en bedreigd worden.

Vandaag doet Vooruit een oproep aan alle partijen om dit engagement ook op te nemen ten aanzien van de Palestijnse en de Israëlische bevolking. Wij vragen een duidelijk onomwonden oproep om het geweld van beide zijden te veroordelen. De terroristische beweging Hamas moet stoppen met het voeren van terreuraanvallen op de Israëlische bevolking, en de Israëlische overheid moet haar constante bombardementen en aanvallen op burgerdoelwitten in de Palestijnse gebieden stoppen. Humanitaire hulp moet de Palestijnse bevolking kunnen bereiken, te allen tijde. Dit parlement en de Vlaamse Regering moeten zich daar duidelijk over uitspreken.

Maar, collega's, we moeten verder durven te kijken. We moeten de oorzaken van deze escalatie ook durven te benoemen. De dreigende onteigening van de Palestijnse woningen, de dreiging dat Palestijnse gezinnen dakloos zouden worden ten voordele van Israëlische kolonisten als deel van het structurele en systematische kolonisatiebeleid van de Israëlische overheid, heeft deze escalatie veroorzaakt. En dus moeten we de Israëlische overheid op haar verantwoordelijkheid wijzen.

Daarom vragen wij dat de Vlaamse Regering acties voorbereidt om tot een lijst van effectieve en proportionele tegenmaatregelen te komen als antwoord op de annexatie. Vlaanderen, de Vlaamse Regering en het Vlaams Parlement, moet zeer duidelijk aan de Israëlische regering stellen dat de kolonisatie en de annexatie van de Palestijnse gebieden moet stoppen. Het internationale recht moet worden gerespecteerd, ook door Israël. En dus vragen wij dat de Vlaamse Regering stappen onderneemt richting de Israëlische overheid, in het belang van de Palestijnen en de Israëlische bevolking, in het belang van de vrede en de stabiliteit in de regio. Wij rekenen dan ook op uw steun voor ons voorstel van resolutie dat voorligt.

Ik kom tot de voorstellen van resolutie van de collega's van de Groenfractie en de meerderheidsfracties. Het voorstel van resolutie van de Groenfractie bevat wat ons betreft zeer waardevolle elementen, zoals de voorwaarde om bij de handelsverdragen met Israël de mensenrechten steeds als voorwaarde te stellen en het streven naar naleving van verplichte herkomstlabeling uit de bezette gebieden, en ook het importverbod van producten uit Israëlische nederzettingen in bezet gebied. Dergelijke maatregelen zorgen inderdaad voor een structurele aanpak en een duidelijk signaal vanuit Vlaanderen. Onze fractie zal dit voorstel van resolutie dan ook steunen.

Wat betreft het voorstel van resolutie namens de meerderheidsfracties stellen wij vast dat dit goede elementen bevat, zoals de onmiddellijke stopzetting van de illegale nederzettingenpolitiek. Maar onze fractie mist enkele belangrijke elementen. Daarom stellen wij twee amendementen voor. We hopen echt op steun daarvoor. Ten eerste vragen we de Vlaamse Regering om de nodige voorbereidingen te treffen om samen met de federale overheid ten aanzien van de Israëlische overheid een lijst op te stellen van effectieve en proportionele tegenmaatregelen ten gevolge van de dreigende annexatie van de Palestijnse gebieden en het disproportionele geweld door de Israëlische overheid. Ten tweede vragen we om op federaal, Europees en internationaal niveau mee te ijveren voor een de-escalatie van het geweld en een humanitaire corridor ten behoeve van de Palestijnse bevolking. Zonder die amendementen mist het voorstel van resolutie van de meerderheid helaas de tanden om de burgerbevolking te beschermen en de partijen rond de tafel te dwingen. Ik hoop op steun voor onze voorstellen. Ik dank u.

De heer Vanlouwe heeft het woord.

Collega's, het conflict tussen Israël en de Palestijnen sleept reeds jaren aan. Jammer genoeg is de situatie vandaag bijzonder explosief. Drie jaar geleden, na een nieuwe opstoot van ernstige conflicten, hebben we hier een debat gevoerd en hebben we een voorstel van resolutie goedgekeurd, in heel duidelijke bewoordingen naar beide partijen die betrokken zijn in het conflict.

Wat begin deze maand begon met de rellen in Oost-Jeruzalem over eigendomsrechten tussen enerzijds Palestijnen en anderzijds Israeli’s, kolonisten, met tussenkomst van de Israëlische politie en met als gevolg betogingen en stenen die werden gegooid, escaleerde uiteindelijk toen Hamas maar ook de islamitische Jihad besloten om vanuit de Gazastrook raketten en mortiergranaten af te schieten op Israël. Het Israëlische leger reageerde op zijn beurt met buitensporige luchtaanvallen op Gaza.

Het geweld beperkt zich niet langer tot Jeruzalem en de Gazastrook. Ook vanuit Syrië en Libanon werden er raketten afgevuurd op Israël. Daarnaast braken er ook in verschillende Israëlische steden, zoals Tel Aviv en Lod, gevechten uit en werden er synagogen in brand gestoken. Het schrikbeeld van een nieuwe burgeroorlog laait op.

Het voorstel van resolutie dat vandaag voorligt, heeft niet de pretentie om te beweren het conflict gemakkelijk op te kunnen lossen. Daar is de Israëlisch-Palestijnse kwestie veel te complex voor. Maar gezien de escalatie van geweld en de oplopende dodentol, ook van vele burgerslachtoffers en kinderen aan beide zijden, kunnen we niet anders dan een politiek signaal geven vanuit het Vlaams Parlement.

Collega's, het zal u niet verbazen dat voor mij als Vlaams-nationalist het zelfbeschikkingsrecht van volkeren heel belangrijk is. Volkeren hebben het recht hun eigen toekomst in handen te nemen. Ik ben hierin consequent. Net zoals ik dat recht verdedig voor ons, Vlamingen, verdedig ik dit ook voor het Joodse en voor het Palestijnse volk.

Het probleem is nog steeds dat een van de regeringspartijen, met name Hamas, dat nog steeds op een terroristische lijst van de Europese Unie staat, nog steeds het bestaansrecht van Israël niet erkent. Een tweestatenoplossing, waarbij beide door elkaar worden erkend, is dan ook de enig mogelijke uitkomst voor dit conflict.

Maar wat ben je met zelfbeschikking als je niet in veiligheid kunt leven? Het recht op veiligheid en fysieke integriteit is voor mij evenzeer een heilig principe. Dat betekent vanzelfsprekend ook dat zelfbeschikking niet afgedwongen mag worden door middel van geweld. Het geweld tegen Israëlische burgerdoelwitten is in strijd met het internationaal recht. Dit voorstel van resolutie veroordeelt dit dan ook ten stelligste. Israël heeft het recht zijn bevolking te beschermen, zoals de Amerikaanse president Joe Biden reeds aanhaalde.

Maar evenzeer veroordelen we in dit voorstel van resolutie de schendingen van het internationaal recht met betrekking tot de Israëlische nederzettingenpolitiek in Oost-Jeruzalem. Dit is niet enkel illegaal, het wakkert ook de spanningen in de regio telkens verder aan. De polarisering van extremisten aan beide kanten moet stoppen. De lont moet uit het kruitvat. Maar wat nu echt moet stoppen, en liever gisteren dan vandaag, is het geweld, de doden, de vele slachtoffers die er zijn. Er moet zo snel mogelijk een staakt-het-vuren bereikt worden. Zoals zo vaak aangehaald, ook bij andere internationale conflicten, moeten de wapens zwijgen. Geef dan ook de ruimte aan een politieke dialoog. Maar dan moeten beide partijen ook aan tafel willen komen. We kijken hiervoor vanzelfsprekend naar de internationale gemeenschap, en in het bijzonder naar de Europese Unie, die een bemiddelende rol moet opnemen omdat er nood is aan een duurzame vrede en een veilige toekomst, zowel voor Israëli's als voor Palestijnen. (Applaus)

Mevrouw Brouwers heeft het woord.

In elk conflict, en dus ook in dit conflict, is elke dode, of dat nu over een man of een vrouw, een bejaarde of een kind gaat, er een te veel. Vanuit de internationale gemeenschap kunnen en mogen we niet wegkijken van dit leed. Geweld vormt nooit een gerechtvaardigd middel, laat staan een oplossing voor meningsverschillen tussen volkeren of landen.

De voorbije dagen hoorden we zowel in binnen- als in buitenland vele ronkende verklaringen en zelfs politiek opbod. In al dat opbod dreigen we eigenlijk te vergeten over wie het hier in de eerste plaats gaat, de onschuldige burgers. Wat deze mensen nu dringend vragen en verlangen, is een onmiddellijke stopzetting van de beschietingen en bombardementen. Dat is nu de prioriteit voor de internationale gemeenschap en ook voor de Vlaamse Regering, zoals we bij monde van de minister-president heel duidelijk konden horen in de commissie en ook vandaag.

CD&V pleit al jaren voor een pragmatische en evenwichtige benadering van het conflict in de vorm van een vreedzame en duurzame tweestatenoplossing die op grond van een akkoord over alle hangende kwesties gedragen en gerespecteerd moet worden door beide partijen. Dit kan enkel via politieke dialoog, waarvoor de mechanismen reeds bestaan.

We hebben steeds elke vorm van provocatie en geweld, of het nu van de kant van de Israëli's of van de kant van de Palestijnen komt, veroordeeld. Dialoog is natuurlijk maar mogelijk als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan, zoals de stopzetting van vijandelijkheden en provocaties, de wederzijdse erkenning van de nood aan toereikende veiligheidsgaranties, en in de eerste plaats de formele erkenning van elkaars bestaansrecht en de stopzetting van de nederzettingenpolitiek door Israël.

Al deze elementen vinden we terug in het voorstel van resolutie van de meerderheid. De-escalatie van het geweld, dialoog en het streven naar een tweestatenoplossing binnen de grenzen van 1967 vormen de elementen van een duurzame vrede waar we naar moeten streven. Uiteraard zullen wij ons voorstel van resolutie goedkeuren en de andere afkeuren. (Applaus bij CD&V)

Mevrouw Rutten heeft het woord.

We hebben het tijdens de actuele vragen al een aantal keren over deze kwestie gehad. Het is geen nieuw conflict, het is een conflict dat de rest van de wereld in de positie duwt om kant te kiezen. We moeten altijd opletten met vergelijkingen, maar wat er deze keer toch wel anders is, is dat je aan beide kanten met een politieke leiding zit die helemaal geen baat heeft bij een oplossing en die allebei elkaars beste vijand zijn, als je dat zo mag zeggen.

Aan Israëlische kant zit je met iemand die verkiezing na verkiezing organiseert om aan de macht te kunnen blijven, en aan de andere kant zit je met iemand die verkiezingen blijft uitstellen om aan de macht te kunnen blijven. Wie is daar het slachtoffer van? Zoals altijd als het oorlog is, zijn dat in de eerste plaats burgers, kinderen, gewone mensen. Vanuit ons parlement en onze gemeenschap is het essentieel dat we de kant kiezen van de burgerbevolking. Dat is ook wat ons voorstel van resolutie in de eerste plaats doet.

Als je dit te gronde wilt oplossen – ik besef dat ik daarmee de lat heel hoog leg –, is het belangrijk dat er een neutrale positie kan worden ingenomen. Wie aan tafel gaat en wie bereid zou zijn om aan tafel te gaan op een bepaald moment, moet het gevoel hebben dat er aan beide kanten respect is en dat er wordt geluisterd. Met respect bedoel ik zowel dingen die fout gaan, die benoemd kunnen worden, die met naam worden genoemd, als inlevingsvermogen in welke oplossing men wil.

Ik en mijn fractie zijn van mening dat de Europese Unie die taak zou kunnen vervullen. We doen dat vaak te weinig, we aarzelen regelmatig, we wachten soms te lang, maar de positie van neutrale speler, van ‘honest broker’ is een positie die Europa eigenlijk op het lijf geschreven zou moeten zijn.

Om dat te doen, moet je dus bij naam noemen wat fout gaat en dat wil in dit geval ook effectief zeggen dat men minstens moet oproepen tot een staakt-het-vuren. Ik vind het ook wel belangrijk om mee te geven dat men op Europees niveau een differentiatie aan maatregelen moet hebben die men zou kunnen nemen.

Wat kunnen wij dan als land zelf doen, als regio in dat land? Ik heb vanmiddag al aangegeven dat het een belangrijk moreel signaal zou kunnen zijn als we de wapenexportlicenties opschorten. Voor Vlaanderen gaat het dan niet over wapens in de enge zin van het woord, maar over de zogenaamde dualusecontroles. In Wallonië is het natuurlijk een ander paar mouwen, daar heb je echt nog militaire en andere wapenindustrie. Het zou heel mooi zijn mocht men daar de daad bij het woord voegen, en niet alleen over economische sancties spreken, maar in eerste instantie dat moreel signaal rond wapenexportlicenties geven. Al die elementen vindt u terug in ons voorstel van resolutie.

Voorzitter, ik geef ook aan dat we het evenwicht en de neutraliteit van de positie die we echt nodig vinden om tot een oplossing te komen, uiteraard het best vertaald vinden in ons eigen voorstel van resolutie en in ons tekstvoorstel. Ik heb echter wel bijzonder veel sympathie en begrip voor het tweede amendement van de Vooruitfractie, dat over de humanitaire corridor gaat. Collega’s, ik ben het niet eens met het eerste amendement. Ik denk niet dat België eenzijdig sancties moet nemen; ik denk dat je dat in een Europese context moet doen. Wat uw tweede amendement echter betreft: wie kan er nu tegen een humanitaire corridor zijn als we de burgers en het belang van de burgers vooropstellen? Dan is dat mijns inziens absoluut nodig.

De heer Deckmyn heeft het woord.

Collega’s, zoals tijdens de actuele vragen reeds werd gesteld, betreurt mijn fractie het verlies aan levens, aan zowel Israëlische als Palestijnse zijde. De beelden die we dagelijks te zien krijgen uit de regio laten uiteraard niemand onberoerd. Het is net daarom dat we met verbazing vaststellen dat zowel de voorstellen van resolutie van Groen als van Vooruit behoorlijk eenzijdig zijn. In deze voorstellen wordt immers grotendeels gefocust op Israël. Op die manier kiezen zowel Groen als Vooruit duidelijk stelling in een buitenlands conflict. Een dergelijke stellingname strookt niet met de objectieve benadering van het decenniaoude conflict. Om dit aan te tonen dient het Vlaams Belang bij beide voorstellen van resolutie een amendement in.

Bij het voorstel van resolutie van Groen vragen we om bij de vraagstelling aan de Vlaamse Regering punt 4° als volgt te wijzigen, en ik citeer: “in elk diplomatiek contact met de Israëlische regering en de Palestijnse Autoriteit aan te sturen op het naleven van het internationale recht”. Niet alleen de Israëlische regering, maar ook de Palestijnse Autoriteit dient namelijk aangestuurd te worden het internationale recht na te leven.

Bij het voorstel van resolutie van Vooruit vragen we dan weer om bij het vijfde streepje de tekst te vervangen door, en ik citeer: “spreekt haar medeleven uit met het Palestijnse en Israëlische volk en de slachtoffers van het wederzijds geweld”. Het is voor ons immers contradictorisch om medeleven te betuigen aan de slachtoffers van het wederzijds geweld en tegelijkertijd alleen medeleven uit te spreken voor het Palestijnse volk. Gezien het gebrek aan enige nuance in zowel het voorstel van resolutie van Groen als in het voorstel van resolutie van Vooruit zullen we dan ook tegenstemmen.

Het voorstel van resolutie van de collega’s van de PVDA kwam nogal laat toe om daar nog op te amenderen. Ook dit is zeer ongenuanceerd. Alleen de titel van de resolutie al, die zich enkel focust op Israël en op de sancties tegen Israël. Blijkbaar ziet dit voorstel van resolutie enkel een probleem bij Israël, terwijl aan de acties van terroristische groepen zoals Hamas geen enkel woord wordt gewijd.

Collega’s, het voorstel van de meerderheid is daartegen veel genuanceerder. Daarin worden beide partijen opgeroepen om de escalatie van geweld met onmiddellijke ingang te stoppen en onder meer via diplomatieke onderhandelingen tot een vreedzame oplossing te komen voor het conflict. We betwijfelen echter of men, zoals verwoord in het voorstel van de meerderheid, tegemoet kan komen aan de legitieme verwachtingen van beide partijen. We zullen ons dan ook onthouden over dit laatste voorstel.

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Voorzitter, na te hebben geluisterd naar het discours van collega Rutten, zou ik graag willen voorstellen om, teneinde iedereen die heel duidelijke vrijheid te geven, onze twee amendementen – die we in de vorm van één amendement hebben ingediend – op te splitsen, zodat er per amendement kan worden gestemd.

Dat zijn we al aan het doen.

Fantastisch. Jullie zijn sneller dan ik. (Opmerkingen)