Report meeting Commissie voor Mobiliteit en Openbare Werken

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Minister, de Vlaamse overheid wil dit jaar 194 extra trajectcontroles uitrollen op 109 locaties. Tussen 2019 en vandaag kwamen er in Vlaanderen al 234 trajectcontroles bij op 136 locaties. Of een trajectcontrole al dan niet actief is, wordt bepaald door de federale wegpolitie voor snelwegen en door de lokale politiediensten voor gewestwegen. In het verleden bleek dat heel wat trajectcontroles vandaag niet actief zijn. Ook trajectcontroles die wel in werking zijn, leiden niet automatisch tot boetes bij overdreven snelheid.

In Diksmuide, in West-Vlaanderen, trekt de korpschef aan de alarmbel. In de gemeente zijn in totaal negen trajectcontroles, maar die leverden tot nog toe geen enkele boete op, en dat tot grote frustratie van zowel de lokale politie als de burgers.

Een dodelijk ongeval op 10 februari in Diksmuide legde de vinger nog eens extra pijnlijk op de wonde. Een burger schreef naar aanleiding van het ongeval een brief naar de gouverneur: “In de Roeselarestraat wordt veel te snel gereden.” Er staat wel een trajectcontrole, maar die werkt niet zoals het moet. De palen staan er al vijf jaar, maar hebben tot nog toe geen enkele boete opgeleverd. Het Gewestelijk Verwerkingscentrum (GVC), dat de boetes moet verwerken, is onderbemand. De boetes van de verschillende trajectcontroles in Diksmuide kunnen niet boven op het afgesproken contingent van 17.000 boetes per jaar verwerkt worden.

Het GVC wil het afgesproken contingent ook niet verhogen, omdat er onvoldoende medewerkers zijn om de toestroom aan boetes te verwerken. De gemeente wil haar eigen controles, waarmee ze gemakkelijk aan de afgesproken 17.000 boetes per jaar komt, niet afbouwen, omdat ze de nadruk wil blijven leggen op handhaving binnen de bebouwde kom. Wat dat laatste betreft, hekelt de korpschef ook dat de locatie van de trajectcontroles niet helemaal oké is. Ze zouden geplaatst zijn zonder goed overleg en op weinig doeltreffende plaatsen.

Minister, vandaag telt Vlaanderen 542 gecontroleerde trajecten op driehonderd locaties. Hoeveel trajectcontroles daarvan zijn effectief in werking? Ik had graag een overzicht per provincie.

Bent u op de hoogte van de moeilijkheden met de trajectcontroles in Diksmuide? Hoe staat u daar tegenover?

Door een tekort aan personeel bij de gewestelijke verwerkingscentra worden boetes niet verwerkt. Volgens de korpschef is hier sprake van schijnhandhaving. Hoort u gelijkaardige signalen uit andere gemeenten of politiezones in West-Vlaanderen of de rest van Vlaanderen?

Kaartte u deze problematiek al aan bij uw federale collega’s, met het oog op personeelsuitbreiding binnen de verwerkingscentra? Volgens ons hebt u in het verleden al gezegd dat dat zo was. Wat was het resultaat daarvan? Als u dat nog niet deed, zult u dat nog aankaarten?

De plaatsing van trajectcontroles is de verantwoordelijkheid van het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV). Hoe reageert u dan op de bemerking dat de trajectcontroles soms geplaatst worden zonder overleg met lokale besturen en op die manier soms niet doeltreffend ingezet worden?

Mevrouw Fournier heeft het woord.

Minister, half maart liet u via een Belgabericht weten dat de Vlaamse overheid dit jaar 194 extra trajectcontroles zal uitrollen op 109 verschillende locaties. In deze legislatuur kwamen er al 234 nieuwe trajectcontroles bij. De voorbije jaren is er dus echt wel werk gemaakt van een sterke uitrol. Ik citeer nog even het bericht: “Tijdens deze legislatuur steeg het aantal installaties langs de Vlaamse snel- en gewestwegen naar driehonderd locaties, goed voor 542 gecontroleerde trajecten.”

Trajectcontroles zijn voor onze fractie geen pestmaatregel, integendeel. Ze zijn een concrete en doeltreffende maatregel in de strijd tegen ongevallen en overdreven snelheid. Het is voor ons belangrijk dat er wat mildheid is, maar bovenal moet er een stevige pakkans zijn, anders is de volledige investering verloren. Niets is erger dan te horen: “Ze flitsen toch niet.” Laat nu net daar een probleem zitten. In Brugge bijvoorbeeld werken er drie trajectcontroles niet.

Ik citeer even Dirk De fauw, de burgemeester van Brugge, in de Krant van West-Vlaanderen: “De trajectcontroles worden geplaatst door het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV). Voor de trajectcontrole langs de Torhoutse Steenweg hebben we zelfs, samen met de politie, een negatief advies gegeven. Op het traject zijn er twee snelheidsbeperkingen en het loopt ook in twee politiezones, wat vragen doet rijzen over de wettelijkheid van de boetes. Daarom wordt die niet in werking gesteld.”

In Diksmuide zien we een gelijkaardig verhaal. Daar staan al vijf jaar trajectcontroles en is er nog nooit een boete uitgeschreven. De uitleg is dat er niet genoeg personeel is om die boetes te verwerken. De korpschef zei daarover aansluitend op Radio 2 dat de trajectcontroles eigenlijk op de verkeerde plaats staan.

Ten slotte werd daarover in het federaal parlement een vraag gesteld aan minister Verlinden en kwam naar boven dat van de 327 installaties er slechts 155 actief zijn. Het lijkt het klassieke probleem: ze flitsen niet en er is lokale ontevredenheid over de locatie.

Minister, waarom worden er zo weinig controles uitgevoerd? Hoe wilt u dit probleem oplossen en zorgen dat er een grote pakkans is? Op welke manier wilt u de lokale besturen beter betrekken bij de selectie van de locaties?

Minister Peeters heeft het woord.

Dank u voor jullie vragen. Handhaving is en blijft het sluitstuk van heel ons verkeersveiligheidsbeleid, vandaar hebben we vanuit Vlaanderen altijd het engagement genomen om daar onze schouders onder te zetten. Dat doet het Agentschap Wegen en Verkeer onder meer door de uitrol van de trajectcontroles en het plaatsen van flitscamera’s. AWV zorgt voor de hardware, de collega’s van de federale overheid zorgen voor de software, het uitlezen en ervoor zorgen dat er een boete gekoppeld wordt aan diegenen die geflitst werd of door de trajectcontroles werd gevat. Het AWV staat in voor de realisatie en instandhouding van de trajectcontroles die in haar beheer, want daarnaast zijn er ook de lokale besturen natuurlijk, worden gerealiseerd. Er werden tot op heden 310 trajectcontroles gerealiseerd. Er zijn daarnaast 42 trajectcontroles in uitvoering en 189 in voorbereiding. Het volledige overzicht vind u op de website van het Agentschap Wegen en Verkeer. Daarnaast zijn er ook 1230 flitspalen in beheer van het Agentschap Wegen en Verkeer. Met de hardware zorgt het Agentschap Wegen en Verkeer mee voor het handhavingsbeleid.

De operationele uitbating van deze installatie is een politionele verantwoordelijkheid. Daaromtrent werd in 2017 door de toenmalige federale minister en de toenmalige Vlaamse minister bevoegd voor mobiliteit, een samenwerkingsovereenkomst gesloten over hoe die handhaving moet verlopen. Die samenwerkingsovereenkomst is nog steeds in voege. Pacta sunt servanda, ik neem aan dat we deze honoreren.

In verband met de vragen over de problemen bij de operationalisering van de trajectcontroles, zijn er verschillende redenen waarom een geïnstalleerde trajectcontrole niet politioneel gebruikt wordt om snelheidsovertredingen te registreren. Dat kan ten eerste omdat er een tijdelijk technisch defect is aan de hardware. Dan is het aan het Agentschap Wegen en Verkeer om zo snel mogelijk de opdracht te geven om dat op te lossen. Ten tweede kan er onvoldoende capaciteit zijn op het federale Automatic Number Plate Recognition (ANPR)-management system (AMS). De federale politie is actie aan het ondernemen om het AMS-systeem te hertekenen en zodoende de capaciteit te verhogen. Een derde reden is de onvoldoende verwerkingscapaciteit bij de gewestelijke verwerkingscentra. De naam luidt wel ‘gewestelijk’, maar ze vallen onder de bevoegdheid van de federale politie. We weten dat de federale politie maatregelen neemt om bijkomende aanwervingen te doen om die verwerkingscapaciteit te kunnen verhogen.

Mijn boodschap is en was dat we niet weten welke trajectcontrole wel en niet werkt, zeker niet van diegene die geïnstalleerd en geijkt zijn. Wat mij betreft blijft de boodschap dat elke geïnstalleerde en geijkte trajectcontrole potentieel kan leiden tot een boete. Of ze effectief leidt tot een boete hangt af van het AMS en de gewestelijke verwerkingscentra.

Als ik hoor van de collega's dat er aankondigingen zijn van de lokale politie in Diksmuide en Brugge, dat ze op een slechte locatie staan, dat ze niet worden uitgelezen, dat ze niet worden gebruikt, dan denk ik dat de lokale politie dat het best in eerste instantie terugkoppelt naar de federale politie omdat daar grotendeels het probleem zit. Ik weet wel, en dat is specifiek een vraag van het parket, dat er in Diksmuide een probleem was van een verschillend snelheidsregime, en als er geen uniform snelheidsregime is moet men perfect kunnen weten wat de gemiddeld toegelaten snelheid is om een boete te kunnen uitschrijven. Maar ook dat is federale materie die het best aan de federale overheid gesteld kan worden. Alleszins is een samenwerkingsovereenkomst gesloten in 2017, en ik neem aan dat zowel de federale als de Vlaamse overheid alsnog aandringen om deze afspraken te honoreren.

Ik hoor dat sommige lokale politieagenten zeggen – ik weet niet meer of mevrouw Lambrecht of mevrouw Fournier het zei – dat sommige trajectcontroles slecht staan. Ik weet dat er in het verleden soms discussie over was. Wij hebben duidelijk aan het Agentschap Wegen en Verkeer de boodschap gegeven dat er slechts een nieuwe trajectcontrole wordt uitgerold na grondig overleg en samenspraak met de lokale entiteiten. Zo gebeurt dat ook, als we conform de prioriteitenlijst van het Agentschap Wegen en Verkeer de lijst krijgen, dan gaan we daarmee naar de lokale besturen. Is men akkoord, dan wordt het uitgerold. Is men niet akkoord of wil men geen trajectcontrole, dan gaat het naar de reservelijsten en kijken we of we daar zo veel mogelijk handhavingstools kunnen voortzetten.

We blijven altijd hameren op die consensus van die lokale besturen, en ik neem aan dat als het lokale bestuur akkoord is, dat in overleg is met de lokale politiezone. Ik denk dat ze met één stem spreken en het met instemming van hen gebeurt. Er moet trouwens een protocol ondertekend worden voordat het effectief in gebruik kan worden genomen. Het wordt dus in consensus met de lokale besturen uitgerold. Mocht dat in het verleden anders zijn gebeurd ... Oké, ik weet dat veel lokale besturen vandaag zelf trajectcontroles uitrollen, wat ook met instemming van het Agentschap Wegen en Verkeer op gewestwegen kan. Opnieuw, wat mij betreft, potentieel werken ze allemaal, maar het is kijken naar onze collega’s aan de overzijde om massaal te zorgen voor de gewestelijke verwerkingscentra en het AMS.

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Dank u wel, minister.

U hebt natuurlijk wel op één vlak gelijk, over dat u zegt dat er veel federaal zit en dat we kijken naar de overkant en dat u dus uw handen kunt schudden en kunt zeggen dat het daarmee stopt. Maar mijn vraag en ook de vraag van collega Fournier ging niet enkel over dingen aan de overkant.

Ik wil ook zeggen over de vraag en het stuk bij mevrouw Fournier over Brugge, dat ik toevallig door een vraag die ik aan u had gesteld te weten ben gekomen dat er drie op de vier trajectcontroles niet werken in Brugge. Ik vind dat redelijk erg, 75 procent. De burgemeester heeft dan ook gereageerd dat dat niet kan. Er is nog niets aan veranderd.

Maar mijn punt is dat het wel een deel federaal kan zijn, het is nog een groot deel aan u, minister, en het Agentschap Wegen en Verkeer. Ik heb gezegd dat die trajectcontroles ook in Brugge soms op plaatsen staan die helemaal niet gevraagd zijn door de Brugse overheid. Ook in Diksmuide is dat het geval, men wil daar trajectcontroles in de bebouwde kom en AWV heeft ze bewust buiten de bebouwde kom gezet.

U zegt dat er in de toekomst overleg gaat zijn. Ik ben blij dat u het licht hebt gezien dat er in de toekomst overleg moet zijn met de lokale besturen. U bent daar altijd over bezig, over die lokale besturen die zo belangrijk zijn, maar mijn vraag is nu nog concreet wat er gaat gebeuren bij de trajectcontroles in Brugge, in Diksmuide en in andere plaatsen die nu op plaatsen staan die de lokale besturen niet oké vonden. Kunt u ze daar weg nemen en kunt u ze op andere, betere plaatsen zetten? Dank u.

Mevrouw Fournier heeft het woord.

Dank u, minister, voor uw uitgebreid antwoord.

In de commissie hebben wij al verschillende keren geopperd dat als men zelf niet in staat is om zich te houden aan de vooropgestelde snelheid, wij als enig middel nog handhaving kunnen gebruiken. Ik denk dat we in dezen ook wel maximaal moeten inzetten op trajectcontroles, en dat doet u ook aan de hand van nog meer vooropgestelde trajectcontroles.

Controles worden uitgevoerd door het federale niveau. Daar bent u ook wel voor een stuk afhankelijk van. Nu hoor ik van u dat de capaciteit, zowel bij het AMS als bij het gewestelijk verwerkingscentrum, verhoogd zal worden. Mijn vraag is dus wel duidelijk: onderneem stappen om toch wel aan te dringen dat dat zo snel mogelijk kan gebeuren.

Waar u wel verantwoordelijk voor bent – en collega Lambrecht heeft er ook al wel naar verwezen – dat zijn de locaties van de trajectcontroles, en ik verwijs hier graag – want we kunnen het niet allemaal op u steken of u de schuld ervan geven – naar een vraag om uitleg die ik heb gesteld in 2017 aan minister Weyts over een bepaalde trajectcontrole in Wevelgem. Mijn collega hiernaast is ook schepen in Wevelgem. Minister Weyts zei toen, tot onze heel grote verbazing, en ik citeer hem even: “De ongevalgegevens dienen als enige parameter voor het bepalen van de prioriteiten waar een trajectcontrole zal worden geïnstalleerd. In het verleden werd enkel gewerkt met aanvragen van de lokale politie en van de lokale overheden. Voortaan hanteert het AWV een top-downbenadering. Dit impliceert dus dat de aanvragen vanwege de lokale politie en/of de lokale overheden komen te vervallen.”

Wij vonden dat toen in 2017 heel frappant, een top-downbenadering. Wij vragen dus heel uitdrukkelijk een down-topbenadering, dat er dus wel voldoende input komt van de lokale besturen en de lokale politiezones omdat zij in eerste instantie zich toch wel veel meer bewust zijn en veel meer kunnen oordelen hoe die veiligheid in hun gemeenten er moet komen.

Dus van die trajectcontroles in Brugge, mevrouw Lambrecht, waar u ook naar verwees en waar ik ook naar heb verwezen, weet ik niet wanneer zij daar geïnstalleerd zijn, of dat voor uw tijd was of niet. Maar, minister, van ons is er toch heel duidelijk de vraag om te luisteren naar de lokale besturen en de lokale politiezones zodat we toch heel efficiënt kunnen inzetten op maximale trajectcontrole. Dank u wel.

De heer Keulen heeft het woord.

Het verhaal van trajectcontroles en bij uitbreiding ICT en hogere overheden is altijd een gesukkel. Ik kan u daar ondertussen tig voorbeelden van geven. Minister, u moet daar bijna een soort van opdrachthouder op zetten, want elk van die dossiers is anders. Het verhaal van 2017 is ook geëvolueerd ten opzichte van nu. Vijf jaar geleden werden dit soort van zaken nog argwanend bekeken: zullen we zo geen politiestaat krijgen, hoe staat de bevolking daartegenover? Met Trajectcontrole as a Service (TaaS) hebben we er nu zes in onze eigen gemeente. De enige opmerkingen die ik krijg, komen van bewoners uit andere straten, die vragen waarom zij geen trajectcontrole hebben. Dat is een kolossale en onvergelijkbare omslag op een paar jaar tijd. Het antwoord van minister Weyts moet misschien in die richting worden geduid: er was een tijd dat het lokale niveau dat ei niet legde, en omwille van handhaving werd het dan uiteindelijk maar van bovenaf beslist. Die omslag is gemaakt.

Omdat het woord ‘gewestelijk’ voorkomt in de gewestelijke verwerkingscentrale, kijkt iedereen naar u, minister, terwijl dat inderdaad op federaal niveau moet worden geplaatst. Je moet dat goed uitleggen. Het is zaak om daar iemand op te zetten die dat trekt. Dat draait eigenlijk vierkant. Er zijn ongetwijfeld voorbeelden te geven waar het wel marcheert, maar als ik zie hoe gestroomlijnd dat nu op lokaal niveau gaat, al dan niet in samenwerking met TaaS, dan is dat contrast met wat wij vanuit Brussel zelf doen inderdaad heel scherp en dat is niet in ons voordeel. 

De heer Bex heeft het woord.

Collega’s, ik dank jullie voor de vraagstelling.

Wij investeren als verschillende overheden samen heel veel geld in die camera’s voor trajectcontrole en dan is het toch bijzonder wrang – ongeacht of dat nu al of niet uw verantwoordelijkheid is – dat die niet zouden functioneren.

De bevoegdheid verkeersveiligheid moet u er in ieder geval toe nopen om ook met uw collega’s, vooral op federaal niveau, in overleg te gaan en ervoor te zorgen dat die camera’s wel hun effecten kunnen hebben.

Mijn collega in het federaal parlement Kim Buyst heeft daarover al vragen gesteld aan minister Verlinden. Er werd aangekondigd dat er voor de gewestelijke verwerkingscentra in 2022 110 extra personeelsleden zouden worden aangeworven en dat er in 2023 nog een veertigtal extra personeelsleden worden voorzien. Dat zijn nu eens overheidsambtenaren die zichzelf terugverdienen, als we erin slagen om dat rond te krijgen. Het is dan ook eigenlijk absurd dat die daar niet zitten.

Minister, kunt u concreter met minister Verlinden bekijken welke noden er zijn om ervoor te zorgen dat we al die zaken kunnen laten werken? En of er nu tweehonderd of 250 nodig zijn, ik weet het niet, maar u zou dat wel moeten weten en er in een interministerieel overleg op moeten aandringen.

Minister, hebt u zicht op wat er allemaal nodig is om al die Vlaamse infrastructuur te laten werken? In welke mate dringt u daar dan ook concreet op aan, niet vanuit de vraagstelling dat ze er nu eens voor moeten zorgen dat het werkt, maar omdat u een stappenplan wilt en wilt weten waar dit naartoe gaat, aangezien u dat heel belangrijk vindt. Dat zou al wat klaarheid kunnen brengen in het dossier, zodat we dat kunnen opvolgen en zodat de federale collega’s die vragen aan uw federale collega’s kunnen stellen op basis van zeer gedetailleerde informatie. 

Mevrouw Moors heeft het woord.

Voorzitter, minister, collega’s, we hebben hier allemaal al herhaald dat handhaving een belangrijk sluitstuk is voor onze verkeersveiligheid. Het is natuurlijk jammer dat er veel geïnvesteerd wordt in hardware en dat er dan een te beperkte verwerkingscapaciteit is bij politie en bij parketten.

Minister, misschien is het eens tijd om erover na te denken om een grotere rol aan Vlaanderen toe te bedelen, bijvoorbeeld door een overheveling van de volledige bevoegdheid van de trajectcontroles naar de gewesten.

De heer Verheyden heeft het woord.

Collega’s, binnenkort worden op de Antwerpse ring de nieuwe trajectcontroles gekoppeld aan de gegevens van de dynamische verkeersborden. AWV gaat daarvoor samenwerken met de federale politie. We mogen er dan toch wel van uitgaan dat het aantal boetes nog serieus zal stijgen, terwijl er nu al problemen zijn om al die boetes te verwerken, onder andere door personeelstekorten en dergelijke meer.

Ik noteer toch nog even dat Vlaanderen dit jaar bijna tweehonderd nieuwe trajectcontroles zal installeren. Tussen 2019 en 2023 werden er al 234 geplaatst, waardoor Vlaanderen ondertussen blijkbaar de meest gecontroleerde regio ter wereld is. Een leuke weetje dat ik onlangs las, is dat trajectcontroles meer geld kosten dan ze eigenlijk waard zijn. Voor de installatie van een trajectcontrole op een gewestweg moet men al snel rekenen op 150.000 tot 160.000 euro. Dat is toch niet niets, terwijl ze dus vaak niet werken.

En terwijl al dan niet werkende trajectcontroles op onze wegen als paddenstoelen uit de grond schieten, verdwijnen ze in Frankrijk blijkbaar geleidelijk, voornamelijk omdat ze extreem duur zijn voor de gemeenschap. Men heeft niet alleen twee apparaten nodig, aan het begin en het einde van de trajectcontrole, maar er is ook heel veel onderhoud nodig. Daarom gaan de Franse autoriteiten nu vaste radars van de nieuwe generatie gebruiken, waarmee men meerdere inbreuken tegelijkertijd kan vaststellen en die een pak goedkoper zijn.

Minister, u blijft van mening dat die talrijke trajectcontroles geen pestmaatregel zijn, maar wel een concrete en doeltreffende maatregel in de strijd tegen ongevallen door overdreven snelheid. In dat laatste volg ik u, maar als men borden wegneemt om trajectcontroles aan te kondigen, is dat naar mijn mening niet alleen oog hebben voor de strijd tegen ongevallen, maar tegelijkertijd ook een verdienmodel op poten zetten. En dan is dat wel een pestmaatregel. Of zoals een krant het onlangs nog schreef: het is maar hoe je het bekijkt.

Als veel te dure trajectcontroles niet werken, zou het dan niet beter zijn om het voorbeeld van de Fransen te volgen en om te schakelen naar vaste radars?

Minister Peeters heeft het woord.

Bedankt voor de bijkomende vragen. Het is vreemd dat sommigen zelfs vragen om minder trajectcontroles te plaatsen, terwijl als we het debat voeren over onze verkeersveiligheidsstatistieken en we continu zeggen dat snelheid nog altijd een killer is in het verkeer, men telkens vraagt om meer maatregelen te nemen. Ik blijf erbij dat het verhaal van de trajectcontroles en de roodlichtcamera's nog altijd een positief verhaal is inzake ons verkeersveiligheidsbeleid. Ik denk dat ik zeker niet alleen sta met dat standpunt, als ik zie hoeveel lokale besturen op dit ogenblik ook zelf bezig zijn om op hun grondgebied trajectcontroles uit te rollen.

Mevrouw Lambrecht, u zegt dat er geen overleg is met de lokale besturen. Mevrouw Fournier verwijst naar een vraag om uitleg van 2017. Ik herinner mij als de dag van gisteren dat ik eind 2019 of begin 2020 een zeer kwade telefoon kreeg van een West-Vlaamse burgemeester – het was voor alle duidelijkheid niet die van Diksmuide, en ook niet die van Brugge – omdat hij niet akkoord was met een trajectcontrole op zijn grondgebied. Ik heb dat toen ook ‘on hold’ gezet. (Opmerkingen van Stijn Bex)

Het zou die van Izegem kunnen zijn, maar ik ga de naam niet uitspreken. Het kunnen er veel zijn. (Gelach)

We hebben dat toen ‘on hold’ gezet en hebben ook de procedure aangepast. Ik heb duidelijk gezegd dat het Agentschap Wegen en Verkeer op basis van de ongevallenstatistieken een prioriteitenlijst opmaakt van waar men het komende jaar het best trajectcontroles kan uitrollen. Dat is een lijst met twintig locaties, en daarnaast is er een reservelijst. Die lijst met twintig locaties wordt voorgelegd aan de lokale besturen. Dat is conform de nieuwe regelgeving van 2020. Die lijst wordt voorgelegd aan de lokale besturen, en de lokale besturen geven een akkoord of geven geen akkoord. Als ze niet akkoord gaan met het voorstel van het Agentschap Wegen en Verkeer, kijken we naar de projecten op de reservelijst. Dat is de methodologie die vandaag wordt toegepast.

Ik weet nu niet uit het hoofd wanneer de trajectcontroles waar het hier over gaat, in Brugge en in Diksmuide, juist geplaatst zijn. Ik krijg hier van een medewerker de boodschap dat de problematiek in Brugge opgelost is. Ik wil maar aangeven dat wij wel degelijk naar de lokale besturen luisteren. Dat is ook de regelgeving. Lokale besturen moeten hun akkoord geven. Zijn ze niet akkoord, dan kijken we naar de projecten op de reservelijst.

Ten tweede, ik wil niet gewoon zeggen dat het de fout van een ander is, neen. Wij hebben regelmatig overleg met onze federale collega’s. Ik ben ook blij dat onze federale collega’s investeren in die gewestelijke verwerkingscentra en in dat ANPR Management System.

Ik hoor sommige collega’s zeggen dat het tijd is dat dat allemaal naar Vlaanderen komt, mevrouw Moors. Mijn voorgangers, de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken en de toenmalige minister van Mobiliteit, uw partijgenote, hebben toen dat samenwerkingsprotocol tussen het Vlaamse en het federale niveau net gesloten om voor een betere match te zorgen. Voorheen zaten die ANPR-camera’s immers op Vlaams niveau. In 2017 werd dat samenwerkingsprotocol gesloten om ervoor te zorgen dat dat beter matchte. 

Op zich werkt dat ook, collega’s. De pakkans rond snelheid is verhoogd. Daarover moeten we duidelijk zijn.

Ik blijf herhalen dat elke mogelijke trajectcontrole die geïnstalleerd en geijkt is, geplaatst door het Agentschap Wegen en Verkeer, potentieel tot een boete kan leiden. Ik heb geen zicht op wat effectief wordt uitgelezen door de gewestelijke verwerkingscentra en waaraan er effectief een boete wordt gekoppeld. Dat is en blijft federale materie. Maar ik weet wel dat het ook voor onze federale collega’s een absolute prioriteit is dat die pakkans inzake verkeersveiligheid wordt verhoogd. En dat geldt voor de federale, de Vlaamse en de lokale overheden. We blijven daar met z’n allen volop op inzetten.

Geen top-downbenadering dus, maar een en-enverhaal. Want naast die prioriteitenlijst van het Agentschap Wegen en Verkeer op basis van de ongevallenstatistieken, de dodelijke ongevallen, nemen we tegelijkertijd de vragen van de lokale besturen mee. Ook daar is er een bottom-upbenadering.

Door de uitrol van GAS 5 (gemeentelijke administratieve sanctie) vragen veel meer lokale besturen nu zelfs eerder het omgekeerde. Zij vragen het Agentschap Wegen en Verkeer niet om een trajectcontrole op die gewestweg, maar eerder de toelating om zelf een trajectcontrole uit te rollen op die gewestweg, zodat ze zelf ook kunnen zorgen voor het innen van de GAS 5-boetes.

Ik blijf de trajectcontroles goed vinden, het doet de pakkans verhogen. Maar het is niet ons opzet om zoveel mogelijk boetes te innen. Het opzet is en blijft om bij iedereen die zich op de weg begeeft de mindshift te creëren om zich aan de snelheden te houden. Die snelheidslimieten zijn veiligheidslimieten en zijn er niet om mensen te pesten, zoals sommigen dat hier zeggen.  We willen het aantal boetes niet maximaal verhogen, maar we willen wel dat mensen zich maximaal houden aan de snelheidslimieten, de veiligheidslimieten. En als je je houdt aan de snelheid zal die trajectcontrole niet afgaan, zul je niet worden geregistreerd, zul je niet worden geflitst, zul je niet worden geregistreerd door de flitscamera. En dat, collega’s, is en blijft de boodschap: houd je aan de snelheid, dan kun je niet worden gepakt, noch door een anonieme controle, noch door een vaste controle-installatie. Ik vind dat we daarop moeten blijven inzetten zolang we onze Vision Zero, nul dodelijke slachtoffers, niet hebben bereikt.

Ik blijf verder trajectcontroles uitrollen, tot spijt van wie het benijdt. We moeten dat blijven doen.

Mevrouw Lambrecht heeft het woord.

Minister, trajectcontroles zijn inderdaad belangrijk, u hebt onze steun om die snelheid in het verkeer aan te passen.

U hebt goed uitgelegd dat de trajectcontroles vanaf nu niet meer op een verkeerde locatie zullen staan. Kunnen uw diensten een evaluatie maken van de trajectcontroles die al van voor 2020 op een verkeerde locatie staan? Misschien kunnen die op een andere locatie worden geïnstalleerd of worden afgesloten indien dat een oplossing zou zijn voor de steden.

Mevrouw Fournier heeft het woord.

Minister, ik volg de vraag van mevrouw Lambrecht om met de lokale besturen toch nog eens te kijken naar de trajectcontroles die op een verkeerde locatie ingeplant zijn en die eventueel te verplaatsen.

Ten slotte, de collega’s van het Vlaams Belang noemen het altijd een pestmaatregel. Maar ik ben het volledig met u eens, minister, dat dit zeker geen pestmaatregel is. Als men zich houdt aan de vooropgestelde snelheid, zal men geen boete krijgen. Het is niet de bedoeling om de mensen te pesten, maar om de verkeersveiligheid te verhogen. Snelheid, alcohol en afleiding zijn de drie voornaamste oorzaken van ongevallen in het verkeer. Onze fractie staat volledig achter de trajectcontroles en wij vinden dat absoluut geen pestmaatregel.

Minister Peeters wil graag kort reageren.

Minister Peeters heeft het woord.

Ik wil uw suggestie meenemen om de trajectcontroles uit het verleden te evalueren. Subsidiariteit is voor mij geen loos woord. Als er zich nog ergens trajectcontroles bevinden tegen de wil van een lokaal bestuur in, mag dat lokaal bestuur mij altijd contacteren. Maar ik wil uw suggestie zeker ter harte nemen om daar een evaluatie rond te doen.

Brugge is alleszins opgelost, heb ik gehoord. We bekijken het.