Report plenary meeting

Mevrouw De Ridder heeft het woord.

Voorzitter, minister, collega's, de ecocombi ligt me als dossier na aan het hart. Al in 2007 heb ik samen met een aantal collega's hierover een voorstel van resolutie ingediend. Ik kijk naar collega Vandenbroucke, die al knikt, collega De Meyer ook, en naar onze voorzitter, die ook zijn goedkeuring verleende.

We mogen zeggen dat we op dat moment visionair waren, want ook toen al waren we ervan overtuigd dat die langere combinaties tot 25,5 meter en 60 ton niets dan voordelen hebben als ze op een verstandige manier in het verkeer worden gebracht met uiteraard oog voor de verkeersveiligheid. Dat komt omdat je door een groter laadvermogen minder ritten moet rijden en dus de CO2-uitstoot en andere schadelijke stoffen zoals stikstof en fijn stof vermindert. Een aantal trajecten hebben in een transporteursbevraging cijfers opgeleverd: het gaat over  min 25 tot min 30 procent. De sector is vragende partij – laat ons daar niet flauw over doen – om economische redenen. Daarom zijn wij heel tevreden dat in Vlaanderen momenteel dertig trajecten zijn uitgerold. Ook Wallonië is er trouwens volop mee bezig.

We stellen enkel vast dat in Brussel op bepaalde trajecten op de Brusselse ring, die onder het beheer vallen van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, die vrachtwagens niet worden toegestaan. Heel concreet gaat het om een strook van 5 kilometer tussen Vorst en Anderlecht en een stukje aan Vilvoorde-Koningslo. Men zegt dat men wacht op een impactstudie, maar bepaalde excellenties doen uitspraken, bijvoorbeeld Pascal Smet, die zegt dat hij het gewoon niet wil. Dat is dan de werkelijke reden waar niet veel ratio achter zit.

Minister, we zullen zo economische en ecologische kansen missen. Ook Wallonië doet het inmiddels. Welke maatregelen of initiatieven hebt u al genomen of zult u nog nemen om tot een oplossing te komen om die ecocombi’s het hele traject te laten rijden?

Minister Weyts heeft het woord.

Die langere en zwaardere vrachtwagens (LZV’s) zorgen er vooral voor dat we drie vrachtwagens kunnen vervangen door twee vrachtwagens. Sinds 2014 is er veel overleg geweest met de andere gewesten, ook productief overleg. We hebben samen aan tafel gezeten in het kader van een Benelux-overleg om grensoverschrijdend die LZV’s toe te laten, vooral in verbinding met Nederland. Dat was prima.

Het is inderdaad zo dat het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest altijd terughoudend is geweest. Ik wil het ideologisch debat niet aangaan. Het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest zegt vooral dat ze terughoudend zijn wat hun onderliggende wegen betreft en dat ze die zware vrachtwagens liever niet zien. Dat is ook mijn vraag niet. Wat het eigen gewest betreft, doen ze wat ze willen, maar wij denken dat het een goede maatregel is voor de economie, voor het milieu, voor het klimaat. Je haalt zo veel meer vrachtwagens van de weg.

Laat ons dus gewoon toe om die Vlaamse ondernemingen die gebruik willen maken van die LZV’s, ten minste de ring te laten gebruiken over de volledige lengte, inclusief de twee kleine stukjes die lopen over het territorium van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest. Dat is de enige vraag die wij stellen. De gesprekken lopen. Het is goed voor het milieu, goed voor het klimaat en goed voor de economie.

Er zijn ongeveer zestig Vlaamse bedrijven geïnteresseerd, waarvan er vanzelfsprekend vele de ring rond Brussel gebruiken. Dat is evident want de ring ligt heel centraal. Colruyt in Halle moet de ring vanzelfsprekend gebruiken. Als de ring niet mag worden gebruikt op die twee kleine stukjes van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, dan wil dat zeggen dat honderden vrachtwagens die van de weg zouden kunnen worden gehaald, niet van de weg zullen kunnen.

De gesprekken lopen nog altijd. Ik reken nog altijd op een goede afloop.

Dank u. Voor alle duidelijkheid, het gaat inderdaad over de ring rond Brussel. Die biedt opportuniteiten. Zoals u al terecht zei, de vraag van de transportsector om daar gebruik van te maken, is er. Dat gaat over trajecten noord-zuid, maar ook oost-west. Er zijn bedrijven – ik zal er nu geen bij naam noemen – die spreken over een reductie van mogelijk 21 ton CO2 mocht men die kleine missing links kunnen invullen. Ik herhaal dus mijn vraag om verder te investeren in dat overleg, maar ik vraag ook aan de collega’s om aan te dringen bij hun Brusselse ‘machtshebbers’, om het zo te zeggen, om die toelating toch te geven. Ik zou immers niet graag hebben dat dit een soort communautair verhaal wordt.

We zien echter dat Vlaanderen het wel doet, dat Wallonië het doet. Het is enkel de kleine missing link van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest. Ik zie hier veel betrokken gezichten van mensen die via hun partijen toch kunnen wijzen op de grote belangen, niet enkel economisch, voor onze eigen Vlaamse transportsector, maar ook ecologisch. Ik ga er dus van uit dat jullie daarmee ook aan de slag gaan.

De heer de Kort heeft het woord.

Minister, mevrouw De Ridder, het is inderdaad zo dat diverse fracties, ook de mijne, er vroeger altijd voorstander van zijn geweest om, na een positief onderzoek inzake uitstoot van ecocombi's, dit concept verder te implementeren. Prima zo, mevrouw De Ridder, maar we moeten ook eerlijk zijn: ook vanuit Vlaanderen is er altijd wel een zekere terughoudendheid geweest met het oog op de verkeersveiligheid. Daarom heeft het eigenlijk lang geduurd voor we dat in zijn geheel verder hebben geïmplementeerd en uitgerold binnen Vlaanderen. Dat speelt zeker en vast ook verder mee in dezen.

Ook is het zo dat we die bevoegdheden op het gebied van mobiliteit hebben opgedeeld. Dat is nu eenmaal een eigenheid van deze staatshervorming. Men mag dan ook verwachten dat bepaalde zaken ook anders zullen worden ingevuld. Minister, ik heb ook al gemerkt dat u ook op het gebied van carpooling anders denkt dan uw Waalse collega.

Het is correct: na het eerste proefproject met LZV’s hebben we weloverwogen gezegd, ook net vanuit verkeersveiligheidsoverwegingen, dat we het anders zouden aanpakken, dat we een netwerk zouden uittekenen waar geen toestemming moet worden gevraagd, dat altijd kan worden gebruikt voor die LZV’s. Dat zijn de hoofdwegen, vanzelfsprekend.

Ik stel dus vast, op basis van de tussenkomsten en ook de niet-tussenkomsten, dat er een groot draagvlak is in dit parlement voor deze werkwijze en voor het inzetten van die LZV’s. Ik hoop dus dat men bij het Brusselse Gewest gewoon ook vaststelt ‘Vlaanderen heeft die keuze gemaakt, wij maken een andere keuze, even goede vrienden’, maar dat Vlaanderen op zijn minst de mogelijkheid krijgt om die eigen keuze te maken, ook op die enkele kilometers, die kleine spietjes op de Brusselse ring die behoren tot het territorium van het Brusselse Gewest.

Ik hoop dat ik hier niemand hoor pleiten voor een verkapte vorm van herfederalisering, want het enige effect zou zijn dat we dit ook in Vlaanderen niet zouden kunnen doen. Brussel zou het immers blokkeren. Ik denk dat we het erover eens zijn dat we dat niet willen.

Ik kijk toch opnieuw om me heen en verwacht eigenlijk van de collega’s dat ze de vraag van onze Vlaamse ondernemers mee zullen ondersteunen, zodat we, met de verkeersveiligheid in het achterhoofd, maar dat hebben we ook Vlaams kunnen realiseren, dat heeft men ook in Wallonië kunnen doen, ook in Brussel voor die paar missing links, voor die paar kilometers ook toelating krijgen, en hier geen kansen laten liggen op zowel ecologische als economische winst. (Applaus bij de N-VA)