Verslag vergadering Commissie voor Leefmilieu, Natuur, Ruimtelijke Ordening, Energie en Dierenwelzijn
Verslag
Mevrouw Vermeulen heeft het woord.
Vroeger was Vlaanderen, met vooral de Kempen, de broedplaats voor malafide hondenhandel. Maar nu Vlaanderen de regels heeft aangescherpt, verplaatst die handel zich blijkbaar naar Nederland, meer precies naar Noord-Brabant. Handelaren wijken uit naar Nederland om te kunnen importeren. De importeurs die op onze ‘witte lijst’ staan, werden onlangs nog gecontroleerd. Daarbij werd nagegaan of de inrichtingen op de lijst zelf honden of katten kweken, of de verzamelcentra documentatie bijhouden waaruit moet blijken dat de kwekers van de door hen aangeboden dieren voldoen aan de vereisten van de Vlaamse regelgeving, en of er een identificatie- en registratiesysteem bestaat dat toelaat om de dieren te traceren tot bij hun kweker.
Aangezien in Nederland een dergelijke witte lijst en controle ontbreken, kunnen er nog steeds verwaarloosde en ongezonde honden in Vlaanderen terechtkomen. U vindt daarom terecht dat de Nederlandse overheid in actie moet komen.
Minister, waarin situeren zich de exacte verschillen met de controles in en door Nederland? Waar schort het aan de Nederlandse regelgeving opdat broodfok en import van ongezonde dieren minder tot geen kans meer maken?
Nederlandse experts vinden een gezondheidscertificaat een goed idee. Denkt Vlaanderen ook aan een gezondheidscertificaat? Biedt dit volgens u voldoende garantie op gezonde dieren?
Zijn er naast de Hongaarse schrappingen van onze witte lijst nog schrappingen op til? Hoe wordt deze lijst nu verder opgevolgd en bijgestuurd?
Minister Weyts heeft het woord.
Elk land moet natuurlijk zelf bepalen hoe het zijn regelgeving organiseert. Het is niet aan mij om de Nederlandse regelgeving te evalueren. Ik stel wel de verschillen vast, zoals de minimumvoorwaarden die wij opleggen aan kwekerijen in het buitenland. We leggen een lijst van toegestane uitvoerders aan. Ik heb gelezen dat Nederlandse wetenschappers ons systeem alleszins aanbevelingswaardig vinden.
De Vlaamse en Nederlandse inspectiediensten werken al samen voor specifieke dossiers van grensoverschrijdende activiteiten van bepaalde kwekers. Hondenhandel gaat ruimer dan Vlaanderen en Nederland of de Benelux, het is een Europees gebeuren, zodat Vlaamse beleidsbeslissingen niet alleen invloed hebben in Nederland, maar tot ver daarbuiten.
Ik heb aan mijn Nederlandse collega gevraagd om nauwer samen te werken. Ik heb daar een positieve reactie op gekregen. We zien elkaar binnenkort, ik ken de datum niet uit het hoofd. Ik wil in eerste instantie samenwerken om de malafide hondenhandel aan te pakken. Binnenkort hebben we een formeel overleg tussen de Vlaamse en de Nederlandse beleids- en controlediensten.
Op dat overleg zullen we de idee van het verplichte gezondheidscertificaat dat in Nederland in bepaalde kring opgeld maakt, zeker bekijken. De Nederlandse overheid heeft die idee nu wel verworpen, heb ik begrepen. Ik weet ook niet in welke mate zo’n certificaat effectief garantie biedt met betrekking tot de gezondheidstoestand van de puppy’s, maar ik sta open voor argumenten pro en contra. Dat staat ook op onze agenda voor de discussie tussen de administraties.
De lijst van buitenlandse uitvoerders is dynamisch. We hebben zo’n lijst aangelegd en die wordt regelmatig gescreend. Er wordt nagegaan in welke mate de importeurs beantwoorden aan de strenge eisen die wij vooropstellen. Die screening resulteert soms in een schrapping, dat is recent zes keer gebeurd, dat een bedrijf van de lijst wordt verwijderd. Het gaat vooral over Oost-Europa.
Als de bevindingen wijzen op onregelmatigheden wordt de overheid van het betrokken land altijd gecontacteerd, en, zoals gezegd, indien nodig, wordt het betrokken bedrijf van die lijst geschrapt. Voorspellen kunnen we op dat vlak niet. Op basis van een regelmatige screening kunnen we wel zeggen dat we absoluut de vinger aan de pols houden.
Mevrouw Vermeulen heeft het woord.
Het heeft inderdaad weinig zin dat wij onze regelgeving aanscherpen als de malafide handelspraktijken verlegd zijn naar het buurland. Het lijkt me zeer opportuun dat er een samenwerking komt en dat u formeel overleg zult hebben met de betrokkenen.
Als het een duwtje in de rug kan zijn, ik zal het misschien ook op de agenda zetten in het Beneluxparlement zodat er daar ook verdere opvolging aan kan worden gegeven.
De heer Sanctorum heeft het woord.
De kweek verschuift inderdaad van de Kempen naar Nederland. U verwijst naar de screening van de kwekers in het buitenland om te zien of ze voldoen aan de lijst van voorwaarden. Is die screening voldoende sluitend? Hoe gebeurt dat exact? Is dat een administratieve screening? Of gaan inspecteurs naar het land van herkomst om daar een controle uit te voeren?
Vorige vrijdag verscheen in Het Belang van Limburg een groot artikel over de hondenhandel vanuit Tsjechië. Ik kan daar een afzonderlijke vraag om uitleg over stellen. Maar het kan misschien ook hier. Als u er meteen op kunt antwoorden, hoef ik die vraag niet meer in te dienen.
U weet waarover het gaat. Het gaat over die fameuze puppyhandelaar Dogs & Co in Tsjechië. Daar is blijkbaar een administratieve fout gebeurd omdat het hof van beroep in Brussel oordeelde dat de schrapping van de exportvergunning niet rechtsgeldig was. Minister, u zei dat dat zou worden rechtgezet. Maar de schrapping blijft gelden. Ik zou u graag horen bevestigen in het parlement dat het betrokken bedrijf geschrapt blijft. Wat onderneemt u om dit in de toekomst te vermijden? Er wordt in het artikel heel wat kritiek gegeven op de werkwijze. Het is op z’n zachtst gezegd vreemd dat zo’n administratieve fout gebeurt.
Een laatste punt is misschien te detaillistisch. Ik kan, nogmaals, een vraag om uitleg indienen, maar als u meteen kunt antwoorden, is het meteen duidelijk. In het mailverkeer tussen het Vlaamse celhoofd en het Tsjechische celhoofd betreffende dierenwelzijn is er sprake van een onderzoek in Tsjechië. Kunt u daarover iets meer vertellen?
Mevrouw De Vroe heeft het woord.
Minister, er circuleert op het internet al enkele jaren een zwarte lijst met een actueel overzicht van broodfokkers van wie wordt beweerd dat zij niet volgens de regels van de kunst werken. Als ik wil zien wie daarachter zit, kan ik dat niet terugvinden. Er is een website: koophiernooiteenpuppy.com. Ik wilde in het kader van deze vraag informeren of u als minister weet wie daarachter zit. Dat wordt op de sociale media heel vaak gedeeld. Het is belangrijk dat geweten is of dat een correcte en actuele lijst is. Kunt u daar eventjes op ingaan?
Ik had begrepen dat sinds 2014 alle Nederlandse exporteurs die op de witte lijst stonden, zijn geschrapt omdat ze niet voldeden aan de Belgische wetgeving. Het gevolg hiervan leek mij dan ook dat er geen honden meer op een legale manier van Nederland naar België kunnen worden ingevoerd. Is dat effectief zo? Zo ja, betekent dit dat de ingevoerde honden nu allemaal van hobbyfokkers komen? Werden daarop de nodige controles gedaan?
Wat betreft het gezondheidscertificaat denk ik dat het heel goed is dat er een formeel overleg komt met uw Nederlandse collega om de malafide hondenhandel aan te pakken. U zei net dat, wat betreft het certificaat an sich, die piste in Nederland werd verworpen. Ik heb daarover twee vragen, waarmee u misschien in uw overleg rekening kunt houden. Er lijkt mij daar een bijkomende kost en een bijkomende administratieve last aan verbonden? En welke bijkomende garantie biedt dit, aangezien het toch gaat om een momentopname? Als u zicht hebt op waarom het werd verworpen, kunt u daar nu misschien iets over zeggen. Indien niet, is het misschien toch interessant om er op uw overleg rekening mee te houden.
Minister Weyts heeft het woord.
Wij hebben geen zwarte lijst. Ik weet niet wie zich bezighoudt met het aanleggen daarvan. Wij hebben enkel een witte lijst. Die is redelijk beperkt. Ik zeg het even uit het hoofd: ik denk dat daar een zeventien bedrijven op staan. Nederlandse bedrijven staan daar inderdaad niet op. Wat betreft de legale handel is er op dat vlak geen import-export tussen Nederland en Vlaanderen.
Screening doen wij in eerste instantie via de landen van herkomst. Daarbij is het de bedoeling dat ook zij kunnen hardmaken dat de betrokken importeur beantwoordt aan onze regelgeving en de eisen die wij vooropstellen. Wij doen op regelmatige basis een goede screening. Wij hebben natuurlijk beperkte bevoegdheden. We kunnen daar niet ter plaatse afstappen. Maar ik denk dat de inperking van de lijst een afdoende illustratie is van het gegeven dat we dat goed opvolgen. Het feit dat we van 23 naar 17 zijn gegaan, bewijst dat we daar de vinger aan de pols houden.
Wat nu Dogs & Co betreft, is er een vormelijke fout gebeurd. Ten gronde heeft de rechtbank zich niet uitgesproken. De rechtbank heeft zich enkel over het vormelijke aspect uitgesproken. Er is inderdaad een fout begaan. Nadien heb ik een nieuwe beslissing genomen. Die beslissing was gelijkluidend, maar is ook vormelijk in orde, alleszins wat mij betreft. Daarmee denk ik dat dat afgehandeld is, niettegenstaande de vorige beslissing werd vernietigd.
Mevrouw Vermeulen heeft het woord.
We moeten alleszins goed opletten bij deze handel, want we worden allemaal gewaar dat hij grimmiger en agressiever begint te worden. Samenwerking met onze buurlanden lijkt in deze casus dan ook zeer opportuun.
De vraag om uitleg is afgehandeld.