Report meeting Commissie voor Cultuur, Jeugd, Sport en Media

Mevrouw Ampe heeft het woord.

Minister, thaibokser Gitte Haenen kreeg twaalf jaar geleden een ongelukkige trap op haar knie waarbij de kruisband werd afgescheurd. Dat zorgde voor heel veel pijn. Na een aantal jaren werd beslist om haar been te amputeren. Dat is een zeer dramatische beslissing. Zij vertelde haar verhaal op de openbare omroep in een documentairereeks Sport/vrouw. Ze vertelde ook dat ze een prothese nodig had die meer dan 10.000 euro kostte. Ze is dat allemaal te boven gekomen en is nu paralympiër, sprintster. Ze is een heel straffe vrouw die het verhaal vertelde van de kostprijs die gelieerd is aan de prothesen voor topsporters met een handicap.

Hetzelfde verhaal hoorde ik op TV Oost waar een topsporter met een handicap een crowdfunding organiseerde om de kosten van de prothese te betalen. Dat gaat over zaken waar heel weinig mensen bij stilstaan. De kosten worden ook niet altijd via de mutualiteit terugbetaald. Ze kunnen voor veel mensen een drempel zijn om te blijven sporten.

Komen die verhalen ook bij u terecht, minister? Hebt u andere getuigenissen gehoord? Is dit een veel voorkomend probleem?

Wat is vandaag de financiële ondersteuning die de Vlaamse Gemeenschap biedt aan de topsporters met een handicap? Is er een ondersteuning voor prothesen en materiaal? Of is die in aantocht? Als dat niet zo zou zijn: waarom niet? Het is heel belangrijk om die mensen te ondersteunen. Ze zitten in geen gemakkelijke situatie. Ze hebben veel mentale kracht maar wij moeten de moeite doen om hen te ondersteunen.

Minister Weyts heeft het woord.

Wat de terugbetaling van prothesen betreft, dat is geen Vlaamse maar een federale bevoegdheid. G-sporters kunnen zich eventueel beroepen op ondersteuning vanuit het federale niveau.

Binnen een prestatie- of ontwikkelingsprogramma topsport dat gesteund wordt vanuit Sport Vlaanderen, zijn er voor de subsidies en financieringen verschillende kostenposten waarin ook de aankoop van sportmateriaal zit vervat. Topsportmiddelen worden ingezet om de programma’s te dragen en deelnames aan wedstrijden en stages te financieren. Het materiaal dat wordt aangekocht, wordt ingezet voor een grotere groep van topsporters.

Bij G-sport Vlaanderen en Sport Vlaanderen stelt men standaard wheelers en rolstoelen ter beschikking aan beginnende g-sporters. Dat is bedoeld om g-sporters de mogelijkheid te bieden om uit te zoeken welke sport hen het beste ligt. Vervolgens kunnen ze een bijbehorende rolstoel aankopen, in functie van de sportdiscipline die ze hebben gekozen.

Onze g-topsporters komen in aanmerking voor dezelfde ondersteuning als de valide topsporters. Dat wil zeggen dat ze in aanmerking komen voor een ontwikkelings- of prestatieprogramma en een tewerkstellings- of studentencontract. Vandaag zijn er 5 g-topsporters die een contract bij Sport Vlaanderen hebben.

Los daarvan weet ik, maar dat geldt zowel voor valide als voor g-sporters, dat het niet evident is om sponsoring of financiering te vinden. Er zijn uiteraard uitzonderingen, maar dat zijn dan de meer gemediatiseerde sporten of topsporters die we kunnen catalogeren als een ‘serial winner’. Het merendeel van de topsporters moet echter heel veel moeite doen om een sponsor te vinden. We zien dat g-topsporters nog iets gemakkelijker aan sponsoring geraken in vergelijking met valide sporters, omdat bedrijven dit vaak zien als een vorm van hun corporate social responsibility.

In globo zorgen we dus voor ondersteuning van g-topsporters, maar daar gaat natuurlijk altijd een selectie mee gepaard.

Mevrouw Ampe heeft het woord.

Ik  begrijp uit het antwoord dat er nog veel moet gebeuren en dat we de vraag ook op federaal niveau gaan moeten stellen. Het is natuurlijk niet echt een bevredigend antwoord. Maar we zullen ervoor blijven gaan.

De heer Muyters heeft het woord.

Wij hebben natuurlijk recent nog hier in de commissie een aantal hoorzittingen gehad rond personen met een handicap en sporten voor die mensen, de g-sporters. Daar kwam eigenlijk toch duidelijk naar voren dat, als er keuzes gemaakt moeten worden – en dat moet altijd gedaan worden, want de budgetten zijn niet oneindig –, men kosten ziet als een van de handicaps die personen met een handicap extra hebben. Maar dan gaat het heel vaak over het specifieke materiaal dat nodig is, en ook over het vervoer en de hulp die zij nodig hebben om hun sport te kunnen doen. Dat is op zich al een enorme kostprijs.

Als ik zie wat de minister ondertussen heeft gedaan, bijvoorbeeld voor het uitlenen van materiaal voor die mensen, niet enkel meer op twee plaatsen, zoals dat in het verleden was, maar in elke provincie, dan denk ik dat we stappen vooruit aan het zetten zijn. Maar ik ben het natuurlijk helemaal eens met mijn collega Ampe wanneer ze zegt dat het einde er nog niet is. Hopelijk keuren we deze namiddag nog een voorstel van resolutie goed in het Vlaams Parlement rond g-sporten.

Minister Weyts heeft het woord.

Hier is weinig aan toe te voegen. Enerzijds heb je het federale niveau, dat heel specifiek ook verantwoordelijk is voor de ondersteuning van g-sporters als het gaat over protheses. Maar wij leggen natuurlijk de focus op ondersteuning via onze prestatie- en ontwikkelingsprogramma’s voor de topsporters. Daar zit ook een component in voor aankoop van materiaal, naast andere elementen. Maar het is inderdaad zo dat dat niet geldt voor iedereen. Daar is altijd een voorafgaande selectie, net zoals we dat ook doen voor valide sporters. 

Mevrouw Ampe heeft het woord.

Ik ben blij te horen dat we de topsporters met een handicap verder blijven ondersteunen en dat meerdere collega’s hier aanwezig ervoor blijven gaan. Dank u.