Verslag vergadering Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden, Internationale Samenwerking, Toerisme en Onroerend Erfgoed
Verslag
De heer Verstreken heeft het woord.
Het Egyptische gerecht heeft elf mensen die ervan verdacht werden homoseksueel te zijn, veroordeeld tot celstraffen van drie tot twaalf jaar. Officieel zijn ze veroordeeld vanwege hun ‘losbandigheid’ en ‘het aanzetten tot losbandigheid’, een eufemisme dat in Egypte vaker wordt gebruikt als het over homoseksualiteit gaat. Homoseksualiteit is niet expliciet verboden door de Egyptische wet, maar de autoriteiten zien het wel als seksueel immoreel gedrag en gaan steeds vaker over tot vervolging. Volgens de informatie die ik kreeg, zijn ook bijeenkomsten waar er ‘gezellig’ wordt gedaan, zonder seksuele handeling, al strafbaar en worden er dan mensen opgepakt.
De afgelopen jaren werden al verschillende mensen opgepakt omdat ze aanwezig waren op zulke eenvoudige bijeenkomsten. Mensenrechtenorganisaties uitten in het verleden reeds regelmatig kritiek tegen Egypte en zijn aanpak van andersgeaarde mensen. Sinds de instabiele politieke situatie in Egypte worden steeds vaker mannen opgepakt en veroordeeld voor homoseksualiteit. Dat is niet alleen in Egypte het geval. Het gebeurt ook in heel wat andere landen. In Egypte is er echter een vaststelling gebeurd. Mensenrechtenorganisaties zijn enorm bekommerd over de situatie.
Minister, wat is uw reactie op deze systematische vervolging van homoseksuele mannen? Hebt u hierover reeds contact gehad met de Egyptische autoriteiten?
Wat met homoseksuele landgenoten die naar Egypte op vakantie gaan? Lopen zij gevaar?
Wordt het reizen naar bepaalde landen afgeraden voor holebikoppels en transgenders die hier in ons land wettelijk getrouwd zijn? Zijn er indicaties dat zij ook gevaar lopen? Wat wordt geadviseerd vanuit uw diensten en is hieromtrent ook contact met de federale diensten en ambassades? Wat is al dan niet hun advies?
Is er weet van Vlamingen die hierdoor in het verleden in de problemen raakten? Of worden die zaken niet meteen vermeld? Zo ja, in welke landen, wat was de reden en wanneer speelde het zich af?
Minister-president Bourgeois heeft het woord.
Mijnheer Verstreken, we zien inderdaad een dubbele evolutie. In een aantal landen verbetert de situatie van de holebi’s en de holebirechten, voornamelijk in een beperkt aantal westerse landen. De jongste decennia kun je er spreken van een stelselmatige verbetering. Anderzijds zien we in een deel van de wereld het omgekeerde gebeuren. Egypte is helaas een land waar de vervolging van holebi’s lijkt toe te nemen.
Als we kijken naar de bekende wereldkaart van the International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association (ILGA), is er niet zoveel reden tot optimisme. Er zijn wereldwijd zes landen plus delen van Nigeria en Somalië waar de doodstraf op holebi’s effectief wordt uitgevoerd. Het gaat om de landen Iran, Saoedi-Arabië, Irak, Jemen, Mauritanië en Soedan met een streng islamregime. Daarnaast zijn er nog eens 75 landen waar holebi’s langdurige en soms levenslange gevangenisstraffen krijgen. Egypte is daarbij, maar behoort niet tot de allerstrengste landen. Volgens het ILGA was het in 2015 in dat land niet duidelijk hoelang die gevangenisstraffen kunnen oplopen. De jongste jaren waren er geen contacten tussen Vlaanderen en de Egyptische overheid, en dus ook niet over dit probleem.
In Afrika zijn er amper landen waar homorechten zijn gewaarborgd. Enkel in Zuid-Afrika is het homohuwelijk toegestaan. Hoewel er in Turkije traditioneel een vorm van acceptatie bestaat ten aanzien van holebi’s, hebben zij in het Midden-Oosten enkel in Israël de facto gelijke rechten. In de Palestijnse gebieden, vooral in Gaza, worden holebi’s zwaar vervolgd.
Ik heb geen weet van Vlamingen die in de problemen kwamen in die landen. Maar als dit zou gebeuren, dan is het aan de FOD Buitenlandse Zaken en de ambassade om binnen de consulaire bevoegdheid bijstand te verlenen.
Zoals u weet, verschaft Vlaanderen geen reisadvies, in tegenstelling tot de federale overheid. De FOD Buitenlandse Zaken deelt op zijn webstek mee dat, gezien de ernstige terroristische dreiging, in heel Egypte een verhoogde waakzaamheid is geboden, ook in toeristische zones. Om die reden wordt reizen in sommige gebieden van Egypte afgeraden. Daarbij speelt dus een andere reden, namelijk het terrorisme. Ik weet dus niet of homoseksuele landgenoten die naar Egypte reizen, meer gevaar zouden lopen dan vroeger. Ik ga een brief sturen aan minister Reynders met de vraag of homoseksuele landgenoten die naar Egypte reizen, vandaag inderdaad meer gevaar lopen dan voorheen. Ik begrijp dat de FOD Buitenlandse Zaken dat soort informatie niet op de website plaatst, maar enkel meer algemene waarschuwingen en reisadviezen met betrekking tot landen en regio’s, niet met betrekking tot bepaalde personen die risico of gevaar zouden lopen.
De heer Verstreken heeft het woord.
Minister, ik dank u voor uw uitgebreid antwoord.
Ik heb zelf weet van een paar expats die moesten vluchten uit bepaalde Afrikaanse landen omdat ze met de dood werden bedreigd, achterna werden gezeten en zich opgejaagd wild voelden. Het is voor die mensen, die hard werken om de lokale economie daar te versterken, zeer drastisch dat ze moeten vluchten wegens hun geaardheid zonder dat ze in onze ogen en volgens onze normen iets fout doen.
Ik kan het boekje ‘Met gebreken’ van Christophe Lievens, een van de expats die in de toeristische diensten werken, aanraden. Het boekje gaat onder andere over dit thema en over het moeten wegvluchten.
Persoonlijk vind ik het niet kunnen dat er daarover niets staat op de website van de FOD Buitenlandse Zaken. Ik zou het op prijs stellen indien u in uw brief aan minister Reynders vraagt dat de landen waar de doodstraf geldt en waar er vervolging is voor mensen die op homoseksuele bijeenkomsten aanwezig zouden zijn, uitdrukkelijk worden vermeld, en dat daarover reisadvies wordt gegeven.
De vraag is ook in welke mate er, als daar iets gebeurt, bescherming is voor onze landgenoten, en reactie vanuit zowel de FOD Buitenlandse Zaken als vanuit Vlaanderen. Dank om dit te willen meenemen.
Ik zal de brief in het algemeen met de vraag sturen, en ook de suggestie formuleren om dat soort reisinformatie ook mee te geven. Ik weet niet of de FOD daarop zal ingaan. Tot nu toe zie ik dat hun beleid algemeen is, voor iedereen. Maar ik denk dat het een zinvolle suggestie is.
De vraag om uitleg is afgehandeld.