Verslag vergadering Commissie voor Brussel en de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn
Verslag
– Wegens de coronamaatregelen werd deze vraag om uitleg via videoconferentie behandeld.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Voorzitter, ik heb een vraag om uitleg over de erkenningsvoorwaarden voor de dierenpensions. In het Kennelbesluit staat te lezen dat er sinds 11 april 2019 nieuwe erkenningsvoorwaarden voor de dierenpensions zijn. De dierenpensions die voor 11 april 2019 een erkenning hebben aangevraagd, hebben voldoende tijd gekregen om zich met de nieuwe regelgeving in regel te stellen. Hoe zit het met de pensions die voor 11 april 2019 geen erkenning hebben aangevraagd? Wat zult u doen om ervoor te zorgen dat zij die zich niet in regel hebben gesteld, niet meer adverteren?
Wij en vele anderen krijgen op regelmatige basis mails waarin te lezen staat dat niet-erkende pensions nog steeds adverteren op sociale media en op platformen als Pawshake. De dienst Dierenwelzijn ontvangt die mails ook. Ik heb hierover enkele vragen.
Minister, het is iets meer dan een jaar geleden dat pensions zich in regel moesten stellen. We lezen in veel mails dat er nog steeds pensions zijn die zich hier niet aan houden en die zonder erkenning honden en katten opvangen. Hoe zult u hier verder tegen optreden? Bent u zinnens deze personen of pensions te beboeten indien ze zich niet aan de regelgeving houden? Personen die op het internet honden en katten aanbieden, kunnen dit enkel doen indien ze een HK-nummer hebben. Ik vind het niet meer dan logisch deze regelgeving voor pensions door te trekken. Dit betekent dat enkel erkende pensions nog mogen adverteren.
Ik weet niet of u bereid bent om ons daarin te volgen, minister, zodat alleen nog erkende pensions kunnen adverteren op het internet.
Minister Weyts heeft het woord.
De erkenningsvoorwaarden voor dierenpensions werden vorig jaar aangepast, net zoals voor de asielen, de dierenhandelszaken en de kwekers van honden en katten. Sindsdien heeft de beroepsverenging voor pensionhouders, Hokape Vlaanderen, er een missie van gemaakt om alle initiatieven voor de opvang van gezelschapsdieren die op het eerste gezicht niet erkend zijn, op te sporen en hun gegevens door te geven aan de dienst Dierenwelzijn. Dit leidt tot een groot aantal mails, enkele honderden tot vandaag. De administratie van de dienst Dierenwelzijn volgt al deze mails op en zoekt de contactgegevens op van de inrichtingen. Vaak gaat het om Facebookberichten die niet altijd makkelijk te traceren zijn. Vooraf wordt nagegaan of er inderdaad een inbreuk is tegen de regelgeving, want opvang van een dier bij mensen thuis is bijvoorbeeld geen erkenningsplichtige activiteit. Daarna wordt een brief verzonden met een formele waarschuwing en het verzoek om een erkenning aan te vragen dan wel te stoppen met de activiteiten als dierenpension. De dienst registreert alle antwoorden en stuurt herinneringen als dat nodig is. In deze fase worden geen processen-verbaal uitgeschreven, vooral omdat hiervoor een vaststelling van overtreding moet gebeuren en niet louter op een advertentie afgegaan kan worden.
In de afgelopen coronatijd is de opvang van honden en katten nagenoeg volledig stilgevallen.
Wat betreft uw tweede vraag: een eventueel verbod op adverteren voor niet-erkende inrichtingen en dan meer bepaald voor dierenpensions ligt niet voor de hand. Het is heel moeilijk om een dergelijk verbod te handhaven op sociale media en internet, ook omdat ik mijn inspecteurs bij voorrang wil inzetten in de bestrijding van echt dierenleed. Met een dergelijk verbod moet ik daar dan capaciteit weghalen.
Het is wel zo dat ik aan de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn gevraagd heb om de regelgeving ter zake – het gaat dan over het Kennelbesluit – te evalueren en te kijken of we nieuwe maatregelen moeten nemen om het kaf beter van het koren te kunnen scheiden.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Bedankt voor uw uitgebreide antwoord, minister. Het is inderdaad zo dat u honderden mails hebt ontvangen, maar dat is eigenlijk ook wel correct omdat er nu in de wetgeving staat dat er een erkenning moet zijn als dierenpension. Tijdens de coronaperiode waren de dierenpensions nagenoeg leeg. Men wil nu opnieuw van start gaan omdat er geadviseerd wordt dat men op reis mag gaan. De pensions denken natuurlijk aan hun eigen inkomsten en willen graag dat de pensions die zich wel in regel hebben gesteld, honden en katten mogen opvangen en dat de pensions die zich niet in regel hebben gesteld, dat niet mogen doen.
U zegt ook dat mensen die thuis honden opvangen, geen erkenning nodig hebben, maar er zijn heel veel mensen die in huiselijke sfeer honden opvangen, ook tegen betaling, en die niet één of twee hondjes, maar zelfs meerdere honden of katten opvangen. Ik denk dat het ook wel nodig is dat zij een erkenning hebben. Men moet een opleiding volgen om een erkenning te krijgen, maar als men meerdere honden of katten thuis opvangt, ga ik er toch van uit dat die mensen de nodige expertise moeten hebben om dit te doen. Ik vind dat men geen onderscheid mag maken tussen thuisopvang en opvang in een pension, omdat heel veel pensions ook aan de woning zijn gelinkt. Waar trek je dan de grens tussen thuisopvang en opvang in een pension? Ik wil toch oproepen om voor iedereen die erkenning uit te spreken.
Het is zeer goed dat u naar aanleiding van al die mails de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn de opdracht hebt gegeven om het Kennelbesluit te evalueren. Hebt u er zicht op wanneer deze evaluatie afgerond zal zijn?
Mevrouw Claes heeft het woord.
Minister, ik ben blij om te horen dat de dienst Dierenwelzijn al die meldingen toch opvolgt. Ik hoor u zeggen dat er wordt nagegaan of er een inbreuk is begaan, dat er een brief wordt verzonden met een waarschuwing en met het verzoek om die erkenning toch in orde te brengen.
Online advertenties controleren ligt inderdaad niet voor de hand. Via de sociale media worden die breed verspreid.
Ik had onlangs ook een schriftelijke vraag gesteld over het aantal inbreuken op erkende en niet-erkende kwekers met betrekking tot de richtlijnen van het online adverteren. Uit die cijfers blijkt dat er in 2019 865 meldingen waren van online advertenties, waarvan slechts 21 door erkende kwekers waren geplaatst. Hier wordt het duidelijk hoe moeilijk het is om dit te controleren, want uit dat antwoord blijkt ook dat het vaak over particulieren gaat die dieren via het internet of andere sociale media aanbieden. Het opsporen van hun contactgegevens is moeilijk, omdat het vaak over een privé-account gaat. Als er dan toch contactgegevens worden gevonden, worden deze mensen schriftelijk gecontacteerd. Uit mijn schriftelijke vraag blijkt dat al die advertenties bijgevolg dan worden verwijderd. Dat vind ik wel een goede zaak die we moeten vermelden. Dat wil ook zeggen dat de dienst Dierenwelzijn alert is voor deze online advertenties en bezig is met deze problematiek. Op de website van Dierenwelzijn wordt ook duidelijk gemaakt wat wel en niet kan met betrekking tot online adverteren.
Ten derde hebt u in verband met de regelgeving rond het Kennelbesluit gezegd dat u aan de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn hebt gevraagd om dat te evalueren. Kunt u nog eens kort toelichten op welke uitdagingen het huidige Kennelbesluit botst? Wat is met andere woorden de aanleiding geweest voor uw vraag aan de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn om dit te evalueren?
Minister Weyts heeft het woord.
Ik wil een misverstandje rechtzetten of iets verduidelijken, mevrouw Sterckx. Het is zo dat de erkenning gelinkt is aan de inrichting. Als je dieren opvangt bij de mensen thuis of de klant zelf, dan is er geen erkenning nodig. Maar als je in je eigen huis dieren van andere mensen opvangt, dan is een erkenning wel nodig.
De stroom aan meldingen van vermeende schendingen van de regelgeving heeft ertoe geleid dat er van verschillende kanten een pleidooi is ontstaan om die erkenningsplicht gewoon af te schaffen, al zal dat wel niet de bedoeling zijn geweest van de melder. Men wil dat vereenvoudigen. We moeten toch opletten dat we niet met het omgekeerde resultaat eindigen.
Ik verwacht dat advies van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn met betrekking tot een eventuele wijziging van het Kennelbesluit voor het einde van het jaar.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Dank u voor de verduidelijking.
Ik wil u nog even meegeven dat het misschien een oplossing kan zijn indien we alleen nog een btw-nummer toekennen aan mensen die effectief een erkenning als dierenpension hebben aangevraagd.
Dan is het aan elkaar gelinkt en kan men alleen nog een dierenpension uitbaten als men die erkenning heeft. Dat zou misschien een oplossing kunnen zijn.
Ik hoop dat we niet overgaan tot een afschaffing van die erkenning, want we zijn ook wel vragende partij dat iedereen voldoende opleiding heeft en dat de infrastructuur voldoet om deze dieren op te vangen.
De mails die we van Hokape krijgen, zullen we mee opvolgen, en ik zal u tegen het einde van 2020 het verslag vragen van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn over de wijzigingen die misschien moeten gebeuren aan het Kennelbesluit. Ik hoop dat u dit ook mee opvolgt en dat er een oplossing komt voor de onduidelijkheid die er nu heerst in de dierenpensionsector.
De vraag om uitleg is afgehandeld.