Report plenary meeting

Voorstel tot spoedbehandeling

Dames en heren, vanmiddag heeft de heer Hermes Sanctorum-Vandevoorde bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van Hermes Sanctorum-Vandevoorde, Bruno Tobback en Bart Caron betreffende de hoogdringendheid van een verbod op het particulier gebruik van de schadelijke stof glyfosaat.

Ik veronderstel, mijnheer Sanctorum, dat u even wilt toelichten waarom u wilt overgaan tot de spoedbehandeling?

Heel graag, voorzitter. Er werden daarnet heel grote woorden gebruikt. Het ging over logica, over consequentie, over geloofwaardigheid. Dat ging allemaal over de mandaten in intercommunales, in provincies, in lokale besturen, en de hele verrommeling die men wil tegengaan. Wel, collega’s, ik hoop dat we even geloofwaardig, even logisch en even consequent willen zijn op het vlak van volksgezondheid. Dat lijkt mij minstens even belangrijk.

Waarom is het hoogdringend? In april werd een verbod op particulier gebruik van glyfosaat aangekondigd. We zijn eind juni, en nu pas is er een decretaal kader goedgekeurd op commissieniveau. Er werd gisteren ook gevraagd wanneer er een definitieve regeling zou zijn voor glyfosaat en wanneer dat particuliere verbod in werking zou treden. En het antwoord was, volgens de schatting van de minister: dit najaar. Nogmaals, collega’s, als we volksgezondheid au sérieux nemen, dan aanvaarden we dit niet. Daarom staat in dit voorstel van resolutie het voorstel om spoedadviezen te vragen, zodat de regering heel snel een beslissing kan nemen en het particuliere gebruik van glyfosaat voor eind juli effectief wordt verboden, zoals ook aangekondigd.

Collega’s, ik hoop niet alleen dat het hoogdringend wordt behandeld, maar dat het ook wordt goedgekeurd.

Mevrouw Rombouts heeft het woord.

Collega’s, ik wil mij niet mengen in de discussie en al zeker niet in de polarisatie over volksgezondheid, maar ik verwijs wel, zoals mijn collega al deed, naar de bespreking die wij hierover gisteren in de commissie hadden. Er werd een decretale basis gemaakt om meer verfijning in de wetgeving toe te laten. En de minister gaf op dat moment ook aan, zoals zij ook deed naar aanleiding van vorige vragen, dat zij de nodige stappen aan de regering zal voorleggen.

Wij weten dat aan een besluit van de regering de nodige procedures voorafgaan. Zo verwijst u terecht ook naar de verschillende adviezen. Wij kregen gisteren het duidelijke signaal dat de minister en de regering de nodige stappen zullen zetten. Ik ga er ook van uit dat we op dat vertrouwen kunnen voortbouwen. Gisteren hadden wij de stemming in de commissie. Volgende week of de week daarna zullen wij ook in de plenaire vergadering hierover stemmen.

De heer Tobback heeft het woord.

Voorzitter, deze tekst werd natuurlijk precies naar aanleiding van de bespreking in de commissie ingediend, omdat wat daaruit is gebleken duidelijk aantoont dat we dit als parlement dringend serieus moeten nemen. Glyfosaat – het is heel simpel – gaat, om het bij zijn naam te noemen, over Roundup. Roundup is een onkruidbestrijder die door particulieren wordt gebruikt in het seizoen dat onkruid groeit. Dat is nu. De regering heeft in april aangekondigd dat ze een verbod op dat gebruik zou uitvaardigen. Niet omdat de regering domme dingen wil doen: de regering was daarin zeer verstandig, dat ze dit wou verbieden, om de simpele reden dat uit nogal wat onderzoeken blijkt dat dit product kankerverwekkend is en dat het dus goed is voor de volksgezondheid en voor het milieu dat we het zo snel mogelijk verbieden.

Het is dan op zijn zachtst gezegd nogal bizar, om niet te zeggen onnozel en onbegrijpelijk, dat de minister van Milieu in de commissie komt aankondigen: ‘Jaja, we zijn daarmee bezig en we gaan dat rondkrijgen’, om dan twee maanden later te zeggen dat het gebruik verboden zal zijn tegen oktober, november. Ik ken geen enkele particulier die in oktober, november nog een onkruidbestrijder gebruikt, op een manier dat het voor wie dan ook gevaarlijk zou kunnen zijn. Wanneer men gewoon accepteert en het normaal vindt dat de regering in april zegt dat de volksgezondheid in het gedrang is en dat het belangrijk is dat we het verbieden, en daarover grote stellingen inneemt – om het dan twee maanden later te verbieden tegen oktober, wanneer toch niemand het nog koopt en gebruikt… Dat is gewoon ridicuul.

We willen de meerderheid daartegen beschermen, want we geloven in de goede intenties die er hier zijn ten opzichte van de Vlaamse gezinnen, in de eerste plaats om dit ook snel en efficiënt en goed te doen. Dus stelt dit voorstel van resolutie voor om stappen te zetten om dit versneld te doen, zodat het verbod op een nuttige manier in werking kan treden. Anders, collega’s, moet u gewoon zeggen dat de regering hier onzin is komen verkopen en dat u daarvoor gaat stemmen. (Applaus bij sp.a)

De heer Caron heeft het woord.

Toen minister Schauvliege in april afwezig was voor een Europese ministerraad Leefmilieu – dat is bijna symbolisch, zou ik zeggen – en bij monde van minister Crevits liet verkondigen dat het gebruik van glyfosaat zou worden verboden, bleek ook dat dit een tijd zou worden uitgesteld. Pas toen men vragen om uitleg behandelde in de commissie, bleek duidelijk dat er een decretale grondslag nodig was. Er is blijkbaar in de meerderheid heel veel onenigheid over allerlei wijzigingsbepalingen rond landbouw en natuur, waardoor het ook weer weken duurde vooraleer dat decreet werd behandeld.

Voorzitter, collega’s, als we hier volgende week of de week nadien in de plenaire zitting dit ontwerp van decreet goedkeuren – en ik ga daarvan uit – dan is het geen onmogelijke zaak om met een zeer eenvoudig uitvoeringsbesluit uitvoering te geven aan deze politieke beslissing.

En het is inderdaad juist wat de heer Tobback zegt. Meer zelfs, door het uitstellen en tanen van deze beslissing, mevrouw Rombouts, heeft de verkoop van glyfosaathoudende producten in landbouwshops en doe-het-zelfzaken nooit zo hard geboomd als de voorbije tijd. En dat zullen we nu nog verder rekken.

Ik denk dat het hier een kwestie is van daadkracht, van politieke daadkracht. Als we er met z’n allen van overtuigd zijn dat we het particuliere gebruik moeten stoppen, ontwikkel dan snel de regelgeving. De minister weet dat het decreet komt. Het uitvoeringsbesluit kan zeer eenvoudig zijn. Pas het toe, maak het, leg het voor op de regering, vraag hoogdringend advies aan de Raad van State. Ik denk dat iedereen het hier snel zal goedkeuren.

Ik dank u.

Voorzitter, ik zal niet ingaan op de inhoudelijke elementen die worden aangehaald ten aanzien van de al dan niet bestaande effecten van glyfosaat. Ik denk niet dat dat de bedoeling is, aangezien het gaat om de hoogdringendheid van de stemming. Ik verwijs naar de discussie die we in de commissie hebben gevoerd en waarvan alle commissieleden op de hoogte zijn.

De decretale basis is noodzakelijk en zal de komende week naar het parlement komen, zodat de regering dan efficiënt en hopelijk op zo kort mogelijke termijn tot een besluit kan komen.

In die zin stel ik voor dat we nu niet stemmen voor die hoogdringendheid. De regering kan vandaag, op basis van dit voorstel van resolutie, niet oordelen. Zij heeft effectief die decretale basis nodig. 

Tja, men kan zo veel politieke mist spuien als men wil.

Ofwel wil men glyfosaat voor particulier gebruik verbieden en stemt men straks de hoogdringendheid mee. Ofwel wil men het gewoon laten betijen, komt er niets in huis van dat rapport op glyfosaatgebruik voor particulieren en dan stemt u straks tegen. Dat is de keuze die het parlement nu heeft.