Report plenary meeting

Bespreking

Dames en heren, aan de orde is het voorstel van resolutie van Chris Janssens, Stefaan Sintobin, Immanuel De Reuse, Suzy Wouters, Sam Van Rooy en Yves Buysse over het veroordelen van het gedoogbeleid tegenover de ‘Black Lives Matter’-betogingen die het wettelijke samenscholingsverbod schenden en een stijging van het aantal coronabesmettingen en -overlijdens dreigen te bewerkstelligen.

De bespreking is geopend.

De heer Van Rooy heeft het woord.

Beste voorzitter Homans, parlementsleden hier en thuis, volgens Van Dale, het gerenommeerd woordenboek dat u welbekend is, betekent ‘ras’ een “groep van individuen, van een andere groep onderscheiden door een aantal erfelijke en lichamelijke overeenkomsten”. Ras is dus een biologisch begrip. Raciale kenmerken zijn aangeboren en genetisch overdraagbaar. Racisme, zo staat in Van Dale, is de theorie die de superioriteit van een bepaald ras verkondigt, dan wel discriminatie op grond van iemand ras. Wie zich daaraan bezondigt, is achterlijk en stelt een verwerpelijke daad. Racisme in de ware betekenis van het woord is dus een serieuze zaak. Daarom is het ook zo verwerpelijk dat dit zwaarwichtige begrip compleet is gepolitiseerd. Het is misselijkmakend dat dit zwaarwichtige begrip voortdurend ideologisch wordt misbruikt en daardoor compleet wordt uitgehold. Racisme is, net zoals fascisme, overigens, een politieke strijdterm geworden. Het is vandaag de ultieme houvast voor diegenen die geen inhoudelijk weerwoord hebben. Het is een laffe scheldterm geworden, waarmee eenieder die kritiek heeft op een bepaald beleid of op bepaalde mensen, culturen, religies of gedragingen, bijna automatisch wordt gebrandmerkt. Racisme wordt door heel wat jongeren met een Afrikaanse of islamitische achtergrond ook gebruikt als een alibi. Ze gebruiken het als een excuus wanneer zij, om welke reden dan ook, maar vaak door hun eigen gedrag, niet slagen in het leven of wanneer ze zich tekortgedaan voelen of worden bekritiseerd. Heel wat jongeren met migratieachtergrond die wél slagen, niet zelden ook ondanks tegenslagen, want dat hoort nu eenmaal bij het leven, kijken met grote ogen naar het slachtofferdenken en de heersende ‘snowflake’-mentaliteit, waarbij de minste krenking of tegenslag politiek correct wordt geframed als racisme of discriminatie. Mainstreammedia en politici van de afgelopen decennia dragen tot op vandaag een verpletterende verantwoordelijkheid voor het creëren van deze mietjesmaatschappij, waarbij het diegenen zijn die het hardst ‘racisme’ schreeuwen die met alle aandacht en subsidies met belastinggeld gaan lopen en worden gepamperd.

Kritiek op de islam en de islamisering is echter geen racisme. Kritiek op de massa-immigratie, op illegaliteit en op het asielbeleid is geen racisme. Kritiek leveren op mensen met een bepaalde migratieachtergrond of op bepaalde etnisch-culturele gemeenschappen in onze samenleving is geen racisme. Het openlijk praten over nationaliteit, afkomst of cultuur in relatie tot de criminaliteits- en uitkeringsstatistieken is geen racisme. Het opkomen voor onze cultuur, onze vrije samenleving en onze beschaving is geen racisme. Last but not least: stellen dat onze vrije westerse en Europese samenleving veruit superieur is aan tribale en dictatoriale islamitische en Afrikaanse samenlevingen is geen racisme.

Verder, beste snowflakes hier aanwezig en ook thuis, is ook de opmerking dat iemand met een migratieachtergrond goed Nederlands spreekt of het willen voelen aan iemands haren geen racisme. Dit klinkt inderdaad te bizar voor woorden, maar in onze kranten wordt dezer dagen echt geschreven dat dat racisme is. Hetzelfde geldt voor de wellicht te betreuren, maar vaak wel begrijpelijke beslissing van werkgevers en huiseigenaars om het zekere voor het onzekere te nemen door na een of meerdere negatieve ervaringen niet meer te kiezen voor een huurder met bepaalde kenmerken. Een vrouw die, voortgaand op eerdere negatieve ervaringen en op wat ze dagelijks in de krant leest, haar handtas dichter tegen zich aandrukt wanneer ze iemand kruist die bepaalde kenmerken bezit, is geen racist. Een meisje dat zich anders kleedt, sneller begint te wandelen en geen oogcontact durft te maken in bepaalde door massa-immigratie verrijkte wijken, is geen racist. Politieagenten die, voortgaand op eerdere ervaringen en op statistiek, etnisch profileren, zijn geen racisten. Wanneer immers alles racisme is, is uiteindelijk niets nog racisme. Het grote probleem in onze samenleving is niet racisme, maar wel ‘rassificatie’. Dat is, aldus de Nederlandse professor Paul Cliteur, het tot een rassenkwestie maken van iets dat daar in feite helemaal niets mee te maken heeft.

Strijden tegen racisme is alleen een nobele zaak indien dit fair en evenwichtig gebeurt met oog voor alle vormen van racisme. Dus ook het uitschelden voor vuile blanke of ongelovige hoer van blanke, westers geklede vrouwen in Brussel of Antwerpen, of online. Want ook mijn vrouwelijke Vlaams Belang-collega’s, hier aanwezig en thuis, Anke, Adeline, Els, Suzy, Ilse, Roosmarijn, Frieda en Carmen, maken dat mee, maar daar hoor ik nooit iemand over.

De grootste slachtoffers van het schandalige misbruik en de uitholling van de term racisme zijn dan ook de slachtoffers van echt racisme. En die zijn er, in alle soorten en maten, in alle geuren en letterlijk kleuren. De mainstream media en politici hebben de mond vol van diversiteit, maar wanneer het over racisme gaat, zijn ze die diversiteit blijkbaar plots vergeten. Want racisme is blijkbaar, als we de mainstream media en traditionele politici moeten geloven, louter en alleen een zaak van blank tegen zwart of bruin. Racisme van de Arabier tegen de Turk en van de Turk tegen de Arabier, van de Arabier tegen de zwarte en van de zwarte tegen de Arabier, racisme van de Aziaat tegen de Arabier en van de Arabier tegen de Aziaat, racisme van de zwarte tegen de Aziaat en van de Aziaat tegen de zwarte, racisme van de Pers tegen de Arabier en van de Arabier tegen de Pers, racisme van de Jood tegen de zwarte en van de zwarte tegen de Jood, racisme van de Arabier tegen de Jood en van de Jood tegen de Arabier, racisme van de Koerd tegen de Turk en van de Turk tegen de Koerd, en natuurlijk, last but not least, racisme van de zwarte, de Arabier en de Aziaat tegen de blanke. Het antiblanke racisme. Voor wie de mainstream media en traditionele politici volgt, lijken al deze soorten racisme compleet onbestaande te zijn, terwijl we toch in een zogenaamd superdiverse samenleving leven waarin alle door mij genoemde groepen voorkomen.

Deze gigantische blinde vlek, namelijk het virulente racisme tussen geïmmigreerde groepen onderling en tegen de blanke westerling, is een gevolg van de heersende oikofobie, de typisch westerse zelfhaat. Het is het gevolg van een schuldcomplex dat deels voortkomt uit het door de postmoderniteit geperverteerde christendom en het wordt ons uit ideologische overwegingen aangepraat door politiek correcte cultuurmarxisten, zeker ook in dit halfrond. Daarbij verwijzen ze doorgaans naar ons kolonialisme, onze slavernij en onze Tweede Wereldoorlog. Alsof andere beschavingen en culturen dit soort misdaden, genocide, kolonialisme of slavernij niet op hun geweten hebben. Soms praktiseren ze die nog vandaag. Nota bene de islam, aangehangen door 800.000 moslims in België, is gesticht door een massamoordenaar en een slavendrijver: Mohammed.  (Opmerkingen)

Collega’s, de heer Van Rooy heeft het woord. 

Alsof wij, alsof het Westen niet de enige beschaving is die haar misdaden überhaupt onder ogen ziet en bibliotheken vol schrijft met striemende zelfkritiek, tot op het masochistische af. Alsof wij, blanke westerlingen niet diegenen zijn, die als reactie op deze mensonterende gruweldaden, de mensenrechten hebben uitgevonden en die zo goed als mogelijk proberen na te leven. Terwijl men in andere werelddelen tot op vandaag het woord mensenrechten niet eens kan spellen, heeft de blanke westerling zich onderscheiden door komaf te maken met slavernij, met genocide, met onderdrukking en geïnstitutionaliseerde discriminatie.

Het is hier verre van perfect, dat weet ik ook, maar blanke westerlingen zijn er vandaag in geslaagd om de minst racistische samenlevingen op aarde en in de menselijke geschiedenis te creëren. In de rest van de wereld, met name de niet-blanke wereld, zijn onderdrukking, discriminatie en racisme nog altijd aan de orde van de dag, diepgeworteld en doorgaans geïnstitutionaliseerd. Dan bedoel ik, wellicht ten overvloede, echt racisme en echte discriminatie, en niet de goedbedoelde opmerking dat ‘iemand goed Nederlands spreekt’.

Het bewijs van dit alles, beste parlementsleden, is af te meten aan de massaliteit en de richting van de migratiestromen. Die lopen voortdurend vanuit alle windrichtingen en alle werelddelen in één richting, namelijk de onze, die van het blanke Westen. Blijkbaar zijn wij hier zo racistisch, onderdrukkend en discriminerend dat zowat heel de wereld hier graag wil komen leven, en daar niet zelden zelfs zijn leven voor op het spel zet. 

Ik herhaal opnieuw: het is hier niet perfect, maar de getuigenissen van de mensen met een migratieachtergrond, zoals mijn eigen vriendin, die hier in alle gastvrijheid zijn ontvangen en hier vrijheid, welvaart en dus geluk hebben gevonden, zijn legio. Vrijheid, welvaart en geluk, waar ze in hun eigen land en cultuur alleen maar van kunnen en konden dromen. De hysterie, de disproportionaliteit en de hypocriete eenzijdigheid waarmee in onze contreien en door de ‘virtue signalling’ politici in dit halfrond over racisme en discriminatie wordt gesproken, doet daar enorme afbreuk aan en is simpelweg decadent en schandalig.

De Somalisch-Nederlands-Amerikaanse schrijfster Ayaan Hirsi Ali heeft ze wel allemaal op een rij. Zij kaart, naar aanleiding van de ‘Black Lives Matter’-demonstraties, aan dat men wel steeds verschil maakt in huidskleur als het gaat om gedrag van politieagenten jegens zwarte of blanke mensen, maar nooit wanneer het gaat om criminaliteit. En zij voegt daaraan toe: “Amerika” – en bij uitbreiding het Westen – “is de beste plaats op aarde om zwart, vrouw, homoseksueel, transgender of wat dan ook te zijn. We hebben zo onze problemen en die moeten we blijven benoemen, maar onze samenleving en systemen zijn verre van racistisch.”

Om maar te zeggen dat die demonstraties voor Black Lives Matter één grote hypocriete bende zijn. George Floyd was een veroordeelde crimineel die, onder meer, een huis was binnengedrongen om met een pistool een zwangere vrouw te bedreigen. Maar natuurlijk had Floyd niet moeten sterven. En het is goed dat de politieagent in kwestie is ontslagen en wordt berecht. Maar de heilige die men van Floyd maakt, dat is totaal ongepast, net zoals het ook totaal ongepast is dat er vandaag wordt gedemonstreerd alsof racisme alleen een probleem is van blank tegenover zwart en alsof er in de VS geen gigantisch probleem is met zware zwarte criminaliteit, net zoals het ook compleet misplaatst is dat er niet tegelijkertijd wordt gedemonstreerd voor de talloze onschuldige slachtoffers, blank of zwart, van criminaliteit in het algemeen en van de uit de pan swingende zwarte criminaliteit in het bijzonder. Wie de cijfers erbij neemt, kan niet anders dan concluderen dat er in de VS of het Westen geen probleem is met racisme dat louter of vooral uitgaat van blank richting zwart. Wel is er, helaas, en zoals overal ter wereld, racisme. En er is ook geweld, veel geweld, in de eerste plaats van criminelen en straatbendes richting de politie. En soms ook van de politie richting criminelen en straatbendes. Men kan wellicht, zeker in bepaalde wijken, spreken van een geweldspiraal.

Waar zijn trouwens de demonstraties voor de blanken én zwarten die gewond zijn geraakt of zijn omgekomen bij het geweld van de vele plunderaars en brandstichters? Waar zijn die? Hun blanke en zwarte levens zijn duidelijk minder waard dan die van een veroordeelde crimineel zoals George Floyd. Het is de zwarte vrouw Nestride Yumga die de nagel op de kop sloeg, toen ze stelde dat de ‘Black Lives Matter’-beweging oorverdovend stil blijft wanneer zwarten bijvoorbeeld in een stad als Chicago aan de lopende band andere zwarten vermoorden, waaronder ook kinderen. “I have never seen Black Lives Matter in those neighborhoods. Never!”, sneerde deze moedige zwarte vrouw naar ‘Black Lives Matter’-demonstranten.

Ook wanneer een Aziaat of blanke tijdens een arrestatie wordt gedood door een zwarte politieagent, blijft het oorverdovend stil, laat staan dat er dan massaal wordt geplunderd en geweld wordt gebruikt. De zwarte moorden op blanke boeren in Zuid-Afrika, een wekelijkse praktijk onder het geïnstitutionaliseerde antiblanke racisme van het verschrikkelijke African National Congress (ANC), kunnen hier op nog geen schijntje van de aandacht en verontwaardiging rekenen die er wel is voor de dood van een criminele arrestant in de VS. Niemand van de politiek correcte deugbrigade heeft ooit al gewezen op het racistische karakter van deze antiblanke ‘plaasmoorde’. Steeds opnieuw blijkt het alleen interessant om te demonstreren tegen racisme en geweld wanneer de dader blank is. En die hypocrisie, die dubbele moraal, beste parlementsleden, wijst dus op een racistische ingesteldheid. Want o wee als iemand nog maar durft te opperen dat ‘all lives matter’, dat ‘blue lives matter’, het leven van de politie, of dat – houd u vast – ‘white lives matter too’. Dan staat de politiek correcte deugbrigade volautomatisch op om ‘Racisme!’ te schreeuwen, terwijl zij het nota bene zelf zijn die racisme voortdurend framen op een racistische manier, enkel blank tegenover zwart.

Er zijn in het Vlaams Parlement ook politici die met meer verontwaardiging en politieke strijdvaardigheid spreken naar aanleiding van de dood van een arrestant, nota bene een veroordeelde crimineel, duizenden kilometers hiervandaan dan over de 32 onschuldige doden en honderden onschuldige slachtoffers van de islamitische aanslagen in Brussel. Zij liepen toen niet mee in een demonstratie tegen de discriminerende islamitische leer, maar schreeuwden ‘islamofobie’ en ‘racisme’ naar iedereen die een link met de islam durfde te leggen.

Ook de jonge agente Kitty Van Nieuwenhuysen, voor wie haar nog kent, die door Noureddine Cheikhni met een kalasjnikov werd doorzeefd en afgeslacht, kan alleen maar dromen van de compleet disproportionele aandacht die George Floyd hier krijgt. De moordenaar van Kitty Van Nieuwenhuysen is na nog geen 11,5 jaar overigens weer op vrije voeten in dit land.

Deze hypocrisie en verontwaardigingsdiscrepantie is er mede de oorzaak van dat Noord-Afrikaans en Afrikaans crapuul blakend van zelfvertrouwen systematisch onze hulpdiensten en politieagenten in Brussel belaagt en aanvalt. Als ze het dan toch voortdurend over racisme willen hebben, laten we het dan eens over het gewelddadig racisme van dit Afrikaans crapuul tegenover onze politieagenten hebben. De Afrikanisering van bepaalde wijken in Vlaanderen en in Brussel is volop bezig, proficiat daarvoor. Terwijl ons onderwijs moet worden gedekoloniseerd, worden onze wijken gekoloniseerd.

Dit gezegd zijnde, stel ik graag ons voorstel van resolutie voor. Dat er veel politici in dit halfrond en thuis in verderfelijke, racistische demonstraties zoals die van ‘Black Lives Matter’ willen meelopen of deze demonstraties toejuichen, is een zaak, maar dat verschillende burgemeesters in Vlaanderen, al dan niet omwille van electorale overwegingen en om hun kiesvee ter wille te zijn, in coronatijden plots alle remmen hebben losgelaten en vele honderden tot zelfs tienduizenden demonstranten toelieten of gedoogden, is te schandalig voor woorden. In Brussel waren er tienduizenden demonstranten en was er geweld tegen de politie, brandstichting en plundering van winkels. In Antwerpen waren er 1400 betogers. In Gent waren er 750 betogers. In Hasselt waren er 350 betogers en in Oostende waren er 300 betogers.

Onze mailboxen stromen vol met berichten van terecht verontwaardigde burgers. Ik citeer: “Wilt u in het parlement eens vragen hoe ze nu nog een boete kunnen rechtvaardigen voor een trouwfeest van honderd mensen of een straatbarbecue?”, “Ik probeer al maanden erg goed mijn best te doen om de social distancing te respecteren. Ik verwaarloos mijn sociale contacten en dan zie je zoiets.”, “Mijn vrouw is ziek geweest. We hebben inkomens verloren en een begrafenis gemist en dan zie je doodleuk dat duizenden mensen mogen samenkomen alsof er geen vuiltje aan de lucht is, gesteund door vele prominenten en politici.”, “Politici en anderen die aan deze demonstraties deelnamen, u zou beschaamd moeten zijn. Een neef van mijn vrouw wordt donderdag begraven. Hij was 42 jaar. Wij mogen niet gaan wegens corona.”, “Dezelfde politie-inspecteurs die de afgelopen drie maanden boetes van 250 euro uitschreven voor mensen die op een bankje in het park zaten, moesten deze namiddag blijkbaar een massabetoging gedogen.”

Het is een eindeloze stroom van terechte berichten van verontwaardigde burgers. Op het moment dat duizenden ‘Black Lives Matter’-betogers in Antwerpen en Brussel zowat alles mochten, kreeg het hotel-restaurant ‘t Klokkenhof in Brasschaat een boete van 750 euro omdat het personeel was samengekomen om de heropening een dag later, op 8 juni 2020, voor te bereiden. Dit is wraakroepend.

Ik zwijg nog over de dikke middelvinger die afgelopen weekend werd opgestoken naar ons hardwerkend zorgpersoneel in de woonzorgcentra en de ziekenhuizen en naar de slachtoffers van het coronavirus en hun nabestaanden. Waar is het respect voor al onze helden in de zorg en de ziekenhuizen die zich dag en nacht uit de naad hebben gewerkt om mensenlevens te redden? Politici die op vrijdag 5 juni 2020 om 20.00 uur voor ons zorgpersoneel applaudisseerden en vervolgens de dagen nadien voor de ‘Black Lives Matter’-demonstranten applaudisseerden, moesten zich diep schamen.

En voor het eerst – dat zegt alles, nietwaar – waren zowaar ook alle virologen het met elkaar eens. Ik citeer: “Er gaan mensen ziek worden.” En ook nog: “Dat deze demonstraties mochten, is waanzin”, Jos D’Haese. Het ministerieel besluit van 5 juni was bovendien duidelijk. Er geldt nog altijd een verbod op samenscholingen van meer dan tien personen, want samenscholingen van meer dan tien personen zijn – en ik citeer – “een bedreiging voor de volksgezondheid”.

Met dit voorstel van resolutie vragen wij de Vlaamse Regering dan ook om ten eerste duidelijk te maken dat de beperkingen inzake dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan voor iedereen gelijk toegepast worden, zonder enige uitzondering, conform het ministerieel besluit van 5 juni 2020 dat bepaalt dat samenscholingen van meer dan tien personen verboden zijn. Ten tweede vragen wij de Vlaamse Regering om de door Black Lives Matter georganiseerde en in volle coronacrisis door diverse politici van diverse partijen bijgewoonde samenscholingen van 7 juni 2020, die manifest in tegenstrijd zijn met het verbod in het voormelde ministerieel besluit, ondubbelzinnig te veroordelen. Ten derde vragen wij om het gedogen door de burgemeesters van Antwerpen, Brussel, Gent en Hasselt van deze illegale samenscholingen, die de volksgezondheid in gevaar brengen, ondubbelzinnig te veroordelen. Ten vierde vragen wij om duidelijk te maken en te communiceren aan de lokale besturen dat deze gebeurtenissen niet voor herhaling vatbaar zijn en dat massamanifestaties niet toegelaten of gedoogd kunnen worden zolang de beperkende maatregelen in verband met samenscholingen conform het ministerieel besluit niet opgeven zijn.

Waarde parlementsleden, het coronavirus is veel gevaarlijker dan het racismevirus. Zulke massademonstraties zijn dus tot nader order niet voor herhaling vatbaar. Elke politicus die het goed voor heeft met onze volksgezondheid, zou dus ons voorstel van resolutie moeten steunen. Dank u. (Applaus bij het Vlaams Belang)

Mevrouw Sminate heeft het woord.

Voorzitter, collega's, het is tijd om een heel klein beetje nuance in dit debat te brengen. Voor ons is er geen enkele onduidelijkheid wat dat betreft: racisme is iets wat bestaat in onze samenleving en wat we met zijn allen moeten bestrijden. Dat is een verantwoordelijkheid die wij allemaal dragen.

Ik heb begrip voor het feit dat mensen hun ongenoegen willen uiten over wat er in de Verenigde Staten is gebeurd. Maar we leven vandaag in een heel uitzonderlijke context die we nog nooit eerder hebben meegemaakt. Er is een onzichtbare vijand die we allemaal samen ook moeten proberen te verslaan. Dat kan alleen maar als we ons met z'n allen aan de regels houden. Wij veroordelen ook, net als de collega, de rellen die het gevolg waren van de betogingen. Voor ons is het eigendomsrecht altijd essentieel voor onze samenleving. Wat dat betreft, delen wij die verontwaardiging.

Maar, collega Van Rooy, waar ik het dan wel heel moeilijk mee heb, is het feit dat u met dit voorstel van resolutie probeert om fake news te verspreiden. U beschuldigt namelijk alle burgemeesters die de betogingen zouden gedoogd hebben. Dat zijn de letterlijke woorden in uw voorstel van resolutie. De enige burgemeester die iets gedoogd heeft, is de burgemeester van Brussel. De anderen hebben heel duidelijk in hun communicatie naar de organisatoren gezegd dat de betoging verboden was. Ze hebben dus heel duidelijk de richtlijnen van het ministerieel besluit gevolgd en hebben zelfs politioneel laten ingrijpen waar het nodig was.

Wij veroordelen al degenen die de regels niet gevolgd hebben, zowel degenen die aanwezig waren op een illegale betoging als degenen die nadien de rellen hebben veroorzaakt.

Maar wat u schrijft over de burgemeesters is feitelijk onwaar. En wij zullen dus, om die reden, uw resolutie niet steunen.

De heer Van de Wauwer heeft het woord.

Voorzitter, ik was eigenlijk eerst niet van plan om hier tussen te komen. Ik denk dat het standpunt van onze partij heel duidelijk was, met de toelichtingen van minister Dalle en onze fractieleider Peter Van Rompuy.

Maar ik wil nu toch graag tussenkomen op één punt uit uw betoog, omdat het mij persoonlijk raakt. U haalt hier opnieuw de aanslagen van enkele jaren geleden aan en u misbruikt die. Het gedrag van een aantal zotte mensen, die zot waren in hun hoofd en een verschrikkelijke, laffe daad hebben uitgevoerd, gebruikt u opnieuw om alle moslims over één kam te scheren, om hen allemaal weg te zetten als terroristen. Wel, ik was er jammer genoeg bij op 22 maart. Ik heb mee mensen opgevangen en de eerste hulp toegediend. De meeste slachtoffers waren zelf moslims, heel direct. En de slachtoffers nadien, in de samenleving, waren ook moslims. Zij waren slachtoffer van de verdere stigmatisering, onder andere van uw partij.

Dit is nogmaals het bewijs dat wij geen cordon sanitair nodig hebben om niet met u of met uw partij samen te werken. Hoe u hier opnieuw een hele groep, een hele gemeenschap in onze samenleving wegzet en stigmatiseert, is opnieuw het bewijs dat wij met u niet kunnen samenwerken.

Ik ben de toon die hier voortdurend wordt aangeslagen, eerlijk gezegd beu. Ik wilde dus eigenlijk geen woorden vuil maken aan dit voorstel van resolutie. Maar aangezien het mij persoonlijk treft, omdat ik daar aanwezig was en heb gezien welke wonden er geslagen werden in de gemeenschap en bij vele moslims, wilde ik dat toch even ter sprake brengen.

De heer Van Rooy heeft het woord.

Mevrouw Sminate, over fake news gesproken: ik weet niet of u zich soms in de openbare ruimte of op sociale media begeeft, maar de facto werden die betogingen – ook in Antwerpen, ook in Oostende, ook in Hasselt – gedoogd. Die zijn doorgegaan, hebben plaatsgevonden. Dus die communicatie waarover u spreekt, dat kan dan wel zo zijn, maar de facto werden ze gedoogd. En dat heeft iedereen, heel Vlaanderen, gezien. Het past dus totaal niet dat u mij hier beschuldigt van fake news, terwijl u zelf fake news verspreidt. Dat is punt één.

Mijnheer Van de Wauwer, ik heb mijn toespraak heel proper en mooi uitgeschreven op de computer.  Ik heb zonet met de ctrl-F-functie het woord ‘moslim’ ingetypt. Het staat er niet in. Mijnheer Van de Wauwer, u spreekt over zotte mensen, die zot in hun hoofd zijn en aanslagen plegen. Maar ik denk dat u een beetje zot in uw hoofd bent, want u hoort dingen die ik niet zeg. Ik heb het over de islam gehad. (Opmerkingen van Orry Van de Wauwer)

Mijnheer Van de Wauwer, u mag straks repliceren.

Ja, u mag uiteraard nog repliceren. Ik heb het over de islam gehad, over de leer die vervat zit in de Koran en in de Hadith en op basis waarvan die moslimterroristen aanslagen hebben gepleegd. Dát heb ik gezegd. Ik heb mensen met een migratieachtergrond, zoals Ayaan Hirsi Ali, zoals mijn eigen vriendin, die uit islamitische landen komen, genoemd als voorbeelden. Ik heb hen geciteerd. Dus ik pik uw zotternijen wat dat betreft aan mijn adres niet meer. Herbekijk mijn speech, probeer er een speld tussen te krijgen, maar doe dat wel op basis van wat ik heb gezégd en niet op basis van wat u dénkt dat ik heb gezegd.

Mevrouw Sminate heeft het woord.

Collega van Rooy, ik denk dat wij gewoon een andere definitie hebben van het werkwoord ‘gedogen’. Want wat ik heb gezien, is dat er in Antwerpen inderdaad een heel aantal jongeren zijn opgepakt en dat er heel wat pv's werden uitgedeeld. Je kunt een illegale betoging natuurlijk helemaal uit elkaar ranselen. Maar een betoging die gericht is op het uiten van kritiek tegen politiegeweld beantwoorden met nog harder politiegeweld... Ik denk dat we daarover gewoon wat van mening verschillen.

De heer Van Rooy heeft het woord.

Ik dank u om te bevestigen wat ik net zei: de facto werd die inderdaad gedoogd. En dat is inderdaad gebeurd – ik heb nog zulke verklaringen gelezen van burgemeesters – om erger of om geweld te voorkomen. Dus eigenlijk komt het erop neer dat, als er maar voldoende mensen samentroepen en als er een soort angst is dat dat zal ontaarden in geweld, men niet optreedt, men het toelaat.

In wat voor een samenleving komen we terecht op deze manier? Dat is de straffeloosheid, mevrouw Sminate, die ertoe heeft geleid dat we nu te maken krijgen met de plunderingen en de brandstichtingen die we telkenmale opnieuw zien, ook hier in Brussel. (Opmerkingen van Karl Vanlouwe)

In Antwerpen gebeurt dat ook, mijnheer Vanlouwe. U moet dat maar eens nagaan. Daar wordt de politie ook aangevallen met de regelmaat van de klok in bepaalde buurten. Dat gebeurt inderdaad doordat er de facto een beleid heerst van angst voor rellen en van angst om geweld te gebruiken. Die angst moet eindelijk eens van kant veranderen. (Applaus bij het Vlaams Belang)